Share
บทที่ 259 ความพยายามครั้งที่สอง
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 260 รอคอยความตายอย่างสงบ
แอเรียนสังเกตเห็นผลไม้และอาหารเสริมบนหัวเตียง ซึ่งดูคล้ายกับที่เอธานนำมาเมื่อวาน อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้ให้ความสนใจกับเรื่องนี้มากนัก สิ่งเหล่านี้สามารถหาซื้อได้ทั่วไปในบริเวณบ้านฟักฟื้น ซึ่งหมายความว่าตราบใดที่ใครบางคนซื้อของเหล่านี้จากบริเวณใกล้เคียง มันก็คงจะเหมือนกัน เธอไม่ค่อยเชื่อเรื่องของจอร์จนัก “คุณลีไวน์ นั่นไม่ใช่สิ่งที่คุณพูดเมื่อเรามาที่นี่เมื่อวานนี้ คุณมีเหตุผลสำคัญซ่อนอยู่เพื่อป้องกันคุณจากการพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้เหรอคะ?”จอร์จหลับตาที่สับสนของเขา การหายใจของเขาถี่ขึ้นเล็กน้อย “ไม่ได้มีเหตุผลสำคัญอะไร ฉันแค่ไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับตัวเอง กรุณาอย่ามาหาฉันอีกเลย เรื่องของคุณสโลนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉัน ทั้งหมดนี้ฉันเพียงต้องการรอคอยความตายของฉันอย่างสงบ”ตามความคิดของเธอที่เดินทางไปตามที่อยู่ในจดหมายที่น่าเบื่อนี้ทำให้ทิฟฟานี่ยอมรับได้ยาก อย่างไรก็ตามจอร์จได้ยุติการสนทนากับเธอ จอร์จยอมรับว่ารู้จักกับคุณสโลนในทันที ซึ่งกำจัดความเป็นไปได้ว่าเขาจะเป็นคุณสโลนออกไป นอกจากนี้ เขายังบอกอย่างชัดเจนในทันทีว่าคุณสโลนตายแล้ว นี่เป็นการขัดขวางแผนสำรองของแอเรียนหลังจากความพ่ายแพ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 261 ลีไวน์และสโลน
แมรี่อึ้งไปชั่วขณะก่อนจะตอบกลับว่า “จอร์จ สโลน”แอเรียนตกใจ “จอร์จ สโลน? คุณแน่ใจรึ?” จอร์จ สโลน, จอร์จ ลีไวน์ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น?แมรี่ตบต้นขาของเธอ “ฉันจำได้แล้ว ฉันแน่ใจว่าใช่ชื่อนี้ ถึงจะผ่านมา 10 ปี แต่ฉันก็ไม่ได้ขี้ลืมขนาดนั้น เขาชื่อจอร์จ สโลน เขาไม่ได้หน้าตาดีมากนัก แต่เขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ เขาเป็นคนขยันขันแข็งและมีสติสัมปชัญญะในหน้าที่การงาน เขาเป็นคนค่อนข้างจะเงียบด้วย พอเธอพูดฉันเพิ่งนึกได้ว่าจริง ๆ เขาเป็นคนที่โชคดีมากเลยนะ เขาควรจะอยู่บนเครื่องบินด้วย แต่ท้องเขามาปวดก่อนขึ้นเครื่องบินพอดี เขาอาเจียนตั้งแต่เช้าจนสาย จนนายท่านให้เขาพักหนึ่งวัน”เพื่อหาการยืนยันเพิ่มเติมแอเรียนได้ขอให้นักสืบไปขอข้อมูลของ จอร์จ ลีไวน์ จากบ้านพักพักฟื้น เธอยังได้รับภาพถ่ายขนาดเล็กอีกด้วย เธอนำมันให้แมรี่ที่หรี่ตาดูมันอยู่พักนึงดู “เขาแก่ขึ้นหลายปี แต่ดูจากลักษณะของใบหน้าแล้วเขาคือจอร์จแน่ ๆ ฉันเองก็แก่แล้วเลยจำเขาไม่ได้ในตอนแรก”มือของแอเรียนสั่นด้วยความตื่นเต้น “แมรี่ ดูดี ๆ ได้โปรด! ยืนยันให้หนูทีว่าใช่เขาไหม”แมรี่กลัวว่าเธออาจจะจำผิดไปจึงนำรูปไปถามเฮนรี่เพื่อความแน่นอน เฮนรี่จำได
