LOGINShare
บทที่ 10 กลวิธีเอาตัวรอดจากชายปริศนา
Last Updated:
2025-08-19 12:00:13โชคดียิ่งที่จางหลินจูไหวตัวทัน เสียงใสกระซิบเบา “ชวนเอ๋อร์ อย่าเอามือออกมานะ”
“ขอรับ”
ชายร่างสูงหรี่นัยน์ตาด้วยความคลางแคลง ทว่าเขาไม่อาจทิ้งม้าที่กำลังวิ่งไปด้านหน้าได้
จางหลินจูคิดหาอุบาย “เอ่อ…คือ น้องของข้าหิวน้ำ ไม่ทราบว่าเจ้าพอจะมีน้ำหรือไม่”
เขาจิ๊ปากไม่สบอารมณ์ “ยุ่งยากจริง ๆ อีกครึ่งชั่วยามอดไว้ก่อน เจ้าเด็กนี่ข้าน่าจะบีบคอมันให้ตายไปซะ”
จางหลินชวนเบะปาก ขอบตาแดงก่ำ
“ชู่ว…ชวนเอ๋อร์ มีพี่อยู่ พี่ไม่ปล่อยให้เขาทำเช่นนั้นแน่”
จางหลินชวนกลืนก้อนสะอื้นลงคอ พร้อมกับพยักหน้าหงึกหงัก
ม่านประตูถูกลดลงแล้ว จางหลินจูระบายลมหายใจด้วยความโล่งอก
“ชวนเอ๋อร์ หยิบย่ามให้พี่หน่อย”
“ขอรับ”
มือเล็กคว้าย่ามมาใกล้ตน
“เก่งมาก ด้านในมีมีดสั้นอยู่ เจ้าหาให้พี่หน่อย”
“ขอรับ”
จางหลินจูมองเห็นทางสว่างเสียที ช่างปลื้มใจจริงแท้ ที่จางหลินชวนเป็นเด็กฉลาดว่าง่าย ไม่โฉ่งฉ่างเฉกเช่นเด็กทั่วไป แม้น้องชายตัวน้อยเจ้าน้ำตาไปบ้างแต่ยังนับว่าเป็นอารมณ์ประสาเด็ก พริบตามีดสั้นซึ่งมีปลอกหนังหุ้มเอาไว้ก็ถูกค้นพบ
Latest chapter
เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ บทที่ 26 หายตัว
จางหลินจูกลับมายังจุดชมบุปผา ทว่านางไม่พบเฟยหมิงแล้ว“อาลี่ แล้วหัวหน้าผู้ตรวจการเล่า”“คุณหนู ท่านมาแล้วหรือ ไม่นานมานี้ท่านหญิงรั่วซีถูกงูกัดเจ้าค่ะ”จางหลินจูตกใจ “ท่านหญิงเป็นอันใดมากหรือไม่ แล้วยามนี้นางอยู่ที่ใด”“นายท่านตามหมอมาแล้วเจ้าค่ะ และตอนนี้หัวหน้าผู้ตรวจการก็กำลังพาท่านหญิงไปส่งที่จวน”จางหลินจูถอนหายใจโล่งอก ครั้นเหลือบมองอีกด้านก็เห็นบุรุษร่างสูงเดินตรงเข้ามาไม่ห่าง ทั้งหมดเป็นเพราะเขาทำให้นางต้องผิดนัดกับเฟยหมิง หนำซ้ำท่านหญิงรั่วซีเกิดเหตุขึ้นทั้งที่นางมีวิชาแพทย์ติดตัวแต่กลับช่วยสิ่งใดไม่ได้เลย“เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ” ซวี่ฟางจิ้นเอ่ยถามซูลี่สะดุ้งโหยง “เอ่อ…ซื่อจื่อ เมื่อครู่ท่านหญิงถูกงูกัดเจ้าค่ะ”ซวี่ฟางจิ้นเหลียวมองผู้คนในงานที่หลงเหลือบางตา แต่มิได้แตกตื่นเช่นคราแรกแล้ว “นางเป็นไงบ้าง”“ท่านหญิงปลอดภัยแล้วเจ้าค่ะ หัวหน้าผู้ตรวจการกำลังไปส่งที่จวน”คิ้วเข้มเลิกขึ้นหนึ่งฝั่ง เขาพอทราบความสัมพันธ์สองคนนี้มาบ้าง ดูเหมือนเขาคงไม่ต้องหวาดระแวงเรื่องหมั้นหมายของตนเพียงนั้นแล้วจางหลินจูยื
เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ บทที่ 25 สับสน
ค่ำคืนนี้ยังหลงเหลือแขกอีกมาก เพราะหลายคนล้วนอยากชื่นชมผการ้อยราตรีด้วยกันทั้งสิ้น เนื่องจากจวนซวี่อ๋องอยู่ไกลถึงหัวเมืองใหญ่ จางหมิ่นจึงให้บ่าวรับใช้ตระเตรียมห้องหับเพื่อต้อนรับแขกคนสำคัญโดยเฉพาะ ส่วนคนอื่น ๆ ต่างก็อยู่ไม่ไกลจากจวนนายอำเภอมากนัก จึงไม่ได้เกิดปัญหาต่อการเดินทางยามกลับเรือนเวลามืดค่ำแต่อย่างใด“จูเอ๋อร์”จางหลินจูสะดุ้งตัวโยนเมื่อได้ยินเสียงทุ้มดังมาจากเบื้องหลัง เสียงอันคุ้นเคยนี้เป็นเหตุให้จิตใจของนางระส่ำระสาย มือที่ถือกล่องขนมหวานเอาไว้สั่นระริกจางหลินจูได้ยินเสียงฝีเท้าดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ ร่างระหงยังคงหยุดนิ่งอยู่ที่เดิมและไม่กล้าขยับ กระทั่งลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดใบหูเล็ก จางหลินจูก็ผละห่างจากเขา“ซะ…ซื่อจื่อ ท่านมีอันใดเจ้าคะ ไยจึงไม่อยู่ในงานหรือ”นัยน์ตาคมหรี่ลงเล็กน้อย เขาไม่ได้ตอบคำถามของนาง เพียงมองไปยังกล่องขนมที่จางหลินจูถือเอาไว้“แล้วเจ้าเล่า เหตุใดมาอยู่ตรงนี้ผู้เดียว”“ข้าก็แค่มาเอาของเจ้าค่ะ”“ของที่ว่าคือขนมนั่น ซึ่งเจ้าทำให้หัวหน้าผู้ตรวจการเฟยงั้นหรือ”จางหลินจูกลืนน้ำลายหนืดเหนียวลง
เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ บทที่ 24 คนที่ชมชอบ
หลังจากทำความรู้จักกับซวี่ซื่อจื่ออย่างเป็นทางการ จางหลินจูก็อยากหลีกหนีเขาไปให้ไกล แท้ที่จริงซวี่ซื่อจื่อและคุณชายซวี่ตงหยางก็คือคนคนเดียวกัน หนำซ้ำเขายังเป็นว่าที่คู่หมั้นของท่านหญิงรั่วซียิ่งตระหนักถึงตรงนี้อกด้านซ้ายของจางหลินจูก็รู้สึกคันยุบยิบดั่งถูกมดตัวจ้อยไต่ยั้วเยี้ยเต็มไปหมด“แม่นางจาง”จางหลินจูหลุดจากภวังค์ ร่างระหงยอบกายลงแช่มช้า “ท่านหญิง”ท่านหญิงรั่วซียิ้มบาง “ไยมาเดินคนเดียวตรงนี้เล่า”จางหลินจูจ้องลึกเข้าไปยังดวงตากระจ่างใสคู่นั้น กลับยิ่งรู้สึกว่าผู้สูงศักดิ์ทั้งสองช่างเหมาะสมกันเหลือเกิน ราวกับสวรรค์ปั้นแต่ง ส่วนนางก็เปรียบดั่งบุปผากลีบบาง แค่เพียงต้องหยาดฝนก็อาจบอบช้ำ ต้องพายุก็คงปลิดปลิวและแห้งเหี่ยวไปในที่สุด“งานช่วงเช้าเรียบร้อยแล้ว บริเวณนี้มีบุปผาที่ยังให้กลิ่นหอมและสดชื่นผ่อนคลาย ข้าก็เลยมาเดินรับลมชั่วครู่เจ้าค่ะ”“เช่นนี้เอง”ท่านหญิงรั่วซีหันไปทางอาอวี่สาวใช้ข้างกายจากนั้นพยักหน้า อาอวี่ถอยห่างออกไป ส่วนสาวใช้ทั้งสองของจางหลินจูกำลังวิ่งเล่นจับผีเสื้ออย่างสนุกสนานกับจางหลินชวนอยู่ไม่ไกล“
เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ บทที่ 23 รสมือที่คุ้นชิน
ซวี่ฟางจิ้นย่างกรายเข้าไปด้านในงาน นัยน์ตาคมกริบกวาดมองโดยรอบ ทว่าเขาก็ยังไม่พบสตรีที่ตามหา“ซื่อจื่อ” ท่านหญิงรั่วซียอบกายลง ส่วนสาวใช้ข้างกายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เมื่อเห็นว่าซวี่ฟางจิ้นมุ่งตรงเข้ามาหานายตนเอง ดูเหมือนซื่อจื่อก็มีใจให้ท่านหญิงเช่นเดียวกัน“เจ้า…” ซวี่ฟางจิ้นอึกอักครู่หนึ่ง ท่านหญิงรั่วซีเลิกคิ้วน้อย ๆ เพราะลุ้นตามอาการที่นิ่งงันไปดื้อ ๆ ของอีกฝ่าย ไม่นานเสียงทุ้มก็เอ่ยต่อ “เจ้าอยู่ผู้เดียวหรือ”ท่านหญิงรั่วซีหันซ้ายหันขวา ครั้นเห็นสาวใช้ข้างกายส่งยิ้มแฉ่งขนาบข้างก็บังเกิดความฉงนซื่อจื่อไม่เห็นหรือว่าข้าอยู่กับอาอวี่“ข้าก็อยู่…”“หากซื่อจื่อมีธุระกับท่านหญิง เช่นนั้นบ่าวขอตัวก่อนเจ้าค่ะ” อาอวี่ตัดบท พร้อมตั้งท่าถอยห่าง“ไม่ต้อง ไม่มีอะไร เจ้าก็อยู่นี่ล่ะ”ซวี่ฟางจิ้นผละจากไปแล้ว ทิ้งให้สองนายบ่าวยืนงงงัน ซวี่ฟางจิ้นทราบมาว่าจางหลินจูสนิทกับท่านหญิงรั่วซี เขาจึงคิดว่าทั้งสองอาจอยู่ด้วยกัน แต่ดูเหมือนเขากำลังคิดผิดกระทั่งทุกคนประจำที่นั่งของตน นางระบำจึงเริ่มการแสดง โต๊ะขนาบข้างด้าน
เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ บทที่ 22 ชมบุปผา
หลังจากร้านฮวาลี่จูถูกป่วน กิจการก็กลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง ครั้นกลับมาถึงเรือนจางหลินจูก็ถูกจางหมิ่นเรียกหา วันนี้นางจึงจำใจต้องนั่งทานข้าวพร้อมหน้าสองแม่ลูกที่เอาแต่มองเหยียดหยัน ทั้งที่ใบหน้ากระจ่างใสนั่นล้วนได้มาจากเครื่องประทินโฉมของจางหลินจูทั้งสิ้น เงินสักอีแปะไม่ยื่นให้สักเสี้ยว ยังมีหน้าเชิดคอตั้งตรงไม่อายฟ้าดินพวกไม่รู้คุณคน “จูเอ๋อร์ ลุงรู้มาว่ากิจการของเจ้ากำลังไปได้ดีใช่หรือไม่” จางหมิ่นเอ่ยถาม“เจ้าค่ะท่านลุง ผู้คนเริ่มรู้จักร้านฮวาลี่จูมากขึ้นแล้ว