4 จุมพิตมัดใจ

จุมพิตมัดใจ

เสียงเพลงจากนักร้องหนุ่มวัยรุ่นบนเวทียกพื้นในลานเปิดโล่ง สร้างความสุขให้โต๊ะด้านข้างเวทีเป็นอย่างมาก บางคนตบไม้ตบมือทำเสียงคลอตามจังหวะเพลง และชายหนุ่มซึ่งนั่งหันหลังให้เวทีเจ้าของร่างสูงใหญ่ออกจะสนุกกว่าใคร เพราะได้มีโอกาสกลับมาเยือนเมืองนี้อีกครั้ง

“เจ้านายดูจะมีความสุขมากไปนิดนะครับ” ปองคุณผู้เป็นทั้งลูกน้องและเพื่อนรุ่นพี่เอ่ยขัดคอ อเล็กซ์ จี. วิลสัน ผู้บริหารหนุ่มไฟแรงของเอดับเบิลยูทีกรุ๊ป บริษัทพัฒนาอสังหาริมทรัพย์อันดับต้นๆ ของเมืองไทย

เจ็ดปีก่อนเขาเคยมีช่วงเวลาสั้นๆ อยู่ในเมืองนี้ มีเรื่องราวมากมายประทับอยู่ในความทรงจำเท่าที่ผู้ชายเฮี้ยวๆ และค่อนข้างจะป๊อบปูล่าร์คนหนึ่งพึงมี

หญิงสาวที่นั่งอยู่ใกล้เขายิ้มบางๆ เมื่อเห็นว่าแฟนหนุ่มดื่มหนักกว่าปกติจึงเอ่ยขึ้น

“พิมพ์ดีใจนะคะ ที่คุณเล็กหายเครียดเสียที”

อเล็กซ์หัวเราะและตอบว่า “ที่ผมสนุกอย่างนี้ก็เป็นเพราะคุณพ่อของคุณ เชื่อมือผมว่าจะเนรมิตที่นี่ให้ออกมาเพอร์เฟกต์ สมกับเป็นตลาดย้อนยุคอย่างเมื่อ 50 ปีก่อน”

หญิงสาวในชุดสูทสีน้ำตาลอ่อน ไม่ได้รู้สึกดีใจเท่าที่ควร เธอรู้ดีแก่ใจว่า การที่เขาเลือกรีโนเวตโรงแรมเก่าและโรงภาพยนตร์สมบัติของตระกูลให้เป็นมหานครในยุคปี พ.ศ.2505 เพราะมีความผูกพันกับเมืองนี้

“บอกตามตรง พิมพ์น้อยใจที่คุณปิดข่าวการสร้างที่นี่ จนพิมพ์ได้รู้จากเฮียปองด้วยตัวเอง” พิมพ์พิกาว่าด้วยน้ำเสียงแง่งอน เนื่องจากเขาไม่เคยเอ่ยถึงงานดังกล่าวให้เธอฟัง ราวกับจงใจปิดปังข้อมูล

“ผมปิ๊งไอเดียตอนที่กลับมาเยี่ยมบ้านคุณยาย พอดีเห็นรูปเก่าๆ แล้วนึกสนุก อยากทำอะไรเก๋ๆ ไว้ประดับเมือง เมื่อก่อนเขาว่ากันว่าแสงไฟตอนกลางคืนของที่นี่ สว่างเหมือนตอนกลางวันเลย”

อเล็กซ์ให้ปองคุณเข้ามาสำรวจความเป็นไปได้ของโครงการ ‘มหานคร 2505’ เมื่อครึ่งปีก่อน ช่วงเวลานั้นเขายุ่งอยู่กับการติดต่องานที่สหรัฐอเมริกา เมื่อทุกอย่างลงตัวจึงไปเจรจากับบิดาพิมพ์พิกา

ตอนแรกต้องการขอซื้อที่ดินแต่อีกฝ่ายไม่ยินยอม กระทั่งได้ข้อสรุปว่าเป็นการลงทุนร่วมกัน

