LOGIN
อะไรมันจะดีกว่าการที่ได้แบ่งของดีให้เพื่อนแดก
‘สมิง’ กับบุหรี่ไฟฟ้าของเขา พยายามจะเลิกบุหรี่หลายทีแต่ไม่เคยเป็นผล หัวใจเขาทั้งสี่ห้องหัวใจให้บุหรี่เป็นที่หนึ่งเสมอ ส่วนชีวิตวัยรุ่นมันส์ๆ ก็ให้เพื่อนรักเพื่อนตายเป็นผู้ร่วมชะตากรรม
จ่อม
สิ่งปฏิกูลหล่นหนึ่งก้อน กับเสียงผู้หญิงนอกห้องน้ำ
สมิงจ่อโทรศัพท์โทรหาเพื่อนผู้ตายยาก มันกดรับสายทันทีพร้อมกับส่งเสียงเนือยๆ เข้ามาในโทรศัพท์
[... ว่า?]
“ไงไอ้หรี่ กูขี้อยู่” ร่างสูงกำยำที่เต็มไปด้วยรอยสักของสมิงเอ่ยทัก ในขณะที่จ่อบุหรี่ไฟฟ้าเข้าปาก “มึงจะตื่นได้ยัง”
[กูง่วง]
“มึงช่วยตื่นมาสักห้าวินาทีก่อนได้มั้ยวะ ไอ้หยาดโทรมาบอกมีเรื่องในโกดังเก็บของเก่า มาช่วยกันเหยียบหน้าพวกแม่งหน่อย”
[เมื่อคืนหนัก... คงไม่ไหว]
“เลี้ยงเสียข้าวสุกชิบหาย”
[มึงก็ขี้อยู่ในห้องน้ำหญิงอีกตามเคย] เพื่อนรักพูดหยิกแกมหยอกอย่างรู้ทันกัน นับว่าไอ้บุหรี่มันรู้ลึกรู้จริง เพราะสมิงคือผู้ชายโรคจิตที่ชอบเข้าไปทำธุระในห้องน้ำของเพศตรงข้ามเสมอ แม้จะยังเรียนอยู่
ครืด ครืด
สายซ้อนของหยาดดังขึ้น ไอ้นี่มันคือหนึ่งในพวกของสมิงและบุหรี่ เป็นเพื่อนชายที่ชื่อเหมือนผู้หญิง โดนล้อชื่อพ่อล่อชื่อแม่บ่อยๆ แต่ก็มีสกิลต่อยตีขั้นเจ๋ง เอาไว้ใช้ประโยชน์ได้เวลาที่อาฆาตมาดร้ายใคร หรือหมายหัวใครไว้อยู่
“น้องหยาดโทรมา กูคงต้องวาง จะบอกว่ามึงแอ็กซิเดนซ์ละกันไอ้เวร”
[เค]
ติ๊ด
สมิงควงสว่านกลับมาที่สายของหยาดทันใด พร้อมกับกดรับ ทักทายกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“สวัสดีครับคุณหยาด”
[มึงไม่ต้องมาพิธี ไอ้หมิง!!] เสียงเซ็งแซ่ด้วยเนื้อกระทบหมัดดังข้างหู แต่สมิงก็ยังคงพ่นควันบุหรี่กลิ่นสตอเบอร์รี่หอมชื่นใจอย่างใจเย็น และขี้อยู่เหมือนเดิม [กูตามมึงเป็นชาติ ฝากให้ตามไอ้บุหรี่มาด้วย แล้วไหน ไม่เห็นหัวสักตัวเดียว!!!]
“กูขี้อยู่”
[ว่าไงนะ]
“กูขี้อยู่คร้าบ” ทำเสียงหวานๆ ให้น้องหยาดเห็นใจชายโสดที่นั่งขี้อยู่คนเดียวภายใต้ห้องน้ำสตรีเพศ “คุณหยาดต่อยไปก่อน เดี๋ยวกูตามไปคร้าบ”
[ไอ้ควายหมิง มึง!!]