อีกอย่างที่ร้านมีชื่อเสียงได้เช่นนี้คงต้องขอบคุณท่านหญิงรั่วซีเจ้าค่ะ”จางหมิ่นเลิกคิ้ว “เจ้าไปรู้จักท่านหญิงตั้งแต่เมื่อใด”“ก็ไม่นานเจ้าค่ะ ท่านหญิงคือลูกค้ารายแรกของข้า” จางหลินจูยิ้มตอบจางจางอิงเบ้ปาก นางไม่ชอบท่านหญิงรั่วซีสักนิด เพราะจางจางอิงชมชอบซวี่ซื่อจื่อมาก และนางทราบมาว่าท่านหญิงรั่วซีคือคู่หมั้นของเขา“ท่านหญิงนั่นมีดีอย่างไร ก็แค่พวกนั่งผัดหน้าขาวไปวัน ๆ เหล่าสตรียิ่งเพ้อพกกันไปใหญ่ นางใช้อะไรทำอะไรก็ตามก้นไปหมด” จางจางอิงลอยหน้
เกิดใหม่เป็นบุตรีเศรษฐีผู้ตกอับ บทที่ 21 คนของข้า
และแล้วกิจการร้านฮวาลี่จูก็ไปได้สวยดังว่า นับตั้งแต่ท่านหญิงรั่วซีเข้ามาอุดหนุน บรรดาสตรีมากหน้าหลายตาก็เริ่มหันเหความสนใจมาที่ร้านของจางหลินจู หนำซ้ำยังมียอดสั่งซื้อล่วงหน้าอย่างล้นหลาม เป็นเหตุให้ร้านที่อยู่อีกฟากเกิดความไม่พอใจ และเมื่อร้านฮวาลี่จูถูกเพ่งเล็ง ทุกอย่างจึงไม่ราบรื่นเช่นใจนึก“ที่นี่ร้านฮวาลี่จูใช่หรือไม่”เสียงสตรีนางหนึ่งดังโหวกเหวกจนลั่นตลาด ผู้คนที่เดินขวักไขว่เริ่มเมียงมองมายังหน้าร้าน รวมถึงสตรีที่ยังเลือกซื้อสินค้าด้านในก็บังเกิดความสนใจเช่นกันจางหลินจูจึงขอตัวผละจากลูกค้าชั่วครู่ร่างระหงเดินออกมาหน้าร้านก็พบว่าเป็นสตรีนางหนึ่ง นางกำลังยืนถลึงตาให้จางหลินจูอย่างไม่เป็นมิตร ทว่าครึ่งใบหน้าอีกฝ่ายกลับมีผ้าแพรผืนบางปกปิดเอาไว้“ใช่แล้ว ที่นี่คือร้านฮวาลี่จูไม่ทราบแม่นางมีธุระอันใดหรือ”“มี ข้าย่อมมีแน่นอน” เสียงใสแข็งกระด้าง“เช่นนั้นก็เชิญท่านว่ามาเถิด”จางหลินจูได้ยินอีกฝ่ายแค่นยิ้ม จากนั้นนางก็ยกมือขึ้นกวักเรียกผู้คนบริเวณนั้น“เจ้าข้าเอ๊ย มาดูนี่สิ ร้านฮวาลี่จูเอาของไม่ได้คุณภาพมาเร่ข
You may also like
แต่งกับขุนนาง
หอมดังเดิม114.0K viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้132.6K viewsยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
จูน423.1K viewsแม่หมอหลงยุคมาเป็นหมอดูผู้มีญาณวิเศษ
ต้าซินซิน22.7K viewsฮูหยินแม่ทัพใหญ่..สายลุย
กระต่ายหยก12.2K viewsข้าทะลุมิติมา ได้สามีไร้ค่าคนหนึ่ง
l3oonm@6.7K viewsขันทีเจ้าเล่ห์กับฮ่องเต้เฉยชา
จันทร์ส่องแสง1.3K viewsข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า
ป่าดอกท้อ1.9K views
