로그인공유
ตอนที่ : 05 แกล้ง
최신 업데이트:
2025-03-05 07:41:28วันหยุดเสาร์อาทิตย์
วันนี้เซญ่าหยุดไม่ได้ไปเรียน ช่วงเช้าของเธอก็ยังไปช่วยแม่บ้านคนอื่นๆ ทำงานเหมือนเคย พอตกกลางวันก็มานั่งทำงานของเธอเพราะต้องส่งอาจารย์ในวันเปิดเรียนถัดไป เพราะเธอทำแต่งานหลายอย่างแม้มันจะเป็นการหลอกลวงคนอื่นแต่มันก็เหนื่อยใช่ย่อยเลย เพราะต้องหลบหลีกไม่ให้ใครจับได้ เธอเลยเรียนตามเพื่อนๆ คนอื่นไม่ทันเพราะต้องทำงานหนักแบบนี้
ก๊อกๆๆ
“ใครคะ?"
“ฉันเอง"
“…..” หญิงสาวรีบเดินไปเปิดประตู ก่อนจะพบว่าคนที่เข้ามาเคาะประตูเป็นลูกน้องของเจ้านายเธอ “พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ?"
“คุณไทเลอร์ในเราชงกาแฟขึ้นไปให้น่ะ”
“ให้ฉัน?” เธอถามกลับ เพราะปกติเธอไม่ได้มีหน้าที่นี้นี่นา ถ้าเจ้านายจะกินกาแฟจะมีแม่บ้านหรือคนของเขาลงมาเอาให้เอง เธอเลยตกใจที่ว่าเขาให้เธอเป็นคนชงกาแฟขึ้นไปให้
“ใช่ ให้เราชงกาแฟขึ้นไปให้"
“แต่ฉันไม่เคยทำเลยนะพี่ ฉันจะชงได้ยังไง ใส่อะไรบ้างฉันยังไม่รู้เลย” เธอไม่รู้จริงๆ ว่ามันจะต้องใส่อะไรบ้าง เธอไม่เคยกินมาก่อนเลย เคยแต่ทำอาหารในครัว ส่วนของพวกนี้เธอไม่เคยทำเลย
“ก็ทำเหมือนเราทำกับข้าวแหละ ใส่กาแฟสามช้อน คุณไทเลอร์ชอบเข้มๆ"
“พี่ไปทำให้ฉันก่อนไม่ได้เหรอ ตอนนี้ฉันยังยุ่งๆ อยู่เลยอะ” เธอพูดเสียงแผ่ว เพราะถ้าเธอทิ้งงานตรงนี้ไปก็ต้องมานั่งทำความเข้าใจใหม่เพื่อเขียนใหม่อีก เธอไม่อยากเสียเวลาตรงนี้เลย
“ไม่ได้ครับ เป็นคำสั่งของคุณไทเลอร์ สั่งมาแล้วก็คือต้องทำครับ” ดูเหมือนว่าเจ้านายของเขาคนนี้จะตั้งใจแกล้งเธอมากกว่า แม่บ้านคนอื่นก็มีแต่จงใจจะให้เธอเป็นคนเอาไปให้เนี่ยนะ
“…..” เธอทำหน้าเบื่อหน่ายกับเขานิดหน่อย ก่อนจะลุกเดินออกไปจากห้องเข้าครัวเตรียมกาแฟให้กับเจ้านาย ตามที่คนนั้นได้บอกมา กาแฟสามช้อนและปรุงทุกอย่าง อย่างละนิดคล้ายกับที่เธอทำกับข้าว ใส่เกลือ ชูรส พยายามทำให้เธอรู้สึกว่ามันกลมกล่อม และน่ากินมากที่สุด จากนั้นก็เอาขึ้นไปด้านบนให้กับเจ้านาย
“กาแฟได้แล้วค่ะ จะรับอะไรอีกไหมคะ?”
“กินได้หรือเปล่าเนี่ย?"
“ก็คุณสั่งให้ลูกน้องของคุณสั่งให้ฉันชงกาแฟขึ้นมาให้ ฉันก็ชงขึ้นมาตามที่ฉันเข้าใจแล้วนี่ไงคะ”
“อืมๆ ขอบใจ”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันลงไปทำงานแล้วนะคะ"
“ตอนกลางวันแบบนี้ มีใครเขาทำงานบ้านด้วยหรือไง?"
