Share
บทที่ 197 ออกจากสถานการณ์ฉุกเฉิน
Bab terkait
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 198 อีเมลที่ทำให้ไม่สบายใจ
ทิฟฟานี่ไม่แปลกใจเลยที่วิลกับเวนดี้ถอนหมั้นกัน แต่เขาบังเอิญไปเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุในช่วงบ่ายได้อย่างไร? วิลขับรถแข็งมาตลอด สิ่งนี้ทำเธอสงสัยว่าสิ่งนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่พวกเขาคิดง่าย ๆ สิ่งแรกที่เธอทำคือโทรหาแอเรียน ซึ่งในขณะเดียวกันนั้นกำลังดูแลเจ้าข้าวปั้นอยู่ แอเรียนตกใจเมื่อได้รับข่าวของวิลและเวนดี้ที่ถอนหมั้นกัน รวมไปถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับวิล “อะไรนะ? มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?” เธออุทานทิฟฟานี่ส่งต่อบทความข่าวให้เธอทันที “ไปดูด้วยตัวของคุณเอง ไม่มีอะไรผิดพลาด อุบัติเหตุได้รับการรายงานภายในสองชั่วโมงหลังจากเกิดขึ้น ฉันสงสัยว่าตระกูลกาลีน่าบงการอยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุรถยนต์เพราะอายที่ถูกถอนหมั้น ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าวิลจะประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เพราะความผิดพลาดของเขา!”แอเรียนสงบลงครู่หนึ่งและพูด จากนั้นก็พูดว่า “ทิฟฟ์ ช่วยหาทีว่าวิลอยู่โรงพยาบาลไหน และสอบถามเกี่ยวกับอาการของเขา จองเวลาไปเยี่ยมเขาด้วย”เมื่อเธอวางสาย จู่ ๆ เธอก็ได้รับอีเมลทางโทรศัพท์ เธอเปิดดูและพบว่าหัวข้อเรื่องมีชื่อว่า ‘เกี่ยวกับวิล ซีวาน’ และมีคลิปเสียงแนบมาด้วย เธอกดมันและเสียงของมาร์คก็ดังออกมา “ผมบ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 199 ความสงสัย
นีน่าเม้มริมฝีปากของเธอและจ้องไปที่แอเรียนอย่างตั้งใจ “สัญชาตญาณของผู้หญิง”แอเรียนยิ้มและไม่พูดอะไร เป็นความจริงที่เธอพบว่านีน่ากวนประสาทมาก ไม่ใช่เพราะเธอต้องการสู้กับนีน่าในเรื่องบางอย่าง แต่ว่าเธอต้องคอยระวังผู้หญิงที่อยู่รอบ ๆ ตัวของมาร์คและทำให้มั่นใจว่าพวกเขาจะไม่คุกคามเธออีกหลังจากนั้นไม่นาน มาร์คก็เรียกเธอจากชั้นบน “ผมอาบน้ำเสร็จแล้ว”แอเรียนขึ้นไปที่ชั้นบนและทิ้งเจ้าข้าวปั้นไว้ในห้องนั่งเล่นเธอปิดประตูอย่างแน่นหนาเมื่อกลับไปที่ห้องนอนและไม่อ้อมค้อมอีกต่อไป “วิลและเวนดี้ถอนหมั้นกันแล้ว ไม่เพียงแค่นั้น วิลยังประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์อีกด้วย”มาร์คที่สวมชุดคลุมอาบน้ำอยู่ในขณะที่เขากำลังเช็ดผมให้แห้ง แววตาของเขาดูรำคาญ “เป็นอย่างนั้นเหรอ? ผมไม่มีเวลาติดตามข่าวสาร ดูเหมือนว่าคุณจะรู้เรื่องนี้ก่อนผม เหมือนคุณจะมั่นใจเป็นวิลเหรอที่ประสบอุบัติเหตุ?”แอเรียนไม่ยอมรับหรือปฏิเสธ เธอกลับถามตรง ๆ แทน “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับคุณหรือเปล่า? คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุทางรถยนต์ของเขาไหม?”เขาหยุดมือของเขาและมองไปที่เธอด้วยสายตาพิจารณา “คุณบอกเป็นนัยว่าผมเป็นคนทำให้เกิดอุบัติเหตุงั
