Home / มาเฟีย / เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ / ตอนที่ : 01 ลูกค้าผิดคน

Share

เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+
Author: Naya Solene

ตอนที่ : 01 ลูกค้าผิดคน

Author: Naya Solene
last update Last Updated: 2025-03-05 07:39:31

ปึง!!

เสียงตบโต๊ะด้วยฝ่ามืออย่างแรง ทำให้หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาสะดุ้งกลัวจนหน้าซีดไปหมด จะหนีก็หนีไม่ได้เพราะมีบอดี้การ์ดตัวสูงใหญ่เฝ้าอยู่ที่หน้าประตูด้านหลังของเธออีก ถ้าขัดขืนหรือคิดทำอะไรไม่ดี มีหวังโดนจับหักคอแน่ๆ เลย

“เธอกล้าดีมากนะ ที่มาหลอกคนอย่างฉัน!”

“ขะ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ คุณก็ไม่ได้เสียหายตรงไหนนี่ ข้าวของเงินทองก็ยังอยู่ครบ ฉันไม่ได้ขโมยและไม่คิดจะขโมย”

“แต่เธอวางยาฉัน!”

“…..”

“หลอกให้ฉันจ่ายเงินก่อนมีเซ็กซ์กัน เอาน้ำที่มียานอนหลับให้ฉันกิน พอฉันหลับก็เอาเงินแล้วหนีไป นี่น่ะเหรอไม่เสียหาย?”

“เอ่อคือ...ดะ เดี๋ยวคืนเงินให้ก็ได้ แต่ทยอยคืนนะ ฉันเอาเงินไปใช้หมดแล้ว”

“ไม่ ฉันจะแจ้งความ ข้อหาหลอกลวงต้มตุ๋น และฉันคงไม่ใช่รายแรกของเธอใช่ไหม?”

“ค-ค่ะ”

“คอยดูเถอะฉันจะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด เธอติดคุกหัวโตแน่! ”

“คะ คุณ ฮึกอย่าแจ้งความเลยนะ ให้ฉันทำอะไรก็ได้ แต่อย่าแจ้งความเลย”

“…..”

“ขอร้องนะคุณ ให้ฉันทำอะไรฉันยอมหมดเลย แต่ขออย่างเดียวอย่าแจ้งความเลยนะ ฉันไม่อยากติดคุกฉันอยากเรียนอยากใช้ชีวิตต่อ”

“ยอมทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?”

“ค่ะๆ”

“ก็ดี ฉันจะให้คนไปรับเก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับฉัน ภายในวันนี้!”

“แต่ว่า..."

“รึอยากติดคุก ฮึ?”

“มะ ไม่ค่ะ ฉันจะไปอยู่กับคุณ"

************************

“อีญ่าแต่งตัวเสร็จยังวะ!” เสียงตะโกนจากหน้าห้องน้ำสาธารณะ ทำให้หญิงสาวที่กำลังทำธุระอยู่ด้านในรีบแต่งตัวให้เสร็จแล้วเดินออกมาในทันที

“เรียกอยู่ได้ กูก็รีบสุดๆ แล้วเนี่ย” หญิงสาวพูดพร้อมกับจัดแจงดูความเรียบร้อยของเสื้อผ้าตัวเองไปด้วย

“งั้นก็ไปได้แล้ว”

“โอเคๆ แล้วลูกค้านัดมาตรงไหน เสื้อสีอะไร บอกรายละเอียดมา”

“ลูกค้าบอกว่าเสื้อเชิ้ตสีขาว ตัวสูงๆ”

“….”

“เท่าที่ดูจากรายละเอียดแล้ว น่าจะรวยว่ะ”

“รวยแต่หื่น บ้ากาม ไอ้พวกนี้มันต้องเจอคนอย่างฉัน จะได้หันกลับไปรักครอบครัว รักเมียรักลูกตัวเอง”

“เบาๆ นะมึง”

“เออน่า”

เซญ่าเดินออกไปที่จุดนัดพบโดยที่มีเพื่อนๆ คอยจัดการเคลียร์ความสะดวกให้ จนกระทั่งสายตาของเธอไปสะดุดกับผู้ชายคนนึง เขาหล่อมาก และตัวสูง ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว แบบเดียวกับที่เพื่อนของเธอบอกมาเป๊ะเลย แสดงว่าเป็นผู้ชายคนนี้สินะ

แป๊ะ!

