แชร์

บทที่ 38

ผู้เขียน: กากบาทเย่
ณ ร้านจิ่นซิ่วฟาง

เซวียหว่านอี้พาเฝ่ยชุ่ยเดินเข้ามาภายในร้าน ครานี้นางตั้งใจจะมาเลือกผ้าเนื้อดีที่ละเอียดนุ่มนวลสักหลายพับ เพื่อนำไปตัดเย็บเสื้อตัวในให้เย่จั๋ว

และถือโอกาสตัดชุดให้ตนเองด้วยอีกหลายชุด

“บังเอิญเสียจริง เจ้าก็มาเลือกผ้าเช่นกันหรือ?”

เพิ่งก้าวเข้ามาประตู ก็ได้ยินเสียงที่คุ้นหู

เมื่อมองตามเสียงไป ก็เห็นเซวียหมิงเฟยในชุดกระโปรงสีชมพูอ่อนดูบอบบางน่าทะนุถนอมยืนอยู่ไม่ไกล เดิมทีเครื่องหน้าของนางก็ถอดแบบมาจากอนุชิว ใบหน้างดงามดั่งดอกฝูหรงนั้นชวนมองยิ่งนัก

วันนี้บนเรือนผมประดับปิ่นระย้าแพรวพราว ยิ่งขับเน้นให้นางดูเจิดจรัสยิ่งขึ้น

ทว่าเมื่อสายตากวาดไปเห็นกลุ่มคนที่ยืนอยู่ข้างกาย หนึ่งในนั้นมีใบหน้าของคนผู้หนึ่งที่นางแม้ตายก็ไม่มีวันลืมเลือน

มือบางกำหมัดแน่น ปล่อยให้เล็บจิกเข้าเนื้อฝ่ามือ ความเจ็บปวดแล่นพล่านราวกับคลื่นสาดซัด

ช่างเถิด ความเจ็บปวดจะช่วยรั้งสติของนางเอาไว้

——ฉู่ยวน!

เดรัจฉานที่ชาติก่อนหลอกใช้ประโยชน์จากนางจนหมดสิ้น แล้วจับนางทำเป็นมนุษย์หมูอย่างโหดเหี้ยมอำมหิต

นอกจากเขาแล้ว ยังมีชายหญิงอีกคู่หนึ่ง

สองคนนี้เป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องร่วมสำนักของฉู่ยวน ฝ่ายหญิงค
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 100

    ธรรมเนียมในยุคสมัยนี้มิได้เข้มงวดต่อสตรีมากนักพวกนางสามารถออกนอกบ้านได้อย่างอิสระ หรือจะนัดแนะสหายชายหญิงไปท่องเที่ยวชมธรรมชาติก็ย่อมทำได้ฝ่าบาทองค์ปัจจุบันทรงเป็นกษัตริย์ผู้รักษาบ้านเมืองได้เป็นอย่างดี ทรงปกครองด้วยความเมตตาโอบอ้อมอารี มิใช่ทรราชผู้โหดเหี้ยมอำมหิตแม้จะเป็นสมรสพระราชทาน แต่หากหลังแต่งงานไปแล้ว เซวียหมิงเฟยไม่มีความสุข แล้วบอกกล่าวแก่เย่จั๋ว คาดว่าเขาคงไม่บีบบังคับรั้งตัวนางไว้เป็นแน่ตระกูลเย่ จงรักภักดีต่อราชวงศ์อวิ๋นอย่างที่สุดต่อราษฎรก็ไม่เคยสร้างความเดือดร้อน ยิ่งเรื่องใช้อำนาจบาตรใหญ่ข่มเหงรังแกผู้อ่อนแอนั้นยิ่งไม่มีทางเป็นไปได้ชื่นชอบลาภยศและอำนาจวาสนา มิใช่เรื่องผิดเซวียหว่านอี้เองก็ชอบเช่นกันโศกนาฏกรรมในชีวิตของนาง เซวียหมิงเฟยถือเป็นชนวนเหตุ แต่ก็มิได้มีเจตนานางจึงไม่นึกแค้นเคืองเซวียหมิงเฟยศัตรูที่แท้จริง มีเพียงคนเดียวฉู่ยวนหาว่านางยึดครองตำแหน่งฮูหยินฉู่ ทำให้เขาไม่อาจครองคู่กับหญิงคนรักงั้นหรือ?จนเป็นเหตุให้เซวียหมิงเฟยต้องตายอย่างอนาถงั้นหรือ?คิดว่านางโง่เขลาจนมองเจตนาที่แท้จริงของฉู่ยวนไม่ออกหรือไร?ก็แค่สิบปีที่ตรากตรำทำงานหน

