เข้าสู่ระบบแชร์
Chapter 5 ท่านประธาน
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-01 21:55:53“นายนี่ก็พูดแบบนี้เป็นเหมือนกันนะเนี่ย คราบของมาเฟียที่เคยอยู่แต่ในบ่อนหายไปไม่เหลือแม้แต่เงา” รอยยิ้มที่มุมปากของกวินเผยขึ้น เมื่อนึกถึงอดีตที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา แต่แล้วโชคชะตาก็ได้นำพาให้เขาสองคนเดินออกมาจากวงการธุรกิจสีเทา
“มีลูกมีเมียแล้วฉันก็อยากทำให้พวกเขาสบายใจ ถ้าวันไหนนายมีครอบครัว จะรู้ว่าความยิ่งใหญ่มีเพียงหนึ่งเดียวนั่นคือเมีย”
“ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! นายกลัวเมียว่างั้น” กวินหัวเราะเยาะเย้ยเพื่อนรักออกมาเสียงดัง ก่อนจะตั้งคำถามด้วยแววตาที่ไม่อยากจะเชื่อ ในสิ่งที่เอเดนพูดออกมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ถ้าหากวันหนึ่งเขามีภรรยาจะยอมเธอเหมือนที่เอเดนยอมพลอยชมพูหรือเปล่านะ นั่นคือคำถามที่กวินหาคำตอบไม่ได้ เขาคงรอให้วันนั้นมาถึง ซึ่งชายหนุ่มยังไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน “เออ! นายไม่กลัวเมียบ้างให้มันรู้ไป” เอเดนพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่หมั่นไส้เพื่อนรักของตน
“นายคิดว่าครั้งแรกของผู้หญิง มันสำคัญแค่ไหน เธอจะจดจำผู้ชายที่พรากเอาความสาวไปจากเธอได้หรือเปล่า” บ้าเอ๊ย! กวินคิดในใจไม่รู้ทำไมเขาต้องถามคำถามบ้าๆ แบบนี้ออกไปด้วยนะ
“นายถามฉันแบบนี้ แสดงว่าไปเปิดซิงใครมา เฮ้ย! จริงดิ! เธอเป็นใคร ผู้หญิงที่ทำให้นายกวินรู้สึกตราตรึงใจและหวั่นไหวได้ถึงเพียงนี้” เอเดนถามเพื่อนออกไปอย่างตื่นเต้น ซึ่งเขาเชื่อว่ามีผู้หญิงเพียงไม่กี่คน ที่จะสามารถทำให้ผู้ชายหัวใจศิลาอย่างกวินรู้สึกประทับใจได้
“ฉันแค่ถามขึ้นมาลอยๆ นายก็รู้ฉันหยุดเที่ยวผู้หญิงนานแล้ว มันคงเป็นตราบาป ที่ได้ทำไว้กับเด็กผู้หญิงคนนั้น” พอเหล้าเข้าปากกวินก็เผลอระบายเรื่องที่เก็บเอาไว้ในใจให้เพื่อนฟัง
“เด็กคนไหน อย่าบอกนะว่านายแอบไปแซบกับเด็ก ฉันไม่ไปประกันตัวนายนะเว้ย! ข้อหาพรากผู้เยาว์หนักเอาการอยู่นะ แถมยังทำให้นายเสียชื่อเสียง ทำธุรกิจใครจะเชื่อถือ ทำไมตอนทำไม่รู้จักคิดไตร่ตรองให้ถี่ถ้วนเสียก่อน” เอเดนทำหน้าเอือมๆ เมื่อได้ยินกวินสารภาพในสิ่งที่เขาทำอย่างไม่ยั้งคิด
“ไปกันใหญ่แล้ว เรื่องมันผ่านมาเกือบเจ็ดปี ร่องรอยมลทินที่มีคงจืดจางหายไป ป่านนี้เธอคงมีผัวเป็นตัวเป็นตนไปแล้วมั้ง ที่สำคัญฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร” ท่านประธานหนุ่มพูดตัดพ้อออกมาอย่างลืมตัวอีกครั้ง จนเอเดนจับพิรุธของเขาได้