“ไม่มีหรอกค่ะ ฉันทำงานของฉันค่ะ งานที่อาจารย์สั่งมาจากมหาวิทยาลัยค่ะ”
“อ๋ออืม...”
เธอหันหลังเดินกลับออกมาจากห้องทำงานของเขา เพราะต้องรีบไปทำงานของตัวเองให้เสร็จก่อนที่มหาวิทยาลัยจะเปิด ไม่อย่างนั้นอาจารย์ของเธอคงไม่ให้คะแนนของเธออีกแน่ๆ
ผ่านไปไม่นาน
มือหนาค่อยๆ ประคองแก้วกาแฟที่หญิงสาวชงขึ้นมาให้ เพราะมันปริ่มแก้วจนแทบจะทำรุนแรงไม่ได้ ก่อนที่เขาจะซดเข้าเต็มที่ ทว่ารสชาติของกาแฟนั้นมันทำให้เขาสำลักออกมาเลย มันทั้งหวาน เค็ม เลี่ยนไปหมด ไม่ใช่รสชาติกาแฟที่เขากินอยู่ทุกวัน
“โรวัน!”
“ครับนาย”
“นี่แกสั่งให้เด็กนั่นชงกาแฟแบบไหนมาให้ฉันเนี่ย"
“กะ เกิดอะไรขึ้นครับ” ลูกน้องรีบรับแก้วกาแฟไปถือไว้ และก็ไม่ลืมที่จะลองชิมดูเพื่อจะได้รู้ว่ารสชาติที่ทำให้เจ้านายต้องสำลักออกมามันเป็นแบบไหน “หืม...เค็มปี๋เลย”
“นี่แกสั่งให้เด็กนั่นทำแบบไหนมาเนี่ย ห๊ะ!?”
“กะ ก็ผมบอกแค่ว่าให้เธอทำเหมือนอาหารแค่นั้นเองครับ”
“แม่ง!! มึงไปทำมาใหม่เลยไอ้ห่า เค็มปี๋ขนาดนี้นึกว่ารถเกลือคว่ำ ไตกูพังพอดี”
“เดี๋ยวผมจะรีบไปเอาให้ใหม่เดี๋ยวนี้แหละครับ”
ลูกน้องรีบเดินลงไปด้านล่าง และคราวนี้ก็เป็นคนทำเอง เพราะถ้าให้เซญ่าทำอีกรอบก็ไม่รู้ว่าจะได้รสชาติไหน ดูแล้วเธอจะไม่เคยทำอย่างที่บอกจริงๆ ถึงได้ประเคนใส่ไปทุกอย่างที่เหมือนกับตอนทำอาหาร และก็ผิดที่เขาเองด้วยที่ไม่ได้ยินเฝ้าตอนเธอทำและไม่ได้บอกเธอให้ละเอียดว่าต้องใส่อะไรลงไปบ้าง
เวลาต่อมา...
“น้องญ่าจะออกไปทำงานแล้วเหรอครับ?"
“ค่ะ เริ่มงานวันแรกต้องรีบไปหน่อย” เธอหันไปตอบผู้ชายที่ให้เธอยืมรถ
“แล้วจะกลับกี่โมง พี่จะได้บอกคนเปิดรั้วไว้”
“น่าจะดึกๆ หลังเที่ยงคืนไปเลยล่ะพี่"
“เราทำงานดึกพักผ่อนน้อยแบบนี้ เช้ามาจะทำงานไหวเหรอ?"
“ไหวสิพี่ ปกติฉนก็ทำแบบนี้อยู่แล้ว"
“อะๆ งั้นก็รีบไปได้แล้ว เดินทางปลอดภัยล่ะ”
“ค่ะพี่”
เธอสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์แล้วขับออกจากบ้านไป โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ามีคนกำลังแอบมองเธออยู่จากหน้าระเบียงด้านบน เขารู้ทุกอย่างที่เธอบอกกับลูกน้องเขา เพราะลูกน้องก็ได้มาบอกกับเขาอีกที แต่เขาก็ยังไม่รู้ว่าสาเหตุอะไร หนี้สินอะไร ที่ทำให้เด็กอายุเท่านี้ต้องมาหางานทำงกๆ ไม่หยุดพักแบบนี้ แล้วสาเหตุอะไรที่ทำให้เธอต้องไปหลอกลวงคนอื่น
“เธอออกไปแล้วครับนาย” ไซอันเดินมาบอกกับเจ้านาย เพราะไม่รู้ว่าเจ้านายนั้นแอบมองหญิงสาวตั้งแต่ที่เธอสะพายกระเป๋าออกไปขึ้นรถแล้ว
“ฉันเห็นแล้ว"
“นายจะเอาเธอมาอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอครับ?"