“ได้ยินแบบนี้ถึงโล่งใจ พิมพ์ก็นึกว่าคุณเคยทำหัวใจหล่นหายไว้ที่นี่เสียอีก” หญิงสาวเอ่ยพร้อมกับเสมองไปรอบร้าน แต่แรกไม่ค่อยอยากตามเขามาเพื่อจับผิด แต่พฤติกรรมพักหลังของชายหนุ่มเปลี่ยนไป นอกจากนั้นยังได้ข่าวจากแมรี่ว่า เจมีเพื่อนสนิทอเล็กซ์เพิ่งหย่าขาดจากสามีหลังจากมีปัญหาระหองระแหงมานาน และมีแผนจะบินมาประเทศไทย เมื่อรับรู้เช่นนั้นพิมพ์พิกาก็สังหรณ์ใจกลัวถ่านไฟเก่าจะคุกรุ่น

“พิมพ์ไม่กินอะไรหน่อยหรือ ตั้งแต่มาผมยังไม่เห็นแตะอะไรเลย” ชายหนุ่มถามด้วยความห่วงใย

พิมพ์พิกาส่ายหน้าปฏิเสธ พลางคิดถึงเรื่องระหว่างเขากับเธอ

หญิงสาวเป็นคนวิ่งเข้าหาผู้ชายคนนี้ เริ่มตั้งแต่พบหน้ากันที่แคลิฟอร์เนียหัวใจก็หวั่นไหว นอกจากรูปลักษณ์ที่หล่อเหลาดูคล้ายอีริกแฟนเก่าซึ่งเป็นเชฟชื่อดัง อเล็กซ์ยังมีความอบอุ่นและเป็นสุภาพบุรุษ หญิงสาวพบกับอเล็กซ์ในขณะที่เขารักษาตัวในโรงพยาบาลจากการประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ ส่วนเธอไปเยี่ยมเพื่อนที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ในตอนนั้นพิมพ์พิกาโสดสนิท การได้พบอเล็กซ์ซึ่งเป็นคนช่างคุยก็มีหลายสิ่งที่คลิกกันอย่างลงตัว นอกจากนั้นเมื่อรู้จักกันมากขึ้น จึงรู้ว่าปองคุณลูกพี่ลูกน้องเธอทำงานให้บริษัทชายหนุ่ม เมื่อเป็นอย่างนั้นทุกอย่างก็เหมือนจะเข้าที่เข้าทางไปเสียหมด

“พิมพ์ปวดหัวนิดหน่อย และอยากพักผ่อนด้วย เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ” เธอตอบก่อนจะลุกขึ้นโดยไม่แคร์สายตาคนร่วมโต๊ะ

สาวสวยเดินออกมาจากโต๊ะอาหาร เธอก้าวไปยังมุมเงียบๆ ของร้าน บริเวณนั้นเป็นลานเปิดโล่ง ซึ่งถูกจัดเป็นสวนสวย ชายหนุ่มก้าวตามมา ก่อนดึงมือเธอไปเกาะกุม

“พิมพ์ลองคิดดูเรื่องของเราอีกครั้ง และคำตอบก็ยังคงเหมือนเดิม พิมพ์อยากให้คุณย้ายไปอยู่ด้วยกันที่บ้านพิมพ์ ขืนให้ขลุกอยู่กับลูกน้องเป็นโขยงที่ออฟฟิศต่อไป พิมพ์กลัวจะขึ้นคาน และคุณคงอ้างนั่นอ้างนี่ ไม่มาขอพิมพ์สักที” เธอว่าถึงแผนในอนาคตของชีวิตคู่

เมื่อได้ยินอย่างนั้นใบหน้าที่เปื้อนยิ้มของชายหนุ่มก็หุบฉับ

“ถ้าผมขอเวลาอีกสักปี พิมพ์จะว่าอะไรไหม” หนุ่มดวงตาสีน้ำตาลเข้มต่อรอง ก่อนหน้านี้เขาเคยยื่นคำขาดว่าอยากสร้างฐานะตัวเอง และทำงานอีก 2 ปีถึงจะเข้าหอกับเธอ แต่พอครบกำหนดเขายังขอต่อเวลาเพิ่ม

