ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง การคุยเรื่องธุรกิจก็จบลง จบลงในแบบที่คุณป๋าเสียเปรียบทุกด้าน
“น้องเมลบอกว่าจะพาพี่ไปที่ไหนนะครับ” เมื่อคุยเรื่องธุรกิจจบแล้วคุณเดชาก็หันหน้ามาถามฉันอย่างอารมณ์ดี เป็นถึงนักธุรกิจ แต่กลับโง่ให้กับผู้หญิง น่าสมเพชสิ้นดี “ถ้าสัญญาว่าเราจะไปที่นั่นกันแค่สองคน เมลจะรีบพาไปเดี๋ยวนี้เลยค่ะ ^_^” ฉันพูดแล้วยิ้มอย่างเอาอกเอาใจ “ทำไมต้องไปสองคน ?” เหมือนว่าคุณเดชาจะเริ่มสงสัยขึ้นมาแล้ว ฉันจึงรีบดึงเสน่ห์ออกมายั่วยวนก่อนจะถูกจับได้ ฉันจับมือของคุณเดชามาวางไง้บนขาต้นขาอ่อนของตัวเอง “เวลาที่เราทำอะไรต่อมิอะไรด้วยกัน อย่างเช่น ในห้อง ระเบียง หน้าประตูห้อง หรือตรงทางเดิน....เมลไม่อยากให้ใครเห็น อยากให้คุณเดชาเห็นแค่คนเดียว” ปัก!! เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้น ก่อนที่ฉันจะเห็นสายตาของคุณป๋าที่มองมือของคุณเดชาที่วางอยู่บนต้นขาอ่อนของฉันตาเขม็ง ทำให้ฉันรีบเอามือของคุณเดชาออกไปให้พ้นทันที “ถ้าผมมีผู้หญิงคนอื่นให้คุณเดชาเลือก...” “ผมสนใจผู้หญิงคนนี้ที่สุดแล้วครับ เธอตรงสเปคผมทุกอย่าง แถมยังใจถึง” “.....” ฉันสังเกตเห็นคุณป๋าขบกรามแน่น “คุณหิรัญคงไม่ว่าอะไร ถ้าผมจะขอซื้อตัวผู้หญิงคนนี้ ?” “ผมเตรียมเธอไว้ให้คุณเดชา ถ้าอยากได้” คุณป๋าผายมือออกไปทางประตู “เชิญครับ”ฉันถูกคุณเดชาพาไปขึ้นรถ โดยมีคุณป๋ามองอยู่ห่างๆ โชคดีที่คุณเดชาบอกให้ลูกน้องของตัวเองกลับไปหมดแล้ว เพราะเขาจะไปกับฉันแค่สองคน รนหาที่ตายแท้ๆ
ฉันไม่ค่อยรู้สึกกลัวอะไรกับการที่ต้องนั่งรถไปกับคุณเดชาสองต่อสองแบบนี้ เพราะว่ามีรถของคุณป๋าและรถของลูกน้องคุณป๋าแอบขับตามมาอยู่ อีกทั้งยังมีเครื่องดักฟังที่ฉันแอบติดเอาไว้ ทำให้รู้สึกปลอดภัย “น้องเมลอายุเท่าไหร่แล้วครับ ?” “เรื่องอายุเมลขอไม่ตอบนะคะ” “อ่า! ถ้าไม่สะดวกพี่ก็เข้าใจครับ แวะซื้ออะไรไปดื่มด้วยมั้ย?” “แต่เมลดื่มไม่เก่งนะคะ แก้วสองแก้วก็เมาแล้ว” “ดีเลยครับ แบบนี้พี่ชอบ” ไอ้โรคจิตเอ้ย!! ฉันได้แต่กร่นด่ามันในใจ ระหว่างทางเอาแต่ลวนลามไม่เลิก ถ้าไม่ติดว่านี่คืองานนะฉันคงซัดมันหน้าหงายไปแล้วประมาณสองชั่วโมง รถหรูก็ขับมาถึงบ้านพักต่างอากาศของคุณป๋าที่อยู่ไม่ไกลจากกรุงเทพเท่าไหร่
