นับดาว.....
"หมายความว่าไง"
"ก็หมายความว่านนท์เค้าบอกชอบกู เค้าขอกูเป็นแฟน" ฉันโกหกทิศเหนือมันน่ะที่จริงนนท์ไม่ได้ขอฉันเป็นแฟนหรอกฉันแค่อยากรู้ปฏิกิริยาของทิศเหนือมันก็เท่านั้นเองว่ามันยังชอบทำตัวเหมือนหวงก้างฉันอยู่หรือเปล่าเวลาที่มีคนมาจีบฉันซึ่งก็อย่างที่เห็น
"แล้วมึงตอบมันไปว่าไง"
"ก็แล้วมึงจะอยากรู้ไปทำไม"
"ดาวมึงอย่ามายั่วโมโหกูบอกมาว่ามึงตอบมันว่ายังไง"
"ก็....."
"ก็อะไรพูดมา"
"ไม่บอกมีอะไร"
"นับดาว!!!"
"แล้วมึงจะมาตะคอกใส่กูทำไม กูจะคบกับใครไม่คบกับใครมันก็ไม่เกี่ยวกับมึง"
"เกี่ยวดิทำไมจะไม่เกี่ยว ถ้าไอ้เชี่ยนั่นมันเป็นคนไม่ดีมาหลอกมึงมึงจะทำไง"
"ก็ไม่ทำไงในเมื่อกูตกลงยอมคบกับเขาเป็นแฟนถ้ากูจะต้องเสียใจมันก็เป็นเรื่องของกูไม่เกี่ยวกับมึง"
"มึงพูดแบบนี้แปลว่ามึงยอมตกลงยอมคบกับมัน"
"อืมมใช่"
"........"
"แค่นี้ใช่ไหมที่มึงอยากรู้งั้นกูขอตัวก่อนนะกูอยากอาบน้ำนอนแล้วกูง่วง อ่อถ้ามึงจะไปนอนที่อื่นก็ปิดไฟให้ด้วยนะกูจะนอนแล้วไม่ออกมาละ เห้อไปเที่ยวมาทั้งวันโคตรเหนื่อยเลยนนท์ก็ทำกูเพลียมากด้วยปวดขาปวดเอวไปหมดเลย" ฉันพูดสองแง่สองง่ามให้มันคิดก่อนจะเดินกลับเข้าห้องไปอย่างอารมณ์ดี
วันต่อมา....
วันนี้วันอาทิตย์ฉันตื่นแต่เช้าเพื่อทำความสะอาดห้องแล้วก็ต้องซักผ้ารีดผ้าอีกเพราะเมื่อวานไปเที่ยวมาทั้งวันเลยไม่ได้ทำ อยากจะบอกว่าหน้าที่ของฉันทุกวันนี้ก็คือทำความสะอาดห้องซักผ้ารีดผ้าให้ตัวเองรวมทั้งของทิศเหนือด้วย ซึ่งก่อนที่ฉันจะตัดสินใจมาอยู่ที่นี่ป้าแพรวบอกเอาไว้ว่าฉันไม่ต้องทำอะไรให้ทิศเหนือให้ทิศเหนือหัดทำอะไรเองเพราะป้าแพรวรู้จักนิสัยลูกชายตัวเองดีว่าเป็นคนยังไงแต่สุดท้ายก็เป็นฉันที่ทำเพราะทิศเหนือมันไม่ยอมทำมันมาเร้าหรือแกมข่มขู่เล็กน้อยเพื่อให้ฉันทำให้ซึ่งฉันก็ทำเพราะถ้าไม่ทำมันก็ไม่มีเสื้อผ้าใส่ คือมันรู้ไงว่าถึงยังไงฉันก็ต้องทำให้มันอยู่ดี
ฉันอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จก็หิ้วตะกร้าผ้าที่จะเอาไปซักเดินออกมาจากห้องพอฉันเปิดประตูห้องนอนออกมาก็ต้องตกใจที่เห็นทิศเหนือนอนเล่นเกมส์อยู่หน้าทีวีฉันรีบมองดูนาฬิกาที่ผนังห้องมันยังเจ็ดโมงเช้าอยู่เลยทำไมทิศเหนือตื่นเช้าผิดปกติเพราะคนอย่างมันน่ะถ้าวันไหนไม่มีเรียนอย่าหวังว่ามันจะตื่นก่อนเที่ยง พอมันได้ยินเสียงฉันเปิดประตูมันก็หันมามองฉันแวบหนึ่งก่อนจะหันไปสนใจเกมส์ต่อ
"ทำไมมึงตื่นเช้าจัง"
"ใครบอกกูตื่นเช้ากูยังไม่ได้นอน"