เธอดีดนิ้วก่อนจะรีบเดินตรงดิ่งไปยังผู้ชายคนนั้น เพื่อไม่ให้เสียเวลานานและปล่อยให้ลูกค้าต้องรอ

“สวัสดีค่ะ”

“….” ผู้ชายคนนั้นหันกลับมามองเธอแต่ไม่ได้พูดอะไร ทำให้เธอหน้าเสียเพราะไม่เคยมีลูกค้าคนไหนทำแบบนี้กับเธอมาก่อนเลย อย่างน้อยก็ทักทายกันกลบก็ยังดี นี่ถ้าไม่ติดว่าเงินดีนะ เธอคงยกเลิกนัดและหนีกลับบ้านไปแล้ว

“นี่คุณ ไปกัน”

“ไปไหน?”

“ไปโรงแรม”

“ห๊ะ?”

“คนจะเอากันให้เอาข้างถนนหรือไงเล่า ตามมาเร็ว”

มือเรียวเล็กคว้าข้อมือของชายหนุ่มและรั้งเขาให้เดินตามไป ไม่นานก็ม่ถึงโรงแรมที่เพื่อนๆ ได้จัดเตรียมสถานที่เอาไว้ให้ ก่อนที่ทั้งสองจะพากันเข้าโรงแรมไป

“เธออายุเท่าไหร่เนี่ย มาทำงานแบบนี้แล้วน่ะ"

“ไม่ต้องใส่ใจหรอกน่า อายุมันก็แค่ตัวเลขแหละ”

“…..”

“ไปอาบน้ำก่อนสิคุณ”

“อืม...”

หญิงสาวยืนมองขณะที่อีกฝ่ายกำลังเปลื้องอาภรณ์ของตนเอง ด้วยความอยากรู้ว่าเขาจะหุ่นดีแค่ไหน จะพุงยุ้ยเหมือนที่เคยเจอไหม

“อึก..” พอเสื้อเชิ้ตถูกถอดออกไปก็เผยให้เห็นรอยสักและกล้ามเนื้อที่เรียงตัวกันสวยงาม ตรงนี้เป็นก้อนสวยขนาดนี้ส่วนอื่นจะใหญ่โตขนาดไหนกันนะ จะสมสาวนกับตัวของเขาไหม

แต่ยังไงก็ช่างเถอะ เธอไม่ได้คิดจะมีอะไรกับเขาอยู่แล้วไง มองไปก็เท่านั้นเธอไม่ได้เกิดอารมณ์หรือมีความรู้สึกอย่างว่าเลยสักนิด

“ความจริงเอากันเลยก็ได้นะ ไม่ต้องอาบน้ำหรอก ฉันสะอาดอยู่แล้ว”

“มะ ไม่ได้ คุณไปอาบน้ำเลย ฉันไม่ชอบเอากับคนไม่ยอมอาบน้ำก่อน”

“….”

“อย่างน้อยคุณก็จะได้สบายตัวไง"

“เธอดูแปลกๆ นะ ทำไมถึงเอาแต่ไล่ให้ฉันไปอาบน้ำ ฉันดูสกปรกในสายตาของเธอขนาดนั้นเลยเหรอ?"