ที่แห่งนี้เป็นพื้นที่ลับจะไม่เปิดให้บริการ นอกจากจะมีแขกคนสำคัญมาที่นี่ และแขกคนสำคัญที่มาก็ไม่มีใครได้กลับออกไปสักคน ฟังดูน่ากลัวใช่มั้ยล่ะ แต่ฉันชินแล้ว เมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้อง ไอ้บ้ากามนี่มันก็ลวนลามฉันทันที “อื้อ ใจเย็นๆ สิคะเรามีเวลาอยู่ด้วยกันทั้งคืนนะ” ฉันดันแผงอกออกพยายามไม่แสดงออกทางสีหน้าว่ารังเกียจ ทั้งที่ในใจมันขยะแขยงที่สุด “พี่คงทำให้น้องเมลกลัว...” “จะอาบน้ำก่อนมั้ยคะ ?” “ก็ดีเหมือนกันครับ” ฉันยื่นไปหน้าไปฝังจมูกลงบนแก้มของมันอย่างเสแสร้ง “เดี๋ยวเมลเตรียมเหล้าไว้รอเสริฟนะคะ รีบอาบน้ำรีบออกมานะ^_^” “ไม่อาบด้วยกันกับพี่ ?” “เมลอยากให้คุณเดชาเห็นร่างกายของเมลตอนที่เรากำลังจะมีอะไรกันมากกว่าค่ะ” “รู้มั้ยว่าน้องเมลทำให้พี่ตื่นเต้นได้ตลอดเวลาเลยจริงๆ” “รีบไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ ^_^” ฉันรอจนคุณเดชาเดินหายเข้าไปในห้องน้ำสักพักจึงเตรียมแก้วแล้วก็เหล้าราคาแพงไปจัดวางไว้ที่โต๊ะ พี่กล้าให้ยาพิษกับฉันก่อนจะออกมา ฉันมองไปที่ประตูห้องน้ำอีกครั้งอย่างหวาดระแวง ก่อนจะเทยาพิษผสมลงไปกับเหล้า ทุกอย่างเป็นไปด้วยความราบรื่น เมื่อเตรียมการทุกอย่างเสร็จฉันก็โทรไปรายงานคุณป๋า แต่คุณป๋าไม่รับสาย ฉันจึงโทรไปบอกพี่กล้าแทน ผ่านไปพักใหญ่คุณเดชาก็เดินออกมาจากห้องน้ำโดยสวมใส่แค่ชุดคลุมเท่านั้น เขาเดินมานั่งลงบนโต๊ะที่ฉันจัดเตรียมเหล้าเอาไว้ให้ ก่อนจะดึงฉันลงไปนั่งบนตัก “ดื่มกับพี่สักแก้วสิครับ” “เมลไม่ถนัดดื่มเหล้าจริงๆ ค่ะ” ฉันตอบบ่ายเบี่ยง “พี่ลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องน้ำ น้องเมลช่วยไปหยิบมาให้พี่หน่อยได้มั้ยครับ” “ค่ะ^_^” ฉันลุกขึ้นออกจากหน้าตักที่น่ารังเกียจ ก่อนจะเดินไปหยิบโทรศัพท์มาตามคำสั่งอย่างว่าง่าย เมื่อออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าบนโต๊ะมันมีแก้วเหล้าเพิ่มมาอีกหนึ่งแก้ว “โทรศัพท์ค่ะ” “ดื่มกับพี่สักแก้วนะครับ นะครับน้องเมล พี่อยากให้เมลสนุกไปด้วยกัน” มือหนาค่อยๆ ลูบไล้ไปจนทั่วตัวของฉัน ทำให้รู้สึกรำคาญ “...