ใบหน้าที่แต้มสีงดงามบึ้งตึงกว่าเดิม ก่อนที่ดวงตาเรียวตามเชื้อสายไทยจีนจะหรี่ลงเล็กน้อย ราวกับว่ากำลังระงับความโกรธ

“ถ้าอย่างนั้น เราอย่าพูดอะไรกันตอนนี้เลย”

ยามนี้ความน้อยใจเริ่มถาโถมเข้าใส่หลังไหล่ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพิมพ์พิกาเชื่อมั่นว่าตัวเองดีพร้อม เธอควรได้ผู้ชายที่รักและคู่ควร แต่อเล็กซ์ก็มีบางอย่างที่ทำให้เธอก้าวไปไม่ถึงหัวใจส่วนลึกของเขา ราวกับมีห้องลับปิดซ่อนไว้

ชายหนุ่มเป่าลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ เขาคงพยายามจะเป็นคนรักของพิมพ์พิกามากเกินไป นับวันความพยายามนั้นต้องพบกับบททดสอบหนักหน่วงจนอยากถอดใจ

“วันนี้ คุณสวยมากรู้ไหม”

อเล็กซ์เปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อลดความเครียด เขาไม่ได้ชมเธอเกินจริงเลย หญิงสาวงดงาม และดูสง่าในเสื้อสูทสีแดงเลือดนกขนาดพอดีตัว ด้านล่างสวมกางเกงยีนส์โชว์ช่วงขาเรียวยาว

คิ้วโก่งสวยเลิกขึ้น ประหลาดใจที่แฟนหนุ่มชมในสถานการณ์ซึ่งทั้งคู่กำลังมึนตึงใส่กัน

“ถ้าคืนนี้อยากให้พิมพ์คืนดีกลับคุณง่ายๆ เสียใจด้วยนะคะ หนนี้พิมพ์ของี่เง่าสักครั้ง เพราะคุณเป็นฝ่ายเริ่มก่อน”

เธอว่าอย่างคนไร้เหตุผล และเป็นเขาเองที่ต้องตาโต มองหญิงสาวอย่างไม่เชื่อว่าเธอจะพูดจริง

“เรื่องจริงค่ะ พิมพ์ทบทวนตั้งแต่นั่งเครื่องมาลงที่นี่ พิมพ์เพิ่งรู้ตัวว่าเป็นฝ่ายที่วิ่งเข้าหาคุณมาโดยตลอด และครั้งนี้พิมพ์คงขอให้คุณลองเป็นคนเดินเข้าหาพิมพ์บ้าง!”

หญิงสาวปล่อยคำพูดนั้นค้างใจเขา ก่อนจะสืบเท้าจากไปราวกับไม่ต้องการรับรู้สิ่งใดจากชายหนุ่ม

อเล็กซ์เป่าลมหายใจออกจากริมฝีปากสีแดงสดพรูใหญ่ ตลอดระยะเวลาที่คบหากับพิมพ์พิกา เขาพยายามเป็นตัวเองให้มากที่สุดเพื่อเรียนรู้จิตใจกันและกันอย่างแท้จริง กระนั้นหลายครั้งเขายอมรับว่าเหนื่อยใจเป็นอย่างมาก

พิมพ์พิกามีอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวน และยังฝังใจว่าเจมี เพื่อนสาวข้างบ้าน คือผู้หญิงที่เอาหัวใจเขาไปทั้งดวง ทั้งที่ความจริงไม่ใช่เลย เขากับเจมีเป็นแค่เพื่อน และหลังจากแสงแขเสียชีวิต หนุ่มหล่อกับอีกฝ่ายก็ห่างกันไป

คืนนี้พิมพ์พิกานั่งเครื่องบินมาเพื่อเซอร์ไพรส์เขา แต่ดูเหมือนว่าความตั้งใจของสาวสวยจะล้มเหลว

