Share

ตอนที่ 19 ดูแล

last update Last Updated: 2025-05-07 10:00:29

ผ่านมาแล้วหนึ่งเดือน เซี่ยฟานก็ไม่ได้เจอหวังซีซวนอีกเลย เหตุเพราะคุณชายสามไม่ปล่อยให้เขาได้มีเวลาว่าง นอกจากดูแลปัดกวาดทำความสะอาดเรือนแล้ว ยังต้องคอยหาอาหาร ทำแผลทายา วันไหนที่อารมณ์ไม่ดีเพราะแพ้พวกพี่ชายก็จะมาลงไม้ลงมือกับเซี่ยฟาน

ด้านหวังซีซวนก็เริ่มฝึกหนักขึ้นเรื่อย ๆ ตามลำดับขั้น แต่ละวันหมดเรี่ยวแรงจะทำอย่างอื่น ทาสรับใช้คนใหม่ที่ดูแลเขาอยู่ก็ไม่น่าไว้ใจเท่าใดนัก หวังซีซวนจึงไม่ค่อยได้นอนหลับเต็มอิ่ม กินอาหารอย่างสบายใจ

แม้ว่าจะมีกฎในสำนัก ห้ามใช้วิชาลับลอบทำร้ายกันเองหากไม่ได้อยู่ในช่วงการประลอง แต่เรื่องอื่น ๆ อย่างใส่รากพิษในอาหาร กลั่นแกล้งโดยให้เหตุผลว่าฝึกวิชาอยู่ ก็ไม่นับรวม

พอไม่มีเซี่ยฟานอยู่ด้วย หวังซีซวนก็ถูกรังแกอยู่คนเดียว แผลจากการฝึกรวมกับแผลที่ถูกแกล้งกระจายอยู่ทั่วตัว ถึงจะมียารักษาชั่วข้ามคืนแต่ก็เจ็บอยู่มากโข

เซี่ยฟานได้ยินคนอื่น ๆ พูดลือกันมาว่าวันนี้หวังซีซวนแพ้การฝึก ร่างกายบาดเจ็บหนักจึงแอบออกไปหาก่อนที่หวังเยี่ยนหลงจะกลับมา

ทันทีที่ได้เห็นหน้าเซี่ยฟาน คุณชายห้าผู้

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 47 แปลก

    หวังเยี่ยนหลงไม่เข้าใจสิ่งที่น้องชายพูดก็แค่ทาสคนหนึ่ง ตายไปก็หาคนใหม่ เพียงแค่ตอนนี้เขาไม่อยากหาคนใหม่ให้วุ่นวายก็เท่านั้น หางตาเหลือบมองท่าทางของน้องชายแล้วนึกขัน ใครจะไปคิดว่าคุณชายของตระกูลยอมทำทุกอย่างให้คนไร้ค่าได้ถึงเพียงนี้ เซี่ยฟานยังคงนอนไม่รู้สึกตัวเพราะหนอนไหมทำร้ายร่างกายภายในอย่างหนักหน่วง ครั้นไม่เห็นว่าทาสคนนี้ลืมตาตื่นขึ้นมาเสียที หวังเยี่ยนหลงจึงต้องคอยป้อนยาให้เขาสามเวลา หนึ่งเพราะรู้สึกหงุดหงิด สองเพราะไม่อยากให้หวังซีซวนมายุ่มย่าม เขานั่งมองเซี่ยฟานที่นอนอยู่บนเตียงอย่างไม่ได้สนใจมากนัก แต่สังเกตเห็นไอสีดำจาง

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 46 เลยเถิด

    ทันทีที่เข้ามาด้านในเรือน เขาก็หัวเราะร่าเยาะเย้ยเซี่ยฟาน “เจ้าห้าไม่ได้บอกหรืออย่างไรว่าห้ามเปิดประตูให้ใคร” หวังเยี่ยนหลงถากถาง "คะ คุณชาย ต้องการอะไรหรือ” เซี่ยฟานถามตะกุกตะกัก น้ำตาเริ่มคลอเบ้า “คุณชายต้องการยารักษาหรือขอรับ ข้าจะไปเตรียมมาให้” เขาบ่ายเบี่ยงเดินเลี่ยงไปอีกทาง พยายามเข้าใกล้ประตูให้มากที่สุด “ประตูนั่น ข้าเพิ่งร่ายอาคม ถ้าไม่ใช่ข้า ย่อมออกไปไม่ได้” เสียงของหวังเยี่ยนหลงดังขึ้นทำลายสิ่งที่เซี่ยฟานกำลังคิดในใจ “ไม่

