พิศวาสทาสเสน่หา Chapter 27

พิศวาสทาสเสน่หา Chapter 27

ยามราตรีปกคลุมไปทั่วทะเลทราย ทำให้หัวใจของชีคหนุ่มรุ่มร้อนมากขึ้น เขาต้องเสียเวลาหยุดรถกลางผืนทรายที่แล่นด้วยความเร็วสูง เพื่อรอให้พายุผ่านพ้นไปก่อน การเดินทางจึงจะเกิดขึ้นอีกครั้ง เพราะรถและทุกสิ่งไม่สามารถวิ่งผ่านยามพายุซัดสาดได้

พายุทะเลทรายไม่ใช่สิ่งที่อาซาร์กลัวเลยแม้แต่นิดเดียว พายุร้ายแรงกว่านี้ รุนแรงกว่านี้เขาเคยเจอมาหมดแล้ว แต่ที่เขากลัวคือสร้อยระย้า หญิงสาวที่เขารักไม่เคยได้สัมผัสกับผืนทรายและพายุอันร้ายแรงแบบนี้ เธอจะทนรับกับเหตุการณ์ได้มากขนาดไหน พวกโจรที่ลักพาตัวเธอไป จะดูแลหญิงสาวระหว่างที่เกิดพายุดีมากน้อยแค่ไหน ข้อนี้เองที่เขากังวล เพราะมั่นใจว่ากองโจรที่จับตัวคนรักไปนั้น ต้องเจอพายุลูกเดียวกับเขาแน่นอน

“อีกนานมั้ยกว่าจะถึงพิกัดที่พวกมันบอก” อาซาร์เอ่ยถาม

“อีกประมาณสิบห้ากิโลเมตรครับ” มาคาเป็นคนเอ่ยตอบ คนที่ได้ฟังถึงกับหงุดหงิด แค่สิบห้ากิโลเมตรไม่ใช่ระยะทางที่ไกลเลยแม้แต่น้อย บางทีเขาอาจจะไปถึงกองโจรก่อนพวกนั้นก็ได้ เพราะเขาเดินทางไปด้วยรถยนต์ แต่พวกโจรคงมีพาหนะเป็นม้า ซึ่งช้ากว่าเขามาก แต่ต้องมาเสียเวลาเพราะพายุนี่สิ ที่ทำให้เขาหงุดหงิดมาเ