Mag-log in“เฮ้ย ! ใจเย็นก่อนมาร์ตัน” เสียงผู้ชายอีกคนดังขึ้นมา เขาเป็นชายหน้าตาดีราวกับรูปวาด รูปร่างสูงโปร่งค่อนข้างผอม สวมสูทสีดำ ใส่หมวกทรงสูง
“จะให้เย็นยังไงวะ เจมส์ ดูมันพูด ข้าจะไปกระทืบมันให้จมตีน”
“ก็เขาหล่อจริง ๆ นี่ เอาน่า ของยาก ๆ แบบนี้มันจะมีค่าเสมอนั่นล่ะ” มีอาพูดหน้าตาเฉย
“แต่แบบมันนี้มัน...” มาร์ตันกำลังจะพูดต่อแต่ว่า มีอาห้ามไว้ก่อน
“ไว้มีโอกาส ก็ลองกล่อมเขาดูใหม่ฉัน ไม่ใช่คนใจร้ายขนาดนั้นหรอกนะ” แจ้คกี้วิ่งหน้าตื่นออกไป
“เอาล่ะวันนี้เวรใครนะ” มีอาพูดขึ้นมา ชายร่างกำยำผมสีทอง ตาสีฟ้าสวมเสื้อยื้อเหลืองลายดอกไม้ ที่มันคับจนเห็นกล้ามอย่างชัดเจน เขามีแววตาเจ้าชู้อย่างเห็นได้ชัดและใบหน้าดูเป็นหนุ่มสำอางอย่างเห็นได้ชัด
“คิวของผมเองล่ะ รับรองว่าวันนี้คุณจะมีความสุขจนเหมือนขึ้นสวรรค์เลย”
“แหม ! ฟังแล้ว สยิวจังเลย ฮัมซาม” มีอาเดินมาหาเขา ฮัมซาลุกขึ้นมาอุ้มนางเดินไป ทำให้มาร์ตันยิ่งไม่พอใจใหญ่
“ยังไม่ถึงคิวพวกเรา รอไปก่อนเถอะ” เสียงแหบ ๆ ดังขึ้นมา จากชายอีกคนหนึ่ง เขาเป็นชายร่างสูง ผมสีดำเป็นคิ้วเข้ม สวมชุดสีเขียว มีดอกไม้แดงที่หน้าอก
“ข้าอยากจะขยี้มันจริง ๆ นะโกดะ มันบังอาจมาพูดแบบนี้กับมีอาได้” มาร์ตันพูดขึ้นมา
“คิดว่าข้าไม่เดือดหรือไงกัน แต่ว่า ขืนเราลงมือเองตรง ๆ ปัญหามันจะตามมานะ แกมีแผนอะไรดี ๆ มั้ยไวอัน” โกดะให้ไปถามผู้ชายอีกคน เขาเป็นชายร่างผอมสูง ผิวขาวซีด สวมชุดสีดำและใส่หมวกปีกกว้าง เขาคือ ไวอัน
“ใจเย็นเดี๋ยวนะมีคนอื่นมาลงมือแทน เราเองนั่นล่ะแค่รอเวลาเท่านั้น”
ที่งานเปิดตัวห้างใหม่ ธนัส มาโชว์ตัวที่งานนี้ ร่วมกับแคนดี้เลโอพาส โดย ธนัสทำหน้าที่พิธีกรในงาน ซึ่งผลคือห้างแทบแตก เพราะทั้ง ๆ แฟน ๆ ของแคนดี้เลโอพาส กับ ของธนัสมารวมตัวกัน ซึ่งแคนดี้เลโอพาส ร้องเพลง รักก็ล่าใจ และ เพลง เขาเป็นใครที่ ธนัสแสดงเอ็มวีให้ด้วย ธนัสเลยร่วมเต้นกับพวกแคนดี้เลโอพาส อย่างสนุกสนาน ในกลุ่มแฟนคลับ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังมองธนัสตัวสายตาหลงใหล เธอพยายามแหวกฝูงชนเข้าไปที่แถวหน้าให้ได้ และแต่พอธนัสไปเต้นใกล้ชิดกับราโมน่า เธอก็แสดงอาการไม่พอใจอย่างชัดเจน ทำให้เธอขว้างขวดน้ำขึ้นไปบนเวที ขวดน้ำลอยไป เกือบโดนหน้าราโมน่า ดีว่าธนัสคว้ามันได้กลางอากาศ และธนัสก็รีบเล่นมุขกลบเกลื่อนไปว่า
“แหม ๆ อยากให้ผมกินน้ำ ส่งมาดี ๆ ก็ได้นะครับ” ราโมน่ารู้สึกเลยว่าความเร็วของธนัสนั้นไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ ในความเป็นจริงนั้นธนัสไม่ต้องช่วยเธอก็ยังได้ เพราะว่า เธอหลบทันได้ไม่ยาก และหลังจากเกิดเหตุไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็โดนการ์ดคุมตัวออกไป โดยแจ้คกี้ต้องตามไปดูด้วย