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 99

    “หากจะว่ากันตามจริง ก็ถือได้ว่าเป็นคนที่ฮูหยินผู้เฒ่าอบรมสั่งสอนมากับมือ”“เรื่องที่กล้าก่อขึ้นในตอนนั้น คิดดูแล้วคงมิได้มีเจตนา”ฉู่ยวนมิได้เอ่ยสิ่งใด สีหน้าเรียบเฉยจนอ่านไม่ออกทว่าเซวียมู่เจาหาได้คิดเห็นเช่นนั้นมิได้มีเจตนาหรือ?การสับเปลี่ยนทารกสองคน หาใช่การตัดสินใจเพียงชั่ววูบ หากแต่ต้องลอบซื้อตัวหมอตำแยและบ่าวไพร่ในจวนมิใช่เรื่องที่จะทำสำเร็จได้ในคราวเดียวเห็นได้ชัดว่าความคิดนี้ของอนุชิว ก่อตัวขึ้นมานานแล้วมิหนำซ้ำยังต้องใจเหี้ยม คอยจับตาดูเรือนหลักตลอดเวลา เพื่อเร่งให้คลอดในวันเดียวกับนายหญิงช่างลำเอียงยิ่งนักฉู่ยวนหาได้ใส่ใจเรื่องพรรค์นี้ สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงเซวียหมิงเฟยเท่านั้นหากจะให้พูดกันตามตรง เขาอยากให้อนุชิวตายเสียด้วยซ้ำการมี “แม่ยาย” เช่นนี้ รังแต่จะไร้ประโยชน์ต่อตัวเขา“โทษทัณฑ์ของนางทางศาลาว่าการเมืองหลวงเป็นผู้ตัดสิน ฝ่าบาทเองก็ทรงรับทราบแล้ว”น้ำเสียงของเซวียฉงเจือแววเสียดาย “ช่วยเอาไว้ไม่ได้”ก่อนหน้านี้เคยคิดจะหาคนมารับโทษตายแทนอนุชิว แต่ก็มิได้ลงมือเป็นขุนนางในราชสำนัก ใครบ้างเล่าจะไร้ศัตรูทางการเมืองเมื่อเทียบกับเส้นทางขุนนางแล้ว อน

