Share
บทที่ 220 ในห้องวีไอพีที่มืดสลัว
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 221 คุณเงินไม่พอใช้จริง ๆ หรือ
ชายคนนั้นเงียบ ทิฟฟานี่ก่นด่าภายในใจ ทำไมเขาถึงทำตัวห่างเหินเมื่อมาสถานที่แบบนี้เพื่อหาความสนุกสนาน? เธอยังใหม่สำหรับงานนี้ ตอนนี้บรรยากาศเริ่มอึดอัดเธอไม่รู้ว่าเธอควรจะทำอย่างไรเธอนึกถึงคำสอนของมาดามในสถานที่แห่งนี้และเดาว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าของเธอคงจะชอบคนที่น่าหลงใหลและขี้เล่น เมื่อนึกถึงกระเป๋าสตางค์ที่ว่างเปล่าของเธอและเงิน1,200 ดอลล่าร์ที่ลิเลียนเพิ่งใช้ไปเมื่อเช้านี้ เธอกัดฟันและบังคับตัวเองให้เข้าไปจับแขนของชายคนนั้น “ทำไมถึงเงียบจังเลยคะ? ฉันขอโทษ ฉันเพิ่งเริ่มงานที่นี่ ฉันยังเอาใจแขกไม่เก่งนัก คุณอยากเรียกสาว ๆ อีกสองสามคนมาที่นี่เพื่อมาสนุกด้วยกันไหมคะ?”อย่างไรก็ตามทิฟฟานี่ตื่นตระหนกเมื่อชายคนนั้นคว้ามือที่เธอวางไว้ที่แผ่นอกของเขา เธอทำอะไรออกนอกลู่นอกทางหรือ? อย่างไรก็ตามในพริบตา ชายคนนั้นก็ปล่อยมือของเธอและพูดว่า “คุณเงินไม่พอใช้จริง ๆ หรือ?”ทิฟฟานี่เริ่มคิด เธอไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นแจ็คสัน เวสต์ เขาตามเธอมาที่นี่เหรอ? หรือเขาบังเอิญมาที่นี่เพื่อผ่อยคลาย? เธออยากจะเปิดไฟจริง ๆ ทว่ามันจะมีแต่ทำให้สิ่งต่าง ๆ น่าอึดอัดมากขึ้น ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจที่จะลืมมั
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 222 ควรตายไปพร้อมกับพ่อของฉัน
เสียงของทิฟฟานี่แผ่วเบาในตอนท้ายเพื่อที่จะกลั้นน้ำตาของเธอ เธอจึงรินไวน์ให้ตัวเองหนึ่งแก้วและดื่มมันทั้งหมดในคราวเดียว โชคดีที่เธอไม่ใช่คนที่ไม่เคยดื่มไวน์และแอลกอฮอล์มาก่อน ความสามารถในการดื่มเหล้าของเธอ อย่างน้อยก็ทำให้เธอได้ทำงานในสถานที่แบบนี้แจ็คสันรู้สึกว่าคืนนี้เขาอารมณ์อ่อนไหวเล็กน้อย เขาหายใจเข้าลึก ๆ และเปล่งเสียงเบา ๆ “คุณสามารถทำเหมือนผมเป็นคนแปลกหน้าและบอกอะไรก็ตามที่คุณต้องการทิฟฟานี่ดื่มไวน์ที่แจ็คสันจ่ายเงินให้ในขณะที่เธอพึมพำ “เอาล่ะ ฉันจะบอกคุณถ้าคุณต้องการฟังมัน เป็นความจริงที่ว่าตอนนี้ครอบครัวของฉันไม่จำเป็นต่องจ่ายหนี้อีกต่อไป แต่ฉันก็ยังยากจนมากอยู่ หลังจากแฟนเก่าของฉันเลิกกับฉัน เขาก็คืนเงินทั้งหมดที่ฉันใช้ไปกับเขาตอนที่เราคบกัน มันเกือบ 300,000 ดอลล่าร์ นั่นเป็นเงินจำนวนมากสำหรับฉัน ฉันหวังว่าจะเก็บเงินให้เพียงพอสักวันหนึ่งและซื้อบ้านในทำเลที่ดี แต่แม่ของฉันใช้เงินนั้นหมดในชั่วพริบตา”“แม่ของฉันไม่เคยเจอกับความยากลำบากใด ๆ ในชีวิตของเธอ และเธอเคยใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือย ฉันเหนื่อยมากกับการทำงานทุกวันและฉันยังต้องทำอาหารให้เธอ ซักผ้าและทำความสะอาดบ้าน ฉันเหนื่อย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 223 ความหึงหวง
