Share

บทที่ 84

Author: Meowmao
last update Last Updated: 2025-10-24 09:35:25
รสายืนมองรถจักยานยนต์ตรงหน้าก่อนจะมองเจ้าของรถที่ยืนภูมิใจไปกับลูกชายคันเก่งของตัวเอง

“ฉันว่า ฉันให้คนที่บ้านมารับดีกว่า” รสาพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมา

แต่ก็ถูกแย่งจากมือไป

“อย่ามาเทกันเหอะ ทำไมแค่มอไซด์นั่งไม่ได้เลยเหรอ?” เรย์เลิกคิ้วถาม

รสาทำท่าจะคว้าโทรศัพท์ตัวเองคืน แต่เรย์กลับเอี้ยวตัวหลบแล้วยัดโ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 131

    ธามพยักหน้าอย่างพอใจ ราวกับได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว เขาไม่พูดอะไรต่อ เพียงแค่หันไปทางหยก ก่อนจะหันกลับไปมองทางด้านหน้าแทน ดารินทร์สังเกตุได้ว่าทั้งสองยิ้มให้กันเพียงเล็กน้อยด้วย…ทั้งสองเดินผ่านดารินทร์ไป มุ่งหน้าไปยังประตูห้องทำงานของวินทัพ ลูกน้องของวินทัพเคาะประตูเบา ๆ ก่อนจะเปิดให้ธามเข้าไป โดยมี

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 130

    เมื่อทั้งสี่คนก้าวออกจากลิฟต์และมาถึงชั้นบนสุดซึ่งเป็นโซนห้องทำงานของวินทัพ บรรยากาศก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด จากความวุ่นวายของชั้นล่าง กลายเป็นความเงียบสงบที่แฝงไว้ด้วยอำนาจและความตึงเครียดในเวลาเดียวกัน ทางเดินทอดยาวปูพรมสีเข้ม ผนังกระจกใสสะท้อนแสงแดดจากภายนอกจนดูเย็นชาและห่างไกลทันทีที่มาถึงหน้

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 129

    เช้าวันใหม่เริ่มต้นขึ้นพร้อมกับแสงแดดอ่อนที่ส่องผ่านกระจกหน้ารถ วินทัพขับรถด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ทว่าภายใต้ความนิ่งนั้นกลับซ่อนความตึงเครียดเอาไว้แน่นหนา ดารินทร์นั่งอยู่ข้างเขา เธอพยายามจัดระเบียบความคิดของตัวเองตั้งแต่ก้าวขึ้นรถในเช้านี้ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าเหมือนเงามืดที่ยังไม่จางหาย และชื่อข

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 128

    ยามเย็นเริ่มคลี่คลุมเมืองใหญ่ด้วยแสงสีส้มอ่อน แดดสุดท้ายของวันสะท้อนกระจกตึกสูงเป็นริ้วเงายาวทอดทับถนน รถยนต์คันหรูเคลื่อนตัวออกจากลานจอดของบริษัทอย่างเงียบงัน ไม่มีบทสนทนา ไม่มีเสียงเพลง วินทัพเลือกปล่อยให้ความเงียบทำหน้าที่ของมัน เพราะบางครั้ง ความเงียบก็อ่อนโยนกว่าคำพูดใด ๆ มากกว่าดารินทร์นั่งอย

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 127

    ประตูห้องทำงานของเขาถูกปิดลงอย่างหนักแน่น เสียงกลอนประตูดังขึ้นเพียงเบา ๆ แต่สำหรับวินทัพ มันเหมือนเป็นสัญญาณเริ่มต้นของบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อาจเลี่ยงได้อีกต่อไป เขายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง หลังพิงประตู ดวงตาคมเข้มหลับลงช้า ๆ สูดลมหายใจลึกเพื่อกดอารมณ์ที่ปะทุขึ้นไม่หยุดตั้งแต่ธามก้าวเท้าเข้ามาในอาณาเขตข

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 126

    รถคันเดิมแล่นออกจากสุสานอย่างเงียบงัน บรรยากาศในรถแตกต่างจากตอนขามาอย่างสิ้นเชิง ดารินทร์นั่งพิงเบาะ มือหนึ่งวางบนท้อง อีกมือกำชายเสื้อแน่นราวกับยังไม่อาจปล่อยความรู้สึกที่ค้างคาออกไปได้ ส่วนวินทัพจับพวงมาลัยด้วยสีหน้านิ่งขรึม ดวงตาคมจ้องถนนตรงหน้า แต่จิตใจกลับวนเวียนอยู่กับภาพหลุมศพไร้ชื่อที่ยังตาม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status