บทที่ 32 แผนการของฉีอ๋อง ตอนปลาย

สถานการณ์ในเมืองหลวงยังเงียบสงบ ประชาชนทั้งมั่งคั่งและยากจนต่างใช้ชีวิตกันตามปกติ มิได้รับรู้ถึงความวุ่นวายที่กำลังดำเนินอยู่อย่างเงียบงันในวังหลวง และรอยต่อระหว่างแดนตะวันออกกับแดนเหนือ

ก่อนฤดูหนาวกำลังจะมาเยี่ยมเยือนในอีกไม่นาน พระชายาฉีอ๋องได้จัดตั้งโรงทานข้างตำหนักเว่ยจง ทำการแจกจ่ายข้าวสารอาหารแห้งให้ชาวบ้านผู้ยากไร้ เพื่อให้มีพอประทังชีวิตในฤดูหนาวที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่นาน

เงินทองทุกอีแปะทุกตำลึง นางใช้สินเดิมของตนมาใช้จ่ายทั้งสิ้น คนอื่นๆจะได้ไม่กล้าพูดว่านางเป็นพวกบ้านนอก พอมีวาสนาได้แต่งกับอ๋องก็ผลาญทรัพย์สมบัติของเขาเพื่อเอาหน้า มู่ซูซินไม่อยากจะอวดว่านางน่ะสวยและรวยมากเลยนะ เผลอๆรวยกว่าฮ่องเต้สุนัขนั่นด้วยซ้ำ

ฉีอ๋องเองก็หอบสังขารมานั่งหน้าซีดด้วยชาดแต่งหน้า ดูพระชายาคนงามแจกจ่ายอาหารแห้งให้กับชาวบ้านยากไร้ด้วยรอยยิ้มในดวงเนตร

การได้ใช้ชีวิตร่วมกับมู่ซูซินมาระยะหนึ่ง ทำให้หัวใจที่เคยเหน็บหนาวและโดดเดี่ยว ค่อยๆสัมผัสถึงความอบอุ่นอ่อนโยน และความเอาใจใส่จากชายาตัวน้อยแสนงดงามของตน กำแพงสูงตระหง่านในจิตใจที่เคยมีไว้ปกป้องความรู้สึก ถูกคนตัวเล็กร่างนุ่มนิ่มทำลายลงด้วยการเคา