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 45 ฝ่าฝืน

    “ทาสรับใช้ผู้นั้นมีดีอะไร พวกเจ้าถึงได้ยื้อแย่งกันไปมา”เสียงเยือกเย็นของหวังเฉิงเย่ถามลองเชิง ไม่นึกว่าตนเองจะต้องมานั่งตัดสินใจกับเรื่องไร้สาระของบุตรชาย “เซี่ยฟานช่วยข้ากลั่นโอสถได้ขอรับ งานที่ท่านพ่อสั่งจะได้สำเร็จเร็วขึ้นอีก เขามีความรู้เรื่องสมุนไพรจึงช่วยแบ่งเบาภาระข้าไปได้มาก” หวังซีซวนรู้ว่าบิดาเขาใส่ใจกับเรื่องใดมากที่สุด จึงพูดออกไปเช่นนั้น “ตามใจเจ้า” เขาบอกปัดอย่างส่ง ๆ แล้วเดินออกไปฝึกศิษย์ในสำนักต่อ หวังซีซวนยิ้มดีใจ รีบกล่าวขอบคุณแล้วไปบอกข่าวดีกับเซี่ยฟาน

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 44 ปลอดภัย

    “คุณชายข้าขอร้อง” เซี่ยฟานบอกหวังซีซวนแม้จะกลัวที่ต้องอยู่กับหวังเยี่ยนหลง แต่ในใจนึกเป็นห่วงทั้งเหอชิงหยางและไม่อยากให้คุณชายห้าต้องบาดเจ็บเพราะตัวเองไปอีกคน หวังซีซวนจึงได้แต่จำใจยอมทำตามเพราะรู้ว่าเหอชิงหยางเป็นคนสำคัญของเซี่ยฟาน “พี่สาม อย่ารังแกเขานักเลย ชีวิตของเขาขมขื่นมามากพอแล้ว” คำพูดของหวังซีซวนไม่ได้ทำให้จิตสำนึกข้างในของหวังเยี่ยนหลงจุดประกายมากมายนัก เขาเลิกคิ้วมองหน้าน้องชายก่อนจะพูดว่า “มีอะไรก็รีบไปทำ อย่ามาวุ่นวายที่เรือนของข้า”

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 43 บอบช้ำ

    นับตั้งแต่คืนนั้นเป็นต้นมา เซี่ยฟานก็มักจะเจอเรื่องราวแบบเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าในแต่ละวัน เขาขังตัวเองไว้ในมุมมืดของเรือนใบไผ่ ตัวสั่นระริกทุกครั้งที่ได้ยินเสียงฝีเท้าเข้าใกล้ หัวใจดวงน้อยแทบจะแบกรับไว้ไม่ไหว หวังเยี่ยนหลงไม่ได้สังเกตเลยว่าร่างกายของเซี่ยฟานมีสัญลักษณ์อะไรเกิดขึ้น เดิมทีไม่ใส่ใจเซี่ยฟานอย่างไรก็ยังคงทำเช่นเดิม ที่แปลกไปจากเดิมคือเริ่มยอมรับตัวเองแล้วว่าขาดเซี่ยฟานไปไม่ได้ เพราะคิดทึกทักไปว่าเซี่ยฟานคือที่ระบายปราณมารของเขา หลังจากเสร็จกิจทุกครั้ง เขาจะสามารถกดปราณมารไม่ให้กัดกินตนเองได้ นอกจากเหอชิงหยางแล้วยังมีคนผู้หนึ่งที่รู้สึกได้ว่าเซี่ยฟานหายไป เขามักจะง่วนอยู่ในเรือนต้นสนเพื่อกลั่นโอสถตามที่บิดาสั่งเอาไว้ ครั้นจะหาเรื่องออกมา

  • เกิดใหม่อีกครา วานวาสนาไม่ข้องเกี่ยว   ตอนที่ 42 เหม่อลอย

    เซี่ยฟานหวาดผวาจนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวมือของหวังเยี่ยนหลงที่เอื้อมโอบรอบเอวของเขาทำให้ร่างบางสะดุ้ง สองมือน้อย ๆ พยายามผลักไส แต่อ้อมแขนนั้นรัดตัวเขาแน่นกว่าเดิม “คุณชาย ข้าผิดไปแล้ว อภัยให้ข้าด้วย” “...” หวังเยี่ยนหลงตอบกลับด้วยรอยยิ้มมุมปาก ก่อนโน้มตัวลงซุกไซ้ซอกคอ ไล่เลี่ยไรผมของเซี่ยฟาน แม้จะถูกมือทั้งสองข้างทึ้งดึงเส้นผมพยายามหนีเอาตัวรอด “เกะกะ” หวังเยี่ยนหลงร่ายอาคมตรึงแขนของเซี่ยฟานไว้อย่างที่เคยทำ เซี่ยฟานไร้ทางหนี ทั้งยังไม่อาจร้องเรียกให้ใครช่วยไ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status