ติ๊ด
ทันทีที่กดตัดสายแล้วโยนขี้ให้เพื่อนออกรับศึกสงคราม สมิงก็เอนหลังพิงกับฝาโถส้วม เอี้ยวตัวไปล้วงบุหรี่กรองทิพย์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงที่ถอดวางข้างหลัง มันมีที่สำหรับวางของอยู่
“... สุดท้ายบุหรี่ไฟฟ้าแม่งก็แค่ลูกเมียน้อย” พึมพำกับตัวเอง มือที่สั่นเทาคีบมวนบุหรี่มาคาบไว้ที่ปากตอนที่ฉีดล้างก้นตัวเองแบบลวกๆ ก่อนที่จะกดโถส้วมให้สิ่งสกปรกที่ปล่อยจากรูตูดลงไปกองในท่อ
กะจะเลิกขาดแล้วเชียว สุดท้ายบุหรี่ก็คือบุหรี่ มีเพื่อนรักชื่อนี้ ยังขาดไอ้สิ่งเหี้ยนี่ไปไม่ได้อีก
วันนี้สักมวนก็พอวะ
ปึง!!
“อีปู! มึงแย่งผัวกู”
แต่ยังไม่ทันที่จะกดไฟแช็ค แรงกระแทกจากด้านนอกห้องน้ำที่สมิงอยู่ก็ทำให้เขาผละปากออกจากบุหรี่มวนนั้นจนมันตกลงกองกับพื้นห้องน้ำ เสียงคำรามของผู้หญิงที่ดูเหมือนจะมากันสี่ห้าคนดังขึ้น และดูเหมือนว่าแรงกระแทกนั้นจะเป็นร่างของผู้หญิงที่ถูกกล่าวหา
ศึกแย่งผู้ชายของสตรีเพศ
นั่งชมสักหน่อยละกัน
“นะ... หนูไม่ได้ไปแย่งใครนะคะ” เสียงหวานล้ำที่ทำให้ขนแขนของสมิงลุกขึ้นพรึ่บดังขึ้น เธอมีเสียงที่สั่นเครือเหมือนหวาดกลัวสุดชีวิต
ช่างน่ารังแกเป็นยิ่งนัก ความคิดอันชั่วร้านในหัวของสมิงแวบขึ้นมาแบบนั้น
เป็นกูก็คงจะรังแก ถ้าต้องมาถูกกลัวด้วยคนที่มีน้ำเสียงแบบนั้น
“อีตอแหล! ว่านบอกฉันแล้วว่ามันชอบแก และมันจะมาขอแกคบด้วย ถ้าแกไม่ไปยั่วให้ท่ามัน จะให้บอกว่ามันมาชอบแกเองงั้นเหรอ!!”
“นะ หนูไม่รู้จริงๆ ค่ะ ได้โปรดปล่อยหนูไป อย่าทำร้ายหนูเลยนะคะ” สมิงท้าวคางฟัง เสียงหวานที่สั่นเทิ้มช่างเสนาะหู นั่งนับนิ้วดูดีกว่าว่าจะออกไปช่วยหรือไม่ช่วยดี เอาสักห้านิ้ว
ช่วย
เพี้ยะ!
“แกมันก็ดีแค่หว่านเสน่ห์ไปวันๆ ไม่มีดีอะไรมากกว่าหน้าตาสวยๆ ของแก ถ้าร่านขนาดนี้ลองไปขายตัวดูดีมั้ยล่ะ!!”
ไม่ช่วย
“นะ... หนูไม่ได้หว่านเสน่ห์ใคร ขอร้องอย่าตบหนูเลย”
ช่วย
“ขอดูน้ำหน้าคนยั่วโลกีย์อย่างแกหน่อย ว่าถ้าเจอมือฉันแล้วหน้าจะหนาได้อีกแค่ไหน!”
