เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่1.แมงดาหรือกาฝาก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-23 17:12:17รถสปอร์ตคันหรูที่ขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน ดับเครื่องยนต์ไปแล้ว แต่คนขับรถยังไม่ลงมาจากรถเพราะต้องการดูอะไรบางอย่างให้แน่ใจเสียก่อน ดารินทร์ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย เมื่อเห็นซุปเปอร์คาร์คันหรูจอดอยู่ด้านในของโรงจอดรถ ริมฝีปากอวบอิ่มบิดขึ้น เมื่อนึกได้ว่าเธอไม่จำเป็นต้องกลัว นี่คือบ้านของเธอ ตั้งแต่ที่แม่ให้หมอนั่นเข้ามาอยู่ที่นี่ เธอก็กลับบ้านแทบนับครั้งได้ เพราะไม่อยากหายใจร่วมกับคนที่ทำตัวไม่ต่างจากแมงดาเกาะชายกระโปรงผู้หญิง ไม่รู้ว่าหมอนั่นมีอะไรดี แม่เธอถึงได้ติดใจจนถึงขั้นเลี้ยงดูอย่างเปิดเผย ถึงแม้จะไม่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่คนรอบข้างก็รับรู้ ญาติทางพ่อไม่พอใจที่แม่ทำตัวแบบนี้ แต่คุณดาริกาก็หาแคร์ไม่ ตั้งแต่ที่สามีเสียชีวิต นางก็ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ที่ผ่านมาก็ไม่จริงจังกับใคร จนกระทั่งมาถึงคนล่าสุด 'นายนดล' กาฝากตัวใหม่ที่เกาะแม่เธอจนอยู่หมัด เธอเกลียดเขาที่สุดถึงแม้เขาจะไม่ได้มาทำอะไรให้ก็ตาม และนี่ก็เป็นเหตุผลที่เธอย้ายออกไปอยู่ข้างนอก เพราะทนเห็นหน้าเขาไม่ได้จริงๆ
"คุณเดียร์กลับมาแล้ว!"เสียงเรียกที่ดังมาจากข้างรถ ทำให้หญิงสาวยิ้มออกมาได้ ป้าแก้วแม่บ้านวัยกลางคนยืนรอเธอด้วยความดีใจ เพราะครั้งนี้เธอหายไปหลายวัน จนคนในบ้านพากันคิดถึง
"คุณแม่อยู่ไหม"ถามหาแม่เป็นอันดับแรก เมื่อก้าวลงจากรถ มือบางหยิบถุงขนมส่งให้แม่บ้าน
"คุณผู้หญิงยังไม่กลับค่ะ"ป้าแก้วรายงาน
"นายนั่นอยู่ที่ไหน"ถามเพราะจะได้ทำตัวถูก ถ้านดลอยู่ในบ้าน เธอจะได้เลี่ยงไปอีกทาง
"คุณกายอยู่บนห้องค่ะ"หญิงสาวพยักหน้าให้แม่บ้าน ก่อนจะเดินนำเข้าไปในบ้าน ถ้านายนั่นอยู่บนห้อง เธอก็เดินเข้าบ้านได้อย่างสบายใจ
"คุณเดียร์จะทานอะไรไหมคะ ป้าจะทำให้"
"ยังคะ เดียร์รอทานมื้อเย็นทีเดียวเลย ป้าให้เด็กยกไปให้เดียร์บนห้องนะคะ"
"ได้ค่ะ"ป้าแก้วรับคำเพราะเข้าใจคุณหนูของนาง ตั้งแต่ที่คุณผู้หญิงพาคนรักมาอยู่ด้วย ดารินทร์ก็มักจะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง เพราะไม่อยากเจอหน้าเขา
