Share
บทที่ 517
Related chapters
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 518
“พี่เจ็ด” ฉู่เฉินมองไปที่หนิงชิงเสว่ ด้วยท่าทางเก้ๆ กังๆ พร้อมแสดงท่าทีที่ซับซ้อนอย่างมาก“เสี่ยวสือโถว ไอ้ตัวแสบ ทำไมไม่บอกฉันว่านายคือเสี่ยวสือโถวห้ะ!” หนิงชิงเสว่พูดอย่างขุ่นเคือง“เพราะตอนนั้นคุณไม่เชื่อสิ่งที่ฉันพูด คุณเลือกที่จะหย่ากับฉันเอง และอีกอย่าง ฉันไม่รู้ว่าคุณเป็นพี่เจ็ดสักหน่อย” ฉู่เฉินพูดอย่างเขินอาย ขณะที่เกาหัวเมื่อได้ยินเช่นนี้ หนิงชิงเสว่ก็หน้าแดงด้วยความเขินอายเช่นกันจริงๆ แล้วตัวเองแต่งงานกับเสี่ยวเฉินอย่างที่เคยบอกไว้ตอนเป็นเด็ก แต่น่าเสียดายที่ได้หย่ากันแล้ว“พวกพี่อยู่ตรงนี้มานานเท่าไหร่แล้ว?” เสียงของฉู่เฉินเปลี่ยนไปและถามว่า“สิบนาทีกว่า” ฉู่เมิ่งเหยาคิดก่อนครู่หนึ่ง แล้วจึงตอบไป“เห็นคนแปลกหน้ามาที่นี่บ้างไหม?” ฉู่เฉินยังคงถามต่อ“คนแปลกหน้า? ไม่นะ ฉันไม่เห็นใครเลย เกิดอะไรขึ้นเหรอ? เสี่ยวเฉิน”“ไม่มีอะไร”ฉู่เฉินส่ายหัวและไม่ได้ถามต่อ เหมือนว่าตัวเองจะคิดมากเกินไปจากนั้นเขาก็พาทั้งสองคนกลับไปที่อวี้หลงวานป้าหลานก็มีความสุขมากที่ได้พบกับหนิงชิงเสว่ เธอไม่เพียงแต่สั่งแม่บ้านจัดเตรียมห้อง แต่บอกให้หนิงชิงเสว่อยู่ที่นี่ด้วยหลังอาหารเย็น ฉู่เ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 519
สนามบินจินหลิงขณะที่เครื่องบินลงจอดชายหนุ่มสวมเสื้อแขนสั้น กางเกงขาสั้น และรองเท้าแตะปรากฏตัวที่อาคารผู้โดยสารชายหนุ่มคนนี้คือฉู่เฉินเมื่อมาถึงจินหลิงแล้ว นอกจากบัตรเครดิตฉู่เซี่ยงตงยัดใส่มือเขาแล้ว ฉู่เฉินไม่ได้พกกระเป๋าเดินทางอื่น ๆ มาด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องรอรับสัมภาระเขาปรากฏตัวตรงในอาคารผู้โดยสาร พร้อมที่จะขึ้นรถบัสของสนามบินและออกไป"สุดหล่อ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างๆฉู่เฉินหันไปมองและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งสวมหน้ากากอนามัย แว่นกันแดดและหมวกแก๊ป สวมเสื้อผ้าจัดเต็มแม้จะต้องเผชิญหน้ากับคลื่นความร้อนในฤดูร้อนก็ตามและกำลังจ้องมาที่เขา ฉู่เฉินมองไปรอบ ๆ พร้อมชี้ไปที่ตัวเองนอกจากเขาแล้ว ดูเหมือนจะไม่มีใครอยู่รอบๆ แล้ว เพราะผู้โดยสารคนอื่นๆ กำลังรอรับกระเป๋ากันอยู่“ใช่แล้ว คุณนั่นแหละสุดหล่อ ช่วยอะไรฉันหน่อยได้ไหม!”เสียงของผู้หญิงเต็มไปด้วยความอ้อนวอน“คุณต้องการความช่วยเหลือเรื่องอะไร?” ฉู่เฉินไม่ปฏิเสธทันที“คุณช่วยฉันยกกระเป๋าหน่อยได้ไหมคะ?” ผู้หญิงคนนั้นพูดและล้วงตั๋วออกมาจากกระเป๋า“ทำไมคุณไม่เอามันเองล่ะ? ไม่ได้เป็นผู้ก่อการร้ายใช่ไหม?” ฉู่เฉินขมวดคิ้วเ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 520
