บทที่ 78

“มีอะไรกับฉันหรือเปล่าคะ?” ดารินทร์เอ่ยถาม ไม่รู้ว่าทั้งสองต้องการอะไร

“เธอเองสินะ หึ! ก็สวยเข้าใจง่ายอยู่หรอก…” ทั้งคำพูดและสายตาดูถูกของคนตรงหน้าทำเอาดารินทร์เคืองไม่น้อย หากเป็นสมัยเรียนเธอคงปล่อยผ่านไม่ต่อปากต่อคำ แต่หลังจากที่ผ่านอะไรมาเยอะแล้วเธอไม่ใช่คนที่เงียบหรือยอมอีกต่อไปแล้ว

“ขอบคุณนะคะ