ค่ะ ดื่มก็ได้ แต่แค่แก้วเดียวนะคะ” ฉันแกะมือปลาหมึกออกก่อนจะเดินอ้อมไปหยิบแก้วเหล้า “คุณเดชาดื่มก่อนสิคะ ^_^” “ดื่มพร้อมกันดีกว่าครับ” ฉันยิ้มอ่อนก่อนจะยื่นแก้วไปชนกับแก้วขอบคุณเดชา จากนั้นเราก็ดื่มพร้อมๆ กัน เมื่อแอลกอฮอล์ถูกกลืนลงคอ ฉันแสร้งทำเป็นว่ามันขมเอามากๆ ทั้งที่ความจริงแล้วเหล้าเพียวแค่แก้วเดียวฉันดื่มมันได้สบายๆ อยู่แล้ว “อะ แอ่กๆ ขะ ขมจังเลยค่ะ” “น่ารักจังเลยนะครับ ผู้หญิงดื่มเหล้าไม่เก่งเนี่ย” “เมลขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” “อย่าไปนานนะครับ พี่คิดถึง” ฉันยิ้มให้คนตรงหน้าก่อนจะหันหลังเดินไปเข้าห้องน้ำ ที่ฉันต้องเข้ามาในห้องน้ำก็เพราะว่าไม่อยากเห็นภาพอะไรที่มันกระทบกระเทือนจิตใจ ในตอนนี้คุณเดชาได้ดื่มเหล้าที่ผสมยาพิษลงไปแล้ว อีกไม่นานยาก็คงจะออกฤทธิ์ เขาก็จะดิ้นทุรนทุรายก่อนจะขาดใจตายไปอย่างทรมาน ยานี้จะออกฤทธิ์ภายในสามนาที ฉันก้มดูเวลาที่หน้าจอโทรศัพท์เพื่อจับเวลา ก่อนจะส่งข้อความไปบอกพี่กล้าว่าอีกสิบนาทีให้มาเก็บศพมันไปได้เลย เมื่อใกล้ถึงเวลาที่ยาออกฤทธิ์ฉันนับหนึ่งถึงห้าในใจ ก่อนจะยกมือขึ้นมาปิดหูและก้มหน้าลง ไม่อยากได้ยินเสียงทรมานจากคนด้านนอก แต่ก็ยังมีเสียงข้าวของตกแตกกระจายดังมาให้ได้ยิน และเสียงร้องครวญครางอย่างทรมานจากคนด้านนอกอยู่ดี มันทำให้ฉันต้องปิดหูแน่นขึ้น ครั้งนี้ฉันพลาดที่ไม่ได้พกหูฟังมาด้วย ถ้ามีหูฟังก็แค่เปิดเพลงดังๆ มันก็ไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว เวลาผ่านไปสิบกว่านาทีเสียงทุกอย่างเงียบสนิทลง ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นกำลังจะเดินไปเปิดประตูห้องน้ำ แต่จู่ๆ กลับรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว “ฉะ ฉันเป็นอะไร อื้อ~” ฉันค่อยๆ นั่งลงเอามือเกาะขอบอ่างอาบน้ำ มันรคั่นเนคั่นตัว ก่อนจะยกมือขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกตัวเองเล่นอย่างเพลิดเพลิน ทะ ทำไมฉันไม่สามารถดึงตัวเองออกมาจากความรู้บ้าๆ นี้ได้ ทะ ทำไมจู่ๆ ถึงมีอารมณ์แบบนี้Talk หิรัญ
