Share
บทที่ 408 น้ำตาล, เครื่องเทศ และทุกอย่าง… ที่ดี
Related chapter
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 409 แต่ทำไม...
มาร์คสูบบุหรี่เต็มปอดก่อนที่จะดับมันทันที “มัน… ก็โอเค… ชงชาให้ฉันหน่อย ขอเข้ม ๆ…” มีใครบอกเขาได้ไหมว่าทำไมรสชาติแปลก ๆ ยังคงอวลอยู่ในปากของเขา? แม้แต่บุหรี่ก็ไม่สามารถกำจัดรสชาติได้ หวังว่าชาคงจะล้างมันออกไปได้หลังจากที่แอรีอานน์กลับขึ้นไปที่ชั้นบนและยื่นชาดำให้มาร์ค เขาก็เป่ามันอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะดื่มอึกใหญ่ เป็นการตัดสินใจที่ไม่ชาญฉลาดเอาเสียเลย เขาจะไม่มีวันลืมว่าการผสมผสานของชากับรสชาติแปลก ๆ ในปากของเขานั้นเป็นอย่างไร คืนนั้นเขาไม่ได้ทานอาหารเย็นเนื่องจากต้องเข้าห้องน้ำทั้งหมด 18 ครั้ง เขาไม่สามารถทนต่อได้และในที่สุดก็ไปโรงพยาบาลในเช้าวันรุ่งขึ้นแอรียนที่ยุ่งมาตลอดบ่ายหลับสนิทโดยไม่รู้ว่ามาร์คต้องทรมาน เธอสังเกตเพียงว่าเขาลุกจากเตียงบ่อยครั้งตลอดทั้งคืน เมื่อเธอไม่เห็นเขาในเช้าวันรุ่งขึ้นระหว่างรับประทานอาหารเช้าเธอก็คิดว่าเขาไปที่สำนักงานแล้วอย่างไรก็ตาม แมรี่สั่งสอนเธอ “นายท่านต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะเธอ ท้องของฉันและเฮนรี่ทำจากเหล็ก ดังนั้นเราจึงสบายดี ครั้งต่อไปเราจะต้องชิมอาหารของเธอก่อนว่ามีพิษไหม ขอร้องนะ อย่าทำเรื่องที่เป็นอันตรายต่อนายท่านแบบนี้อีก!”เครื่องหมายคำตอ
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 410 นอนเถอะ
แอเรียนไม่ค่อยอยากริเริ่มพูดคุยกับเขาเท่าไหร่ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้พวกเขามีปฏิสัมพันธ์กันบ่อยครั้งมากกว่าครึ่งแรกของชีวิตพวกเขาด้วยซ้ำ มาร์คตอบคำถามของเธออย่างสุดความสามารถ “เกี่ยวกับแจ็คสันน่ะ ภาพถ่ายของเขาที่ไนต์คลับถูกถ่ายและโพสต์ลงทางออนไลน์ ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร”ดวงตาของแอเรียนเบิกกว้าง “ภาพถ่ายเสื่อมเสียเหรอ? ครั้งที่แล้วคุณก็ไปที่สถานที่เหล่านั้นกับแจ็คสันและเอริกไม่ใชเหรอ? มีคนถ่ายรูปคุณหรือเปล่า?”มาร์คจ้องมองเธอและพูดอย่างร้อนรนว่า “ฉันไปที่นั่นเพื่อดูบรรยากาศ พวกเขาไปที่นั่นเพื่อความสนุกสนาน มันไม่เหมือนกัน แม้ว่าจะมีใครถ่ายรูปฉันไว้ มันก็จะไม่น่าสนใจอยู่ดี"หลังจากที่ทานอาหารมื้อเย็นเสร็จมาร์คก็กลับไปที่ห้องนอนของเขาและส่งข้อความหาอีธาน “เป็นฝีมือของนายใช่ไหม?”เขาได้รับคำตอบทันที “มีหลักฐานก่อนแล้วค่อยมาว่าผมนะ”เรื่องนี้ไม่ได้รุนแรงขนาดนั้น ดังนั้นจึงไม่จำเป็นที่จะต้องไปติดตามมัน อย่างไรก็ตามมีแนวโน้มว่าอีธานจะเป็นผู้กระทำความผิดเพราะเขาถือว่าแจ็คสันเป็นคู่แข่งในเรื่องความรักของเขา สุดท้ายแล้วมาร์คก็ได้แต่เตือนอีธาน “หยุดสร้างความเดือดร้อนให้คนรอบตัวฉันซะ”เมื่อเวลา