“เธออีกแล้วเชอร์รี่” แจ้คกี้พูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย
“ก็ธนัสเขาไปยืนใกล้ชิดนางนั่นมากเกินไปนี่ ธนัสน่ะเป็นคู่แท้ของเชอร์รี่นะ” แจ้คกี้ถอนใจอย่างเบื่อหน่าย เชอร์รี่เป็นแฟนคลับของธนัสมาตั้งแต่อายุ 14 ตอนนี้เธออายุยี่สิบแล้ว ตลอดเวลาเธอพยายามขอพบธนัสเป็นการส่วนตัว เพราะเธออ้างว่าเคยฝันเห็นธนัส เค้าบอกให้เธอมาหาเขา
“โอย ! เชอร์รี่หนูกลับไปตั้งใจเรียนหนังสือเถอะ อย่ามาทำอะไรแบบนี้หรอก ธนัสเขาก็เคยบอกว่านะ เขายังไม่คิดจะคบใครหรอก เพราะเขา หล่อเกินไป” แจ้คกี้รีบพูด จริง เธออาจจะติดการพนัน แต่เธอก็ทำงานในฐานะผู้จัดการได้ดี โดยเฉพาะปัญหาพวกแฟนคลับคลั่งเกินเหตุที่แก้ได้หลายคนแล้ว มีแต่คนนี้ล่ะที่แก้ไม่ได้สักที จึงต้องใช้มาตการเด็ดขาดแล้ว
“พี่จำเป็น ต้องแบนเราจากงานโชว์ตัวและทุกงานของธนัสแล้วล่ะ เราห้ามเข้ามาอีก ไม่งั้นพี่อาจต้องแจ้งตำรวจนะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเชอร์รี่ก็หน้าถอดสี รีบพูดว่า
“อย่านะ พี่ หนูต้องเจอพี่ธนัสเขาทุกงาน ไม่งั้นพี่เขาจะทำหนูไม่ได้แล้ว เราจะไม่ได้ทำตามลิขิต”
“โอย หนูพี่ว่าหนูพบหมอเถอะนะ ไว้หนูหายแล้วค่อยมา ครั้งนี้หนูโยนขวดน้ำขึ้นไปเวที คราวหน้าหนูจะทำรุนแรงกว่านี้ พี่กับธนัสรับผิดชอบไม่ไหวหรอกนะ” แจ้คกี้พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนทำให้เชอร์รี่พูดไม่ออก ได้แต่เดินคอตกออกไป น้ำตาของเธอไหลออกมา สำหรับเธอแล้ว ธนัสเหมือนโลกทั้งใบของเธอยอมโดดเรียน จนโดนเรียกพบผู้ปกครอง และพ่อแม่ของเธอก็แสดงอาการระอาอย่างเห็นได้ จึงเลือกเอาความสนใจไปให้น้องชายของเธอทั้งหมด ซึ่งเขาก็เป็นเหมือนลูกชายในฝันของพ่อแม่หลายคน ทั้งเรียนเก่ง และไม่สร้างปัญหาอะไรกับครอบครัวเลย เชอร์รี่ไม่อยากกลับบ้าน เพราะกลับไปเธอก็จะโดนตำหนิอีกตามเคย
“หลงทางอยู่เหรอแม่หนู” เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นมา เชอร์รี่สะดุ้งสุดตัว ผู้หญิงที่พูดกับเธอเป็นผู้หญิงตัวสูง ผมยาวสีดำ ใส่ชุดลายดอกไม้ เธอมีรอยยิ้มที่เป็นมิตรทำให้ เชอร์รี่รู้สึกอยากจะเปิดใจ
“หนูกำลังจะไม่ได้เจอคนสำคัญค่ะ”
“ทำไมล่ะ” ผู้หญิงชุดลายดอกไม้ถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไว้ด้วยความเห็นใจ ยิ่งทำให้เธอรู้สึกว่ามีคนเข้าใจเธอมากขึ้น
“หนูเคยฝันถึงเขาบ่อย ๆ เราต้องเป็นคู่แท้กัน แต่ไม่มีใครเข้าใจเลย”
สาวชุดลายดอกไม้มองเธอ ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสงสาร
“พี่เข้าใจ เอางี้มั้ย มีคนที่จะช่วยเธอนะ ลองไปกับพี่ดีมั้ย”
“ใครเหรอค่ะ แล้วมันที่ไหนกัน”