ไม่ช่วย
“ฮึก! ขอร้องอย่า!”
ช่วย
โอเค
สมิงเปิดประตูออกไปทันที ท่ามกลางสายตาที่ตกใจหนักของผู้หญิงที่รุมรังแกสาวน้อยเหล่านั้นที่ว่า ทำไมมีผู้ชายอยู่ในห้องน้ำหญิงได้ แต่มันไม่สำคัญสำหรับเขา เพราะสิ่งที่สะดุดตาชายหนุ่มผู้โสดสนิทมาสองเดือนอย่างเขาเป็นที่สุด คือใบหน้าจิ้มลิ้มนั่น
เธอชื่อ ‘ปูน้อย’
ชื่อน่ารักพอๆ กับหน้าตาที่สวยละมุน เหมือนเทพธิดาตกสวรรค์ เป็นเด็กใหม่ที่มีชื่อเสียงเรื่องเสน่ห์เหลือล้น แต่ผู้หญิงมากกว่าครึ่งในมหาลัยเกลียดเธอเพราะเรียกว่าสวยจนผัวคนอื่นหลง เป็นเสน่ห์แบบผิดที่ผิดทาง
แต่ไม่เป็นไร
เขาไม่มีเมีย หมายถึงในตอนนี้
“ทำไรแฟนกูครับ คุณผู้หญิง” ใบหน้าที่มีรอยนิ้วมือแต่ก็ยังสวยคงกระพันของสาวน้อยเบิกตากว้างเมื่อเขาฉุดข้อแขนเธอลุกขึ้นมา แล้วฉีกยิ้มเอาเรื่องพวกผู้หญิงวายร้ายตรงหน้า
“...!!”
“ไม่เคยได้ยินเหรอ ว่าแฟนสมิงใครห้ามแตะอ่ะ”
“อื้อ... ปวดหัวจัง”หนูปรับสายตาเข้ากับแสงแดดจ้าๆ ที่ส่องเข้าตา ก่อนที่จะค่อยๆ ผุดลุกขึ้นนั่งปรับสติสตังให้ชินกับทัศนียภาพตรงหน้า ที่ดูเหมือนจะเป็นห้องๆ หนึ่งที่เคยเข้ามาก่อน มันดูหรูหราและเป็นโทนสีมืดแบบผู้ชาย ส่วนแสงจ้าๆ ก็คงจะเป็นมู่ลี่ก็ถูกเลิกขึ้นสูงที่หน้าต่างบานใหญ่ข้างตัวว่าแต่... ผู้ชายงั้นเหรอ!หนูผุดลุกขึ้นยืนบนเตียงแล้วตั้งท่าเตรียมพร้อมทันทีตามสัญชาตญาณ กวาดดวงตากลมโตไปรอบๆ ห้องที่ไม่มีใครอยู่ ก่อนที่จะพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ต้องดึงสติกลับมาแล้ว ต้องเพ่งจิตว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้นหนูคิดได้แบบนั้นก็ล้มตัวลงนั่งสมาธิ แล้วใช้นิ้วป้ายน้ำลายตัวเองแล้วมานวดคิ้วตัวเอง นั่งเพ่งกระแสจิตอยู่สักกพักจนพอจะจับใจความได้ว่า ก่อนหน้าที่ตัวเองจะสติดับวูบไป หนูกำลังจะไปมหาวิทยาลัยพร้อมกับพี่บุหรี่ ก่อนที่จะถูกอุ้มพาเข้าเลิฟโฮเตลด้วยฝีมือของเขาใช่! ใช่แล้วหนูกำลังจะโดนทำมิดีมิร้ายอยู่นี่นา!“เฮือก!” พอคิดได้แบบนั้นก็สะดุ้งสุดตัว หัวใจดวงน้อยหล่นวูบลงไปที่ตาตุ่มเมื่อคิดได้ในทันทีว่าถ้าหมดสติไปแบบนั้นก็แปลว่าเสียตัวไปแล้วแน่ๆ จากที่เคยไปอ่านมา เขาว่ากันว่าเสียตัวครั้งแรกจะเจ็บมาก เพาะ