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 411 ไม่มีคุกกี้ มีแค่นม
“ไม่… หยุดนะ…”การปฏิเสธของเธอนั้นนุ่มนวล ไม่ก้าวร้าว จึงทำให้มาร์คไม่ได้สนใจจะฟัง ด้วยการพลิกตัวครั้งเดียวเขาก็สามารถกักขังเธอไว้ใต้ร่างของเขาและตรึงแขนที่สะบัดไปมาของเธอ ข้อมือของเธอนั้นบอบบางเขาจึงสามารถจับมันทั้งคู่ไว้ได้ด้วยมือข้างเดียวเมื่อรู้ตัวว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น แอเรียนก็ตื่นตระหนก “มาร์ค! ขอร้องเถอะ อย่า!” เธอพยายามปฎิเสธมันอย่างไร้สติ เธอรู้สึกแปลก ๆ เหมือนเธอกำลังพ่ายแพ้ในขณะที่เขากำลังมัวเมาไปในชั่วขณะ มาร์คพรมจูบของเขาไปทั่วริมฝีปากเธอและถามว่า “ทำไมล่ะ?”ทำไมน่ะเหรอ แอเรียนเองก็ไม่รู้เช่นกัน เธอควรจะตอบเขาว่าอย่างไรดี? พวกเขาทั้งสองแต่งงานกันอย่างถูกต้องและเป็นสามีและภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย เรื่องพวกนี้นับว่าเป็นเรื่องปกติ แถมยังเป็นเรื่องที่ถูกคาดหวังไว้ด้วยซ้ำ แต่ภายในจิตสำนึกเธอก็ยังคงไม่ยอมรับมัน เพราะอะไรกัน?เธอนึกถึงอดีตของเขากับแอรี่และลูกสามคนของตัวเอง ไม่มีคนไหนได้ลืมตาดูโลกเลย ความทุกข์ทรมานที่เธอต้องพบเจอที่โรงพยาบาลนั้นกลายเป็นฝันร้ายที่ไม่มีวันจบสิ้นอย่างไรก็ตาม ยังมีเรื่องในอดีตของเธอที่เธอได้ปิดกั้นมันไว้ด้วย ทั้งเรื่องของวิลและเรื่องของการหาย
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 412 ล่าบ้านกับลิเลียน
ทิฟฟานี่ปฏิเสธอย่างไม่ไยดี “ฉันไม่ได้เป็นห่วงเขา มันเป็นข่าวเสื่อมเสีย เข้าใจไหม? เสื่อมเสีย! เอ่อ แล้วเรื่องขนมที่เธอทำเป็นไงบ้าง? ฉันได้ยินมาว่ามาร์คเกือบจะเสียชีวิตไปแล้วหลังจากที่กินมัน และเขาถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาลเพื่อให้น้ำเกลือ?”แอเรียนรู้สึกหดหู่เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ “ยังไม่พัฒนาไปถึงไหนเลย แค่ฉันสามารถทำให้ขนมหน้าตาดูดีก็ถือว่าพัฒนาแล้วแต่รสชาติมันไม่ยอมดีไปด้วย ขนาดข้าวปั้นยังไม่อยากกินมันเลย ตอนนี้คนที่บ้านวิ่งหนีฉันด้วยความกลัวหมดเวลาที่เห็นฉันทำขนม ฉันกังวลมาก”ทิฟฟานี่หัวเราะออกมาแต่ไม่ได้แซวเธอมากเกินไป ทิฟฟานี่หยุดหัวเราะเมื่อเธอหัวเราะพอแล้ว “แอริ เธออยากไปดูบ้านกับฉันไหม? แม่อยากย้ายบ้านแต่ฉันกลัวว่าแม่จะจู้จี้จุกจิก มาช่วยฉันโน้มนาวเธอหน่อย เมื่อเราดูเสร็จเราจะได้เหลือแค่ตัดสินใจ อย่างน้อยฉันจะได้ไม่ต้องทนเดินดูบ้านกับแม่ทั้งวันเพราะแม่ไม่ยอมพอใจสักที”แอเรียนตกลง เธอไม่มีอย่างอื่นให้ทำอยู่แล้วเมื่อพวกเขาพบเจอกัน ทิฟฟานี่ก็ดึงแอเรียนมาและพูดด้วยเสียงเบาว่า “แม่ฉันต้องไปดูบ้านวิลล่าแน่นอน เธออาศัยอยู่ที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ มานานหลายปี เพราะฉะนั้นเธอน่าจะมีความรู้
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 413 แค่ตอบ “ตกลง!”
พวกเขาไปถึงร้านชานมใกล้ห้ามสรรพสินค้า แอเรียนกำลังจะละลายเพราะอากาศที่ร้อนจัด เธอเพิ่งจะเย็นลงหลังจากที่ได้นั่งลง ทันใดนั้น โทรศัพธ์ของทิฟฟานี่ก็ดังขึ้นตอนแรกพวกเขาคิดว่านั้นต้องเป็นสายจากลิเลียนแน่นอน ทิฟฟานี่จึงตั้งใจที่จะไม่รับสาย อย่างไรก็ตามเธอเหลือบไปที่หน้าจอการแจ้งเตือนการโทรในโทรศัพท์และพบว่ามันคืออีธานปกติแล้วช่วงเวลานี้อีธานจะอยู่ที่ทำงานและจะไม่ติดต่อเธอ เธอกดปุ้มรับสาย “ฮัลโหล? ว่าไง?”“มาที่ห้างหน่อย ฉันมีบางอย่างให้เธอ” อีธานที่ปลายสายฟังดูลึกลับห้างสรรพสินค้านั้นอยู่ข้าง ๆ พอดี ทั้งคู่รอได้ชานมก่อนที่จะเดินไปที่ห้างอย่างช้า ๆ ท้องทะเลแห่งลูกโป่งสีชมพูเตะตาพวกเขาตอนที่เดินเข้าห้าง แอเรียนหัวเราะเสียงเล็ก “เกิดอะไรขึ้นกับห้างวันนี้?” ดูลูกโป่งพวกนี้สิ ; สวยจังเลย!”วงจรสมองของทิฟฟานี่นั้นแตกต่างจากคนทั่วไปมาเสมอ “สวยเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะเครื่องปรับอากาศของห้างพวกมันคงระเบิดไปแล้ว ในตอนนั้นพวกมันจะลดลงจนเหลือเพียงการระเบิดที่ดังสนั่น ถึงตอนนั้นฉันอยากจะรู้จังว่าเธอยังจะคิดว่าพวกมันสวยอยู่หรือไม่”เธอเพิ่งจะพูดจบ เมื่อจู่ ๆ เธอก็เห็นว่าตัวเองโดนถ่ายวีดีโอถ่ายทอดสดแล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 414 ฉันยังไม่พร้อม
หลังจากที่ไปส่งแอเรียนที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ทิฟฟานี่ก็เทความในใจออกมา “อีธาน คุณควรรู้ไว้ว่าฉันแค่ตอบตกลงเพราะไม่อยากให้คุณต้องขายหน้าต่อหน้าผู้คนมากมาย ฉันไม่ได้อยากแต่งงานเร็วขนาดนั้น ฉันบอกคุณตั้งนานแล้ว”อีธานดูเหมือนจะไม่แปลกใจกับการเปิดเผยของเธอมากนัก แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะพูดในเร็ว ๆ นี้ “แล้วยังไง?”ทิฟฟานี่ถอดแหวนจากนิ้วของเธอ “เราค่อยคุยเรื่องนี้กันหลังจากที่ฉันตัดสินใจได้ไหม? ฉันไม่อยากแต่งงานตอนนี้จริง ๆ”เขายิ้มเหมือนเยาะเย้ยตนเอง “เธอเคยกดดันฉันเพราะอยากแต่งงาน แต่ตอนนี้มันกลับตรงกันข้ามเหรอ? อะไรเปลี่ยนไป? ฉันรักเธอมากกว่าเดิมแต่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแล้ว ฉันยอมรับว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะฉัน แต่ตอนนี้ฉันกำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้ไข้ทุกอย่าง ฉันกลัวว่าอาจจะมีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นฉันจึงอยากจะแต่งงานไว้ก่อน ถ้าเธอไม่แน่ใจหรือไม่ชอบอะไรในตัวฉันเราสามารถแก้ไข้มันร่วมกันได้ในอนาคต สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือฉันอยากแต่งงานกับเธอตอนนี้”เธอก้มหน้าลงและกัดปากตัวเอง “ฉันขอโทษ”เขากระทืบเท้าที่คันเร่งและตีโพยตีพายเล็กน้อย “ขอโทษงั้นเหรอ? อย่าหลอกฉันเล
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 415 ล็อค สต็อก และบาร์เรล