“แอบรักเขาอ้างเดียวแห้งเหี่ยวเฉาตาย แต่นายนี่สิไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร อยู่ที่ไหน คงทรมานใจน่าดู ฉันเห็นใจนายนะ แต่คงยากที่จะได้เจอเธอ ปลูกต้นรักใหม่สิ กับริสาฉันเชียร์เต็มที่” ดูเหมือนเอเดนจะพยายามเชียร์ริสาเหลือเกิน นั่นอาจเป็นเพราะว่าในเวลานี้ คนที่เหมาะสมกับกวินที่สุดคงไม่พ้นริสา
“ฉันเคยลองเปิดใจรับเธอเข้ามา แต่ก็ล้มเหลวทุกครั้ง ฉันลืมยัยเด็กนั่นไม่ได้จริงๆ แต่ช่างมันเถอะ โสดแบบนี้ก็ดี ไม่ต้องรับผิดชอบชีวิตใคร” พูดจบกวินได้รินวอดก้าลงไปในแก้วอีกครั้ง เขาดื่มมันเข้าไปแก้วแล้วแก้วเล่า จนเอเดนส่ายหัวให้กับความคอแข็งของกวิน
“นายจะดื่มเพื่อลืมเธอรึไง”
“วันนี้เบื่อๆ เลยอยากดื่ม นายนั่นแหละดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อยก็ไม่ได้”
“ดื่มได้ไงละ ต้องพาเมียไปชอปปิง พลอยจะซื้อของเข้าบ้าน เธอได้กลิ่นเหล้าเอาฉันตายแน่” เอเดนพูดถึงอิทธิฤทธิ์ของภรรยา ที่เขาต้องยอมจำนนให้กับเธอแต่โดยดี
“หึ! ป๊อดชะมัด นายนี่มันสามีแห่งชาติชัดๆ” ในคำพูดของกวินกลับแฝงไปด้วยรอยยิ้มที่เย้ยหยัน เมื่อเขาเห็นเสืออย่างเอเดนกลายเป็นเจ้าแมวที่จงรักภักดีต่อเจ้าของ ก่อนที่ทั้งสองจะคุยกันเรื่อยเปื่อย ตามประสาของเพื่อนสนิท
ทางด้านใบบุญเธอยืนทำงานทั้งวัน จนขาแข็งกว่าจะได้พัก ซึ่งหญิงสาวมีเพื่อนสนิทหนึ่งคน คือชมพู่ ซึ่งทั้งสองทำงานเป็นคิวซีด้วยกัน เข้ากะเดียวกันตลอด
“ใบบุญเย็นนี้แวะตลาดไหม นั่งมอไซด์ไปกับฉันก็ได้ เดี๋ยวไปส่งเงินเดือนออกไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน” ชมพู่พูดเชิงกระซิบออกไปเบาๆ เพราะกลัวหัวหน้าจะได้ยิน
“อืม... ได้สิ”
“นี่เธอสองคนคุยอะไรกัน หรือมีหัวหน้าใหญ่ให้ท้าย จะใช้เวลางานทำอะไรก็ได้” ใบบุญถึงกับถอนหายใจออกมา เมื่ออันดาที่เป็นลีดเดอร์เดินเข้ามาตำหนิเธอ แถมยังพูดจากระแนะกระแหน เรื่องที่หัวหน้าใหญ่ (Super Visor) เข้ามาพัวพันจีบเธออย่างออกหน้าออกตา ซึ่งทำให้เพื่อนร่วมงานหรือแม้แต่อันดาเองรู้สึกอิจฉาริษยาในตัวเธอ แทนที่หล่อนจะถามไถ่ถึงความสุขในการทำงานของทุกคน หากผิดพลาดก็หาวิธีแก้ไข ไม่ใช่คอยแต่ซ้ำเติมและโทษว่าเป็นความผิดของลูกทีม
“ขอโทษค่ะ” ใบบุญตัดสินใจกล่าวคำขอโทษออกไป ทั้งที่เธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองทำอะไรผิด และนั่นก็ยิ่งทำให้อันดาได้ใจ ก่อนจะเชิดหน้าเดินออกไปอย่างผู้ชนะ