ฉู่เฉินก้มลงสำรวจดูตัวเอง ก็ไม่พบว่ามีอะไรผิดปกติกับชุด แล้วทำไมถึงกล่าวหาว่าแต่งกายไม่เหมาะสม?"เขาเป็นเพื่อนของฉัน"โชคดีที่หลินอีนัวเข้ามาขัดอย่างรวดเร็วด้วยการโชว์บัตร ทำให้ไม่ต้องลำบากใจอีกต่อไป“ขอโทษครับ เชิญทางนี้ครับ!” เมื่อเห็นบัตรสีดำ บริกรก็ขอโทษทันทีและเดินนำทางพวกเขาเข้าไปนี่เป็นบัตรสีดำที่ออกร่วมกันจากธนาคารขนาดใหญ่ทุกแห่งในต้าเซี่ย ซึ่งมีสิทธิ์พิเศษในการรูดบัตรโดยไม่จำกัดวงเงิน ไม่ใช่แค่ใช้จ่ายได้ในร้านอาหารเท่านั้น แม้แต่โรงแรมสี่ฤดูก็ยังสามารถซื้อได้ด้วยโดยเลือกโต๊ะที่ติดหน้าต่าง ซึ่งทำให้สามารถเพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์และยังอยู่ตรงหัวมุมอีกด้วยหลินอีนัวยื่นเมนูให้ฉู่เฉิน “สั่งอะไรก็ได้ที่คุณต้องการค่ะ”“ข้าวผัดไข่” ฉู่เฉินพูดออกมาสามคำ โดยที่ไม่ได้ดูเมนู“อืม….ได้ค่ะ ข้าวผัดไข่สองจาน” หลินอีนัวพูดกับบริกรไม่มีใครเคยสั่งแค่ข้าวผัดไข่ที่นี่มาก่อนเมื่อพบกับฉู่เฉินเป็นครั้งแรก หลินอีนัวเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นและไม่ได้ระวังตัว และได้ถอดอุปกรณ์ปลอมออกทันใดนั้น ใบหน้าที่สวยงามก็ถูกเปิดเผย ในขณะที่ถอดหมวกออกนั้น ผมยาวสีเข้มของเธอก็หล่นลงมาพาดไหล่และบ่า ท
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 521
“แก แกพูดว่าอะไรนะ? ไหนพูดอีกครั้งสิ” นายน้อยหยางแทบไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน“ฉันบอกว่าออกไปให้พ้นหน้าฉัน ได้ยินชัดหรือยัง?” ฉู่เฉินจ้องมองนายน้อยหยางแล้วพูดอีกครั้ง“ไอ้หน้าอ่อน รนหาที่ตายซะแล้ว! ในจินหลิงไม่มีใครกล้าพูดกับฉันแบบนั้น แกเป็นคนแรกและจะเป็นคนสุดท้าย ฉันอยากให้แกตาย!” นายน้อยหยางตะโกนใส่หน้าฉู่เฉิน ฉู่เฉินตอบโต้อย่างรวดเร็วด้วยการตบหน้านายน้อยหยาง"เพี้ยะ"เสียงตบดังก้องไปทั่วทั้งร้านอาหาร“แก แกกล้าตบฉันเหรอ?” นายน้อยหยางกุมหน้าที่ถูกตบไว้ “หวังลี่ ฆ่ามัน!”หวังลี่เป็นชื่อของชายที่ยืนอยู่ข้างหลังนายน้อยหยางเมื่อได้ยินคำสั่งของนายน้อยหยาง หวังลี่ก็ไม่ลังเล เอื้อมมือไปที่เอวแล้วดึงปืนพกออกมา“ฉู่เฉิน ระวัง!” หลินอีนัวตะโกนออกด้วยความตกใจ"ปัง!"หวังลี่ยิงปืนออกมา!เสียงปืนดังก้องไปทั่วร้านอาหาร"มีคนฆ่ากัน!"ทันใดนั้น ลูกค้าในร้านอาหารก็เหมือนมดรังแตก ต่างก็วิ่งหนีเอาตัวรอดมีเพียงนายน้อยหยางเท่านั้นที่ยังจ้องไปที่ฉู่เฉิน“ไอ้เด็กนรก แกยังไม่ตายอีกเหรอ!”นายน้อยหยางตกใจมาก เขาเห็นฉู่เฉินหยุดกระสุน โดยคีบไว้ระหว่างนิ้ว“คีบกระสุนด้วยมือเปล่า แกเป็นนักสู้โบร
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 522