ทิฟฟานี่เอาแต่คิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ ทำไมผู้ชายคนนี้ถึงช่วยเธอ? เธอลุกขึ้นยืนและรู้สึกว่าโลกหมุนรอบตัวเธอทันที เธอต้องดื่มมากเกินไปและมีอาการเวียนหัว แจ็คสันรับเธอเอาไว้ได้ทันเวลา ทิฟฟานี่รู้สึกถึงฝ่ามือนุ่ม ๆ ของเขา และพิงเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ แจ็คสันรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่กดลงบนแผ่นอกของเขาเบา ๆ กลิ่นหอมโชยเข้าจมูกของเขาเขาถอดเสื้อโค้ทของเขาออกในทันทีและใช้คลุมรอบตัวของทิฟฟานี่เอาไว้ ตอนนี้เขารู้แล้วว่ามีอะไรอยู่ในกระเป๋าเสื้อผ้าสีดำที่เธอนำไปทำงานทุกวัน มันเป็นชุดที่เธอใส่ตอนนี้ มันออกแบบค่อนข้างโดดเด่นและเปิดเผยมากพวกเขาออกไปข้างนอกและเมื่อลมหนาวพัดมา ทิฟฟานี่เดินโซซัดโซเซไปตามข้างถนนและถอยหลัง แจ็คสันส่งทิชชู่ให้กับเธอ “คุณสบายดีหรือเปล่า? ผมเห็นคุณจัดการกับวอดก้าเพียว ๆ ขวดใหญ่ คุณต้องรู้สึกแย่จริง ๆ ตอนนี้...”แม้ว่าทิฟฟานี่จะเวียนหัว แต่เธอก็ไม่ได้หูหนวก “ทำไมคุณไม่บอกฉันก่อนล่ะ? ฉันไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์แบบเพียว ๆ!“แจ็คสันรู้สึกถูกกล่าวหาแบบผิด ๆ ในตอนนั้นเขารีบไปหาเธอ เขาจึงสั่งแต่เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ แบบสุ่มไป ใครจะไปคิดว่าทิฟฟานี่จะดื่มไปมากขนาดนั้น? เมื่อพวกเขาเข้าไปในรถ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 224 มันยังไม่ถึงสองเดือน
เอริกรู้สึกทึ่ง เมื่อสังเกตเห็นว่ามาร์คไล่ตามเขา ทั้งคู่เริ่มแข่งกันจนกระทั่งแยกทางกันที่สี่แยก ถึงอย่างนั้นมาร์คก็ไม่ได้ชะลอ หัวใจของแอเรียนเต้นอย่างบ้าคลั่งขณะที่เธอเกาะเข็มขัดนิรภัยเพื่อรักษาชีวิตที่รักของเธอ “คุณทำอะไร? ฉันกลัว...! ถนนค่อนข้างมืดและลื่น คุณช่วยชะลอได้ไหม?”มาร์คกระแทกเบรกขณะที่รถแล่นมาถึงย่านที่พักอาศัยสุดหรู ในชั่วโมงนี้มีรถไม่มากนักและไม่มีตำรวจคนใดออกใบสั่งให้ที่นี่ แอเรียนลูบหน้าอกของเธอเป็นเวลานานเพื่อปลอบให้ตัวเองสงบลง “ทำไมคุณถึงตัดสินใจมารับฉันคะ? ฉันกลับเองได้...”“กลับเองเหรอ? คุณหมายถึงให้เอริกไปส่งคุณที่บ้านแทนใช่ไหม?” มีความหึงหวงในน้ำเสียงของเขา“ฉันมักจะนั่งแท็กซี่กลับบ้านด้วยตัวเอง เอริกให้ฉันนั่งรถในวันที่ฉันทำงานล่วงเวลาเท่านั้น เกิดอะไรขึ้น? คุณสามารถบอกฉันได้ตรง ๆ ว่าฉันทำให้คุณไม่พอใจด้วยเหตุผลอะไร อย่าใช้วิธีการที่รุนแรงแบบนี้เพื่อทำให้ฉันตกใจ มันอันตรายจริง ๆ นะคะ...” แอเรียนรู้สึกไม่พอใจกับพฤติกรรมของเขาในตอนนี้ “คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น” เมื่อมาร์คพูดเช่นนั้น ใบหน้าของเขาก็หันหนีไปทางหน้าต่างแอเรียนที่ไม่สามารถเห็นการ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 225 ตื่นขึ้นมาในไวท์ วอเตอร์ เบย์