“ทำไมต้องขอโทษด้วย เธอไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อยใบบุญ” ชมพู่พูดออกมาเบาๆ พร้อมกับทำหน้ามุ่ยที่เพื่อนยอมอันดาอยู่ร่ำไป
“ช่างเถอะ ฉันไม่อยากมีปัญหากับใคร น้องสาวกำลังจะเข้ามหา’ลัย อีกคนก็อยู่อนุบาล ทำงานๆ” ใบบุญบ่นออกมาเบาๆ ก่อนจะบอกเพื่อนให้รีบตั้งใจทำงาน เพราะเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้พักแล้ว ซึ่งวันนี้ไม่มีโอที ซึ่งเธอก็ตั้งใจที่จะแวะตลาดอยู่แล้ว เมื่อชมพู่ชวนหญิงสาวจึงรีบตอบตกลงไปทันที
หลังเลิกงานหญิงสาวทั้งเดินเดินออกมาจากโรงงานพร้อมกัน แต่ทว่าพวกเธอต้องหยุดเดิน เมื่อเสียงของหัวหน้าใหญ่เรียกใบบุญออกมาดัง จนผู้คนแถมนั้นมองมาที่เธอเป็นตาเดียว ก่อนที่พวกหล่อนจะซุบซิบนินทรา เรื่องที่ใบบุญมีหัวหน้าใหญ่เข้ามาพัวพัน ทั้งที่เขานั้นก็มีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งหล่อนทำงานเป็นเลขาให้กับท่านประธาน แต่ความเจ้าชู้ของเพชรภูมิ เวลาเห็นสาวสวยเขาก็หวังที่จะหาเศษหาเลยจากพวกเธอจนติดเป็นนิสัย
“ใบบุญกลับยังไง ให้ผมไปส่งไหม พอดีว่าวันนี้ผมอยากมีเพื่อนไปนั่งรถเล่น” ชายหนุ่มหน้าตาดี มีรถหรูขับ เขาคงกำลังคิดว่าใบบุญเป็นผู้หญิงนิยมวัตถุ ซึ่งความเป็นจริงหญิงสาวไม่เคยมีความปรารถนาที่จะใช้เต้าไต่ ไปสู่ตำแหน่งหน้าที่การงาน หรือมีสถานะเป็นผู้หญิงของหัวหน้างานอย่างเพชรภูมิ
“พอดีว่าฉันนัดกับเพื่อนเอาไว้ค่ะ”
“ดีเลยเดี๋ยวผมไปส่ง” ถ้าเป็นคนอื่นคงดีใจจนเนื้อเต้น แต่นี่คือใบบุญผู้ซึ่งไม่ยินดียินร้ายกับชายใด จนดูเหมือนกับว่าเธอกลายเป็นผู้หญิงที่ไร้หัวใจ หญิงสาวพยายามข่มใจเอาไว้ เพราะไม่อยากก่นด่าเพชรภูมิออกไปแรงๆ เนื่องจากเขามีตำแหน่งเป็นถึงหัวหน้าใหญ่ของเธอ
“ขอบคุณมากนะคะคุณเพชรภูมิ พอดีว่าฉันกับเพื่อนตั้งใจจะไปซื้อของที่ตลาด ขอตัวนะคะ”
“เดี๋ยวก่อนสิ” เพชรภูมิพูดพลางฉุดแขนใบบุญเอาไว้ จนเธอต้องรีบขยับตัวออกห่างอย่างไว เพราะไม่อยากให้ใครๆ เข้าใจเธอผิด
“ไปตลาดใช่ไหม เดี๋ยวผมไปส่ง” ชายหนุ่มยังคงคะยั้นคะยอไม่ยอมเลิกราง่ายๆ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ ยังไงใบบุญก็ไม่มีทางไปกับเขา
“หัวหน้าค่ะ อย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจมากไปกว่านี้เลย ฉันไม่อยากตกเป็นเป้าสายตาของใคร ขอตัวนะคะ” คราวนี้ใบบุญพูดพร้อมกับฉุดแขนชมพู่ให้เดินออกมาจากตรงนั้น ก่อนที่เธอจะตกเป็นขี้ปากเพื่อนร่วมงานมากไปกว่านี้ ทั้งสองตรงไปที่โรงรถจักรยานยนต์ สำหรับที่มีไว้พนักงาน ก่อนที่ใบบุญจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