“มึงให้ยัยนี่แดกไอ้นั่น?”“อืม” ไอ้เวรบุหรี่ครางรับเมื่อผมคลายมือออกจากคอเสื้อมัน หลังจากที่ผมพยายามผละความสนใจจากเรือนร่างอันเย้ายวนแต่ในขณะเดียวกันก็แข็งแกร่ง ซึ่งพอได้ยินแม่งว่างั้นผมก็กระตุกยิ้มหวานจนตาหยี “แค่นิดหน่อย เพราะฤทธิ์แรง”“มึงทำดีมาก” ผมตบบ่ามัน พร้อมกับกำชับเนคไทนักศึกษา ตอนที่ทำท่าจะย่างสามขุมเข้าไปหายัยตัวเล็กที่กำลังยืนอ้าแขนรอรับความสุขสมแต่ไอ้บุหรี่กลับคว้าไหล่ผมไว้“อย่างน้อย ก็พร้อมกัน” ผมตวัดหางตาไปมองมัน ก่อนที่จะจิ๊ปากอย่างขัดอารมณ์“ถ้ามันไม่ใช่มึง กูอาจจะให้ยามลากคอมึงออกไป แล้วสำเร็จความใคร่คนเดียว” ผมเกริ่น ที่จะบอกก็คือเพราะมันเป็นเพื่อนที่ผมโคตรรักที่สุด เพราะงั้นกับผู้หญิงที่ถูกสเป็คแถมลิมิเต็ดขนาดนี้ จะให้มันได้ลองชิมด้วยละกัน“ยามไล่กูไม่ได้” มันกระตุกยิ้มอย่างรู้กัน “เพราะกูก็เหมือนเป็นเจ้าของที่นี่”“ไอ้ควาย” ผมสบถ แต่ต่อมาก็หันกลับมาให้ความสนใจยัยปูน้อยที่ยืนทำหน้ายั่วอยู่ที่เตียง เพราะอะไรไม่รู้ มันเร้าอารมณ์มากกว่าทุกทีจนต้องเผลอปลดเนคไทออก แล้วปลดกระดุมลงอย่างอ้อยอิ่ง“... มานี่สิคะ” เธอกระซิบน้ำเสียงหวานหยด กูฉีกยิ้ม จากปกติเหมือนไม่เคยเหนือ
[พาร์ท : สมิง]ไอ้เหี้ยบุหรี่ บอกแล้วไงว่ากูเจอก่อน กูต้องได้ก่อนผมคีบบุหรี่จากเก๊ะรถราคาแพงระยับที่ยืมมาจากบริษัทพ่อมาดูดอย่างไม่สบอารมณ์ หลังจากที่ไอ้เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดเป็นคนได้ไปส่งอีปูน้อยข้ามหน้าข้ามตาคนที่ทำคะแนนได้สุดโต่งอย่างผม ผมก็ขับตามมันไปแบบห่างๆ อย่างหงุดหงิดงุ่นง่านเวรเอ้ย คนอย่างมันแม่งดูความคิดไม่ค่อยออกซะด้วย หวังว่าคงไม่คิดห่าไรพิเรนทร์ๆ กับยัยนั่นหรอกนะแต่ยังไม่ทันระแวงได้จบดี ก็เห็นว่าพวกมันกอดกันกลมจนคนที่มองห่างๆ อย่างผมอดไม่ได้ที่จะเลือดขึ้นหน้าสัสๆ โดยที่ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน อีกอย่างนมยัยเด็กนั่นมันแนบหลังแม่งไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ผมซี๊ดบุหรี่แล้วพ่นควันออกทางจมูกตอนที่เลี้ยวตามมันเข้ามาในซอยที่คุ้นเคยดี กวาดตามองไปรอบๆ ก่อนที่จะต้องสบถออกมาเสียงดังลั่นรถคันหรู แล้วตบพวงมาลัยอย่างแรงจนรถสั่น“ไอ้เวรบุหรี่ ไอ้โสโครก!!”