การที่ลูกเลี้ยงตัวแสบของผมอวดเก่งแบบนั้น มันทำให้ผมหงุดหงิดจนเลือดขึ้นหน้า ในครั้งนี้ผมไม่ได้ตามไปด้วย แต่ส่งให้ไอ้กล้าลูกน้องฝีมือดีของผมไปแทน “อ๊า แบบนั้น” อ๊อก อ๊อก~ ผมรวบผมของผู้หญิงที่กำลังปรนเปรอความสุขให้ผมอยู่ขึ้น เธอเป็นเด็กใหม่ถ้าผมไม่เอามาลองงานก็คงจะเสียของ ตอนนี้เธอกำลังใช้ปากผมให้ผมอยู่ เด็ดใช่เล่น แต่ก็ไม่ได้ทำให้ผมติดใจอะไรถึงขนาดอยากร่วมเตียงด้วย สำหรับผมแล้วถ้าจะเลือกมีอะไรกับผู้หญิงคนไหนสักคน ผมต้องมีความรู้สึกต้องการเธอ และหลายปีมานี้ผมไม่เคยหลับนอนกับผู้หญิงคนไหนเลย ผู้หญิงส่วนมากจะใช้ปากมอบความสุขให้ผมแค่นั้น ในระหว่างที่ผมกำลังเคลิบเคลิ้มอยู่นั้น จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมารบกวน เป็นไอ้กล้าที่โทรมา “ทำต่อไปไม่ต้องหยุด” ผมสั่งผู้หญิงตรงหน้า เพราะเธอทำท่าจะหยุดใช้ปากให้ผมคุยโทรศัพท์ก่อน “...ค่ะ” “ว่าไง เรียบร้อยดีใช่มั้ย อื้ม~” “มันตายแล้วครับนาย แต่...” “แต่อะไร !!” ผมถามกลับเมื่อมันไม่ยอมพูดออกมาสักที “คุณหนูโดนยาปลุกเซ็กส์ครับ ตอนนี้ผมขังคุณหนูเอาไว้ในห้องน้ำ” ผมกำโทรศัพท์แน่น อวดเก่งดีนัก ให้มันได้แบบนี้สิวะ!! “จัดการเก็บซากไอ้เดชาให้เรียบร้อย ส่วนลูกเลี้ยงตัวแสบ กูจะไปจัดการเอง” พูดจบผมก็ตัดสายทิ้งก่อนจะผลักผู้หญิงตรงหน้าออก “ออกไปซะ!!” “....ค่ะๆ” ผมเคยเตือนหลายครั้งว่าอย่ากินหรือดื่มอะไรที่ศัตรูเอาให้ แต่เธอดันโง่ !!คุณป๋ายืนกอดอกทำหน้ายักษ์ไม่รับมุกที่ฉันส่งไปให้ ใจคอจะตีฉันด้วยไม้เรียวนี่จริงๆ หรือไง“เลือกได้หรือยัง” คุณป๋าถามเสียงเข้ม สมองของฉันคิดอะไรไม่ได้นอกจากเรื่องอย่างว่า ฉันค่อยๆ ลุกขึ้นจากเตียงเดินมาหยุดตรงหน้าของคุณป๋า“เลือกได้แล้วค่ะ” “เลือกอันไหนก็หยิบขึ้นมา”ฉันวางมือลงบนแผงอกแกร่ง แล้วค่อยๆ เลื่อนมือลงช้าๆ ลูบไล้ซิกแพ๊คแน่นๆ กำยำของคุณป๋าลงมาคลำตรงเป้ากางเกง“หนูเลือกอันนี้ค่ะ ^_^” “เมเบล!!” คุณป๋าดุฉันอีกแล้ว คอยดูเถอะจะทำให้ครางลั่นห้องเลย “ก็เลือกแล้วนี่คะ เอามันมาฟาดหนูสิ” ฉันปล่อยมือออกจากเป้ากางเกงของคุณป๋า ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงอย่างเชื้อเชิญให้คุณป๋าอดใจไม่ไหว คุณป๋ามองเรือนร่างที่เปลือยเปล่าของฉันตาไม่กระพริบ พร้อมกับขบกรามแน่นเพื่อระงับอารมณ์กามของตัวเอง “นิ่งอยู่ทำไมล่ะคะ ไม่อยากตีหนูแล้วหรอ”“จะดื้อไปถึงไหนห๊ะ!!”“หนูเปล่าดื้อสักหน่อย” คุณป๋าเดินตรงมาหาฉัน ก่อนจะกดร่างของฉันให้นอนราบไปกับที่นอนแล้วขึ้นมาคร่อม “ชอบแบบนี้ ?” “ใครบ้างอยากโดนตีล่ะคะ” ฉันยกมือขึ้นคล้องคอของคุณป๋าเอาไว้ “อยากโดนคุณป๋าปู้ยี่ปู้ยำมากกว่า ^
