มาร์คผลักแอเรียนไปที่มุมห้องแล้วเอียงคางเธอขึ้นด้วยมือของเขา สายตาของเขาจ้องเธอเขม็ง“ฉันทำบ้าอะไรน่ะเหรอ? อย่างแรกเลย ฉันสังเกตว่าช่วงหลังนี้เธอท้าทายฉันบ่อยนะ เธอคิดจะเล่นตลกเพื่อทรมานฉันหน่อยใช่ไหม? ทีนี้ ถ้าฉันไม่ลงโทษเธอเดี๋ยวนี้ อีกไม่นานฉันจะพบว่าสักวันหนึ่งฉันจะตกอยู่ภายใต้อำนาจของเธอ!” เขาขู่เสียงฟ่อ “เธออยากออกไปทำงานใช่ไหม? งั้นเธอควรจะดูแลฉันอย่างลึกซึ้งมากขึ้นเพราะงานไม่ควรส่งผลต่อบทบาทของเธอในชีวิตของสมอร์และฉัน นี่คือวิถีชีวิตของเราในตอนนี้นะแอเรียน ถ้าเธอสามารถเติมเต็มความต้องการของเราได้ ฉันจะปล่อยให้เธอออกไปทำงาน”หัวใจของแอเรียนเต้นแรง ดวงตาของเธอเหลือบมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาลงไปที่ลูกกระเดือก จากนั้นก็ไปที่ไหปลาร้า แล้วก็ไปที่หน้าอกที่อันแข็งแกร่งของเขา ในที่สุด ความรู้สึกของความหลงใหลที่หญิงสาวคนหนึ่งจะได้รับเมื่อผู้ชายคนหนึ่งสามารถเข้าถึงหัวใจของพวกหล่อนได้ก็ได้ครอบงำแอเรียนอย่างล้นหลามเธอไม่เข้าใจว่าทำไม แม้ว่าทั้งสองจะมีลูกเพื่อสืบทอดตระกูลแล้วก็ตาม การกระทำของเขาก็ยังคงทำให้ใบหน้าของเธอแดงก่ำและหัวใจของเธอเต้นแรง เป็นเพราะพวกเขาไม่เคยมีความสนิทสนมโดย
ทิฟฟานี่เปิดประตูบ้านของแจ็คสันแล้วตัวแข็งทื่อ เธอพบว่าตัวเองกำลังสบตากับธัญญ่า ใช่ ธัญญ่าคนเดียวกับธัญญ่าที่ไม่ได้กลับบ้านในคืนนี้ ก่อนที่ทิฟฟานี่จะถอนหายใจด้วยความโล่งอก ความตื่นตระหนกที่เกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ผ่านดวงตาของธัญญ่าก็ได้ทำให้กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายของเธอตึงเครียดตามสัญชาตญาณ เธอพบว่าตัวเองพร่ำบ่น ไม่สิ เรียกร้องคำตอบว่า “เธอมาทำบ้าอะไรที่นี่?”ธัญญ่าไม่ตอบอะไร เธอเพียงก้มหน้าก้มตาเก็บกวาดจานและเศษอาหารบนโต๊ะอาหารต่อสายตาของทิฟฟานี่มองไปทางขวดไวน์เปล่าสองขวดก่อนที่เธอจะรู้สึกว่าขาของเธอแข็งดั่งไม้และราวกับว่าพวกมันถูกตัดเป็นชิ้น ๆ ขัดกับความปรารถนาของเธอ ความสนใจของเธอก็เริ่มเพิ่มมากขึ้นเมื่อเธอเห็นผมที่ยุ่งเหยิงของธัญญ่าและเสื้อผ้าที่ดูเหมือนจะรีบติดกระดุมอย่างไม่ทันได้ระวังว่าจะติดถูกหรือผิดของหล่อน ทิฟฟานี่ไม่กล้าแม้จะจินตนาการถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนที่เธอจะเปิดประตูแต่ความเงียบของธัญญ่านั้นช่างน่าอึกทึก มันกำลังผลักดันให้ทิฟฟานี่เป็นบ้า เธอจึงตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “พูดสิ ธัญญ่า! พูดสินังบ้าเอ๊ย! เธอมาทำบ้าอะไรที่นี่?!”แจ็คสันเกลียดการมีคนแปลกหน้าอยู่ในบ้าน ทิ