“จงตามพี่มาเลย นี่คือการตามรอยเส้นทางอันศักสิทธิ์” ผู้หญิงชุดลายดอกไม้พูดขึ้น และเดินนำเธอไป เชอร์รี่เลยเดินตามไป
ที่งานแสดงหลังเสร็จการโชว์ ธนัสเดินมาถาม ราโมน่า
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“ไม่เป็นหรอกค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะ คุณคอนเนอร์” แม้จะเคยร่วมงานกันอยู่บ้าง แต่เธอก็ไม่สนิทอะไรกับธนัสอะไรมากมายนักหรอก
“บอกแล้วไง ให้เรียกว่าผมว่า ธนัสก็ได้ เพราะว่า คนสวย ๆ อย่างคุณเนี่ยเหมาะแล้วล่ะ ที่จะเรียกชื่อคนหล่อ ๆ อย่างผม” ราโมน่าฝืนยิ้ม เธอไม่ได้เกลียดเขาหรอกนะ แต่ก็อดที่จะหมั่นไส้ไม่ได้หรอก คนอะไรมั่นใจในตัวเองสูงขนาดนี้
“ก็ได้คะคุณธนัส ว่าไงก็ว่าตามกัน”
“ต้องงี้สิครับ เอาล่ะครับไว้เราเจอกันใหม่นะครับ”
ธนัสเดินไปที่ห้องแต่งตัว โทรศัพท์ดังขึ้นมา ธนัสรับสาย
“สวัสดีคะ คุณธนัสนี่เจ้าขานะคะ”
“ครับผมจำเสียงได้ครับ” ธนัสพูดด้วยน้ำเสียงเจ้าชู้ตามสไตร์ของตัวเอง
“ไม่ต้องพยายามหรอกค่ะ ยังไงเจ้าขาก็ไม่หลงกลหรอกค่ะ ที่ทางเราได้ทราบว่า บริษัท บลัดโรส ติดต่อคุณมาใช่มั้ยค่ะ”
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 26 เขย(ปลอม ๆ) ของเท็งกุ ในตอนเช้าการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น แต่คราวนี้ ฟุยุไม่ได้ใช้ดาบคาตาตะ แต่เขากลับใช้พัดเป็นอาวุธ ไอแซก กลับรู้สึกถึงพลัง มีมากกว่าสองคนที่ผ่านมา “รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของพวกเราแล้วสินะ จะยอมแพ้ก็ได้” นัทสึพูด แต่ไอแซกกลับพูดสวนไปว่า “อยากโดนอีกทีหรือไง” ไอแซกพูด นัทสึได้แต่กัดฟันกรอด ๆ ด้วยความโกรธ ไอแซกเรียกมีดมาเซเต้ออกมา “คู่ต่อสู้วันนี้ของแกคือข้าโวย อย่ามาขู่น้องข้าให้กลัวนะโวย” ฟุยุพูดเสียงดังลั่น “ฟุยุเราอาจไม่จำเป็นต้องสู้กันนะ” ไอแซกลองกล่อมดู เพราะยังไงเสียเขาก็ไม่ต้องการเอาชีวิตของพี่น้องฮารุเลยแม้แต่คนเดียว “ทำไมล่ะ” ฟุยุเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ที่ผ่านมาไอแซกต่อสู้โดยไม่คิดจะเจรจาก่อน ทำไมคราวนี้เขาถึงคิดจะเจรจา “ฮารุรักนายมากนะ กันไม่อยากทำร้ายนายมันเป็นการทำร้ายจิตใจของฮารุ เกินไป เพราะเธอคงไม่อยากให้คนสำคัญเจ็บตัวหรอกนะ” ไอแซกพูด แต่หารู้ไม่การพูดแบบนี้ มันเป็นการราคน้ำมันลงกองไฟ “แกรู้มั้
“แต่พอดีกันไม่ได้คิดว่าจะมาแพ้” ไอแซกเข้าโจมตีอีกครั้งหนึ่ง อะคิรับมือได้เป็นอย่างดี แต่แม้ว่าคมมีดจะไม่ได้โดนตัวเขา แต่แรงกระแทกมันสะท้อนมาทำให้เขาถึงกับแขนชา มีดมาเซเต้กลายเป็นสีแดงเพลิง ทำให้อะคิรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากมีดมาเซเต้ เขารู้เลยว่าถ้าเขาพลาดได้โดนย่างสดแน่ไอแซกออกแรงมากขึ้นเรื่อย ๆจนกระทั่งดาบของอะคิหักคามือ อะคิมองอาวุธในมือแล้วพูดว่า “ไม่คิดว่าชนะเหรอ”ดาบของอะคิกลับเป็นเหมือนเดิม เขาโจมตีไม่หยุด ไอแซกยังรับมือต่อไป แต่เขาก็พลิกเกมมาเป็นฝ่ายเปรียบได้ ทำให้คมมีดเฉียบหน้าของอีกฝ่ายไปได้อย่างอย่างหวุดหวิด “น่าสนุกนี่”อะคิเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนทำให้เห็นเหมือนกับว่าเขาแยกร่างได้ ไอแซกโดนฟันไปหลายแผล “ยอมแพ้ซะดีกว่านะจะได้เจ็บตัวน้อยลง”ร่างของไอแซกมีควันขึ้น อะคิรู้สึกถึงความร้อน ทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ช้าลง ไอแซกเห็นช่องว่างแล้วเขาพึ่งไปและเอาสันมีดฟาดเข้าที่กลางหัวของอะคิ ทำให้อะคิหัวแตก “ข้าแพ้แล้ว ถ้าเจ้านี้เอาด้านคมลงมา หัวข้าเบาะไปแล้ว ! ” อะคิพูดขึ้นมา“ท่านพี่ ท่านออมมือหรือ” นัทสึพูดด้วยน้ำเสียงไม
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 25 ไม้กันโอนิ “ขำอะไร อยากปากแตกอีกรอบหรือไง” ไอแซกพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ก็ขำแกน่ะสิ ทำเป็นวางท่าใหญ่โต แต่จริง ๆ ก็เป็นพวกพันธุ์ทางที่ถูกเลี้ยงมนุษย์ชั้นต่ำ” นัทสึพูด ไอแซกมองแก้วชาแล้วถามฮารุว่า “แก้วนี่แพงมั้ย” “ไม่นะ” ฮารุพาซื่อตอบไป “ใครจะเอาแก้วชาแพง ๆ มาต้อนรับพวกพันธุ์ทางล่ะ” นัทสึยังคงเยาะเย้ย ไอแซกขว้างแก้วชาไปเต็มแรง นัทสึไม่ทันได้ตั้งตัวและหลบไม่ทันโดนเข้าเต็ม ๆ หัว “แก !” “ถ้าของแพงกันจะไม่เอาปาหัวแกไง ไอ้ปากต่ำ ๆ แบบนี้ ถ้าใช้ของแพงปามันเสียของ” “เฮ้ย ๆ ทำอะไรเกรงใจท่านพ่อกันบ้าง” อะคิพูดเป็นเชิงห้าม “ท่านพ่อข้าว่า ฆ่ามันทิ้งหรือไล่มันไปเถอะ ไม่งั้นอาจเกิดสงครามได้” นัทสึยังคงเสนอวิธีการนี้ เหมือนฟุยุจะได้สติแล้ว “นั่นสิท่านพ่อไล่มันไปเถอะ แต่เราไม่ต้องยกน้องให้พวกโอนิก็ได้นี่ เราจะสู้กับพวกมันเอง” “ไม่ไป ถ้าฮารุไปด้วย” ไอแซกพูดอีกครั้ง ฮารุจับมือของไอแซกเอ
ระหว่างทางที่เดินทาง บรรยายกาศมันตึงเครียดมาก จนทำให้อึดอัด ไอแซกมองดูวิวรอบ ๆ เห็นว่าบรรยากาศมันร่มรื่น และเส้นทางมันเป็นทางที่ขึ้นไปบนภูเขาหลังจากนั้น มีหมอกลงจัด จนมองไม่เห็นทางแล้ว “จะบอกไว้อย่างนะ พี่น้องคนอื่นไม่ใจดีเหมือนฉันหรอกนะ” อะคิพูดขึ้นมา “พี่อะคิเป็นพี่คนรองน่ะ คือ เอาไงดีล่ะ อะคินี่ล่ะปกติที่สุดแล้วมั้ง” ฮารุกระซิบบอก ไอแซกพยักหน้ารับรู้เขารู้สึกถึงกดดันและจิตสังหารมากมาย ไอแซกนึกเสียดายที่เขาไม่ได้พกปืนมาด้วย แต่การเอาปืนเข้าญี่ปุ่นเป็นเรื่องยาก เพราะญี่ปุ่นมีกฎหมายเกี่ยวกับอาวุธปืนที่เข้มข้นมาก เขาเลยไม่ได้เอาปืนมาด้วยสักกระบอง ความรู้สึกของไอแซกตอนนี้เขาอยากจะปืนหลาย ๆ กระบอกจะทำให้อุ่นใจกว่านี้ ไอแซกเห็นฮารุเริ่มกดดันแล้ว เธอมาบ้านแท้ ๆ ทำถึงดูกังวลขนาดนี้ ไอแซกจับมือของฮารุ “ผมอยู่นี่” คำพูดของไอแซก ทำให้ฮารุรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง“เฮ้ย ๆ ข้าไม่หัวหลักหัวตอนะโวย !” อะคิสังเกตเห็น เขาเริ่มคิดว่าสองคนนี้คงจะเป็นแฟนกันจริง ๆ ไม่ใช่แฟนปลอม ๆ เมื่อเข้าเขตหมู่บ้าน เป็นหมู่ขนาดเล็กมีบ้านไม่กี่หลังคาเรือน บรรยากาศร่มรื่น