3 ปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ฉันแต่งงานกับคุณป๋าแล้ว แต่งแบบงงๆ ในตอนนั้นที่คุณป๋าคุกเข่าขอฉันแต่งงาน หลังจากนั้นสองอาทิตย์เราทั้งคู่ก็จูงมือกันเข้าหอ จดทะเบียนสมรสเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายที่ผ่านมสฉันไม่สามารถปฏิเสธได้ว่าคุณป๋าดูแลฉันดีมาก และซื่อสัตย์กับฉันอย่างที่เคยสัญญาเอาไว้ว่าจะไม่ทำให้ฉันเสียใจ แต่!!! หนึ่งเรื่องที่ฉันไม่ชอบเลยคาอเรื่องห้าม ห้ามใส่สั้น ห้ามมองผู้ชาย ห้ามไปเที่ยวคลับ ในตอนนี้ฉันแทบจะเก็บกดตายอยู่แล้ว “เมเบลดื่มดิวะ แมลงวันลงไปวางไข่ในแก้วแล้วมั้งนั่น” ฟาร์นบอกพร้อมกับโยกตัวไปมาตามเสียงเพลง ในตอนนี้ฉันอยู่ที่คลับกับฟาร์นและเอวา ไม่ต้องแปลกใจว่าฉันมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง ก็เพราะว่าคุณป๋าไปธุระที่ต่างประเทศน่ะสิ ไปหนึ่งอาทิตย์ แน่นอนว่าฉันที่เก็บกดมานานสามปีต้องไม่พลาดโอกาสทองแบบนี้แน่ ฉันออกมาดื่มกับเพื่อนทุกวันหลังจากที่คุณป๋าบินไปต่างประเทศ คิดดูสิว่าเก็บกดมากขนาดไหน แล้วฉันก็กำชับพวกลูกน้องของคุณป๋าเอาไว้แล้วทุกคนว่าห้ามปริปากฟ้องเรื่องที่ฉันมาเที่ยว ไม่อย่างนั้นจะไล่ออกให้หมด แน่นอนว่าทุกคนเชื่อฟัง เพราะในตอนนี้ฉันก็เปรียบเสหมือนคุณหญิงของบ้านฉันยกแก้วข
ในตอนนี้ฉันกำลังนั่งทำแผลให้กับคุณป๋าอยู่ คิดแล้วก็ขำ ใครจะไปคิดว่าคุณป๋าจะมีมุมที่อ่อนแอแบบนี้ ความรักมักทำให้คนอ่อนแอเสมอ “ห้ามโดนน้ำนะคะเดี๋ยวแผลจะอักเสบ” “เป็นหมอหรือไง” คุณป๋าทำหน้ามุ่ยใส่ฉัน “เป็นเมียคุณหิรัญค่ะ ^_^” พอฉันพูดแบบนั้นคุณป๋าก็หน้าแดงขึ้นมาเฉียบพลัน ก่อนที่จะคว้ามือมาดึงตัวฉันไปสวมกอด เสียงหัวใจของคุณป๋ามันกำลังเต้นรัว ทำให้ฉันอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ ในตอนนี้บรรยากาศภายในห้องเงียบสนิท มีเพียงเสียงหัวใจของฉันกับคุณป๋าที่มันกำลังเต้นรัวแข่งกัน “คุณป๋าเคยคิดจะแต่งงานบ้างมั้ยคะ…” ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรดลใจให้ฉันเอ่ยถามคำนี้ออกไป “ทำไมจะไม่เคย แต่พอมาคิดๆ ดูแล้วงานแต่งงานมันก็ไม่ได้สำคัญไปมากกว่าที่วันนี้เธออยู่กับฉัน” พูดจบคุณป๋าก็ผละกอดออก มือหนาช้อนปลายคางของฉันให้เงยขึ้นมองตัวเอง “ถามแบบนี้แปลว่าเธออยากแต่งงาน ?”