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 200 แขกอย่างคุณ
แอเรียนกัดฟันและยืนขึ้นขณะที่มองไปที่นีน่า “ใช่ คุณสามารถออกไปได้ตลอดเวลา ฉันเป็นนายหญิงของบ้านหลังนี้ ฉันไม่ต้องขออนุญาตจากใครในการเลี้ยงสัตว์ นับประสาอะไรกับแขกอย่างคุณ แมวของฉันผิดที่ข่วนคุณ แต่มันไม่เคยข่วนใครไปทั่ว ฉันขอโทษคุณแทนมันและจะจ่ายค่าวัคซีนให้คุณ ยุติธรรมพอไหม?”นีน่าบึ้งตึงและปิดรอยข่วนบนมือของเธอและเดินขึ้นไปชั้นบน เธอกระแทกประตูอย่างแรงจนได้ยินลงมาถึงชั้นล่างมาร์คเข้าไปในห้องของนีน่า บางทีหลังจากได้ยินเหตุการณ์นั้น แอเรียนไม่รู้ว่าพวกเขาพูดคุยอะไรกัน แต่นีน่าลงมาชั้นล่างพร้อมกับกระเป๋าเดินทางของเธอในขณะที่เธอกำลังคุยโทรศัพท์จากน้ำเสียงของเธอ ฟังดูเหมือนเธอกำลังคุยกับชาร์ลส์ มอร์แรน ในโทรศัพท์มาร์คกระชากโทรศัพท์ออกจากมือของเธอ “คุณลุงมอร์แรน สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้น แอริแค่อยู่ในช่วงอารมณ์ไม่ดีจากการที่แท้งลูก นีน่าแค่โดนแมวที่บ้านของผมข่วน ผมจะพาเธอไปฉีดวัคซีนในภายหลัง ทุกอย่างเรียบร้อยดี ไม่ต้องเป็นห่วง”แอเรียนไม่ได้ใส่ใจ ไม่ใช่เรื่องของเธอไม่ว่าพวกเขาจะทำอะไรก็ตาม ที่เลวร้ายที่สุดเธอก็แค่ยอมรับว่านั่นเป็นความผิดของเธอทั้งหมดดูเหมือนนีน่าไม่ได้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 201 ฉันจะทำให้มันหายไปจากโลกนี้
แอเรียนเงียบขณะที่ดวงตาของเธอแดงก่ำ คำพูดไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของเธอได้ในตอนนี้ แม้ว่าเธอจะเกือบแน่ใจว่ามาร์คเป็นคนวางแผนต่อต้านวิล แต่เธอก็ปฏิเสธแทนที่จะเกลียดเขา เธอรู้สึกผิดหวังแมวเป็นตัวจุดชนวนการทะเลาะกันของพวกเขา แอเรียนตระหนักดีว่าเธอทำตัวเหมือนเด็กที่กำลังอารมณ์ฉุนเฉียว ก่อนที่พวกเขาจะแต่งงานกัน เธอเคยรับบทเป็นเด็กในขณะที่มาร์ครับบทเป็นพ่อแม่ที่เข้มงวด“แมรี่ ลืมมันซะ พาเธอกลับไปที่ห้องนอน ถ้าเธอไม่ยอมไปก็ส่งคนให้เอาแมวไปโยนทิ้งซะ” มาร์คพูดอย่างเฉยเมยก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะอาหารแมรี่ลากกลับไปที่ห้องนอนอย่างไม่อยากจะลากไป จากนั้นแมรี่ก็แนะนำเธออย่างจริงจัง “แอริ ทำไมเธอต้องพูดกับนายท่านในลักษณะนั้นด้วย ในเมื่อสุดท้ายแล้วเขาก็เปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเธอแล้ว? เขาดีขึ้นมาก ทำไมต้องไปทำให้มันพังด้วยล่ะ? เธอทั้งคู่พูดดี ๆ ต่อกันไม่ได้เหรอ? ฉันรู้ว่าเธออารมณ์เสียเพราะข้าวปั้นเป็นแมวที่มีค่าของเธอและเธอไม่อยากเห็นมันถูกรังแก ชิ นีน่านั่น… ทำไมเธอถึงปล่อยข้าวปั้นไว้คนเดียวไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอรู้ว่ามันไม่ชอบเธอ? ตอนนี้เธอมีรอยขีดข่วนแล้วเธอก็ต้องเอะอะใหญ่กับมัน ในฐานะ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 202 ดูเหมือนภรรยาที่ไม่พอใจ