“เฮ้อ ช่างมันเถอะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้กันเลยค่ะ ฉู่เฉิน เอางี้ไหมฉันไปส่งคุณที่สนามบินเดี๋ยวนี้เลย คุณควรรีบออกจากจินหลิงนะคะ เรื่องนี้ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะฉัน ที่ทำให้คุณอยู่ตกมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ อย่างน้อยฉันก็เป็นบุคคลสาธารณะ ตระกูลหยางคงไม่แตะต้องฉันท่ามกลางสายประชาชนเป็นแน่ เพียงแต่คงไม่สามารถมีอิสระได้เหมือนตอนนี้อีก" หลินอีนัวคิดทบทวนอยู่สักพัก ทำได้เพียงช่วยเหลือฉู่เฉินหลบหนี“ไม่จำเป็น แค่ไปส่งฉันที่ริมถนนก็พอ” ฉู่เฉินพูดอย่างส่งๆ และไม่มีท่าทางที่กังวล“คุณไม่กลัวตายจริงๆเหรอ?” หลินอีนัวยังคงกังวล“คนที่ควรกังวลก็คือพวกเขา!” ฉู่เฉินพูดขณะที่ก้าวเท้าลงจากรถ และไม่ได้อธิบายต่อ“เห้อ เอาที่สบายใจเลย” หลินอีนัวคิดในใจ รู้สึกว่าแม้ว่าเหตุการณ์นี้เธอจะเป็นต้นเหตุ แต่ก็ทำทุกอย่างสุดความสามารถแล้ว แม้ว่าจะไม่สามารถโน้มน้าวใจเขาได้ก็ตามหลังจากแยกกับหลินอีนัวแล้ว ฉู่เฉินก็ได้กลับไปที่โรงแรมสี่ฤดูฉู่เฉินกลับมาที่นี่ เพราะเชื่อว่าไอ้หยางเจี้ยนอะไรนั่นจะกลับมาอย่างแน่นอน“จองห้องพัก” ฉู่เฉินดึงของสิ่งเดียวที่เขามีออกมา นั่นก็คือบัตรเครดิตพนักงานต้อนรับไม่สนใจ จนกระทั่งเงยหน้า
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 523
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉู่เฉินก็มาถึงย่านที่อยู่อาศัยหรูหราเขาสัมผัสได้ว่าลมปราณเหลืออยู่ที่เขาเป่ามนต์ใส่ไว้ก่อนหน้านี้ อยู่ในระแวกชุมชนนี้ฉู่เฉินไม่ได้ทําให้ใครตกใจ แอบเข้าไปในชุมชนอย่างลับ ๆในวิลล่าสุดหรู ชายและหญิงสี่หรือห้าคู่รวมตัวกันในสระว่ายน้ำหยางเจี้ยนกำลังอยู่ท่ามกลางผู้คนจำนวนมาก ซึ่งแตกต่างจากก่อนหน้านี้ ที่มีแต่ความเย่อหยิ่ง ตอนนี้เขาดูเหมือนคนรับใช้มากกว่า“พี่ฮวา ปาร์ตี้ที่ผมจัดเป็นยังไงบ้าง?” หยางเจี้ยนกำลังประจบประแจงกับผู้ชายคนหนึ่งขณะรินเครื่องดื่มผู้ชายที่แขนข้างหนึ่งโอบเอวของผู้หญิงเอาไว้ และอีกข้างถือแก้วเครื่องดื่ม "ไม่เลวเลย หยางเจี้ยน ต้องบอกว่านายใช้ได้เลย ไม่เหมือนพวกเราที่ถูกผู้อาวุโสกดดันให้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา"“พี่เฉาอวิ๋นถ่อมตัวเกินไปแล้ว ทุกคนล้วนมีแรงบันดาลใจ ผมเองก็อยากจะเป็นปรมาจารย์วรยุทธเหมือนพวกคุณเหมือนกัน แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้ฝึกฝนมาตั้งแต่วัยเด็ก ดังนั้นผมจึงต้องค้นหาเส้นทางอื่น” หยางเจี้ยนฝืนยิ้มออกมา“ค่าใช้จ่ายในการเชิญคนดังเหล่านี้มาในครั้งนี้ ฉันก็จ่ายไปค่อนข้างสูงเช่นกัน”“ฮ่าๆ เป็นเพราะหยางเจี้ยนผู้รู้วิธีจัดการสิ่งต่างๆ ถ้าไ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 524
“แม้ว่าจะเป็นปรมาจารย์ฉู่แห่งหนานเจียงอะไรนั่น แต่เมื่อพวกเราสี่คนร่วมมือกันก็ต้องวิ่งหนีเท่านั้น!”