“เปล่าค่ะ ก็แค่อยากมีอะไรกับแบบอารมณ์ดีๆ คุณอาบเสร็จฉันก็จะไปอาบต่อไงคะ”

“…..” เขาไม่ได้ตอบอะไร สีหน้าของเขาดูนิ่งเฉยจนเธอเดาไม่ออกเลยว่านี่เขากำลังคิดหรือรู้สึกยังไงอยู่กันแน่ เพราะคนก่อนๆ ที่เธอพามาก็มักจะมาอาการร้อนรนเพราะอยากมีอะไรกับเธอจนตัวสั่น จนยอมทำตามเธอไปซะทุกอย่างเลย

แต่คนคนนี้กลับไม่ใช่แบบนั้น ดูเขาระวังตัวเป็รพิเศษ พยายามจับผิดเธอว่าทำไมถึงเร่งให้เขาเข้าห้องน้ำไป

“เดี๋ยวฉันจะเตรียมน้ำเย็นๆ ไว้ให้นะคะ”

“อืม” เขาตอบเพียงสั้นๆ ก่อนจะคว้าผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนหญิงสาวก็รีบเร่งจัดการเตรียมน้ำที่ผสมยานอนหลับใส่แก้วไว้ให้กับเขา

ไม่นานชายหนุ่มก็เดินออกมา บนเรือนร่างของเขาเปียกแฉะไปด้วยน้ำ ด้านล่างห่อพันด้วยผ้าขนหนูผืนสีขาว กล้ามเนื้อที่เรียงตัวกันเป็นมัดๆ ทำให้หญิงสาวถึงกับหน้าร้อนฉ่า เพราะไม่เคยเจอใครที่หุ่นดี ดูดีไปหมดแบบนี้มาก่อนเลย

“มองขนาดนี้เอาเลยไหมล่ะ?”

“แฮ่ม! ฉันต้องไปอาบน้ำก่อน ระหว่างนี้ก็นั่งรอดื่มน้ำเย็นๆ ให้ชื่นใจไปก่อนนะคะ"

“น้ำ?"

“หรือว่าคุณไม่ชอบน้ำเปล่า เอาน้ำส้มไหม หรือกาแฟดี"

“จะเอากันทั้งที ทำไมเธอถึงได้ดูเรื่องมากขนาดนี้ แค่นอนลงให้ฉันกระแทกก็จบแล้วไหม จะกินของพวกนั้นไปเพื่ออะไร"

“ไม่รู้สิคะ ฉันก็ทำแบบนี้กับลูกค้าทุกคนอยู่แล้ว ก็ไม่คิดว่าคุณจะเรื่องมากเหมือนกัน"

“ตกลงใครเป็นลูกค้า?"

“ขะ ขอโทษค่ะ"

“…."

“ฉันจะไปอาบน้ำนะคะ รอสักครู่ค่ะ"

“อืม”

ชายหนุ่มนั่งรอที่เตียงระหว่างที่หญิงสาวกำลังไปอาบน้ำ ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ เธอก็ยังไม่ยอมออกมาจนเขาเริ่มหงุดหงิด และหยิบน้ำตรงหัวเตียงออกมาดื่มจนหมดแก้ว เพื่อให้คลายอารมณ์หงุดหงิดของตัวเอง

ไม่นานเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แน่นอนว่าอีกฝ่ายก็สลบไปแล้วเช่นกัน เพราะเขาดันดื่มน้ำที่มียานอนหลับอยู่ไปจนหมดแก้ว

“นึกว่าจะโดนซะแล้วเรา ขอโทษนะพี่สุดหล่อ เงินนี่ถือว่าเป็นค่าโรงแรมละกันนะ ไปล่ะบ๊าบบาย”

เซญ่าเดินออกไปก่อนที่เพื่อนของเธอจะให้คนเข้ามาจัดการต่อ จัดแจงให้เขานอนบนเตียง จัดการทุกอย่างให้เหมือนกับภายในห้องเพิ่งจะมีการระเริงเซ็กซ์กันถุงยาง ผ้าขนหนู ระเกะระกะเกลื่อนไปหมด จากนั้นทุกคนก็พากันเดินออกมา ของมีค่าของเขาไม่มีใครหยิบมา เพราะถือคติว่าเอาแค่เงินที่เขาจะให้ก็พอ

“อะเงินของพวกมึง”

“ขอบใจ ว่าแต่ทำไมนานจังวะ?"

“ลูกค้าของแกเนี่ยดิ เรื่องมากเป็นบ้า เดี๋ยวนั่นเดี๋ยวนี่ เกือบไม่รอดแล้วเชียว"

“จริงดิ"

“เออ แต่หุ่นดีเป็นบ้าเลยว่ะ"

“แหงล่ะ หล่อขนาดนั้น ทำไมไม่ลองล่ะ?”