ชายหนุ่มหันไปมองด้านหลัง ขณะนั้นปองคุณลูกพี่ลูกน้องพิมพ์พิกาก็สืบเท้าเข้ามา

“ตามไปง้อน้องสาวผมสักหน่อยสิคุณเจ้านาย อย่าใจจืดใจดำปล่อยยายพิมพ์งอนตุ๊บป่องนักเลย เดี๋ยวขี่ม้าสามศอกไปฟ้องปาป๊า ทั้งเจ้านายและผมจะแย่เอา” ปองคุณรู้จักบิดาพิมพ์พิกาดี ฝ่ายนั้นเอาอกเอาใจลูกสาวมาก หากต้องผิดใจกัน มีหวังโครงการ ‘มหานคร 2505’ คงเป็นอันต้องพับเก็บ

“ชีวิตคู่เนี่ยมันยากจัง เฮ้อ...แล้วนี่ถ้าแต่งกันไปจริงๆ ผมคงต้องถูกล่ามโซ่ ปล่อยให้นอนเฝ้าหน้าบ้านแหงๆ”

“คิดมากไปได้ มีข้าวกินสามมื้อ มีบ้านให้นอน แค่นี้แกก็สบายกว่าใครแล้วคุณเล็ก” ปองคุณว่าพร้อมหัวเราะร่วน

“แต่ผมมาคิดดูอีกที อยู่เป็นโสดเหมือนเดิมก็ไม่แย่เท่าไหร่ อย่างน้อยจะได้มีเวลาออกไปทิ้งไข่เรี่ยราดแบบเฮียบ้าง” อเล็กซ์เหน็บปองคุณ และฝ่ายนั้นก็หน้าแดงก่ำ

“คนเชื้อดีอย่างผม เป็นใครก็อิจฉา แล้วอย่าซี้ซั้วพูดให้ใครเขาได้ยินอีก เดี๋ยวสาวๆ จะหนีผมไปหมด”

“เฮ้ย เรื่องหล่อ เรื่องน้ำเชื้อดีเนี่ย เพลาๆ ลงมาเถอะเฮีย ผมสงสารผู้หญิงกับเด็กที่จะเกิดมาแล้วไม่ทันได้เห็นหน้าพ่อ” อเล็กซ์สวนกลับ

ปองคุณยกมือขอร้องห้ามเขาพูดต่อ เพราะสาวเชียร์เบียร์เดินผ่านมาพอดี ฝ่ายนั้นหว่านเสน่ห์สองหนุ่มเต็มที่

“เจ้านายก็ดูสิวะ หยาดเยิ้มขนาดนั้น แล้วผมไม่ได้อ่อยนะเว้ย ผู้หญิงเขาทอดสะพานให้เอง” ปองคุณยักคิ้วหลิ่วตาให้สาวสวย ซึ่งแข่งกันอวดเนื้อนมไข่อย่างเต็มที่ และกลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากพวกเธอก็ฉุดให้อเล็กซ์หลุดเข้าสู่ภวังค์

“เฮ้ย มองเขาจนตาจะถลน ท่าทางเหมือนอดนมมานานนะเจ้านาย”

ปองคุณว่าอย่างน่าเกลียด อเล็กซ์จึงได้แต่ยิ้มเจื่อนให้สาวเชียร์เบียร์

“เปล่า ผมแค่ได้กลิ่นคุ้นๆ มันหอมเหมือนนม...นมปั่น” เขาว่าพร้อมกับทำจมูกฟุดฟิด

“เออๆ ผมลืมไป เจ้านายเป็นเมาคลีกลับชาติมาเกิด แถมจมูกไวเหมือนหมา ได้กลิ่นผู้หญิงเป็นไม่ได้”

อเล็กซ์มองเพื่อนรุ่นพี่ตาขวาง ปองคุณแซวหนักไปหน่อย และครั้งนี้ทำให้เขาขัดเคืองใจ

“เดี๋ยวผมจะกลับมาเคลียร์กับเฮียทีหลัง แต่ตอนนี้ขอไปดูพิมพ์ก่อน ป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไง” อเล็กซ์ว่าจบก็ทิ้งปองคุณเกี้ยวสาวเชียร์เบียร์ต่อไป