“มะ ไม่หรอกค่ะ หนูยังไงก็ได้ตามใจคุณป๋า เพราะสถานะของเราด้วย คงยากที่คนอื่นจะยอมรับ” ฉันยื่นริมฝีปากไปหอมแก้มคุณป๋า “แค่ตอนนี้คุณป๋ารักและซื่อสัตย์กับหนู หนูก็ดีใจมากกว่าการได้ใส่ชุดเจ้าสาวอีกค่ะ” “พรุ่งนี้จะมีงานจัดเลี้ยงของบริษัท ไปกับฉันนะ ในฐานะเ
ถึงจะคิดว่าคุณป๋าไม่ได้อยู่หน้าประตูแล้วแต่ฉันก็ยังโวยวาย เอาแต่ทุบประตูห้องอยู่แบบนั้นเผื่อคุณป๋าจะเห็นใจกลับมาเปิดให้ “อื้อ หนูทุบประตูจนมือแดงหมดแล้วนะคะ” ฉันแสร้งทำเป็นพูด ถ้าคุณป๋าแอบฟังอยู่คงจะเห็นใจ นี่ฉันเป็นเมียเชียวนะ จะใจดำขนาดนั้นหรือไง แต่!!! ไร้สัญญาณใดๆ จากด้านนอก เงียบกริบไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น “คุณป๋าหนูปวดฉี่ ฉี่จะลาดแล้ว” ปังๆๆๆๆ พูดจบฉันก็ทุบประตูห้องรัวๆ “คุณป๋าหนูพูดจริงๆ นะ เปิดประตูให้หน่อย หนูจะไม่ทำแล้ว ไม่ดื้อแล้ว” ไม่ว่าจะตะเบ็งเสียงออกไปเท่าไหร่ก็ไร้วี่แววจากนั้นด้านนอก ถ้าคุณป๋าคิดจะขังฉันไว้ในห้องนี้ถึงเช้าจริงๆ ฉันจะหักเงินจากวันละสามร้อยให้เหลือวันละร้อยห้าสิบเลยคอยดูเถอะ!!ฉันนั่งลงที่พื้นอย่างหมดแรง ทั้งแหกปากตะโกนทั้งทุบประตูห้องผ่านไปครึ่งชั่วโมงทุกอย่างยังคงเงียบ ฉันก้มหน้าลงดูมือของตัวเองทั้งสองข้างที่แดงเถือกจากกับเคาะประตูรัวๆ ติดกันเป็นเวลานาน“ไม่คิดเลยว่าคุณป๋าจะใจดำได้มากขนาดนี้” ฉันพัดพ้อออกมาเพราะความโกรธ ใช่! ฉันเองที่ผิดไปยั่วโมโหคุณป๋าทำให้ฟิวขาด แต่ใครจะไปคิดล่ะว่าคุณป๋าจะมาขังไว้แบบนี้ ที่คิดไว้มันคนละแบบกันเลย ป่านนี้ไม
น้ำเสียงอำมหิตของคุณป๋าทำให้ขนทั้งตัวของฉันมันลุกซู่ คืนนี้คงจะเจอศึกหนักอีกแล้วสินะ ไหนๆ ก็จะเจอศึกหนักแล้วขอแกล้งหน่อยแล้วกัน อยากเห็นจังว่าเวลาคนแก่หึงมากๆ จะเป็นยังไง ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นหรอกเพราะปกติคุณป๋าก็ขี้หึง แต่ครั้งนี้อยากทำให้หึงสุดๆ ไปเลย แล้วก็ไปจบที่เตียง