“อีบ้า ซิงของฉันเก็บไว้ให้คนที่เลือกแล้วเท่านั้นย่ะ”

“จ้าแม่สาวบริสุทธิ์”

“กลับบ้านก่อนล่ะ ไว้เจอกัน”

“อื้ม กลับดีๆ ล่ะมึง”

ทั้งสามแยกย้ายกันกลับ เซญ่ากลับไปที่บ้านของเธอ นี่เป็นช่วงดึกแล้วที่บ้านน่าจะไม่มีใครอยู่หรอก แม่ของเธอก็คงจะเข้าบ่อน ส่วนพ่อก็คงจะไปเมาหลับอยู่ตามข้างถนน ส่วนน้องชายก็คงจะไปแว๊นรถกับพวกเพื่อนๆ เหมือนเคยแหละ

กึก!

“อีญ่าทำไมมึงแต่งตัวงี้วะ ยั่วกูเหรอ?”

ขณะที่เซญ่ากำลังไขกุญแจบ้านอยู่ ก็มีคนเดินเซมาชนเธอจากด้านหลัง จนเธอตกใจแต่ก็ไม่แปลกใจว่าเสียงนี้เป็นใคร แถมกลิ่นเหล้าหึ่งเต็มตัวอีก สภาพนี้เมาจนนอนหลับที่ไหนมาก่อนแล้วแน่ๆ

“อะไรเนี่ยพ่อ กลับมาตอนไหน กลิ่นเหล้าหึ่งเลย”

“แม่มึงไม่อยู่ น้องมึงไม่อยู่ แต่งตัวแบบนี้ตั้งใจจะยั่วกูใช่ไหม"

“พูดบ้าบออะไรของพ่อ อ๊ะ!!”

“เดี๋ยวกูสนองให้”

ปัก!!

เข่าแหลมๆ แทงเข้าที่หว่างขาของพ่อเลี้ยงอย่างแรง เมื่อพ่อเลี้ยงของเธอพยายามที่จะเข้าหาและลวนลามเธอ แต่เธอไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมารังแกได้ง่ายๆ

“ไปสนองที่อื่น อย่าคิดจะมาวุ่นวายกับฉัน อย่าให้มันมากไป ฉันไม่ใช่คนอ่อนแออย่างที่คิด"

“โอ๊ย อีญ่า อีเด็กเวร!”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+   ตอนที่ : 50 ตอนจบ

    สองเดือนต่อมาข้าวฟ่างยืนนิ่งอยู่หน้าบ้าน เพราะจู่ๆ ก็มีรถเข้ามาจอดในบ้านของเธอพร้อมกับขนของลงมาไว้ที่หน้าบ้าน เธอไม่รู้ว่ามันคือของอะไรกล่องอะไรทำไมมันถึงเยอะขนาดนี้ แต่ที่แน่ๆ คือเธอไม่ได้สั่งอย่างแน่นอน“ทั้งหมดหนึ่งแสนสามหมื่นห้าพันบาทครับ”“ดะ เดี๋ยวนะคะ ฉันไม่ได้สั่งนะคะ” และที่ทำให้เธอตกใจไปมากกว่านั้นก็เพราะค่าของที่เอามาส่งนั้นมันแพงแสนแพง เธอยังไม่รู้เลยมันคือของอะไรทำไมถึงได้แพงและเยอะขนาดนี้“อ่าว...แต่ว่า”“พี่สั่งเองครับ” เอ็มเจเดินออกมา และหยิบเช็คให้กับคนส่งของ“ของอะไรอะพี่เอ็ม ทำไมมันเยอะขนาดนี้?” เธอถาม“ของลูกไง”“ของอะไรทำไมมันเยอะ แล้วก็แพงด้วยตั้งเป็นแสน พี่ซื้อมาถมที่ดินเหรอ?”“เปล่า ซื้อของมาเตรียมให้ลูกไง”“พี่เอ็มพี่บ้าไปแล้วหรือไง เรายังไม่รู้เลยนะว่าลูกเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แล้วพี่ซื้อมาเยอะขนาดนี้ทำไม เด็กแป๊บๆ ก็โตแล้ว เดี๋ยวก็ต้องเปลี่ยนนะ”“แล้วทำไงอะ พี่ซื้อมาแล้วอะ”“…..” ข้าวฟ่างยืนเท้าเอวมองหน้าเอ็มเจที่กำลังนั่งมองของที่ตัวเองสั่งมา พอถูกภรรยาบ่นเท่านั้นแหละเขาถึงกับไปไม่ถูกเลย"ทำไมพี่ทำอะไรถึงไม่ปรึกษาฉันก่อนล่ะ ของเด็กเราไม่ควรซื้อเยอะเพราะเด็ก

  • เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+   ตอนที่ : 49 แพ้ท้อง

    ห้าเดือนถัดมาบริษัทMJ“อึก...” มือหนารีบยกขึ้นปิดปากเพราะกลิ่นกาแฟที่เลขาเอามาให้มันทำให้เขารู้สึกพะอืดพะอมขึ้นมา ทั้งที่เขาก็กินกาแฟดำทุกๆ เช้าเป็นประจำอยู่แล้วแท้ๆ แต่วันนี้กลับรู้สึกเหม็นขึ้นมาซะได้“ปะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะท่านประธาน กาแฟมันเหม็นเหรอคะ?”“ครับ อึก!”“…..” เลขารีบยกแก้วกาแฟขึ้นดม พร้อมทั้งลองชิมดูว่ามันมีกลิ่นไม่ดีเหมือนกับที่เจ้านายได้กลิ่นหรือเปล่า แต่พอได้ดมและชิมเธอรู้สึกว่านี่มันก็รสชาติของกาแฟทั่วไป ไม่ได้มีกลิ่นเหม็นอะไรเลย “ไม่มีกลิ่นอะไรเลยนะคะ ท่านประธานไม่สบายหรือเปล่าคะ?”“อืม..ช่วงนี้ผมนอนน้อยน่ะ น่าจะเป็นเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอล่ะมั้งครับ” เอ็มเจพูดพร้อมกับมือที่คลึงขมับของตัวเองไปด้วย พอเกิดอาการพะอืดพะอมขึ้นมาอาการอื่นๆ มันก็ตามมาด้วยเช่นกัน มันคลุมเครือจนเธอบอกไม่ถูกเลยเหมือนกัน“เดี๋ยวนะคะ อาการแบบนี้เป็นมานานหรือยังคะ?”“พึ่งเป็นนะครับ”“แล้วมีแค่อาหารพะอืดพะอมเหรอคะ?”“อืม...บอกไม่ถูกหรอกครับ พอมันเกิดอาการแล้วมันก็โหวงตรงหน้าอกไปหมด อยากจะอ้วกอยากจะเป็นลมเวียนหัว” ที่พูดออกมาทั้งหมดนี้คืออาการที่เขากำลังเป็นอยู่ตอนนี้จริงๆ แม้กระทั่งจับปากกามือขอ

  • เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+   ตอนที่ : 48 งานแต่งงาน