"ห๊ะไม่ได้นอนแล้วมึงมัวทำอะไรอย่าบอกนะว่าเล่นเกมส์ตั้งแต่เมื่อคืน"
"อืมม"
"บ้าหรือเปล่าเล่นอะไรขนาดนั้น"
"กูเครียดนอนไม่หลับ"
"เครียดเรื่องอะไร"
"อย่ารู้เลย ว่าแต่วันนี้มึงมีอะไรต้องทำบ้าง"
"ก็ทำความสะอาดห้องซักผ้าแล้วก็รีดผ้า ทำไม"
"กูว่าจะชวนมึงออกไปเที่ยว"
"อะไรนะชวนกูไปเที่ยว"
"ก็...เมื่อวานมึงบอกว่าตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่เชียงใหม่มึงไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนเลยไม่ใช่หรือไงวันนี้กูว่างกูก็เลย...จะพามึงไปเที่ยวเดี๋ยวมึงจะหาว่ากูเป็นคนใจดำไม่พามึงไปไหนมาไหน" ฉันรู้สึกแปลกใจนะที่จู่ๆมันก็จะพาฉันไปเที่ยว ถามว่าฉันจะปฏิเสธไหม ไม่หรอกฉันจะปฏิเสธทำไมในเมื่อมันเป็นสิ่งที่ฉันต้องการ
ฉันรีบจัดการทำงานอย่างรวดเร็วโดยมีทิศเหนือคอยเป็นลูกมือช่วยถึงมันจะช่วยไปบ่นไปก็ตาม ฉันแอบมองมันที่กำลังช่วยฉันตากผ้า
"กางเกงในมึงนี่ลายโคตรเด็กเลยว่ะ5555"
"เห้ยเอามานี่จะเอาไปทำไมเอาคืนมา" ฉันตกใจรีบเอามือคว้ากางเกงในของตัวเองคืนมาแต่มันไม่ยอมให้ซ้ำมันยังเอากางเกงในของฉันไปใส่ไม้แขวนอีก ถามว่าฉันอายไหมไม่หรอก...ไม่เหลือแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ มันทำไปยิ้มไปฉันมองมันแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ จะว่าไปความน่ารักของมันก็มีนะถึงจะหาไม่ค่อยเจอก็เหอะ
ตอนนี้มันกำลังพาฉันนั่งรถขึ้นดอยซึ่งที่ๆเรากำลังจะไปคือสถานที่ท่องเที่ยวที่ฮิตสุดๆของเชียงใหม่ ระหว่างทางอากาศโคตรดีฉันหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปวิวข้างทาง
"มึงจะลงไปถ่ายรูปหรือเปล่ากูรถจะได้จอดให้"
"ไม่เป็นไรไว้ไปถ่ายรูปสวยๆข้างบนดีกว่า"
"อืมมม"
ครึ่งชั่วโมงต่อมาเราก็มาถึงที่หมาย ทิศเหนือหาที่จอดรถได้เสร็จก็จ่ายเงินค่าที่จอดจากนั้นเราสองคนก็เดินขึ้นไปข้างบนซึ่งเป็นหมู่บ้านเล็กๆสองข้างทางที่นี่มันร้านอาหาร้านกาแฟมากมายบรรยากาศโคตรสวยเลยด้านหลังมีน้ำตกด้วย
"หิวหรือยัง"
"อื้มมหิวแล้ว" จากนั้นมันก็พาฉันเข้าไปนั่งในร้านอาการกึ่งคาเฟ่ฉันรีบเข้าไปจองที่นั่งด้านในสุดเพราะติดกับน้ำตกที่ไหลลงมาจากข้างบน ส่วนทิศเหนือเดินไปสั่งอาหารที่หน้าเคาท์เตอร์ ขณะที่ฉันกำลังเดินถ่ายรูปตามมุมต่างๆของร้านสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นนนท์ที่กำลังยืนถ่ายรูปอยู่ด้านล่างถนน ฉันก็เลยตะโกนเรียกชื่อนนท์ด้วยความดีใจเพราะฉันไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่
"นนท์!!!"