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 98

    คุณหนูกลับบ้านเดิมฟ้ายังมิทันสาง บ่าวไพร่ในจวนสกุลเซวียต่างก็ลุกขึ้นมาตระเตรียมงานกันอย่างขะมักเขม้นณ จวนสกุลฉู่ สามีภรรยาใหม่เพิ่งจะตื่นนอน“ท่านพี่”เซวียหมิงเฟยมองดูฉู่ยวน “ท่านดูอ่อนเพลียยิ่งนัก สองวันนี้พักผ่อนไม่เพียงพอหรือเจ้าคะ?”แววตาของเขาหม่นหมอง ใบหน้าหล่อเหลานั้นฉายแววเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัดฉู่ยวนส่ายหน้า “ไม่เป็นไร ช่วงนี้งานที่ที่ว่าการค่อนข้างรัดตัว วันนี้หลังจากพาเจ้ากลับไปเยี่ยมบ้านเดิมแล้ว รีบเข้านอนสักหน่อยก็คงดีขึ้น”เขาไม่อาจเอ่ยปากบอกนางได้ว่า ระยะนี้เขามักถูกฝันร้ายตามหลอกหลอนมิหนำซ้ำฝันร้ายเหล่านั้นแม้ดูเหมือนไร้ที่มาที่ไป แต่กลับปะติดปะต่อกันได้อย่างน่าประหลาดคนในไห คือสตรีนางหนึ่งสตรีที่ถูกตัดลิ้น ควักลูกตา ทำลายแก้วหู และตัดแขนขาจนกุดด้วนทว่าในความฝันเขากลับรับรู้ได้ว่า สตรีผู้นี้คือ “ภรรยา” ของเขาฉู่ยวนย่อมมิใช่วิญญูชนผู้มีจิตใจใสสะอาดบริสุทธิ์ แต่ก็มิได้มีจิตใจอำมหิตถึงเพียงนั้นเช่นนั้นแล้ว “ภรรยา” ที่มีสภาพเป็นมนุษย์หมูในฝัน แท้จริงแล้วถูกผู้ใดทำร้ายกันแน่?ณ เรือนฮูหยินผู้เฒ่า“ตระกูลเราเพิ่งจะเริ่มลืมตาอ้าปากได้ ของมีค่าจึงมีไม

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 97

    “มาแล้วรึ” เซี่ยจวิ้นซึ่งนั่งหันหน้าไปทางพวกเขาแย้มยิ้มบาง ๆเซวียมู่เจาหันกลับไปมองน้องสาว “ปล่อยให้ข้ารอเสียนาน ไม่นึกเลยว่าจะถูกรั้งตัวให้อยู่รับมื้อเที่ยงในวังด้วย”“เจ้าค่ะ” เซวียหว่านอี้กล่าวว่า “พระนางทรงชี้แนะ ข้าได้รับความรู้มาไม่น้อยเลยเจ้าค่ะ”เซวียมู่เจาลุกขึ้นยืน พลางบิดกายคลายความเมื่อย “ท่านซื่อจื่อ วันนี้คงต้องพอแค่นี้ก่อน พี่น้องเราต้องขอตัวกลับจวนแล้ว”พอเซี่ยเหลียวเหลียวได้ยินก็ทำท่าจะเอ่ยท้วง ทว่ากลับถูกพี่ชายเอื้อมมือมาปิดปากเอาไว้เสียก่อน“ทั้งสองเดินทางปลอดภัย”เมื่อเห็นทั้งสองเดินตามบ่าวรับใช้คนสนิทของเซี่ยจวิ้นออกไปแล้ว เซี่ยเหลียวเหลียวจึงแกะมือพี่ชายออก“ท่านพี่ น่าชังนัก”นางยังไม่ได้ร่ำลาพี่หญิงเซวียเลยนะเซี่ยจวิ้นถึงรู้ตัวว่าเข้าใจน้องสาวผิด จึงรีบก้มตัวลงขอโทษ “เอาล่ะ ๆ เป็นความผิดของพี่เอง วันพรุ่งนี้บุตรีตระกูลเซวียต้องกลับไปเยี่ยมบ้านเดิม วันนี้พวกเขาจึงต้องรีบกลับจวนไปเตรียมตัว ไว้วันหน้าค่อยเชิญมาใหม่เถิด”……“เพล้ง——”จอกชาถูกขว้างออกไปอย่างแรง กระทบพื้นแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆเซวียหมิงเฟยเดือดดาลยิ่งนักชาติก่อนตอนนางได้รับเรียกตัวเข้า