    เวลาต่อมางานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างหรูหราสมฐานะ มีผู้คนมาร่วมยินดีมากมายแม้กระทั่งนักข่าวก็ยังมาทำข่าวให้กับงานแต่งของข้าวฟ่างและเอ็มเจ เขาดีใจมากที่ได้แต่งงานกับเธอดีใจที่ได้มีวันนี้"ยืนยิ้มแก้มปริเลยนะพี่เอ็ม" ข้าวฟ่างแอบแซว เพราะเธอยังไม่เห็นเขาหุบยิ้มเลย"ก็แหงสิงานแต่งของเราทั้งทีนะ ทำแต่หน้าบึ้งตึงเสียฤกษ์เสียงานพอดี" แม้จะถูกเจ้าสาวของตัวเองพูดแซว แต่เขาก็ไม่ได้ทำหน้าเปลี่ยนไปจากเดิม กลับกันยังยิ้มกว้างมากกว่าเดิมเสียอีกงานแต่งครั้งนี้ได้ส่งการ์ดเชิญไปให้พ่อของเพลงด้วย และเธอก็ได้มาร่วมงานครั้งนี้ด้วยเช่นกัน ถึงตอนนี้จะไม่ได้มีปัญหาอะไรกันแล้วแต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีใครจ้องจะเล่นงานเพลงซะเมื่อไหร่ ทำอะไรกับใครไว้เขาก็รอวันเอาคืนอย่างสาสมนั่นแหละ"ยินดีด้วยนะ อาเองก็เห็นเรามาตั้งแต่เด็กแต่เล็ก โตขึ้นมาก็ขยันทำงานเรียนก็เก่ง อาฝากเราดูแลน้องด้วยนะ รักกันให้นานๆ หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกัน ครอบครัวอยู่ด้วยกันแล้วจะมีกระทบกระทั่งกันไปบ้างก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร รับฟังปัญหาของกันและกันและช่วยกันแก้ไข เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง""ครับคุณอา""ขอบคุณค่ะคุณพ่อ""รักกันให้นานๆ แกก็ดูแลน้องให้ดีๆ ล่

  • เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+   ตอนที่ : 47 น้ำตา

    ข้าวฟ่าง Talkเวลาต่อมาฉันนั่งเฝ้าพี่เอ็มจนกระทั่งเขาฟื้นขึ้นมา พอหมอมาตรวจและบอกว่าพี่เอ็มไม่มีอะไรแทรกซ้อนฉันก็สบายใจขึ้นเยอะก่อนหน้านั้นหมอบอกว่าพี่เอ็มมีสิทธิ์ที่จะเป็นเจ้าชายนิทราได้ เพราะเสียเลือดไปเยอะ แต่ก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่าพี่เอ็มจะหลับไปนานกี่วัน หรืออาจจะเป็นเดือน เพราะแบบนั้นมันเลยทำให้ฉันรู้สึกเป็นกังวลมากกลัวว่าพี่เอ็มจะไม่ฟื้นขึ้นมา"ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วนะครับ ต่อจากนี้แค่รักษาแผลให้หายและระวังแผลติดเชื้อเท่านั้นก็พอครับ""ค่ะ ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ""ถ้างั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ พรุ่งนี้เช้าหมอจะมาตรวจอีกครั้ง แต่หากเกิดอะไรขึ้นก็เรียกหมอมาตรวจได้เลยนะครับ""ค่ะ"คุณหมอและพยาบาลเดินออกไป เหลือเพียงฉันกับพี่เอ็มสองคน ตอนนี้ฉันอยากกอดพี่เอ็มมากแต่ก็กลัวว่าจะทำให้เขาเจ็บ"ร้องไห้เหรอเรา ดูสิตาบวมเชียว""ไม่ต้องพูดเลยเพราะพี่นั่นแหละ""พี่ขอโทษ""พี่ไม่ได้ผิดสักหน่อยฉันต่างหากที่ผิด ฉันทำให้พี่ต้องเจ็บตัว ทำให้พี่ต้องเกือบตาย ฉันก็เลยร้องไห้""ทำไมต้องโทษตัวเองด้วย ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเราไม่ได้ผิดเลยนะ""ฉันเกือบจะเสียพี่ไปแล้วนะ" คราวนี้ฉันพูดเสียงสั่น มันอยากจะร้องไห้อ

  • เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+   ตอนที่ : 46 คำสัญญา

    คนตัวเล็กยืนรออยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินไม่ห่าง เธอเป็นห่วงคนข้างในมากจนไม่สามารถนั่งรอได้ และเรื่องที่เกิดขึ้นก็ถึงหูของพ่อแม่เอ็มเจและพ่อแม่ของเธอแล้วด้วยตึก ตึก ตึก“ข้าวฟ่างลูกเกิดอะไรขึ้นลูก”“คุณลุงคุณป้า พี่เอ็มฮึก...พี่เอ็มถูกยิงเพราะหนู ฮื่อ...”“ใจเย็นๆ ก่อนนะลูก มันเกิดอะไรขึ้นไหนเล่าให้ป้าฟังหน่อย”“ฮึก...”“ข้าวฟ่างลูก ใจเย็นๆ ก่อน ตอนนี้พี่เอ็มก็ถึงมือของหมอแล้ว ไม่เป็นอะไรแล้วนะลูก ตั้งสติแล้วบอกแม่หน่อยว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงถูกยิงได้”“หนูนัดกับเพื่อนออกไปดื่ม พอจะกลับบ้านพี่เอ็มก็โทรมาพอดี พอพี่เอ็มรู้ก็เลยจะมารับหนูกลับบ้าน แต่ก็ไม่รู้ใครมาจับตัวหนู พี่เอ็มมาช่วยพอดี แล้วพี่เอ็มก็ถูกยิงค่ะ ฮึก...แม่พี่เอ็มจะเป็นอะไรไหมคะคุณแม่”“ไม่หรอกลูก พี่เอ็มจะต้องไม่เป็นอะไรนะ พี่เอ็มต้องปลอดภัย” แม่ของเอ็มเจพูดปลอบใจ“ออกไปคุยกับฉันหน่อย” พ่อของเอ็มเจหันไปพูดกับคนที่พาเอ็มเจมาโรงพยาบาล ก่อนที่จะพากันเดินออกไป“คุณป้าหนูขอโทษฮึก เพราะหนูแท้ๆ พี่เอ็มเลยต้องเป็นแบบหนู ฮื้อ...”“ไม่เป็นอะไรนะลูก อย่าโทษตัวเองเรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นหรอกนะลูก พี่เอ็มเขาจะไม่สบายใจเอานะถ้าเ

  • เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+   ตอนที่ : 45 ถูกยิง

    ข้าวฟ่างนอนร้องไห้อยู่ทั้งคืน เช้ามาตาทั้งสองข้างของเธอมันก็บวมเฉ่งจนเธอไม่กล้าออกไปเจอหน้าใครในบ้าน และเธอก็นอนอยู่ในห้องทั้งวันจนกระทั่งตกช่วงหัวค่ำก็ออกไปนัดเจอกับเพื่อนๆเธอไม่ได้รับสายของเอ็มเจเลย แม้กระทั่งข้อความที่เขาส่งมาเธอก็ไม่คิดที่จะเปิดอ่านความรู้สึกของเธอตอนนี้มันแปลกไปหมด มันบอกไม่ถูกว่าเธอโกรธหรือเกลียดเขา แต่เพราะมันยังมีความรู้สึกดีๆ อยู่มากกว่าเธอถึงได้น้อยใจที่มารู้เรื่องนี้ทีหลัง และน้อยใจที่เอ็มเจทำงานแบบนี้ เธอรู้ดีว่ามันเป็นงานอันตรายที่ต้องเอาชีวิตเข้าไปเสี่ยง และก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงต้องทำงานแบบนี้ทั้งที่หุ้นที่บริษัทของเขาแต่ละแห่งก็พอที่จะทำให้เขาอยู่ได้สบายแล้ว"ฟ่างตกลงแกเป็นอะไร นัดพวกฉันออกมาเจอแต่พอมาถึงแล้วแกกลับนั่งดื่มไม่สนใจพวกฉันสองคนเลย สรุปเรียกพวกฉันออกมาทำไม?" อ๊ะอายพูด เพราะปกติจะไม่ได้มีการนัดเจอในช่วงวันธรรมดาแบบนี้ และการที่ข้าวฟ่างจะนัดเจอกับเพื่อนๆ ก็คงจะต้องมีเรื่องทุกข์ใจอย่างแน่นอน"ไม่รู้ดิ ไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนดี""ทะเลาะกับพี่เอ็มอีกแล้วเหรอ?" เต็มดาวถาม"อืม...""อย่าบอกนะว่าต้นเหตุมันมาจากนางดาราดังนั้นอีกแล้วอ่ะ?!""เป

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status