ดังนั้น ทิฟฟานี่จึงหันกลับแล้วเดินลงไปชั้นล่างท่าเดินของธัญญ่าไม่ปกติเลย มันดูช้าและเก้งก้างมากทิฟฟานี่พิจารณาธัญญ่าจากจุดที่เธอนั่งอยู่บนโซฟาและมองดูผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาหาเธอ จากนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า “เธอช่วยเก่งขึ้นอีกนิดและอย่าทำให้มันชัดเจนกว่านี้ได้ไหม? ฉันรู้แล้วว่าเธอมีเซ็กส์กับเขา ที่รัก ไม่จำเป็นต้องเตือนฉันด้วยท่าทางของเธอหรอก เราต่างก็เป็นผู้หญิง เราทุกคนมีครั้งแรกของเรา ทำไม? เธอคิดว่าเธอรู้ว่ามันเจ็บแค่ไหนคนเดียวเหรอ?”ธัญญ่าสบสายตาทิฟฟานี่ก่อนที่หล่อนจะนั่งลง “ประเด็นของคุณคืออะไร?”ท่าทางที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยของหล่อนไม่อาจคาดสายตาของทิฟฟานี่ “โอ้โห ตอนนี้จะไม่แสร้งเป็นสาวน้อยผู้ไร้เดียงสาต่อแล้วเหรอ? แสดงว่าตอนนั้นเธอไม่ได้พูดเล่น เธอเปลี่ยนเป้าหมายจากเอริกเป็นแจ็คสัน และเธอยังลงมืออีกด้วย ช่างน่าตลกที่ฉันเป็นคนสอนเธอเอง และตอนนี้มันก็กลับมาทำร้ายฉัน ฉันคิดว่าฉันเคยอธิบายให้เธอเข้าใจแจ่มแจ้งมาก่อนแล้วนะ ใช้ไม้และอุบายทั้งหมดที่เธอมี แต่อย่าข้ามขอบเขตทางศีลธรรม เธอรู้ว่าเขาเป็นอดีตคู่หมั้นของฉัน ธัญญ่า แต่เธอก็ยังทำมันอยู่ดี เธอทำให้ฉันรังเกียจเธอที่สุด”ธัญญ่า
เมื่อพูดจบ ทิฟฟานี่ก็ลุกขึ้นและเดินไปทางประตูก่อนที่เธอจะหยุดเดินเพื่อทิ้งท้าย“เธอรู้ไหมว่าฉันมาที่นี่ทำไม?” เธอถาม “ฉันไม่ได้มาที่นี่เพราะฉันคิดว่าแจ็คสันกำลังนอนกับช็อกกะรีที่ไหนหรืออะไรทำนองนั้น แต่ฉันมา… เพราะเพื่อนสนิทที่ไม่ได้กลับบ้านแม้ยามดึกดื่นฉันเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอ ฉันมาที่นี่เพื่อขอความช่วยเหลือจากแจ็คสันในเรื่องนั้น และเพื่อเป็นการขอบคุณฉัน เธอก็ได้มอบเซอร์ไพรส์นี้ให้ฉัน… หึ”สายตาของธัญญ่าสั่นสะท้านก่อนที่เธอจะบังคับให้พวกมันให้อยู่นิ่ง ทุกสิ่งที่เธอทำจนถึงตอนนี้จะไม่ทำให้เกิดความเห็นอกเห็นใจและความรู้สึกผิด เธอจะไม่เอาตัวเองไปอยู่ในจุดที่คนอื่นจะพูดเล่นและเยาะเย้ยเธอได้อีกต่อไป เธอเองก็ต้องการที่จะเปล่งประกายราวกับสาวเท่ ๆ ในเมืองนี้เช่นกัน หญิงสาวที่ควรค่าแก่การเอาใจใส่!ทิฟฟานี่จากไป แต่ธัญญ่าเลือกที่จะอยู่ต่อ และเธอก็มัวแต่ยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดบ้านของแจ็คสันจนสะอาดสะอ้าน จากนั้น เมื่องานบ้านเสร็จหมดแล้ว เธอก็นอนลงข้างชายที่หลับใหลอย่างหมดแรงเป็นความจริงที่ธัญญ่าเคยหลงใหลเอริกมาก่อน แต่จริง ๆ เธอแค่หลงรักชีวิตทางวัตถุที่สบายของเขา แจ็คสันนั้นแตกต่างอ