ทั้งมาร์คและนีน่าไม่ได้กลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ในคืนนั้น ถึงอย่างนั้นแอเรียนก็เข้านอนตามปกติพอถึงเที่ยงคืนในที่สุดแมรี่ก็ทนไม่ไหวจึงเข้าไปในห้องนอนของแอเรียนเพื่อปลุกเธอ “เธอยังมีอารมณ์มานอนหลับอีกเหรอฮะ? แค่ แอรี่ คินซีย์ ไม่พอ นี่เธอยังจะผลักผู้ชายของเธอไปสู่อ้อมแขนของผู้หญิงคนอื่นเหรอ? นายท่านและนีน่ายังไม่กลับมา เธอไม่กังวลแม้แต่น้อยเลยรึไง?”แอเรียนพูดอย่างเฉยเมย “คุณคิดว่าหนูจะสามารถควบคุมการกระทำของเขาได้ไหมคะ?”แมรี่ส่งโทรศัพท์ของแอเรียนให้เธอ “นี่ โทรหาเขาสิ! ถ้านายท่านไม่กลับมา แม้ว่าเธอจะนอนหลับได้ แต่ฉันก็จะนอนไม่หลับหรอกนะ! ฉันจะบอกเธอเรื่องนี้ ตราบใดที่เธอเป็นนายหญิงเทรมอนต์ เธอต้องเอาชนะใจเขาให้ได้! มันเป็นทางที่ดีกับตัวเธอเอง เธอเข้าใจไหม?”แอเรียนจ้องไปที่โทรศัพท์เงียบ ๆ สักครู่ ก่อนที่เธอจะโทรออกในที่สุดโดยไม่คาดคิด สายก็ถูกรับทันที เสียงของมาร์คฟังดูแหบ แต่เขาก็ไม่ได้โกรธ “ฮัลโหล?"แอเรียนสงบสติอารมณ์และถามว่า “คุณจะกลับบ้านกี่โมง?”“ผมคิดว่าคุณไม่อยากเห็นหน้าผม ไม่ใช่เหรอ?” ทำเครื่องหมายตอบโต้“อย่างไรก็ตาม แมรี่เป็นคนทำให้ฉันต้องโทรหาคุณ” แอเรียนวางสาย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 203 ติดพัน
เมฆแห่งความงุนงงที่แขวนอยู่เหนือศีรษะของแอเรียนสลายหายไปในทันทีเมื่อเธอได้ยินเสียงของหน้าหนังสือที่ถูกพลิก “ฉันไม่สามารถออกไปข้างนอกได้ เธอก็รู้สถานการณ์ของฉัน เธอไปเถอะเเล้วฝากความนึกถึงไปด้วยเเล้วกันนะ”ทิฟฟานี่ดูหดหู่เล็กน้อย “เอาล่ะ… ฉันจะถามเขาว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อเราพบกัน ว่าเกิดอุบัติเหตุอย่างกะทันหันได้อย่างไร? ถ้าเป็นพวกกาลีน่าจริง ๆ ฉันจะไม่ยกโทษให้พวกเขา!”ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของแอเรียน เธอรู้สึกผิดในนามของมาร์ค “แน่นอน… เธอไปเถอะ… ฉันยังไม่ได้ลุกขึ้นจากเตียงเลย ฉันจะวางสายนะ” หลังจากวางสายแล้วเธอก็นอนอยู่บนเตียงต่ออีกครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกเข้าห้องน้ำเพื่อทำให้สดชื่นในที่สุดเนื่องจากเธอใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่บนเตียงเมื่อไม่นานมานี้เธอจึงค้นพบว่าผมของเธอยาวขึ้น มันพันกันเมื่อคืนที่เธอนอนหลับและไม่ว่าเธอจะทำอะไรเธอก็ไม่สามารถหวีปมออกได้ เมื่อเธอเจอกรรไกรและกำลังจะตัดมันออกมือคู่หนึ่งก็หยุดเธอไว้“เอาแปรงหวีผมมาให้ฉัน”ด้วยความประหลาดใจ แอเรียนส่งหวีให้มาร์คโดยสัญชาตญาณ เธอไม่รู้ว่าเขาเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เขาระมัดระวังในการหวีผม เธอไม่รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย เมื่อเธอมองไปที่