บทล่าสุด
เทพบุตรในคราบซาตาน 74 ภรรยาของท่านประธาน
“ฉันว่าเธอไปหาหมอดีกว่าไหม หน้าซีดเชียว” ชมพู่เอ่ยถามเพื่อออกมาด้วยความห่วงใย ขณะที่อันดาเริ่มอยากหาเรื่องใบบุญขึ้นมาอีกครั้ง “ชมพู่นี่เธอคิดจะอู้งานเหรอ” อันดาเดินตรงมาที่สองสาว ขณะที่ชมพู่พัดวีหายาให้ใบบุญทาและสูดดม “วันนี้ฉันขอลาครึ่งวันนะคะ เพราะใบบุญไม่สบาย ในฐานะเพื่อนร่วมงาน ฉันคงทิ้งให้เพื่อนเป็นลมล้มคว่ำไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้หรอกนะคะ” คำพูดของชมพู่ทำให้ใบบุญซึ้งใจไม่น้อย คงมีเพียงแค่อันดาที่กำลังใช้ตำแหน่งงานที่สูงกว่าข่มเพื่อนร่วมงานอย่างไม่มีเหตุผล “เกิดอะไรขึ้นครับ” น้ำเสียงทุ้มของเพชรภูมิดังขึ้น ซึ่งทำให้ใบบุญถึงกับถอนหายใจออกมาเสียงดัง “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ฉันรู้สึกไม่สบายนิดหน่อย” ใบบุญรีบพูดออกไปตามความเป็นจริง เพราะเธอเริ่มรู้สึกว่าอันจะเรื่องเยอะขึ้นทุกวัน “คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่า ผมพาไปหาหมอไหมครับ” เพชรภูมิพูดพร้อมกับเดินเข้าใกล้ใบบุญ จนเธอรีบเขยิบออกแทบไม่ทัน ทั้งที่กำลังรู้สึกวิงเวียน
เทพบุตรในคราบซาตาน 73 แค่ข่าวลือหรือเรื่องจริง
“ไม่จริงหรอกครับ ตอนนี้ใบโพธิ์คงยุ่ง เขากำลังสร้างตัวก็เพื่อคุณกับลูกนะริสา” กวินพยายามคิดหาถ้อยคำมาปลอบหญิงสาว ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาพูด เพื่อให้ริสาเข้าใจใบโพธิ์มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในเวลานี้ “สร้างตัวมันคนละเรื่องกับการสร้างกำลังใจ ถ้าเขาไม่มีใครทำไมไม่มาเจอกันบ้าง ผู้ชายอย่างเขาคงไม่มีหัวใจ แต่มันก็ไม่แปลกอะไร ที่เขาจะไม่แคร์ผู้หญิงอย่างริสา เพราะเรารู้จักกันแค่วันสองวันเอง ไม่ต่างจากคนแปลกหน้าเลยสักนิด” หญิงสาวจะรู้หรือเปล่าว่า แค่วันสองวันนั้นมีค่ากับใบโพธิ์แค่ไหน เขาจึงรีบตัดสินใจรับข้อเสนอของพี่เขย ยอมติดหนี้สามีของพี่สาวก้อนโต ก็เพราะว่าชายหนุ่มหวังอยากให้บิดาของริสายอมรับในตัวเขาให้เร็วที่สุด “บางทีใบโพธิ์ก็อาจจะคิดถึงคุณจนแทบทนไม่ไหว แต่ที่ยอมหายไป เพราะเขามีเหตุผลบางอย่างก็ได้ อย่าคิดมากเลยนะคุณริสา เอาไว้เดี๋ยวผมจะจัดการคุยกับใบโพธิ์ให้นะครับ” “คงไม่จำเ
เทพบุตรในคราบซาตาน 72 งอนไม่เลิก2