คืนนี้ฉันคงต้องร้องขอชีวิตกับคุณป๋าอีกแน่ๆ “นี่เอวาไปเข้าห้องน้ำกัน ^_^” เอวามองฉันอย่างแปลกใจที่จู่ๆ ฉันก็ชวนไปห้องน้ำ คุณป๋าที่ได้ยินฉันพูดจึงกระตุกแขนเบาๆ แล้วพูดเสียงเข้ม “ถ้าอยากไปเข้าห้องน้ำ ฉันจะพาไป” “ไม่เอาค่ะ หนูอยากไปกับเอวามากกว่า” ฉันรีบปฏิเสธ ขืนให้ไปด้วยก็ไม่สนุกสิ ฉันตั้งท่าจะลุกขึ้นอีกครั้งแต่คุณป๋าไม่ยอมปล่อยมือที่รั้งเอวของฉันอยู่ ฉันจึงหันไปทำหน้าดุใส่ “ปล่อยนะคะ” คุณป๋าพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ดูก็รู้ว่าไม่อยากให้ฉันลุกขึ้นจากตักของตัวเอง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมปล่อยมือออก ฉันจับมือเอวาให้ลุกขึ้น ก่อนจะจูงมือพาเดินเข้ามาในบ้าน “เดี๋ยว! ห้องน้ำอยู่ทางนั้นแกจะไปไหนเมเบล” เอวาชี้ไปทางห้องน้ำชั้นล่างของบ้าน“ใครบอกว่าฉันอยากจะมาเข้าห้องน้ำจริงๆ ล่ะ”“หื้อ อะไรของแกเนี่ยเมเบล” “ตามมาเถอะน่า ถามเยอะจริ
เลิกเรียน ฉันนัดกับเพื่อนและพี่กินให้มาที่บ้านของฉันตอนหนึ่งทุ่ม พอขึ้นมาบนรถฉันก็รีบบอกคุณป๋าไว้ก่อนว่าวันนี้เพื่อนจะมาที่บ้าน “วันนี้หนูนัดเอวากับฟาร์นให้มาปาร์ตี้ที่บ้านนะคะ” ฉันบอกแต่บอกไม่หมด เพราะไม่ได้บอกว่าพี่ดินจะมาที่บ้านด้วยเหมือนกัน“ปาร์ตี้ ?” คุณป๋ามองหน้าฉันแล้วขมวดคิ้วเป็นปม “ก็ใช่ไงคะ ขอไปคลับคุณป๋าก็ไม่อนุญาต หนูเลยชวนเพื่อนมาดื่มที่บ้าน”“ทำไมถึงไม่ถามฉันก่อน ?” “ทำไมล่ะคะ หนูไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรตามใจตัวเองเลยหรือไง ต้องขออนุญาตทุกครั้งเลยใช่มั้ยคะ” คุณป๋าถอนหายใจออกมาเบาๆ “มันไม่ใช่แบบนั้น ฉันก็แค่อยากให้เธอบอกก่อน”“นี่ไง หนูก็บอกคุณป๋าอยู่นี่ไงล่ะคะ” ทั้งฉันและคุณป๋าต่างก็ทำเงียบใส่กัน อยากจะงอนก็งอนไปเถอะวันนี้ฉันไม่ง้อหรอก ไม่ยอมให้ฉันไปเที่ยวดีนัก อีกอย่างฉันก็แค่ชวนเพื่อนมาดื่มที่บ้านเอง นี่แหละ ฉันกับคุณป๋ามักจะงอนกันเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องประจำ พอมาถึงบ้านคุณป๋าก็เหมือนจะอารมณ์ดีขึ้น เดินมาเปิดประตูรถให้ แต่ยังฟอร์มอยู่ “ฝากบอกให้พี่กล้าจัดเตรียมของที่สระว่ายน้ำด้วยนะคะ เดี๋ยวหนูจะขึ้นไปอาบน้ำ” ฉันออกคำสั่ง “ห้ามใส่บิกินี่” คุณป๋าชี้หน้าฉันออกคำสั