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 24 ไม้กันหมา สามข้าวกลับมาบ้านหลังจากกินอาหารเช้าแล้ว เมื่อถึง มีอีกาตัวหนึ่งอยู่ในบ้านอยู่แล้ว ฮารุเลยเดินเข้าไปหามัน มันพูดบ้างอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่น ฮารุถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อได้ยิน “ไม่นะ !”จอยยากับราโมน่ารีบมาดูเพื่อนรักทันที ปกติแล้วอีกามา เธอยิ้มอย่างมีความสุขและชวนกินของฝากทุกครั้ง “เกิดอะไรขึ้น” สองสาวถามพร้อมกันราวกับนัดกันไว้ “ไม่นะ ไม่นะ ต้องไม่เป็นแบบนี้” ฮารุดูเครียดมาก เธอเดินไปเดินมาก่อนจะเปิดเพลงและเต้นไม่หยุด ซึ่งฮารุจะเป็นแบบนี้เสมอ เวลามีเรื่องให้เครียด แต่ว่า อย่างฮารุเนี่ยนะจะเครียดเรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ จนกระทั่งเหนื่อย และก็นั่งลง “พ่อฉัน บอกว่า ฉันต้องต้องแต่งงาน” ฮารุพูด จอยยากับราโมน่าพูดพร้อมกันราวกับนัดกันไว้ “อะไรนะ !” “เรื่องจริง เผ่าเท็งกุกับพวกโอนิ มีแผนการที่จะจับมือเป็นพันธมิตรกันน่ะสิ แล้ววิธีที่ดีที่สุดคือ ก็คือแต่งงานไง” “เฮ้ย ! เดียวทำไม่ต้องเป็นเธอด้วยล่ะ ก็พ่อเธ
“เฉย ๆ เถอะน่า เดินยังลำบาก ยังไงไปให้พวกนนนี่รักษาก่อนเถอะ” ไอแซกพูด จอยยากับราโมน่า มองหน้ากันและทำหน้าไม่ถูก เป็นจังหวะเดี๋ยวกับดาริโอเดินออกมาพอดี เขาแอบยิ้มแล้วพูดเบา ๆ ว่า “โย่วเฮ้ย ! ติ่งคอมพลีส”เมื่อไปถึงปราสาทของดานโน่ นนน่าก็พาสามสาวไปรักษาตัว ซึ่งคราวนี้ฮารุเจ็บหนักสุด นนน่าเลยบังคับให้ฮารุต้องค้างที่นี่ “อาการหนักแบบนี้ต้องการพักผ่อนนะ ต้องค้างแล้วล่ะ” “แต่...” “เหล็กพิกซี่ทั่วไม่เป็นอันตรายหรอก แต่นี่โดนไปตั้งหลายทียังไง นนน่าต้องขออยู่อาการก่อนล่ะ รออยู่นี่ล่ะเดี๋ยวจะไปจัดห้องให้ จอยยากับราโมน่าก็ค้างด้วยกันเลยแล้วกัน” ฮารุ จอยยา ราโมน่า ปฎิเสธไม่ได้ ก็ต้องเลยตามเลย ฮารุตื่นเต้นมาก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอ นอนบ้านคนอื่น แบบ ทั้งสามลงมาที่โต๊ะอาหาร ซึ่งอาหารวันเป็น ชุดแฮมเบอร์เกอร์ มีเฟรนฟราย และไก่ทอดด้วย ดูเหมือนของร้านฟาสฟู้ค แต่ก็อร่อยมาก ซึ่งมีเติมได้เรื่อย ๆ สักพักโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา แน่นอนคนที่โทรมาเวลาแบบนี้มีแค่คนเดียวคือ คุณเจ้าขา “ครั้งนี้ทำดีนะคะ ไม่ได้ระเบิดอะไร แต่ความคิด