……"ก็ฉันนี่แหละ!" ฉู่เฉินพูดเรียบๆ ออกไปทันทีที่คำพูดจบลง ทั้งสี่คนก็มองหน้ากัน“ฮ่าๆ ขำจนท้องแข็งแล้วนิ พอแกอยู่ที่จินหลิง ก็บอกว่าตัวเองเป็นปรมาจารย์ฉู่ ฮ่าๆ แกรู้ไหมว่าถ้ามีคนมาได้ยินเข้า เพียงไม่กี่นาที ก็จะมีปรมาจารย์วรยุทธจำนวนหนึ่งตามไล่ล่าแก”“ฮ่าๆ แม้ว่าฉันจะบอกแกไปแต่แกคงจะไม่เข้าใจ งั้นเอางี้ฉันจะอธิบายแกแบบนี้แล้วกัน แม้ว่าจินหลิงและหนานเจียงจะอยู่ห่างกันหลายพันกิโลเมตร แต่ก็มีคนจำนวนมากมุ่งหน้าจากที่นี่ไปหนานเจียง เพื่อเหตุผลเดียวซึ่งก็คือการเด็ดหัวของปรมาจารย์ฉู่คนนั้น”“ถ้าไม่ใช่เพราะไม่รู้ว่าคนทรงอำนาจคนไหนที่อยู่เบื้องหลังปรมาจารย์ฉู่ จินหลิงคงเปิดการโจมตีแบบเต็มรูปไปนานแล้ว”เมื่อพูดถึงคนทรงอำนาจคนนั้น เฉาอวิ๋นก็หยุดพูดไปครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าตัวเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว“ตอนนี้ ค่าหัวมีมูลค่าถึงห้าหมื่นล้าน!”เมื่อพูดถึงเงินจำนวนนั้น แม้แต่เฉาอวิ๋นก็กลืนน้ำลาย แน่นอนว่าจำนวนเงินนี้ดึงดูดใจใครๆ หลายคน“ยังไงก็ตาม เนื่องจากแกเป็นคนที่ตลก แค่คุกเข่าขอโทษและใ
เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 525
ในที่สุดซุนซิงเจี๋ยก็จำได้ว่าเคยเห็นฉู่เฉินที่ไหนมาก่อนบรรพบุรุษมีรูปวาดเสมือนของเขา ตอนที่อายุประมาณสิบเอ็ดหรือสิบสองปีอยู่ในมือ!แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานถึง 12 ปีแล้วก็ตาม แต่เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว ก็ยังสามารถเห็นความคล้ายคลึงบางอย่างได้ในขณะนี้ มีเพียงคำเดียวเท่านั้นที่เข้ามาในหัวของซุนซิงเจี๋ย: "วิ่ง!"จำเป็นต้องหาทางหนีออกไปจากที่นี่ และกลับไปหาตระกูล เพื่อแจ้งข่าวให้บรรพบุรุษทราบโดยเร็ว!การมาถึงของฉู่เฉินที่จินหลิงโดยลำพัง นั่นถือเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการกำจัดเขาตราบใดที่ฆ่าเขาได้ เรื่องทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นปกติ!ฉู่เฉินมองเห็นปฏิกิริยาตอบกลับของทั้งสี่คนจู่ๆ ฉู่เฉินก็ปรากฏตัวต่อหน้าซุนซิงเจี๋ย“นายจำฉันได้แล้ว?” รอยยิ้มของฉู่เฉิน ดูเหมือนปีศาจร้ายจากสายของซุนซิงเจี๋ย"ไม่ ไม่นะ ไม่เลย" ในตอนนี้ซุนซิงเจี๋ยไม่สามารถพูดเป็นคำได้เลย“งั้นทำไมนายต้องกลัวขนาดนั้น?”“ฉัน ฉัน ฉัน ฉันไม่ได้กลัว แกแข็งแกร่งกว่าฉัน ฉันเลยตอบกลับตามสัญชาตญาณ” ยิ่งซุนซิงเจี๋ยแสร้งทำเป็นสงบมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งไม่สามารถควบคุมร่างกายมากขึ้นเท่านั้น และร่างกายก็ยังสั่นเทา“อ๋อ อย่างนั้นเห
Latest chapter
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 570
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 569
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 568
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 567
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 566
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 565
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 564
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 563
- เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต บทที่ 562