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 262 ผู้ชายล้วนเป็นหมูสกปรก
แอเรียนไม่เคยเล่าความสัมพันธ์ระหว่างมาร์คและแอรี่ให้ทิฟฟานี่ฟัง แต่จะให้เก็บมันเป็นความลับต่อไปก็คงไม่มีประโยชน์อะไร “ทิฟฟ์ ฉันรู้เรื่องนี้มาสักพักแล้ว แอรี่สนิทกับมาร์คได้อย่างไรไม่รู้ แต่มาร์คให้สัญญาว่าจะไม่ติดต่อเธออีก อย่าเพิ่งทำอะไรวู่วาม เรื่องนี้ฉันจัดการเองได้ สัญญากับฉันได้ไหมว่าเธอจะไม่ก่อเรื่อง”ทิฟฟ์ถึงกับตะลึง “นี่เธอเล่นอะไรกัน? ฉันก็สงสัยมาตลอดว่าทำไมเธอกับแอรี่ถึงไม่เคยลงรอยกัน ฉันเข้าใจว่าเป็นเพราะปัญหาภายในครอบครัว ที่ไหนได้ เป็นเพราะนางเล็งสามีเธอไว้นี้เอง มาร์คก็ช่างน่านับถือจริง ๆ แต่งงานกับพี่สาวแล้วยังอยากได้น้องสาวอีก ฉันเคยคิดว่าเขาแค่เป็นคนใจร้ายคนนึง โดยเฉพาะกับเธอ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะกลายเป็นคนแบบนี้ ช่างน่าเสียดายที่คนทั้งโลกต่างชื่นชมและให้เกียรติเขา แต่จริง ๆ แล้วมันก็แค่ภาพลวงตา! สุดท้ายพวกผู้ชายก็ล้วนเป็นหมูสกปรกกันทั้งนั้น!”แอเรียนเริ่มปวดหัวและรู้สึกกระวนกระวายเพราะความกดดัน เธอจึงต้องรีบเปลี่ยนเรื่องคุย “มีอีกเรื่อง… อยู่ ๆ ฉันสงสัยว่าบางทีคุณสโลนที่ส่งจดหมายมาอาจจะรู้จักกับพ่อฉันก็ได้ ชื่อจริงของเขาคือ จอร์จ สโลน เขาเคยเป็นคนขับรถของพ่อมาร์ค
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 263 การออกอย่างกระทันหัน
เฮนรี่ขวมดคิ้วเป็นการตอบรับก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูดกับมาร์คไม่กี่คำก่อนที่จะวางสาย แอเรียนนั่งลงที่โต๊ะแล้วทานข้าวต้มด้วยอาการหัวร้อน “เขาพูดว่าอะไรคะ ลุงเฮนรี่?”“นายท่านพูดว่า ‘ติดไว้ก่อนนะ’...” เฮนรี่ตอบด้วยสีหน้าที่จริงจัง“ได้… หนูจะคอยดู เดี๋ยวก็รู้ ว่าใครกันแน่ที่ขี้ขลาด” แอเรียนพูดด้วยความรู้สึกผิดพร้อมกับการทานข้าวต้มต่อไปหลังจากที่เธอเลิกงานตอนเย็นเธอก็ได้ไปพบทิฟฟานี่และกำลังพากันไปที่บ้านพักพักฟื้นอีกครั้ง พวกเธอเพิ่งจะไปถึงหน้าห้องพักของจอร์จตอนที่พวกเธอเห็นผู้หญิงแก่คนหนึ่งกำลังทำความสะอาดอยู่ ประตูห้องถูกเปิดไว้ ข้างในไม่มีใครเลย“ขอโทษนะคะ คุณจอร์จ ลีไวน์ คนไข้ห้องนี้ไปไหนหรอคะ?” ทิฟฟานี่ถามอย่างรวดเร็วผู้หญิงคนนั้นหยุดการกระทำของเธอและจ้องมาที่พวกเขา “ไปแล้ว ญาติของเขามารับกลับไปตั้งแต่เช้าแล้ว”แอเรียนรู้สึกว่าราวกับโดนฟ้าผ่าทั้ง ๆ ที่ฟ้าสดใส “ไปแล้ว? ไปไหน?”ผู้หญิงคนนั้นส่ายหน้า “ฉันไม่แน่ใจ แต่ฉันได้ยินมาว่าเขาไม่ได้ย้ายไปโรงพยาบาลอื่นนะ เขาแค่เขียนใบออก จอร์จ ลีไวน์ อยู่ที่นี่มาสามปีแล้ว เขาเป็นมะเร็ง ตอนที่เขามาถึงหมอบอกว่าโอกาสที่เขาจะหายนั้นสูงถ้า
