บทที่ 80 คำเตือนจากพ่อ

พุนพินก็แค่อยากให้ลูกเจอคนที่รักลูกของตัวเองจริงๆแค่นั้นเอง ไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่นแอบแฝง แต่ลูกสาวของหล่อนคงจะเข้าใจไปอีกแบบ ถึงได้เหลืออดแสดงพฤติกรรมแบบนี้ออกมา กระนั้นแม้จะตกใจนิดหน่อย แต่เพราะเรื่องที่พูดเป็นเรื่องค่อนข้างสะเทือนใจ คงไปสร้างปมฝังใจไว้ หล่อนจึงไม่รู้สึกเกลียดหรือโกรธแม้แต่น้อย กลับกัน..

“ที่ผ่านมาคงเหนื่อยมากใช่ไหมลูก...”

เช้าวันต่อมา

ที่มหาลัยคึกคักเหมือนเคยยกเว้นเธอ ผู้หญิงร่างเล็กในชุดนักศึกษา กำลังนั่งหน้าตึงอยู่ในโรงอาหาร

“เหตุใดเช้านี้ถึงทำหน้าเป็นตูดอย่างนี้ล่ะคะ คนสวย”

พะแพงไม่ได้ตอบคนถามแต่เลือกที่จะหันไปสนใจน้ำเต้าหู้เย็นจากบาสที่ฝากซื้อไว้ในแชทก่อนจะเดินทางมา ดูดทีเดียวหายไปครึ่งแก้ว

“หิวน้ำมาก”

“ตอบฉันก่อน ไปหงุดหงิดอะไรมา”

“ไม่เข้าใจกับแม่นิดหน่อยน่ะ” เธอตอบเสียงปกติ “เรื่องเสี่ย”

ประโยคหลังได้ยินเสียงถอนหายใจแรงออกมาจากเพื่อนทั้งสอง หญิงสาวเลิกคิ้วสูงปรายตามองทีละคน

“เอ้า รอให้เล่าต่ออยู่”

ก่อนจะถูกม่อนทักท้ว