“คำพูดคำจาวกมาแต่เรื่องบนเตียง เดี๋ยวก็ไม่บอกข่าวดี ปล่อยให้ง้ออีกสักสี่ห้าเดือน จะได้รู้รสชาติของการถูกเมียงอนเสียบ้าง” “อย่างอนเลยนะครับคุณภรรยา แค่นี้ผมก็ใจจะขาดรอนๆ อยู่แล้ว ขืนคุณงอนต่อไปอีกสี่ห้าเดือน ผมคงต้องตายแน่นอน” กวินพูดออกมาด้วยเสียงอ้อน พร้อมกับตีไฟเลี้ยวเข้าไปในบริษัท ขณะที่ใบบุญยิ้มน้อยๆ ให้กับความน่ารักของท่านประธานหนุ่ม เวลาที่เขาใช้เสียงสองกับเธอดูแล้วไม่ต่างจากลูกแมวดีๆ นี่เอง เมื่อรถยนต์คันหรูจอดสนิท พนักงานรักษาความปลอดภัยรีบเดินตรงมาทันที เพื่อเอารถของท่านประธานไปเก็บในโรงจอดรถของผู้บริหาร แต่ทว่าคราวนี้นอกจากพนักงานรักษาความปลอดภัยจะแสดงสีหน้าสงสัย เมื่อหญิงสาวในชุดฟอร์มโรงงานเดินลงมาจากรถของท่านประธานยังมีพนักงานออฟฟิศหลายคนเริ่มซุบซิบกัน หลังจากที่กวินเดินอ้อมมาเปิดประตูให้กับใบบุญ พร้อมกับส่งปิ่นโตอาหารให้กับเธอ เพราะนั่นหมายถึงหญิงสาวไม่ต่างจากคนสำคัญสำหรับเขา “ขอบคุณค่ะ แล้วเจอกันนะ” “กว่าจะได้กินอาหารก็เย็นหมด เอาไว
เทพบุตรในคราบซาตาน 71 งอนไม่เลิก
นับเวลาจากที่หญิงสาวงอนผู้เป็นสามี นี่ก็ล่วงเลยมาเดือนกว่าๆ แล้ว แต่ทว่าใบบุญก็ยังคงบึ้งตึง จนกวินเริ่มเอะใจ เมื่อภรรยาของเขาเริ่มเปลี่ยนไป ค่อยๆ ห่างเหินจนกลายเป็นความเฉยชา ถึงแม้ว่าเขาจะพยายามเอาอกเอาใจเธอแค่ไหนกลับไม่เป็นผล ซึ่งใบบุญไม่ยอมให้เขาเข้าใกล้ หญิงสาวเกลียดแม้กระทั่งกลิ่นน้ำหอมที่เขาเคยใช้ เธอบ่นท่านประธานหนุ่มจนหูชาแล้วบอกว่ากลิ่นเหม็นชวนให้คลื่นไส้ ซึ่งทำให้กวินต้องเลิกใช้ไปโดยปริยาย บวกกับระยะเวลาหลายวันมานี้ ริสาดูแปลกๆ หล่อนชอบแอบไปหาท่านประธานหนุ่มที่ห้องทำงานบ่อยๆ จึงทำให้หญิงสาวเริ่มงอนเขาหนักกว่าเดิม คงไม่ต้องบอกว่าใบบุญรู้ได้ยังไง เพราะข่าวคราวการเคลื่อนไหวระหว่างริสากับกวินนั้น มีคนคอยอัปเดตตลอดเวลา เมื่อเหล่าบรรดาสาวโรงงานและพนักงานออฟฟิศต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคนทั้งคู่ กำลังจะมีข่าวดีในเร็ววัน แม้เธอจะรู้ว่าริสากับใบโพธิ์มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งต่อกันมาก่อน แต่ความหึงหวงต่อสามีก็เกิดขึ้นได้โดยอัตโนมัติ “ตอนนี้ผมจัดการเรื่องอู่ให้ใบโพธิ์เ
เทพบุตรในคราบซาตาน 70 ความรับผิดชอบ