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 264 การสอบถามผ่านโทรศัพท์ของมาร์ค
แน่นอนว่าพอสามารถเรียกราคาได้ไม่อั้นนักสืบก็ตื่นตัวทันทีทิฟฟานี่นำมือมาลูบแก้มแอเรียนหลังจากที่เธอวางสาย “อย่าหัวเสียไปเลยแอริ ทุกอย่างจะดีขึ้น นี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราผิดหวัง อย่างไรเราก็ต้องหาจอร์จให้เจอตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่ ถ้าเรารู้ตั้งแต่แรกว่าเค้าคือคุณสโลน เราคงจะสอบถามเขาและไม่ปล่อยให้เขาหลุดมือไปแน่ ๆ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ชีวิตเธอตอนแรกก็มีความสุขดีอยู่แล้ว แล้วอยู่ ๆ เขาก็ตัดสินใจมาบอกเธอว่าพ่อเธอถูกใส่ร้าย พอเธอจะมาหาเขาเขาก็ดันมาเล่นเกมส์ซ่อนแอบ เขาคงคิดว่าตัวเองไม่ต้องกังวลอะไรเพราะกำลังจะตาย ทำไมคนที่อยู่จึงต้องเป็นคนที่ทรมาน?”แอเรียนยิ้มท่ามกลางลมหนาว “ฉันจะหาเขาจนเจอ เขาทำงานให้กับครอบครัวเทรมอนต์มานานและฉันก็สามารถรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวกับเขามาจนได้ ตราบใดที่เขายังไม่ตายฉันจะหาเขาให้เจอ”อยู่ ๆ โทรศัพท์ของทิฟฟานี่ก็ดังขึ้น เธอบ่นก่อนที่จะดูด้วยซ้ำว่าใครโทรมา “พระเจ้าช่วย น่ารำคาญชะมัด ฉันบอกแม่แล้วว่าให้สั่งอาหารเอา ฉันให้เงินเธอแล้วด้วยซ้ำ แล้วยังจะโทรมาทำไม…” แต่พอเธอมองไปที่จอและเห็นว่าแม่เธอไม่ได้เป็นคนโทรมา เธอจึงตัดประโยคตัวเองก่อนจบและมีสีหน้าที่อึ้ง “นี่ไม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 265 สุขสันต์วันเกิด ฉันเลี้ยงเอง
เมื่อพวกเธอไปถึงที่ ไวท์ วอเอตร์ส เบย์ คาเฟ่ พนักงานเดินมาบอกกับพวกเธอว่าที่นั่งถูกจองไว้หมดแล้ว ทิฟฟานี่อารมณ์ฉุนเฉียวทันที “ฉันเตรียมพร้อมมาเพื่อทานอาหารอย่างเต็มที่ แล้วคุณก็มาบอกฉันว่าที่นั่งถูกจองไว้หมดแล้วอย่างงั้นหรอ? เจ้าของร้านคิดอะไรของเขาอยู่? ธุรกิจกำลังไปได้ดีแต่เขากลับไม่เปิดสาขาที่สองสักที? ช่างไม่มีเซนส์ในเรื่องธุรกิจเสียเลย สงสัยคงจะไม่ค่อยมีฐานะ เขาจะต้องจมปลักไปตลอดชีวิต!”แอเรียนไม่ได้โต้ตอบอะไร เธออยากจะบอกทิฟฟานี่ว่าร้านนี้เป็นของแจ็คสัน แต่เธอคิดว่าไม่บอกจะดีกว่า...“ช่างมันเถอะ ไปกินที่อื่นแถวนี้ดีกว่า หลังจากนั้นค่อยไปช็อปปิ้งกัน ปล่อยให้มาร์ครอที่บ้านนั่นแหละ” ทิฟฟานี่ลังเลที่จะจากไปแบบนั้น เธอชอบอาหารที่ ไวท์ วอเตอร์ส เบย์ คาเฟ่ มาก พอเธอได้ทานอาหารที่บ้านแจ็คสันจึงทำให้เธอคิดถึงอาหารที่นี่และอยากจะกลับมาทานอีก จนถึงทุกวันนี้เธอก็ยังคงสงสัยว่าทำไมแจ็คสันถึงได้ทำอาหารออกมาได้รสชาติเดียวกันกับอาหารที่ ไวท์ วอเตอร์ส เบย์ คาเฟ่ เลยแอเรียนมองไปที่ทิฟฟานี่จึงไม่อาจทำให้เธอผิดหวังได้เธอกวาดสายตาไปรอบ ๆ และมองไปที่ที่นั่งใกล้หน้าต่าง ชายวัยกลางคนคนนึงนั่งอยู่ที