ถามว่าสบถไปทำไม?ไม่น่าถาม ก็แม่งอาศัยจังหวะขับเร็วจนยัยเด็กนั่นกลัวไม่กล้ามองไปทางอื่น แล้วพาเธอเลี้ยวเข้าเครือข่ายที่ญาติมันที่เคยติดคุกสร้างม่านรูดไว้แถวนั้นอ่ะดิมันจะหลอกอีปูน้อยมาแดกไง ไอ้เหี้ยเอ้ยผมเบรกรถดังเอี๊ยดเมื่อเห็นว
[พาร์ท : บุหรี่]เพราะเป็นคนที่เคยถูกผู้หญิงที่เคยรักมากหลอกใช้เป็นเครื่องมือในการหากินให้ผู้ชายคนใหม่ พอฟื้นตัวจากสภาพหัวใจที่บอบช้ำตอนนั้นได้ ผมก็กลายมาเป็นคนที่นอนกับผู้หญิงมากมายทุกค่ำคืนไม่ต้องห่วงว่าจะติดโรค เพราะป้องกันและไปตรวจสม่ำเสมอจนแทบเป็นกิจวัตรแต่เรียกได้ว่าไม่เข็ดไม่จำกับสงครามที่เรียกว่าความรัก สุดท้ายสเป็คก็คือผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ท่าทางเหมือนกระต่าย แต่จริงๆ อาจใสแต่หน้า เนื้อแท้กลับจงใจจะหลอกใช้เราแล้วเททิ้งเหมือนน้ำเสียไอ้ประโยคท้ายคงไม่รวม... แต่ส่วนใหญ่ผู้หญิงที่ตรงสเป็คมักจะไม่ซิง แล้วก็ร้ายตอนเช้าตื่นมา หลังจากที่กลับจากไปส่งกระต่ายน้อยที่ตรงสเป็คตัวนั้น ก็เลยหาทางตะครุบจับให้เธอไปไหนไม่เป็น ด้วยการจ้างคนตามสืบถึงพื้นเพและที่อยู่ของครอบครัว รวมทั้งตารางเรียน เพราะตามสัญญาว่าจะไปรับไปส่งไอ้สมิงไม่ยอมโทรมาบอกอะไรเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น จนรู้ว่าเมื่อตอนเย็นวานมันบุกไปที่บ้านเธอ แล้วเข้าหาแม่เธอจนสำเร็จหวงของไม่เข้าเรื่อง คงเพราะถูกใจจนทนไม่ได้ล่ะสิจะแย่งมาเป็นของตัวเองให้ดู เพราะเวลาที่ไอ้สมิงหวงของเล่นเป็นเด็กๆ ก็น่าตื่นเต้นนิดหน่อยผมเลือกขับรถบิ๊กไบค์ไปส่ง
“เอาเป็นว่าสองเดือน ที่พี่จะรอหนู” เขาสรุปอย่างรวดเร็ว แล้วฉีกยิ้มพราย “ภายในสองเดือน พี่จะจีบหนูอย่างสุดชีวิต”“...”