แจ็คสันถอนหายใจขณะที่สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป “เธอ… เธอพูดว่าอะไรนะ? ทิฟฟานี่รู้เรื่องนี้แล้วเหรอ? ทิฟฟ์มาที่นี่เมื่อคืนนี้ด้วย?” ธัญญ่าตกตะลึงเล็กน้อยกับปฏิกิริยาของเขา บาดแผลที่หลังมือของเธอฉายแววนองเลือดด้วยซ้ำ แต่แม้กระนั้นสิ่งเดียวที่เขาสนใจก็คือทิฟฟานี่...? อารมณ์มากมายล้นหลามในอกของเธอ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบอะไร แจ็คสันก็พุ่งไปหยิบกุญแจรถและวิ่งไปทางประตูพลางตะโกนออกว่า “ออกไปจากบ้านนี้ก่อนที่ฉันจะกลับมาด้วย!” ฝนที่ตกอยู่บ่อย ๆ เมื่อสองสามวันได้จบลงด้วยเมฆก้อนสุดท้ายที่อยู่เหนือเมืองหลวง ดวงอาทิตย์กำลังจะขึ้นจากทิศตะวันออกของท้องฟ้าโดยเปล่งแสงที่สว่างไสวด้วยรัศมีอันเจิดจ้าของมัน ภายใต้แสงแดดสีทองเมืองหลวงก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นพร้อมกับความพลุกพล่านที่กำลังจะเพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถสลัดแจ็คสันออกจากภวังค์ของเขาได้ ทั้งหมดที่เขานึกถึงตอนนี้คือทิฟฟานี่ ในขณะที่เขาคิดว่าตอนนี้พวกเขาจะไม่มีวันได้กลับมาคบกันอีกแน่นอน ทั้งหมดเพราะภัยพิบัติเมื่อคืนนี้!เขาจิ้มนิ้วไปที่กริ่งประตูห้องของเธออย่างบ้าระห่ำ อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครตอบเขา มันไม่ได้ผล หัวใจของเขาจ
ธัญญ่ามองการกระทำของแจ็คสันเป็นเพียงช่วงเวลาที่เขากำลังพัวพันกับความขัดแย้งทางจิตใจของเขาเกินกว่าที่จะสนใจเธอในขณะนี้ ในสภาพนี้ การอยู่ในที่ของเขาจะทำให้เธอไม่ได้อะไร ดังนั้นเธอจึงออกจากบ้านเขาและกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ตัวเอง เธอได้ขอลาครึ่งวันจากเอริกระหว่างทางกลับบ้านและเมื่อเธอไปถึงเธอก็พบว่าสมบัติของทิฟฟานี่ได้หายไปหมดแล้ว บางสิ่งที่เหลืออยู่ก็คือเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหญ่และหนักเกินกว่าที่ทิฟฟานี่จะขนเองได้ เช่น ตู้เย็นสองประตูที่ซัมเมอร์ได้มอบเป็นของขวัญให้หล่อน ธัญญ่าไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว เธอจะย้ายออกไปเองอยู่แล้วถ้าทิฟฟานี่ไม่ทำมันก่อน ไม่มีทางที่ทั้งสองจะอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันต่อไปได้หลังจากที่เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น บอกตามตรง เธอรู้สึกดีใจที่ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่จากไป เพราะตอนนี้ธัญญ่าจึงไม่ต้องพยายามหาที่อยู่ใหม่แล้ว เมื่อคืนเธอนอนไม่พอ เธอจึงกำลังจะแก้ไขสิ่งนั้น เธอกำลังจะหลับใหลด้วยความรู้สึกที่เติมเต็มว่าเธอได้ทำขั้นตอนแรกของสิ่งที่เคยคิดว่าเป็นความฝันที่ไม่สามารถทำได้สำเร็จแล้ว กลับมาที่บริษัทของเอริก ผู้ชายคนนั้นกำลังจ้องใบลาออกอย่างกะทันหันของทิฟฟานี่ที่
