บทที่ 263 การออกอย่างกระทันหัน

เฮนรี่ขวมดคิ้วเป็นการตอบรับก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูดกับมาร์คไม่กี่คำก่อนที่จะวางสาย แอเรียนนั่งลงที่โต๊ะแล้วทานข้าวต้มด้วยอาการหัวร้อน “เขาพูดว่าอะไรคะ ลุงเฮนรี่?”

“นายท่านพูดว่า ‘ติดไว้ก่อนนะ’...” เฮนรี่ตอบด้วยสีหน้าที่จริงจัง

“ได้… หนูจะคอยดู เดี๋ยวก็รู้ ว่าใครกันแน่ที่ขี้ขลาด” แอเรียนพูดด้วยความรู้สึกผิดพร้อมกับการทานข้าวต้มต่อไป

หลังจากที่เธอเลิกงานตอนเย็นเธอก็ได้ไปพบทิฟฟานี่และกำลังพากันไปที่บ้านพักพักฟื้นอีกครั้ง พวกเธอเพิ่งจะไปถึงหน้าห้องพักของจอร์จตอนที่พวกเธอเห็นผู้หญิงแก่คนหนึ่งกำลังทำความสะอาดอยู่ ประตูห้องถูกเปิดไว้ ข้างในไม่มีใครเลย

“ขอโทษนะคะ คุณจอร์จ ลีไวน์ คนไข้ห้องนี้ไปไหนหรอคะ?” ทิฟฟานี่ถามอย่างรวดเร็ว

ผู้หญิงคนนั้นหยุดการกระทำของเธอและจ้องมาที่พวกเขา “ไปแล้ว ญาติของเขามารับกลับไปตั้งแต่เช้าแล้ว”

แอเรียนรู้สึกว่าราวกับโดนฟ้าผ่าทั้ง ๆ ที่ฟ้าสดใส “ไปแล้ว? ไปไหน?”

ผู้หญิงคนนั้นส่ายหน้า “ฉันไม่แน่ใจ แต่ฉันได้ยินมาว่าเขาไม่ได้ย้ายไปโรงพยาบาลอื่นนะ เขาแค่เขียนใบออก จอร์จ ลีไวน์ อยู่ที่นี่มาสามปีแล้ว เขาเป็นมะเร็ง ตอนที่เขามาถึงหมอบอกว่าโอกาสที่เขาจะหายนั้นสูงถ้า