“แล้วจะทำไม"
“ผมก็แค่สงสัย ปกตินายไม่ใช่คนใจดีรับเลี้ยงคนไม่มีจะกินขนาดนี้"
“แล้วใครบอกว่าฉันรับเลี้ยงคนไม่มีจะกิน”
“…..” ไซอันก้มหน้าต่ำลงในทันที เขาไม่คิดจะล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวของเจ้านาย แต่ก็เป็นห่วงในฐานะของคนใกล้ชิดที่ไม่อยากให้เจ้านายต้องได้รับอันตรายก็เท่านั้น
“เด็กนั่นทำให้ฉันเสียหน้ามาก ไม่เคยมีใครมาทำแบบนี้กับฉันเลยสักครั้ง รู้ถึงไหนฉันก็อายถึงนั่น"
“แต่เรื่องนี้ก็ยังไม่มีใครรู้นะครับ”
“…..”
“เด็กคนนั้นไม่มีอะไรพิเศษเลยนะครับ ถ้านายอยากได้เด็กเดี๋ยวผมหามาให้ใหม่ เอาที่โปรไฟล์ดีกว่านี้”
“ไม่ล่ะ ฉันชอบลองอะไรที่มันยากๆ ซะด้วยสิ”
“…..”
“ตามดูแลเด็กคนนั้นให้ด้วยล่ะ มีเรื่องอะไรให้รีบมารายงานฉันทันที"
“ครับนาย”
เขาไม่รู้ว่าตอนนี้กำลังคิดยังไงกับเธออยู่กันแน่ แต่ในฐานะผู้ชายเจ้าชู้เพลย์บอยอย่างเขา เวลามีผู้หญิงใหม่ๆ เข้ามาก็อยากจะลอง ยิ่งรู้ว่ามันยากก็ยิ่งอยากลองเพราะมันท้าทายดี เช่นเธอที่เขากำลังมองอยู่ตอนนี้ ผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมาก็ล้วนแต่ง่ายยอมให้เขาทุกอย่างเพียงเพราะเงินตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอก็เป็นแบบนั้นไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้ แต่ที่สำคัญสิ่งที่เธอทำมันทำให้เขาเสียหน้ามาก และเขาต้องได้เอาคืน
최신 챕터
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ ตอนที่ : 60 ตอนจบ
เวลาผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลาใกล้คลอดของเซญ่าเต็มทีแล้ว เธอได้ลูกชายทั้งสองคนเลย หรือเรียกง่ายๆว่าแฝดชาย ก็เพิ่งจะมารู้แน่ชัดตอนช่วงใกล้จะคลอด เพราะการอัลตร้าซาวด์มันผลไม่ค่อยตรงคุณหมอบอกว่าเซญ่ามีแนวโน้มว่าจะคลอดก่อนกำหนด แต่ก็อยู่ในช่วงเวลาที่สามารถคลอดทารกออกมาได้แล้ว เพราะเธอท้องใหญ่กว่าคนท้องปกติ เนื่องจากในครรภ์เป็นทารกแฝดส่วนไทเลอร์หลังจากที่หายดีจากอาการแพ้ท้องแทนภรรยา เขาก็หันมาดูแลเธอเป็นอย่างดี ทำอะไรต่อมิอะไรแทนเธอทุกอย่างเท่าที่ทำได้"โอ๊ะ!? อื้อ!" ขณะที่กำลังนอนหลับอยู่ เซญ่าก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะจู่ๆ ในท้องของเธอมันก็มีอาการปวดตุ๊บๆ และมันก็แรงขึ้นเรื่อยๆ ปวดเหมือนท้องของเธอมันบีบเข้าหากันและแรงขยับแม้จะเป็นเพียงเล็กน้อยก็ทำให้ไทเลอร์รู้สึกได้ถึงความผิดปกติของคนข้างกาย"เป็นอะไรปวดท้องเหรอ?""