“และเมื่อครบ ก็เตรียมตัวเป็นของพี่ได้เลย”มะ ไม่น้านี่มันทึกทักเอาเองอีกแล้วนี่นา“เอ่อ... คือ” หนูร้อนรน แต่พูดออกมาไม่ได้ มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เห็นร่างบึกบึนของคุณแม่ที่เดินมาทางนี้แล้วเห็นพวกเราเข้า แปลว่าเมื่อกี้แม่คงออกไปสั่งกล้วยแขกของคุณลุงที่มักเข็นรถเข็นมาขายหน้าค่ายมวยทาน พอเข้ามาก็เห็นว่าหนูถูกคุกคาม ก็เลยรีบบึ่งเข้ามาพร้อมกับถุงกล้วยแขก ตะคอกเสียงกึกก้องอย่างทรงพลัง“นี่มึงเป็นใคร! กล้าดียังไงถึงมาจับมือถือแขนลูกสาวกู!!”หมัดที่มาจากเรี่ยวแรงมหาศาลของแม่เตรียมพุ่งเข้าชกใบหน้ารูปงามของสมิง หากแต่พอสมิงหันกลับไปมอง แม่ก็ต้องชะงัก ซึ่งหนูในตอนนั้นก็แอบตกใจเหมือนกันที่แม่มีพรสวรรค์ที่สามารถหยุดหมัดไว้กลางอากาศได้แล้วก็ดูเหมือนว่า...“นะ... นี่ใช่คุณสมิง ลูกชาย สส. พรรคเกื้อกูลที่โด่งดังอยู่ในทีวีตอนนี้รึเปล่าจ๊ะ!!”หนูจะเจอเรื่องยุ่งยากที่สุดในชีวิตเข้าแล้วล่ะค่ะ แง[พาร์ท : สมิง]เหมือนว่าทุกอย่างจะล็อคเข้าแผนมากกว่าที่คิดไว้ว่ะ“ตายจริง! เธอชอบลูกสาวป้าเ
[เอาเป็นว่าพรุ่งนี้จะคอยอยู่ด้วยตลอดนะ เราจะปกป้องเธอเอง]ตึกตัก“อะ... อื้ม ขอบคุณนะ”“คุยกับผัวอยู่เหรอ”แต่ยังไม่ทันที่จะกดวางสายของอคิน เสียงทุ้มพราวเสน่ห์ของใครบางคนที่ดูคุ้นหูซะเหลือเกินก็ดังขึ้นที่ข้างใบหูซึ่งพอหันกลับไปดูแล้ว“กะ กรี๊ด!” หนูเผลอร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังลั่นตอนที่ฟาดโทรศัพท์เข้าหน้าของบุคคลๆ นั้นไปเต็มรัก“ไอ้เหี้ย!”ตุบ“ขะ ขอโทษจริงๆ นะคะ”“เวรเอ้ย ฟาดมาได้” หนูยกมือไหว้ผู้ชายท่าทางโฉดชั่วตรงหน้า ที่นั่งไขว่ห้างอยู่ในค่ายมวยหญิงของคุณแม่ มือข้างขวากำลังประคบเย็นด้วยผ้าห่อน้ำแข็งข้างแก้มที่มีรอยแดง ปากคาบบุหรี่สูบอย่างไม่สบอารมณ์ แล้วก็มีเด็กๆ ที่จำได้ลางๆ ว่าจะเป็นรุ่นน้องของพี่หยาดปรนนิบัติพัดวีให้ทุกอย่าง แม้แต่วางฐานใต้เท้าให้ด้วยเขาคือ... คะ คุณสมิง“น้องขอโทษจริงๆ นะคะ พอดีน้องตกใจมากเลย”“เธอกล้าฟาดหน้าว่าที่ผัวในอนาคตของเธอได้ยังไง อีปูน้อย?” สมิงว่าพร้อมกับใช้มือข้างซ้ายคีบบุหรี่แล้วพ่นควันออกมาเป็นวงกว้าง“พะ... พี่ไม่ใช่ว่าที่สามีน้องสักหน่อย”“งั้นก็ว่าที่แฟน”“ไม่ใช่ว่าที่แฟนด้วยค่ะ”“ก็ได้” เขาพ่นบุหรี่ออกจมูกอย่างน่าทึ่งตะลึงงัน จริงๆ แล้วคือหนูไ







