บทที่ 44

บทที่ 44

“ปอร์เช่ยังไม่กลับเหรอ” มิลินเอ่ยถามขึ้นมาเพราะเพื่อนของเธอตามขึ้นมาด้วย

“ยังไม่กลับ เราอยู่ช่วยมิลิน”

“แต่ปอร์เช่มีธุระกับพ่อนิ”

ปอร์เช่เงียบไปชั่วขณะ เขาลืมสนิทว่าตัวเองพูดอะไรไว้บ้าง ชายหนุ่มยกลังกระเป๋าที่มิลินขนมาจากบ้านไปไว้ที่อีกมุมของห้องเพราะที่เดิมจะเอาไว้ตั้งตู้

“พ่อเราโทรมาบอกว่าวันนี้ยกเลิกนัดน่ะ” ชายหนุ่มโกหกออกไป แต่มิลินก็ย่นคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัย เพราะเธอยังไม่เห็นว่าปอร์เช่คุยโทรศัพท์กับใครเลย

แต่ก็อาจจะเป็นตอนที่เขาไปเข้าห้องน้ำก็ได้ มิลินเลยไม่ได้ซักถามต่อ มีปอร์เช่คอยช่วยอยู่ด้วยก็ดีแล้ว หญิงสาวเดินออกไปที่ตู้เย็นแล้วรินน้ำใส่แก้วมาให้เพื่อนรัก จังหวะนั้นร้านเฟอร์นิเจอร์ก็มาถึงพอดี

ปอร์เช่ช่วยบอกกับพนักงานให้ว่าจะตั้งอะไรตรงไหน แล้วคอยดูพนักงานประกอบตู้รองเท้าให้เอง มิลินได้แต่มองแล้วอมยิ้มที่มีเพื่อนคนนี้คอยช่วยทุกอย่าง เขาดูแลเธอดีซะยิ่งกว่าอดีตแฟนของเธออีก

สีหน้าของมิลินเศร้าที่ดันเผลอไปนึกถึงอดีตแฟนตัวเองขึ้นมา หญิงสาวสะบัดศีรษะแล้วมองแค่เฟอร์นิเจอร์ที่พนักงานประกอบอ