อื้อ..." เธอผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ แทนคำตอบ เพราะมันปวดจนเธอไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ไทเลอร์รีบอุ้มภรรยาลงมาเพราะด้านล่างมีคนของเขาคอยสแตนบายรออยู่แล้ว หลังจากนั้นก็รีบพาเธอไปโรงพยาบาลในทันที ก่อนที่เซญ่าจะถูกนำตัวเข้าไปในห้องผ่าตัด เพราะท้องแฝดไม่สามารถคลอดเองได้"ขอพยาบาลเตร
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ ตอนที่ : 59 แพ้ท้องแทนเมีย
สองเดือนถัดมา“คะ คุณไท!”“อ้วก!! โอกก! โรวัน มะ ม่วงเปรี้ยวได้หรือยังวะ” ไทเลอร์โวยวายเสียงดัง เขาแพ้ท้องหนักมาสองเดือนที่ผ่านมานี้ เป็นอย่างที่คุณหมอพูดเอาไว้ไม่มีผิดเลย ว่าไทเลอร์จะต้องแพ้ท้องเพราะอาการวิตกกังวลที่มีมากไปตอนที่รู้ว่าภรรยากำลังตั้งครรภ์“ใจเย็นๆ ก่อนสิคะคุณไท ตะโกนเสียงดังเดี๋ยวก็เป็นลมเอาหรอกค่ะ” เพราะมีเขาแพ้ท้องแทนเธอจึงไม่เป็นอะไรเลยแม้กระทั่งอาการอยากจะอาเจียน เธอเป็นปกติมาก กินก็ปกติ อาการก็ปกติ และกลับกลายเป็นว่าเธอนั้นต้องคอยดูแลเขาไม่ให้โวยวายใส่อารมณ์กับลูกน้อง“มาแล้วครับๆ ใจเย็นๆ หน่อยสิครับ ผมกำลังปอกอยู่”“ขอบคุณค่ะพี่โรวัน”“ผมสั่งให้คนของเราไปติดต่อเจ้าของสวนมะม่วงเอาไว้แล้วนะครับ หาซื้อตามตลาดมันไม่ค่อยจะมีสดๆ แต่ถ้าซื้อจากสวนเลยมันจะดีกว่า”“…..” ไทเลอร์เอาแต่นั่งกินผลไม้เปรี้ยวที่โรวันเอามาให้ โดยไม่ได้สนใจเลยว่าลูกน้องกำลังพูดอะไรกับตัวเองอยู่ เซญ่าจึงเป็นคนรับรู้ทุกอย่างเองและตอบกลับเองเพราะอาการแพ้ท้องที่หนักหน่วงทำให้ไทเลอร์เอาแต่กินผลไม้เปรี้ยวอย่างเดียว แต่อาหารหลักๆ ก็แทบจะไม่แตะต้องเลย จนลูกน้องต้องไปติดต่อกับเจ้าของสวนผลไม้เพื่อซื้อในจำน
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ ตอนที่ : 58 ลูกแฝด
เช้าวันต่อมาคืนวันเกิดของเซญ่าได้จัดขึ้นในที่สุด เพราะไทเลอร์ต้องการจะประกาศให้กัับทุกคนรู้ว่าเขากำลังจะได้เป็นพ่อคนแล้ว และวันนี้ก็พาเซญ่ามาหาหมอที่โรงพยาบาล เขาตื่นเต้นมากจนแทบจะนั่งไม่ติดเลย ระหว่างที่กำลังนั่งรอคุณหมอไทเลอร์ก็จับมือของเซญ่าแน่น มือของเขาเย็นเฉียบเพราะตื่นเต้นมากกว่าเธอที่อุ้มท้องแทนซะอีก“มือเย็นเชียวนะคุณ”“ฉันตื่นเต้นน่ะ”“ใจเย็นๆ สิคะคุณ มือเย็นแบบนี้ระวังจะช็อคเอานะ”“ไม่หรอก มือเย็นเพราะตื่นเต้นเฉยๆ”“…..” เซญ่าไม่ได้ตอบอะไร เธอจับมือของเขาแล้วบีบไว้แน่นๆ เหมือนให้กำลังใจ เพราะไทเลอร์เหมือนจะคิดมากและเป็นกังวลอยู่ไม่น้อย นี่เป็นลูกคนแรกของเขาด้วย จึงทำให้เขากังวลได้มากขนาดนี้ทั้งกังวลทั้งตื่นเต้นไปหมดเลย เพราะเขาให้ความสำคัญกับเรื่องแบบนี้มาก“เชิญคุณเซญ่าเข้าห้องตรวจได้เลยค่ะ” พยาบาลเดินมาตาม ก่อนที่เธอจะเดินเข้าไปในห้องตรวจพร้อมกับไทเลอร์“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“ครับ สวัสดีครับ”“สวัสดีครับคุณหมอ”“เชิญนั่งกันก่อนนะครับ หมอขอตรวจร่างกายก่อน ขอเจาะเลือดของคุณทั้งสองเพื่อตรวจโรคด้วยนะครับ”“ครับได้ครับ” ไทเลอร์ตอบ“แล้วฉันต้องทำอะไรอีกคะคุณหมอ?”“ระหว่างรอผลเลือ
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ ตอนที่ : 57 เซอร์ไพรส์
หลายเดือนต่อมา“มาเร็วๆ สิ”“โอ๊ย! อะไรของคุณเนี่ย จู่ๆ ก็ลากฉันออกมา มีอะไรก็ไม่ยอมพูด” เซญ่าถูกพาออกมาจากห้องแต่เช้าตรู่ ด้วยความงงบวกกับอาการของคนที่เพิ่งจะตื่นนอนมันเลยทำให้เธอหงุดหงิดอยู่นิดหน่อยช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไรร่างกายของเธอไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อารมณ์ก็หงุดหงิดง่ายมากกับเรื่องเล็กๆ บางทีก็ไม่พอใจใหญ่โต จากที่เคยชอบอะไรก็เปลี่ยนมาเป็นไม่ชอบได้ง่ายๆ เลย“ฉันอยากนอน ไม่ได้อยากมาดูอะไรเลย”“แป๊บเดียวเอง เซอร์ไพรส์ไง”“…..” เธอยอมเดินตามไป เพราะไม่อย่างนั้นก็จะถูกเขาตื๊อจนน่ารำคาญไปหมด เธอไม่ได้อยากเป็นคนที่ทำตัวน่าเบื่อแบบนี้เลย แต่ก็ไม่รู้ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ มันเป็นของมันไปเองทั้งหมดเลย ไอ้อารมณ์แปรปรวนแบบนี้ก็เช่นกันมันเป็นไปเองหมดเลยเธอไม่ได้อยากทำตัวแบบนี้เพราะกลัวเขาจะรำคาญ ถึงเขาจะไม่เคยเป็นแบบนั้นเลยก็ตาม แต่เธอก็ห้ามไม่ได้จริงๆ“ถึงหรือยังคุณ”“ใกล้แล้วๆ”ไม่นานก็เดินมาถึง ด้านหน้าของเซญ่าคือกล่องใบใหญ่คล้ายกล่องของขวัญ มีโบว์สีแดงผูกไว้อยู่ น่าจะเป็นของขวัญอะไรสักอย่างที่ชิ้นต้องใหญ่มากๆ เพราะขนาดกล่องยังใหญ่ได้ขนาดนี้“ข้างในมันคืออะไรเหรอคุณ?”“ลองกระตุกสายนั่นดูสิ”“
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ ตอนที่ : 56 นอนโรงบาลพยาบาล