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 266 มาร์คโดนจับได้
มาร์คได้ยินพวกเธอจึงหันมาตามเสียงทันที สำหรับแอเรียนความตายยังสวยกว่าสิ่งนี้ “มาร์คมา!”ทิฟฟานี่ตระหนักถึงความเสียงดังของเธอจึงก้มหน้าลงเงียบ มาร์คเดินมาที่โต๊ะและยิ้มให้อย่างฝืนใจ “พวกเธอช่างมีเวลาที่สนุกจริง ๆ ให้ผมขอแจ็คสันให้ทำอาหารให้พวกเธอเองเลยไหม?”พอได้ยินเช่นนั้นแอเรียนก็หูตั้งและตอบอย่างงงงวย “ไม่จำเป็น ฉันนึกว่าคุณจะกลับมามะรืนนี้?”เขานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามเธอ “มันก็ควรจะเป็นเช่นนั้น แต่การกระทำของเธอทำให้ฉันไม่มีกระจิตกระใจทำงาน ฉันเลยต้องรีบกลับ ทีนี้เธอบอกฉันได้ยังว่าเธอโกรธอะไรฉัน?”ทิฟฟานี่ยิบโทรศัพท์เธอขึ้นมาโชว์รูปที่เธอแคปไว้ให้เขาดู “ดู ดูตัวเองสิ!”แววตาของมาร์คเศร้าลงเมื่อเขาเห็นสิ่งที่แอรี่โพสต์บนโซเชียล “เราแค่เจอกันโดยบังเอิญ เธอเป็นคนถ่ายรูปนั้น ฉันไม่ทันได้ยินยอมหรือปฏิเสธด้วยซ้ำ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเอารูปไปโพสต์ลงให้คนอื่นเห็น อีกอย่าง ฉันไม่ได้ทานข้าวกับเธอด้วย นั้นแหละคำอธิบายของฉัน”“นี่คุณกำลังคิดจะหลอกใคร?” ทิฟฟานี่ถามด้วยท่าทางงง ๆ “คุณกล้าโทรหาแอรี่เพื่อให้เธอยืนยันเรื่องนี้ไหม?”แอเรียนกลัวว่าทิฟฟานี่จะก่อเรื่องจึงสกิดแขนเสื้อเธอใต้โต๊ะ ม
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 267 ศัตรูต่างชาติ
คราวนี้แอเรียนไม่อาจกลั้นขำได้ “โอเค โอเค คราวหน้าถ้าอยากทานอะไรก็มาบอกฉันนะ เดี๋ยวฉันพาไป ตอนนี้ฉันต้องกลับบ้านก่อน ถ้าฉันกลับบ้านดึกเกินไปมาร์คบ่นฉันไม่หยุดแน่”ทิฟฟานี่เห็นแท็กซี่ขับมาทางพวกเธอพอดีเธอจึงกวักมือเรียกมัน “ไปสิ เธอไปก่อนเลย”…ณ ไวท์ วอเตอร์ส เบย์ วิลล่ามาร์คกลับมาสูบบุหรี่เพราะความเครียด เขาสูบมวลต่อมวลราวกับว่าจะไม่หยุดสูบมันอีกแจ็คสันอดไม่ได้ที่จะต้องเปิดหน้าต่างเพื่อระบายอากาศ “โอเค เกิดอะไรขึ้น?” มาร์คดึงเอกสารออกมาจากกระเป๋า “ดูนี้สิ มีคนกำลังใส่ร้ายฉัน”แจ็คสันจุดบุหรี่ระหว่างที่เลื่อนดูเอกสาร “เ*ย!” เขาอุทาน ไม่สามารถอดพูดหยาบได้ “ใครมันช่างกล้าจัง เป้าหมายเขาชัดเจนมาก ก็คือนาย เขาสามารถโน้มน้าวหุ้นส่วนทางไกลของนายได้ภายในเวลาเพียงสองเดือนสั้น ๆ ผู้ชายคนนี้น่ากลัวมากที่สามารถชักชวนลูกค้าของนายให้ทิ้งนายและเลือกเขาได้ เขาเป็นใครวะ?”มาร์คส่ายหน้า “ฉันเช็คแล้ว บริษัทคู่แข่งเป็นบริษัทต่างชาติ เจ้าของเป็นต่างชาติ แต่มันก็ชัดเจนว่าชื่อบริษัทแค่เป็นชื่อแอบอ้าง ฉันไม่อาจสืบได้ว่าใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลัง หลายปีที่ผ่านมีหลายคู่แข่งพยายามที่จะชนะฉัน แต่ไม่เค
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