ลางสังหรณ์ของแอเรียนเพิ่มขึ้น ตอนนี้เรื่องที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับแจ็คสันด้วยเหรอ?เธอเลี่ยงคำถามของลิเลียนด้วยข้อแก้ตัวและพุ่งตรงเข้าไปในห้องของทิฟฟานี่ผู้หญิงที่ถูกตามหาไม่ได้นอนหลับอยู่เลย แต่เธอกลับนอนนิ่งอยู่บนเตียงของเธอ เงียบและนิ่งราวกับซากศพ ตาของเธอบวมและยื่นออกมาอย่างไม่เป็นธรรมชาติ บ่งบอกได้ว่าเธอเพิ่งจะร้องไห้ ถึงอย่างนั้นก็มีเพียงไม่กี่คนที่จะสามารถจับคู่ตาของเธอกับรอยเลือดที่แห้งและไม่ได้รับการรักษาบนหน้าผากของเธอได้แอเรียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะนั่งลงที่ข้างเตียง “เกิดอะไรขึ้นทิฟฟ์? เกิดอะไรขึ้นกับหน้าผากของเธอ?” เธอถามพลางปลอบโยน “พูดกับฉันสิ ทิฟฟ์ เธอทำให้ฉันกลัวนะ"ทิฟฟานี่สะอื้น เมื่อกลัวว่าแอเรียนจะโทษธัญญ่า เธอจึงโกหกไปว่า “คือ… ม-ไม่มีอะไรหรอก ฉันเผลอล้ม แค่นั้นเอง พะ-เพราะฉันเห็นธัญญ่า… ธัญญ่ามีเซ็กส์กับเจะ-แจ็คสัน…! พระเจ้า แอริ มันน่าขยะแขยง น่าสยดสยอง มันทำร้ายจิตใจฉัน มันสกปรกและอนาถ และมันเกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เธอรู้ไหมแอริ? เมื่อธัญญ่าไม่กลับบ้านตอนดึกและไม่รับสายฉันเลย ฉันเลยคิดว่าอาจจะมีบางอย่างที่เลวร้ายเกิดขึ้นกับหล่อน แล้วฉันทำอะไรต่อเหรอ? ฉันก็
ความรู้สึกที่เข้าใจยากสั่นไหวบนใบหน้าของมาร์ค “เอ่อ อืม คือ… เธอต้องจำเอาไว้เสมอนะแอริ อย่าเหมารวมผู้ชายทุกคน และทุกอย่างมักมีสิ่งผิดปกติเสมอ และไม่ใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะทำแบบนั้น”มุมริมฝีปากของแอเรียนกระตุก “นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันถามเลย! และอีกอย่าง คุณเพิ่งโยนขี้ให้น้องชายที่ดีที่สุดของคุณอย่างนั้นเหรอ? ละอายบ้างสิมาร์ค แต่ฉันถามคุณว่ามีอะไรที่มากกว่าสิ่งที่เราเห็นในเรื่องทั้งหมดนี้ไหม เป็นไปได้ไหมว่ามันอาจมีความเข้าใจผิดบางอย่าง? แล้วมันจะเป็นไปได้ไหมที่ทิฟฟ์และแจ็คสันจะกลับมาคบกันหลังจากการทดสอบครั้งนี้ได้?”"อ้อ เหรอ?" มาร์คถอนหายใจอย่างโล่งอก “เอ่อ นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์นะ จากที่ฉันรู้ ผู้ชายส่วนใหญ่จะไม่สามารถทำอะไรได้เลยเมื่อพวกเขาเมามากเกินไป จากการบอกเล่าของเธอ ทิฟฟานี่บอกว่าแจ็คสันเมามากจนหลับเป็นตายใช่ไหม? แล้วข้อกล่าวหาจะเกิดขึ้นได้ยังไงล่ะ? ฉันสงสัยเรื่องนั้นมาก ถ้าพวกเขามีเซ็กส์จริง ๆ มันคงเป็นตอนที่แจ็คสันยังมีสติเหลืออยู่ แต่ถ้าเขามีสติสัมปชัญญะแม้เพียงเล็กน้อย เขาจะห้ามตัวเองไม่ให้ทำอย่างนั้นกับธัญญ่าแน่นอน …ฟังนะ เราไม่ได้อยู่ที่นั่นและเราก็ไม่ใช่พวกเขาด