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 204 ป่วย
ทิฟฟานี่เย้ยหยัน “แม่ของเธอและนังแอรี่ เดี๋ยวนี้เป็นคนรวยนี่ดีจริง ๆ แอรี่ขับรถเข้ามาชนเธอและทำให้เธอแท้งลูก แต่เธอยังอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าเธอจะต้องติดคุกเป็นเวลาหลายปี! น่าสะอิดสะเอียน! พวกเขาต้องใช้เวลามากมายเพื่อประกันตัวเธอออกไป มาร์คทนได้ยังไงกัน?”แอเรียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ไม่กล้าเปิดเผยความจริงทั้ง ๆ ที่เธอรู้สึกผิด “เธอเป็นน้องสาวของฉัน เราร่วมท้องแม่เดียวกัน เนื่องจากแม่ให้กำเนิดฉัน ฉันจะถือว่านี่เป็นการตอบแทนเธอ พวกเขากำลังทำอะไรอยู่ในโรงพยาบาลเหรอ?”ทิฟฟานี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตอบว่า “ดูเหมือนแม่ของเธอจะไปตรวจสุขภาพที่นั่น เธอมีชีวิตที่ยอดเยี่ยมดีกว่าของเธอมาก สุขภาพของเธอก็ดี เธอไม่มีปัญหามากนักแม้จะอายุมาก ฉันได้ยินหมอบอกว่าสภาพร่างกายของเธอเทียบได้กับเด็กสาวเพราะเธอดูแลตัวเองดีมาก จึ จึ เธอควรกังวลเกี่ยวกับตัวเองแทนดีกว่านะ”มีเสียงพึมพำในหัวของแอเรียน "เธอแน่ใจเหรอ?"เฮเลนไม่ได้เป็นมะเร็งเหรอ? เฮเลนขอให้เธอขอร้องให้มาร์คช่วยพวกคินซีย์!ทิฟฟานี่พูดอย่างร้อนรน “เธอคิดว่าฉันหูตึงเหรอไง?”ไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะพูดมากกว่านี้ แอเรียนตอบว่า “เปล่า โอเค นี่บ้าน
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 205 ตัดความสัมพันธ์
หลังจากนั้นไม่นานมาร์คก็เข้ามาในห้อง "เกิดอะไรขึ้น?" แอเรียนมองเขาด้วยดวงตาแดงกล่ำ “คุณอยู่กับแอรี่ คินซีย์ เพราะคุณชอบเธอหรือเพราะคุณต้องการแก้แค้นฉัน? หืม? ฉันยอมรับความพ่ายแพ้ โอเคไหม? คุณเกลียดฉันมากแค่ไหนที่ต้องไปถึงจุดนี้? แต่งงานกับฉันแล้วคบกับน้องสาวต่างแม่ของฉัน คุณไม่เพียงแต่ยอมให้เธอฆ่าลูกของเรา แต่คุณยังช่วยเหลือเธอและช่วยเหลือพวกคินซีย์หลังจากเหตุการณ์นั้นด้วย ถ้าคุณชอบเธอจริง ๆ ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ? หากเป็นเพียงการแก้แค้นฉันจะยอมจำนน ฉันไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่คู่ควร ฉันจะใช้ตลอดชีวิตของฉันเพื่อตอบแทนสิ่งที่ฉันเป็นหนี้คุณ อย่าทำให้ฉันรังเกียจคนเหล่านั้นอีก!” เธอหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะพูดต่อว่า “ไม่ว่าฉันจะน่ารังเกียจแค่ไหนในสายตาของคุณ ฉันก็กลายเป็นคนที่น่าสมเพชไปแล้ว! แม้แต่ฉันยังดูถูกตัวเอง แม่ของฉัน… แม่ผู้ให้กำเนิดของฉัน สมรู้ร่วมคิดกับคุณและดูแล แอรี่ คินซีย์ แม่ของฉันบอกฉันว่าเธอเป็นมะเร็งและบังคับให้ฉันขอร้องให้คุณช่วยพวกคินซีย์ แล้วฉันก็เชื่อเธอจริง ๆ ฉันเป็นตัวตลก ถ้าวันนี้ทิฟฟานี่ไม่เจอเธอในโรงพยาบาลฉันก็คงไม่รู้ ฉันพอแล้ว มันเพียงพอแล้ว พอแล้ว!" ในตอนท้ายเธอไม่สาม
Bab terbaru
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