แอเรียนไม่ได้ชอบสถานที่ที่มีเสียงเพลงดังมากนัก แต่เธอก็ตกลงเพียงเพราะแค่อยากตามใจทิฟฟานี่ อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้กับมาร์ค เธอไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ ยังไงเขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่นอนเธอเตรียมตัวที่จะออกไปข้างนอกก่อนที่มาร์คจะกลับบ้านและส่งข้อความบอกเขาว่า : ฉันจะออกไปทานข้าวเย็นต่อด้วยชอปปิ้งกับทิฟฟานี่นะ ฉันอาจจะกลับบ้านดึกมาก ๆมาร์ครู้สึกว่าเธอคงจะบ้าคลั่งจากความเบื่อหน่ายในช่วงที่ถูกคุมขังดังนั้นตอนนี้เธอจึงมีแนวโน้มที่จะออกไปข้างนอกและสนุกสนานมากขึ้น เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากเกินไป: อืมเธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่ได้รับข้อความของเขา เธอขอให้เฮนรี่ไปส่งเธอที่ร้านอาหารข้าง ๆ บาร์ ซีโร่ ดีกรีซ และรอจนกว่าเขาจะกลับไปก่อนที่เธอจะเดินไปหาทิฟฟานี่ที่บาร์ กลิ่นบุหรี่ที่หนาทึบเตะจมูกเธอตั้งแต่วินาทีที่เธอเดินเข้ามา ผู้คนมากมายเต็มไปทั่วห้องโถงที่น่าตื่นตา เพียงมองแวบแรกก็สามารถบอกได้เลยว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่หรูหราเลยที่เดียวเธอเดินผ่านห้องโถง ผ่านทางเดินที่มีแสงสลัวและเปิดประตูสู่โลกใบใหม่ พวกเธอไปกันข้างเร็วจึงมีลูกค้าไม่มากนัก แล้วก็ยังค่อนข้างเงียบเพราะดีเจยัง
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 416 แอลกอฮอล์และความปรารถนาที่อดกลั้นมานาน
ชายคนนั้นดูบึ้งตึง “นี่คุณดื่มมากแค่ไหนเนี่ย?”เสียงของเขาฟังดูคุ้นเคย เมื่อเธอมองขึ้นไปเธอก็ตะลึง เขาคือ แจ็คสันการเปิดโปงกิจกรรมของเขาในไนท์คลับฉายแววในใจของเธอ เธอบังคับตัวเองให้ตอบกลับอย่างหน้าด้าน “ทำไม? คุณเวสต์กำลังมองหาความสนุกอีกครั้งเหรอ? ฉันไม่ได้ดื่มมากขนาดนั้น แอริรอฉันอยู่ที่ที่นั่งของเรา ฉันจะกลับไป ขอให้มีความสุขนะ"แจ็คสันไม่ปล่อยเธอ แต่เขากลับลากเธอไปที่บันไดอันเงียบสงบ “แค่คุณมาที่นี่ก็แย่พอแล้ว แต่คุณยังพาแอริมาด้วยอีกเหรอ? คุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ามาร์ครู้เรื่องนี้? พวกคุณมากันแค่สองคนเหรอ?”ทิฟฟานี่พลักเขาออกไป “ใช่แล้ว พวกเรามากันแค่สองคน ฉันเชื่อว่าแอเรียนไม่เคยมาในที่แบบนี้เพราะเธออยู่กับมาร์คตลอด เธอไม่เคยสัมผัสกับความบันเทิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตเลยด้วยซ้ำ น่าเสียดายใช่ไหมล่ะ? อย่างไรก็ตาม คุณมาที่นี้เพื่อสั่งสอนฉันเหรอ? ฉันไม่ขอฟังนะ ปล่อยฉัน!”แจ็คสันตระหนักว่าเธอดื่มมากเกินไปเขาจึงไม่ทะเลาะกับเธอ “เลิกดื่มได้แล้ว ผมจะพาคุณทั้งคู่กลับบ้าน”เธอหรี่ตามองเขา “คุณสั่งฉันหรอ? นี่คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ฉันไม่ไป!”เขาขมวดคิ้ว ความมืดทำให้แสงสว่างจ้าเหนือพ
Latest chapter
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1270 การปรากฏตัวของเจนิซ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1269 สมอร์เป็นเด็กใจร้อน
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1268 อเลฮานโดรผู้ได้รับรางวัลออสการ์สำหรับนักแสดงดีเด่น
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1267 คนสองคนที่ไม่ได้รู้สึกอะไรกันสามารถอยู่ด้วยกันได้เหรอ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1266 เล่นใหญ่
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1265 ใจเย็น ๆ เจ้าซื่อบื้อ
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1264 เหล่าแม่ ๆ และภรรยา
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1263 เขานึกว่าเธอคิดว่า
- เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 1262 หุบปากซะไอ้สารเลว