ร่างบางเดินขึ้นชั้นบนเมื่อหมดธุระกับแม่บ้าน หญิงสาวไม่มีทางรู้เลยว่า มีสายตาคู่หนึ่งจ้องมองตั้งแต่เธอย่างเข้ามาในบ้าน ตาคู่คมกวาดมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจดเท้า มุมปากหยักยกยิ้มเมื่อพลิกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู อีกหลายชั่วโมงกว่าคุณดาริกาจะกลับ เขายังมีเวลาเล่นอะไรสนุกๆอีกนาน บุหรี่ในมือถูกโยนลงพื้นก่อนที่เท้าหนาจะขยี้จะเป็นผุยผง เมื่อลูกกวางตัวน้อยกำลังเดินเข้ามาติดบ่วงของเขา
"รังเกียจผมมากใช่ไหม"นดลพูดกับตัวเองเมื่อดารินทร์กำลังผ่านมาทางนี้ ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเขาแต่วันนี้เขาอยากล้ำเข้ามาสักครั้ง โชคเข้าข้างเขาจริงๆ เพราะตอนนี้ทั้งบ้านเหลือแค่แม่บ้านคนเดียว เด็กรับใช้กับคนสวนคงกำลังหาของจนหัวหมุน กว่าจะกลับก็คงเย็นเพราะของที่เขาให้ซื้อแต่ละอย่าง อยู่กันคนละทิศทาง
ร่างบางที่เดินขึ้นบันไดมาถึงขั้นบนสุด สะดุ้งสุดตัวเมื่อ
นดลโผล่มาขวางหน้าเอาไว้"ว้าย!"หญิงสาวตกใจจนแทบหงายหลัง โชคดีที่ได้แขนแกร่งกอดรัดช่วงเอวเอาไว้ นดลก็ตกใจไม่น้อยไม่นึกว่าเธอจะตกใจขนาดนี้ ดีที่คว้าไว้ทันไม่อย่างนั้นคงได้แข้งขาหักกันบ้าง
"ตกใจอะไรขนาดนั้นครับ ที่รัก"
"นายกาย!"ดารินทร์ตวาดลั่นเมื่อได้ยินคำที่เขาใช้เรียกเธอ
"ครับ"นดลขานรับด้วยท่าทางกวนๆ แขนแกร่งยังกอดเอวคนตัวเล็กไว้แน่น
"ปล่อย!"หญิงสาวสะบัดตัวออกจากการเกาะกุม เมื่อรู้สึกถึงความใกล้ชิดที่เกิดขึ้น เนื้อตัวของเขาเย็นจัดเหมือนคนที่เพิ่งอาบน้ำมาใหม่ๆ และที่ทำให้เธอโมโหก็คือท่อนบนของเขาเปล่าเปลือย เผยให้เห็นรอยสักสีดำทะมึนลวดลายเวียนหัว ที่เคลื่อนไหวไปตามลมหายใจเหมือนมีชีวิต เธอเกลียดเนื้อตัวเขาที่สุด
"จะไม่ขอบคุณผมสักคำเหรอครับ"
"ไม่จำเป็น! ก็ไม่เพราะนายเหรอ ฉันถึงได้เกือบตกบันได ปล่อย!"
"คิดถึงผมเหรอครับถึงได้กลับมาหา อันที่จริงถ้าคิดถึงจนทนไม่ไหว โทรให้ผมไปหาก็ได้นะครับ คนเคย..."
เพียะ!
ฝ่ามือบางฟาดลงบนซีกหน้าคมคายอย่างแรง ก่อนจะผลักลงบนอกกว้าง อาศัยจังหวะที่นดลเสียหลักวิ่งหนีไปอีกทาง ร่างสูงวิ่งตามไปติดๆ มือหนาคว้าลงบนลูกบิดประตู เมื่อเธอกำลังจะปิดประตูใส่หน้าเขา
"ทำไมครับพูดความจริงรับไม่ได้"
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ! ฉันไม่เคยมีอะไรกับนาย"
"เหรอครับ เข้าแค่หัวก็เป็นผัวแล้ว นี่เข้าไปทั้งดุ้นไม่เรียกว่าผัวจะให้เรียกว่าอะไร!"นดลประกาศกร้าว ตาคมดุจ้องหน้าหญิงสาวเขม็ง
"ไอ้เลว!"