นีน่าเห็นว่าเธอรีบวิ่งลงบันไดด้วยใบหน้าแดงก่ำและหยอกล้อเธอด้วยการยิ้มเยาะ “ดูเหมือนมาร์คจะตื่นเต้นเกินไป... มันไม่นานนักที่คุณทำหน้าที่...”แอเรียนอายมากจนอยากจะตาย “คุณพูดเรื่องอะไร...? นั่นไม่ใช่... ฉันเหนื่อย ฉันแค่กำลังจะไปอาบน้ำและนอน”แมรี่จ้องมองนีน่า “อย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นคุณผู้หญิง! คุณไม่อายตัวเองเหรอ? สนใจเรื่องของคุณดีกว่า!”นีน่าไม่เห็นด้วยกันเธอ “พวกเราเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว คุณกังวลเรื่องอะไร? เมื่อพิจารณาถึงความตึงเครียดเรื่องบนเตียงระหว่างพวกเขาก่อนหน้านี้ ฉันคิดว่าพวกเขาต้องทำอะไรสักอย่าง ดูเหมือนฉันจะตื่นเต้นไปหมดซะทุกอย่าง พวกเขาทั้งคู่มักจะดูเหมือนว่า “ไม่มีความต้องการทางเพศ” คุณไม่สงสัยเหมือนกันหรือว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะพัฒนาได้อย่างไร?”“เหมือนคุณจะไม่รู้ว่านายหญิงสุขภาพไม่ดี นายท่านเข้าใจเรื่องนี้ของเธอ คุณเป็นคนเดียวที่คาดเดาอะไรได้ยากที่นี่ ฉันคิดว่าคุณคงเบื่อจนสติแตก” แมรี่สลัดเธอออกแอเรียนฟังบทสนทนาของแมรี่และนีน่าในห้องน้ำ เธอรู้สึกอายเกินกว่าที่ใครจะเห็นได้ในตอนนี้ ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของมาร์ค ทำไมเขาต้องลากเธอขึ้นไปชั้นบนแบบนั้นทันทีที่พวกเขา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 226 พวกแย่งแฟนชาวบ้าน
”คุณบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา แต่ทำไมคุณถึงขึ้นมานอนบนเตียงเดียวกับฉัน? จะโกหกก็ช่วยใช้สมองหน่อย ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วและฉันสามารถรับผิดชอบต่อการกระทำของฉันได้ แต่ฉันไม่สามารถทนมองผู้ชายอย่างคุณที่ไม่รับผิดชอบการกระทำของตัวเอง!” ทิฟฟานี่รู้สึกเป็นทุกข์อย่างมาก ไม่ว่าเธอจะมองรายละเอียดพวกนี้อย่างไรก็ไม่ได้ดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น“ขอโทษนะ? คุณเป็นคนที่ไม่อยากกลับบ้านและไม่ให้ที่อยู่บ้านของคุณกับผม ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพาคุณกลับมาที่นี่เนื่องจากผมไม่สามารถส่งคุณกลับบ้านได้ ผมไม่ได้เตรียมเตียงไว้ที่ห้องอื่น ๆ นี่เป็นห้องเดียวที่เราสามารถนอนในบ้านนี้ได้และผมจะไม่นอนโซฟา นอกจากนั้นผมยังเหนื่อยที่ต้องดูแลคุณทั้งคืน ผมจะนอนที่ไหนได้อีกถ้าไม่ใช่บนเตียง” แจ็คสันโผล่หัวออกมาจากห้องน้ำในขณะที่แปรงฟันพลางบ่นทิฟฟานี่เกี่ยวกับพฤติกรรมต่าง ๆ ของเธอไม่ว่าแจ็คสันจะพูดความจริงหรือไม่ทิฟฟานี่ก็ทำได้เพียงยอมรับ เป็นความผิดของเธอที่ดื่มมากเกินไปจนจำอะไรไม่ได้ เนื่องจากเธอไม่สามารถโต้เถียงกับเขาได้ เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเชื่อใจในคำพูดของเขาเมื่อนึกถึงผู้หญิงที่เคยอยู่กับแจ็คสันก่อนหน้า