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 96

    หลังจากกล่าวลาองค์รัชทายาทและเดินทางออกจากวังหลวงแล้ว นางก็ขึ้นรถม้ามุ่งหน้าไปยังจวนอ๋องมู่จวนอ๋องมู่ตั้งอยู่ติดกับพระราชวัง เพียงแค่มีถนนกั้นกลางเท่านั้นทั้งยังกินอาณาบริเวณกว้างขวาง โอ่อ่าหรูหรายิ่งนักสมกับที่เป็นที่ประทับของน้องชายร่วมอุทรของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันแม้เขากับพระชายามู่จ้าวซื่อจะรักใคร่กลมเกลียว ทว่าน่าเสียดายที่ในชาติก่อน หลังจากพระชายามู่สิ้นใจ อ๋องมู่ก็รีบแต่งงานใหม่ทันที มิหนำซ้ำยังถูกภรรยาใหม่เป่าหูอยู่ทุกค่ำคืน จนเปลี่ยนไปเข้าพวกกับองค์ชายห้าในที่สุดเล่าลือกันว่า สมัยหนุ่มอ๋องมู่เคยมีใจให้คุณหนูรองตระกูลหรง และตามเกี้ยวพาราสีอย่างหนักทว่าคุณหนูรองตระกูลหรงมีชายในดวงใจอยู่แล้ว เพื่อตัดรำคาญไม่ให้อ๋องมู่ตามตอแย นางจึงรีบแลกเทียบชะตากับฝ่ายชาย และแต่งงานออกไปไกลถึงซางโจวหลังออกเรือนไปหลายปี นางกลับมาเพียงครั้งเดียวนั่นคือตอนที่ฮูหยินผู้เฒ่าแห่งจวนหนิงกั๋วกงสิ้นใจ จึงจำต้องกลับมาแม้ปัจจุบันอ๋องมู่กับพระชายาจะรักใคร่กัน แต่ความเจ็บปวดจากการสูญเสียรักแรก อาจยังคงฝังลึกในใจยากจะลืมเลือนด้วยเหตุนี้ อ๋องมู่จึงมิได้สนิทสนมกลมเกลียวกับฮองเฮาหรงและองค์รัชทายา

  • เกิดใหม่หนีรักทรยศ มาตกหลุมรักแม่ทัพพิการ   บทที่ 95

    กระทั่ง เจียงหนิงอันก็ถูกนับรวมอยู่ในผู้คนเหล่านี้ด้วยช่วงก่อนหน้านี้ เจียงหนิงอันเข้าวัง ทูลถามฮองเฮาว่าขอยกเลิกงานแต่งกับจวนเจิ้นกั๋วกงได้หรือไม่คิดดูแล้วนางคงนึกเสียใจจริง ๆมิเช่นนั้นจะกล่าววาจาไม่ไตร่ตรองเช่นนี้ออกมาได้อย่างไรสมรสพระราชทาน จะยกเลิกได้อย่างไรระหว่างที่สนทนากันอยู่นั้น สาวน้อยเกล้าผมทรงซวงยานางหนึ่งก็เดินเข้ามาจากด้านนอก เบื้องหลังมีนางกำนัลติดตามมาอีกสองนาง“เสด็จแม่ ท่านแม่...”เด็กสาวก้าวเข้ามา พอเหลือบไปเห็นเซี่ยฉง ก็โถมตัวเข้าหา กอดเอวเขาไว้ทันที“ท่านพี่รัชทายาท”เซี่ยฉงลูบศีรษะนาง “เจียเหอมาแล้วรึ”เซวียหว่านอี้รู้ดีว่า ผู้นี้คือองค์หญิงหกเจียเหอ ผู้ที่จะมีรูปโฉมงดงามสะท้านเมืองหลวงในภายภาคหน้าทว่าหลังจากเซี่ยเหิงขึ้นครองราชย์ ก็เนรเทศองค์ชายสามเซี่ยเจินไปชายแดนใต้ ชั่วชีวิตมิอาจก้าวออกจากเขตศักดินาแม้ครึ่งก้าวส่วนองค์หญิงหกถูกเซี่ยเหิงบีบบังคับให้ไปแต่งงานเชื่อมไมตรีกับต่างแคว้นภายหลังจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ยามนั้นนางถูกจับยัดลงไห มองไม่เห็นฟังไม่ได้ จึงมิอาจล่วงรู้แต่เมื่อคิดถึงนิสัยใจคอของเซี่ยเหิงและฉู่ยวนแล้ว เหล่าองค์ชายองค์หญิงคนอ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status