"เลวแล้วยังไง จะเป็นไงนะถ้าเกิดมีใครรู้ว่า แม่กับลูกมีผัวคนเดียวกัน!"
"ไอ้เลว! ไอ้ชั่ว! ฉันไม่เคยมีอะไรกับแก ออกไปให้พ้นหน้าฉัน ฉันเกลียดแก!!!"ดารินทร์กรีดร้อง เมื่อนดลขุดคุ้ยเรื่องเก่ามาตอกย้ำให้เธออับอาย เรื่องมันเกิดมานานแล้ว แต่เธอไม่ได้ไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาทำให้เธอมีชีวิตไม่ต่างจากตายทั้งเป็น นดลอาศัยจังหวะที่เธอเผลอแทรกตัวเข้ามาในห้อง แขนแกร่งกอดรัดเอวบางแล้วลากเธอมาที่เตียงอย่างเร็ว ให้ตายเถอะแค่เห็นหน้าเธอความเป็นชายของเขาก็ปวดร้าวจนแทบทนไม่ไหว
"ปล่อย! ฉันบอกให้ปล่อย ช่วย..."คำพูดที่เหลือถูกกลืนลงคอเมื่อปากร้อนประกบลงมาบนปากอิ่ม แล้วบดขยี้อย่างแรงเพื่อทำโทษ ที่เธอบังอาจทำให้เขาคุมตัวเองไม่อยู่ ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์วันนั้น เขาก็คิดถึงแต่เธอ
บทล่าสุด
เพลิงร้ายใต้เงารัก ตอนที่20.ความลับไม่มีในโลก
หลายเดือนแล้วที่นดลหันหลังออกมาจากบ้านหลังนั้น เขายังคงรับรู้เรื่องราวของดารินทร์ผ่านคำรายงานของป้าแก้ว และเพื่อนสนิทที่ทำงานอยู่ในบริษัท เพื่อนเล่าให้ฟังว่าดารินทร์เข้าไปเรียนรู้งานในบริษัทมาสักพักหนึ่งแล้ว โดยมีภิภพเป็นคนสอนงานให้ดาริกายังคงทำตัวเหมือนเดิมคั่วทั้งภิภพและศรุตในเวลาเดียวกัน น่าแปลกที่ดารินทร์กลับไม่รู้เรื่องนี้ มุมปากหยักยกยิ้ม เมื่อคิดถึงดารินทร์เธอจะรู้อะไร วันๆก็เอาแต่เรียนหนังสือ และกลับไปปรนนิบัติคุณย่าที่ป่วยมาสักพักหนึ่งแล้ว นี่เป็นอีกเหตุผลที่ทำให้คุณย่าเอ็นดูเธอ ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นสายเลือดเดียวกัน พักหลังๆเพลินพิศก็หันมาคุยกับเธอเหมือนเดิม เมื่อคุณวินัยรับปากว่าจะไม่ยุ่งกับดารินทร์อีก เภาพิลาสจะพาคุณย่าไปพักผ่อนที่เชียงใหม่ นดลคิดว่าดารินทร์คงจะตามไปด้วย นี่น่าจะเป็นเหตุผลที่เธอจะยกทุกอย่างให้เป็นกรรมสิทธิ์ของดาริกา เขาเคยได้ยินเธอคุยเรื่องนี้กับดาริกามาแล้ว สิ่งที่นดลกังวลที่สุดก็คือความปลอดภัยของเธอ เขากลัวดาริกาจะรอไม่ไหวแล้วลงมือก่อน ตอนนี้ธุรกิจของบริษัทตกต่ำ หุ้นส่วนเริ่มขายหุ้นทิ้ง เขากลัวดารินทร์จะไม่เหลืออะไรเลย เธอไม่ใช่ลูกหลานที่แท้จริงของคุณย่า นดล
เพลิงร้ายใต้เงารัก ตอนที่19.แผนร้าย