ขณะที่กำลังนั่งรถมาเซญ่าก็รู้สึกคั่นเนื้อคั่นตัวเหมือนกับว่าตัวเองกำลังจะไม่สบายไปด้วยอีกคน รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ แปลกๆ ไปหมด พอมาถึงโรงพยาบาลก็ได้นอนโรงพยาบาลพร้อมกันทั้งสองคนเลย ได้อยู่ห้องเดียวกันเพราะไทเลอร์ไม่ยอมแยกห้องให้ตายยังไงเขาก็จะไม่แยกห้องนอนกับเซญ่าเด็ดขาด และหมอก็ต้องเป็นฝ่ายยอมเอง"ความจริงถ้าหากอีกฝ่ายไม่สบายอยู่ไม่ควรจะมีเพศสัมพันธ์เลยนะครับเพราะมันจะติดได้ง่ายเลย""....." ไทเลอร์นั่งหน้าบูดบึ้ง เพราะรู้สึกเหมือนกำลังโดนพ่อบ่นยังไงไม่รู้"หมอคงห้ามไม่ได้ถ้าคุณจะอยู่ที่นี่ แต่ยังไงก็ไม่ควรใกล้ชิดกันเกินไปนะครับ ส่วนเรื่องเพศสัมพันธ์ก็ควรจะงดห่างไปก่อน รอให้หายดีกันทั้งสองคนแล้วค่อยว่ากันอีกทีนะครับ""ขอบคุณมากนะคะคุณหมอ""ยินดีครับ"ในขณะที่หมอยืนพูดอยู่ไทเลอร์ไม่พูดอะไรเลยเขาเอาแต่นั่งหน้าบูดอย่างเดียว แต่เซญ่านี่สิเขินจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว ถึงจะปฏิเสธไปรอยบนตัวของทั้งสองมันก็ชัดเจนแล้วว่าทั้งสองทำอะไรมาด้วยกัน"ฉันจะบอกให้โรวันเปลี่ยนหมอ หมอคนนี้พูดมาก!""จะบ้าเหรอคุณ ที่หมอเขาพูดก็ถูกนะ เราไม่ควรทำแบบนั้นกัน""แต่ฉันไม่ชอบหมอพูดมาก""หมอเขาไม่ได้พูดมากเข้าแค่แนะนำในฐานะที
เด็ก (ขายตัว) ของมาเฟีย NC20+ ตอนที่ : 55 เสียวซ่าน NC20+
เพราะคิดว่าไม่เป็นอะไรทั้งสองจึงมีเซ็กซ์กันเพราะอารมณ์ที่กำลังเร่าร้อนจนหักห้ามใจกันไม่ได้ สุดท้ายก็จบลงด้วยการมีเซ็กซ์ที่แสนจะเร่าร้อนไม่ได้สนใจแล้วว่าตอนนี้กำลังเป็นยังไงกันอยู่“อึกอืม...” เซญ่าโยกขยับตัวเองขึ้นลงอย่างรัวๆ มือสองข้างวางลงบนหัวไหล่ของไทเลอร์หาที่ยึดเกาะไว้ เขาเองก็จับเอวของเธอไว้แน่นเช่นกัน“อะอ่า...เซญ่า” เขาร้องครางพร้อมกับมองคนตรงหน้าที่กำลังหลับตาโยกขยับตัวอยู่ ท่าทางของเธอในตอนนี้มันทำให้เขาแทบคลั่ง เพิ่งจะเคยเห็นเซญ่าอารมณ์รุนแรงแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย และเขาก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรเลยนอกจากประคองเอวเล็กๆ ของเธอเอาไว้ไม่ให้เธอหงายหลังลงไปก็เท่านั้น“ดะ ดีจัง อืม..”“แฮ่ก...เซญ่าเธอเป็นอะไร”“ฉันชอบอืม...”“อึก...แอ่นหน้าอกขึ้นหน่อยสิ”“อ๊ะอ๊ะอ๊า...คุณไทฉันอึก...” เธอแอ่นอกขึ้นอีกมากขึ้น พร้อมกับมือที่จับผมตรงท้ายทอยของเขาขยุ้มขณะที่กำลังถูกเขาละเลงลิ้นเลียที่หน้าอกอวบอย่างระรัว มันเสียวจนเธอต้องหยุดขย่มแต่เปลี่ยนขยับเอวเนิบนาบแทนและแอ่นหน้าอกเชิ่ดขึ้นสูงไปอีก“อืม...แม่งจะบ้าให้ได้เลยว่ะ!” ไทเลอร์สบถออกมา ก่อนที่เขาจะขบกัดหัวนมของเธอเล่นเพราะความมันเขี้ยว ยิ่งเธอทำ
![เจ้าเวหา [มาเฟียร้ายรัก]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