เมื่อได้ระบายความในใจ ชายหนุ่มได้เดินออกมาที่ระเบียง เขามองไปด้านหน้าด้วยความรู้สึกไม่แน่ใจ เขาควรจัดการกับชีวิตนี้ยังไงดี วิวทิวทัศน์ของท้องทะเลสุดลูกหูลูกตา พร้อมกับพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า ยิ่งทำให้เขาเกิดความคิดที่หลากหลาย เมื่อสมองกับหัวใจเริ่มตกลงกันไม่ได้ “ถ้าใช่ยังไงก็ใช่ ทำไมโลกใบนี้ถึงได้ลำเอียงกับชีวิตของกูจังวะ” ใบโพธิ์พูดพลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด ก่อนที่ชายหนุ่มจะกลายร่างเป็นสิงห์อมควันเขาสูบเข้าไปแล้วพ่นออกมาราวกับว่ามันคือสิ่งที่จะทำให้คิดหาทางออกกับปัญหาที่กำลังเกิดขึ้น ภาพของชายหนุ่มที่กำลังนั่งสูบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงของห้อง ซึ่งมองผ่านประตูกระจกใสบานใหญ่ ทำให้ริสาแอบยกยิ้มที่มุมปาก เมื่อใบโพธิ์อยู่ในลุคของหนุ่มเซอร์ดูมีเสน่ห์ เขาดูดีแบบไม่ต้องเติมแต่งด้วยชุดราคาแพง ความเรียบง่ายสบายๆ เสื้อยืดกางเกงยีนที่ดูแมทช์กันแบบคูลดูสบายๆ แต่ทว่าเขากลับดูน่าค้นหา ซึ่งทำให้หัวใจดวงน้อยของริสาหวั่นไหวจน เธอแอบมองเขาด้วยความปลาบปลื้มใจ จนอดไม่ได้ที่จะลุกเดินออกไปที่ระเบียง
เทพบุตรในคราบซาตาน 69 ความใกล้ชิด2
“นายเป็นเป็นช่างเหรอ” “อืม... ผมเป็นช่างซ่อมรถน่ะ” ชายหนุ่มพูดออกไปตามความเป็นจริง เพราะเขาคงไมเหมาะกับเธอ“ขอบคุณนะ ฉันเพิ่งรู้จักกับนาย แล้วทำไมนายถึงดูมีน้ำใจ คอยเอาใจใส่ผู้หญิงอย่างฉันจัง ใครเป็นแฟนนายคงโชคดีมากเลยนะ” “ไม่เป็นไรหรอกครับ บางทีผมอาจจะไม่ได้เป็นผู้ชายที่แสนดีอย่างที่คุณคิดก็ได้ อ้อ... ที่สำคัญผมยังไม่มีแฟน” พูดจบใบโพธิ์ก็เดินเอาชามไปเก็บ ปล่อยให้ริสาหัวใจเต้นแรงจนน่าแปลกใจ เมื่อชายหนุ่มบอกว่าเขายังไม่มีแฟน จากนั้นใบโพธิ์ได้เดินเข้ามาพร้อมกับแก้วน้ำอีกใบและยาลดไข้ให้กับริสา “กินยาก่อนค่อยนอนพัก” “ขอบคุณนะ” ริสายอมกินยาแล้วดื่มน้ำตามอย่างว่าง่าย เมื่อเธอรู้สึกไว้วางใจใบโพธิ์ “ตัวยังรุมๆ อยู่เลย นอนพักก่อนถ้าอาการไม่ดีขึ้น ผมจะพาไปหาหมอ” ใบโพธิ์ไม่พูดเปล่า เขายังรั้งริสาให้นอนลง พร้อมกับห่มผ้าผืนบางให้กับเธอ เนื่องจากบ้านพักตากอากาศริมทะเลมีลมโกรก ชายหนุ่มจึงกลัวว่าเธออาจจะไข้ขึ้น เพราะอากาศที
บางทีคุณอาจจะชอบ
พ่ายรักคุณสามี
ราชินีหิมะ120.7K viewsโทษทัณฑ์พิพาทใจ
ซูซี88.3K viewsคลั่งรักอันธพาล NC20+
ฅนบนดอย24.6K viewsธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม45.5K viewsร้อนรักประธานวอน
ปันหยี / panyee67 viewsพันธะร้ายหมอ(เลว)ที่รัก
ชาไทยเย็น1.8K viewsย้อนเวลามาแก้ไขรัก
ยัยแม่มดแสนน่ารัก15 viewsเมียเด็กไม่ปรารถนา
baiboau-เนื้อนวล167 views