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 227 ครั้งแรกของคุณเป็นอย่างไร
เกือบจะเป็นเวลาอาหารกลางวันที่แจ๊คสันโทรหาแผนกออกแบบ หัวหน้าตะโกนสุดเสียง “ทิฟฟานี่ เลน คุณเวสต์กำลังตามหาคุณ! รีบไปที่ห้องทำงานของเขา!”สมองของทิฟฟานี่แทบจะระเบิดเมื่อเอ่ยถึงแจ็คสัน “รับทราบแล้วค่ะ!”ระหว่างทางไปที่ออฟฟิศ เธอคิดอยู่เสมอว่าแจ็คสันจะทำอะไรอะไรกับเธอที่ออฟฟิศ เป็นไปได้ไหมที่เขาต้องการจะสานต่อเรื่องที่พวกเราทำค้างไว้เมื่อคืน? มิฉะนั้น จู่ ๆ เขาจะตามหาเธอทำไม?เธอใช้เวลาเดินไปที่ห้องทำงานของเขาแล้วยกมือขึ้นเคาะประตู เธอตัดสินใจแล้ว ถ้าแจ็คสันขอความช่วยเหลือจากเธอ เธอจะไม่ตอบตกลง นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ที่มีจิตสำนึกควรทำ...“เข้ามา” เสียงของแจ็คสันดังขึ้นมาจากด้านในทิฟฟานี่สงบสติอารมณ์ลงและผลักประตูให้เปิด เธอรักษาระยะห่างระหว่างพวกเขาและยืนอยู่ที่ประตู “มีปัญหาอะไร?”แจ็คสันหยิบเอกสารขึ้นมาโดยไม่ได้เงยหน้า “ส่งสิ่งนี้ไปที่ไกลด์ เพราะแอเรียนก็อยู่ที่นั่นด้วย พวกคุณสาว ๆ สามารถไปทานอาหารกลางวันด้วยกันได้ แค่อย่าลืมมันอีก”ทิฟฟานี่ผงะ “คุณเรียกฉันมาเพราะเรื่องนี้?”แจ็คสันเงยหน้ามองเธอด้วยสีหน้างงงวย “ทำไมต้องเป็นเรื่องอื่น?”เธอผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัดและเดินหน้าไป
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 228 การทะเลาะกันในออฟฟิศ
ทิฟฟานี่รู้สึกสงสัยขึ้นมาเล็กน้อย “จริงเหรอ? แล้วทำไมฉันถึงไม่รู้สึกอะไรเลย?”แอเรียนตกตะลึงไปชั่วครู่ก่อนจะกลับมามีสติ “เธอหมายถึง...เธอ? เธอไม่ได้คบกับเอธานมาเป็นเวลานานและยังอยู่กับเขาเป็นครั้งคราวเหรอ? ทำไมเธอถึงถามเรื่องแบบนี้กับฉัน? เธอไม่ได้รู้เรื่องนี้ดีไปกว่าฉันเหรอ?”ดวงตาของทิฟฟานี่หรี่ลงเล็กน้อยเมื่อเอ่ยถึงเอธาน “เอธานกับฉัน...ไม่เคยไปถึงขั้นนั้น เขาต้องการรอจนกว่าพวกเราจะแต่งงานกัน แต่ใครจะไปรู้...ฮ่าฮ่า...เขาไม่เคยคิดที่จะแต่งงานกับฉันตั้งแต่แรก ตอนนี้ฉันคิดได้แล้วว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดี อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้ทำอะไรฉันเมื่อเขายังคบอยู่กับฉัน”จากคำบอกเล่าของเธอแอเรียนพอจะได้เบาะแสอยู่บ้าง “เพราะว่าเธอไม่เคยมีอะไรกับเอธานแล้วทำไมจู่ ๆ เธอถึงถามฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ? ทิฟฟ์ บอกความจริงกับฉันมานะ”ทิฟฟานี่รู้สึกกังวลใจมากจนดื่มน้ำเปล่าไปครึ่งแก้ว และถอนหายใจ “หยุดถามฉันแบบนั้นแอริ ฉันบอกเธอไม่ได้... ฉันไม่เป็นไร มันก็แค่การสุ่มถาม ดูฉันสิ ฉันดูสบายดี ใช่ไหม?” หลังจากที่ยืนยันว่าเธอไม่ได้ไม่สบายที่ตรงไหนในร่างกายของเธอ เธอก็ผ่อนคลายลงอย่างเห็นได้ชัดและตอนนี้ยังสามารถหัวเราะ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