ดารินทร์เข้ามาเรียนรู้งานตามคำสั่งของคุณดาริกา โดยมีภิภพเป็นคนดูแลและสอนงานให้เธอ ภิภพยังเหมือนเดิมทุกอย่างเขายังรักและห่วงใยเธอ ในขณะที่เธอมีใครอีกคนในใจ ตั้งแต่วันที่นดลมาส่งที่บ้าน ดารินทร์ก็ไม่เห็นหน้าเขาอีกเลย ป้าแก้วบอกว่าเขาไปแล้วแต่เธอไม่ได้ถามว่าเขาไปไหน รถของเขายังจอดอยู่ที่เดิม จนกระทั่งดาริกาขายมันทิ้งไปเพราะไม่อยากเก็บเอาไว้ให้รกตา เธอแอบคาดหวังว่าจะได้เจอเขาที่นี่ แต่ก็ผิดหวังเพราะไร้เงาของเขา"คิดอะไรอยู่ครับเดียร์"ภิภพถามเมื่อเห็นดารินทร์เอาแต่นั่งเหม่อลอย "เปล่าค่ะ เดียร์เพิ่งทราบนะคะว่าพี่โอมเป็นญาติกับพี่รุต"ดารินทร์พูดไปอีกทางเพราะไม่อยากให้ภิภพสงสัย"เป็นญาติห่างๆน่ะครับ""ออ...ค่ะ""พี่ได้ยินมาว่ารุตจีบเดียร์ด้วยใช่ไหม""ไปได้ยินมาจากไหนคะ พี่รุตก็แค่ให้ดอกไม้แสดงความยินดีกับเดียร์ก็แค่นั้นเอง""พี่หึงนะครับ"พูดพร้อมกับก้มหน้าลงไปจนชิดใบหน้าหญิงสาว ดารินทร์ถอยห่างตกใจกับการกระทำของแฟนหนุ่ม ไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้ จังหวะนั้นประตูห้องทำงานก็ถูกเปิดเข้ามา ดาริกาเบะปากในขณะที่ศรุตหน้าตึง เมื่อเห็นการกระทำของคนทั้งสอง"คุณแม่!"ดารินทร์ลุกจากเก้าอี้ รู้สึกดีใจที่มี
เพลิงร้ายใต้เงารัก ตอนที่18.ตัดสินใจ
นดลพาดารินทร์กลับกรุงเทพในเวลาต่อมา ทั้งๆที่ไม่อยากจากเธอเลยสักนิด ยิ่งรู้จากป้าแก้วว่าดาริกาดูกล้องวงจรปิดโรงจอดรถเขาก็ยิ่งห่วงเธอ เพราะรู้ว่าสร้างความเดือดร้อนให้เธออีกแล้ว แต่ถ้าเขายังอยู่เธอก็จะยิ่งเกลียดเขา การไปของเขาคงทำให้เธอมีความสุขมากขึ้น อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องรู้สึกผิดกับคนเป็นแม่อีกต่อไป "คุณเดียร์ครับ"นดลเรียกหญิงสาวเพราะมีบางอย่างอยากบอกกับเธอ แต่เมื่อเห็นดารินทร์นั่งหลับตา นดลก็ได้แต่ถอนหายใจ"คุณเดียร์..."คนนั่งข้างๆยังคงเงียบเฉยตามเดิม"ถ้าเข้าไปทำงานที่บริษัท อยู่ห่างๆไอ้ภิภพไว้นะครับ""นั่นแฟนฉัน!"ได้ผลทันทีที่ได้ยินชื่อภิภพคนที่แกล้งหลับก็หันมาตวาดใส่เขา"รู้ครับว่านั่นแฟนคุณ!"ตอบกลับไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก"เอาเป็นว่าคนที่ต้องอยู่ห่างจากฉันคือนาย นายอย่ามาให้ฉันหน้าอีกจะดีที่สุด เอาตรงๆนะฉันไม่อยากเห็นหน้านายอีกแล้ว ถ้านายยังอยู่ในบ้าน ฉันจะกลับไปอยู่คอนโดตามเดิม เราอย่าเจอกันอีกเลยนะ""ได้!"เพราะความน้อยใจทำให้นดลตอบโดยไม่คิด คำตอบของเขามีผลกับความรู้สึกของเธอ อยู่ๆก็รู้สึกเจ็บหน่วงในอกข้างซ้ายอย่างไม่มีเหตุผลความเงียบเข้าปกคลุมเมื่อทั้งสองไม่มีใครพูดอะไรอีก นดลต
เพลิงร้ายใต้เงารัก ตอนที17.เธอจะคิดอะไรกับเขาได้
เพลินพิศโมโหหนักที่พบว่าในมือถือของสามี มีรูปของดารินทร์ซ่อนเอาไว้ เป็นอีกครั้งที่นางถือวิสาสะเช็คมือถือสามีเพราะไม่ไว้ใจ หลังจากจับได้ว่าคุณวินัยคิดไม่ซื่อกับดารินทร์ ตั้งแต่เด็กจนโตนางคิดว่าดารินทร์เป็นหลานสาวมาตลอด จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ คุณวินัยก็ทำให้นางเสียความเชื่อใจ จนเธอเกลียดดารินทร์ไปด้วย ทุกครั้งที่ดารินทร์มาที่นี่ คุณวินัยจะมีท่าทางแปลกๆ ชอบคุยกับดารินทร์จนกระทั่งนางจับได้ว่าคุณวินัยมีรูปของดารินทร์เก็บไว้ในมือถือ ในวันที่สามีกลับบ้านดึกนางก็มักจะคิดว่า คุณวินัยแอบไปหาดาริทนร์ ชื่อเสียงเรื่องผู้ชายของดาริกาโด่งดังขนาดไหนทำไมนางจะไม่รู้ แม่เป็นอย่างไรลูกเป็นอย่างนั้น เชื้อย่อมไม่ทิ้งแถว"ทำอะไรน่ะคุณเพลิน!"เสียงที่ดังมาจากหน้าห้องน้ำ ทำให้เพลินพิศหันไปจ้องหน้าสามีเขม็ง ยกมือถือที่เปิดค้างไว้ที่รูปของดารินทร์ให้สามีดู"หมายความว่าไงคะ!""เมื่อไหร่คุณจะเลิกยุ่งกับของใช้ส่วนตัวของผมเสียที"บอกอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะก้าวไปยังห้องแต่งตัว"คุณชอบมันใช่ไหม!"เพลินพิศยังไม่ยอมปล่อยผ่าน"นั่นหลานนะ ผมจะคิดกับหลานแบบนั้นได้ยังไง""กล้าพูดนะคะว่าไม่ได้คิดอะไร อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะว่
เพลิงร้ายใต้เงารัก ตอนที่16.สัมผัสที่อ่อนโยน
ร่างบางที่ดิ้นอยู่ในอ้อมแขนหยุดชะงัก เมื่อถูกคนตัวโตรัดแน่นขึ้น ยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งรัดจนแทบหายใจไม่ออก "เดียร์ครับ เดียร์ชอบที่นี่ไหม"นดลถามเมื่อคนในอ้อมแขนสงบลง ตากลมโตช้อนมองหน้าชายหนุ่ม เมื่อได้ยินคำที่เขาใช้เรียกเธอ เขาเรียกชื่อเล่นเธอคำเดียวอีกแล้ว"ไม่ชอบ!"