บทที่ 53

“โอ๊ย! มโนใหญ่แล้วเฮีย เพื่อนเฮียหล่อตายแหละ แก่ก็แก่ ตอนนี้มีรุ่นน้องปีหนึ่งมาจีบน้องด้วย เขาไม่มองคนแก่กันหรอกสมัยนี้เขาชอบหนุ่มน้อยหน้าใส เกาหลีเกาใจ อีกอย่างหมอมีเวลาให้แฟนเหรอ มีแฟนเป็นหมอแห้งเหี่ยวพอดี”

คำพูดของน้องสาวทำไมภีมถึงได้รู้สึกว่าแทงใจดำราวกับว่า โดนด่าเสียเอง ยิ่งได้ยินคำพูดที่ว่า ‘หนุ่มน้อยหน้าใส’ ภาพรุ่นน้องที่ตามขายขนมจีบใบบัวทำให้ภีมหายใจแรงขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

“ไร้สาระ คบผู้ใหญ่สิจะได้มีคนดูแล” เขาเอ่ยแย้ง

“ผู้หญิงเดี๋ยวนี้เขาดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องให้ผู้ชายมาดูแล อีกอย่างหมออย่างพวกเฮียอยู่แต่โรงบาลดูแลคนไข้ เอาเวลาที่ไหนมาดูแลคนรัก” นีรนายังเถียงไม่ลดละ เธอแขนเจ็บอยู่อย่างนี้เขายังไม่รู้เลย อย่าได้หวังพึ่ง หึ!

“เราก็พูดเกินไป” ภีมไม่รู้จะแก้ตัวว่าอย่างไรได้แต่พูดเพียงเท่านั้น

“แล้วเฮียไม่ต้องมาพูดว่านีน่าชอบเขาอีกนะ พูดจาอะไรไร้สาระ โวะ!” นีรนาโวยวายกลบเกลื่อนสิ่งที่ตัวเองปิดบังพี่ชาย พร้อมทั้งเดินหนีเขาขึ้นห้อง

“อะไรวะ แค่แซวเล่น” ภีมเกาหัว อาการของสองคนนี้เหมือนกันเลย ในตอนที่เขาพูดเล่นว่าไอ้เอกมันแอบมีใจให้น้องสาวเขาหรือเปล่ามันก็โวยวายประมาณนี้แหละ

เรื่องที่เขา