ดารินทร์ตอบเสียงดัง เป็นคำตอบที่ขัดกับความรู้สึกในใจ ที่นี่เงียบสงบมองไปทางไหนก็มีแต่ต้นไม้ ให้ความรู้สึกสบายตา โดยเฉพาะชมพู่ต้นนี้ที่อยู่ๆเธอก็รู้สึกคุ้นเคยกับมันอย่างไม่มีเหตุผล"ชมพู่ต้นนี้ใหญ่จังเลย"ดารินทร์เอ่ยขึ้นเมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองข้างบน ตากลมโตมองลูกชมพู่พวงใหญ่ที่ห้อยอยู่ตามกิ่งก้าน พยายามคิดว่าเธอเคยเห็นต้นชมพู่แบบนี้ที่ไหน นดลอมยิ้มก่อนจะถามคำถามที่เขาอยากถามเธอมากที่สุด"เดียร์ไม่รู้สึกคุ้นเคยกับที่นี่บ้างเหรอครับ""ไม่!"ดารินทร์ตอบโดยไม่ต้องเสียเวลาคิด เธอแน่ใจว่าไม่เคยมาที่นี่ ถึงแม้ตอนนี้ในใจกำลังคิดเรื่องชมพู่ต้นนี้แต่เธอก็ไม่บอกให้เขารู้ "ตรงกันข้ามผมกลับรักที่นี่มาก"นดลบอกพร้อมกับฝังจมูกลงบนกลุ่มผมนุ่มสลวย เมื่อเอ่ยคำว่ารักออกมา"เรื่องของนายสิ"ดารินทร์บอกไม่เต็มเสียงนัก "สมัยเด็กๆ พอปิดเทอมครอบครัวผมจะ
เพลิงร้ายใต้เงารัก ตอนที่15.ความสุขเล็กๆ
ดาริกามองคนที่ภิภพพาแนะนำให้รู้จักด้วยความพึงพอใจ ศรุตน้องชายของภิภพเรียนจบแล้วและกำลังหางานทำ ดาริกาตกลงรับอย่างง่ายดาย เพราะนอกจากจะเป็นญาติของภิภพแล้ว ศรุตก็จัดว่าเป็นคนหล่อเหลาถูกใจเธอที่สุด"ตามใจโอมนะ หาตำแหน่งที่เหมาะสมให้น้อง โอมตัดสินใจไปตามสมควรได้เลย พี่ไม่ติดขัดอะไร"ดาริกาบอกกับภิภพ สายตายังจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของศรุต"ขอบคุณนะครับ"ศรุตยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ยขอบคุณ มองใบหน้าของดาริกาอย่างมีความหมาย"เรียกว่าพี่ดาวก็ได้จ้ะ คนกันเองทั้งนั้น""ขอบคุณครับพี่ดาว"ใบหน้าของภิภพตึงขึ้นเมื่อเห็นการกระทำของศรุต "สงสัยอะไรก็ถามได้ตลอดนะ โอมพาน้องไปดูงานได้เลยจ้ะ พี่มีเอกสารต้องเคลียร์นิดหน่อย เจอกันตอนบ่ายนะ"ดาริกาตัดบทเพราะอยากคิดอะไรบางอย่าง เรื่องของนดลกับดารินทร์ยังกวนใจไม่หาย สองคนนั่นหายไปพร้อมกัน แม้จะไม่รู้ว่าไปด้วยกันหรือไม่ แต่อะไรหลายๆอย่างก็ชวนให้สงสัย"เออ...โอมโทรหาเดียร์บ้างไหม พี่โทรไปเดียร์ปิดเครื่องตลอดเลย""ไม่ได้โทรเลยครับ ผมจบกับเดียร์ไปตั้งนานแล้ว"ภิภพพูดเพื่อเอาใจหม้ายสาว ทั้งๆที่ในใจยังแอบหวังว่าจะได้นอนกับดารินทร์สักครั้ง"คงฉลองกันเพลิน วัยรุ่นก็แบบนี้""น่า
บางทีคุณอาจจะชอบ