"ดาว!!!"
ทิศเหนือ....
ผมเดินกลับมาที่โต๊ะหลังจากสั่งอาหารเสร็จก็ได้ยินเสียงนับดาวตะโกนเรียกชื่อใครบางคนซึ่งเป็นชื่อที่ผมเพิ่งได้ยินเมื่อวาน
ผมรีบเดินไปส่องดูทันทีเพราะอยากเห็นหน้าว่าคนชื่อนนท์ที่มาจีบนับดาวหน้าตามันหน้าตาเป็นยังไง และพอผมเห็นหน้ามันผมก็ต้องตกใจเพราะผู้ชายคนนี้ผมเคยเจอที่ผับเมื่อหลายวันก่อน
นับดาว...."ใครจะกล้า อยู่กันมาตั้งหลายปีผัวเคยออกนอกลู่นอกทางมั้ยล่ะครับ""มันก็ไม่แน่ ถ้าเกิดเจอคนที่ถูกตาถูกใจ""เอางี้มั้ยไม่ต้องให้ใครมาสมัครแล้วที่รักมาเป็นเลขาของผัวเลยดีมั้ย""ดาวไม่ได้จบบริหารมานะจะมาเป็นเลขาได้ไง""ของแบบนี้มันสอนกันได้เดี๋ยวผัวจะสอนให้แบบตัวต่อตัวเลยดีมั้ยสอนแบบใกล้ชิดเลย^^" เขาเริ่มหื่นใส่ฉันอีกแล้วแม้จะอยู่ในห้องทำงานก็เถอะ เห้อออ"ไม่ต้องเลย ให้คนที่เค้ามีความสามารถมาทำเถอะ" ฉันตัดปัญหาเพราะฉันรู้ว่าฉันคงทำได้ไม่ดีถ้าให้มาเป็นเลขาส่วนตัวของทิศเหนือถึงจะรู้สึกตงิดตงิดกับเอกสารตรงหน้าก็ตามที่มันมีแต่ผู้หญิงทั้งนั้นก๊อก ก๊อก ก๊อก"เชิญครับ""บอสคะคนที่ผ่านการคัดเลือกมากันครบหมดทุกคนแล้วค่ะจะให้เข้ามาสัมภาษณ์เลยมั้ยคะ""อื้มมม"แล้วผู้สมัครคนแรกก็เดินนวยนาดเข้ามาในชุดสีแดงแปร๊ดดดด กระโปรงสั้นจู๋เลยเข่าขึ้นมาจนเกือบจะถึงน้องน้อยไหนจะเสื้อด้านในที่บางจนเห็นถึงชุดชั้นในแม้จะสวมเสื้อสูททับอยู่ก็ตาม ฉันมองตั้งแต่เปิดประตูเดินเข้ามาจนถึงหน้าโต๊ะทำงานเธอยกมือไหว้ทิศเหนือเพียงคนเดียวทั้งที่ฉันก็นั่งอยู่ข้างๆแถมยังไม่มองหน้าฉันเลยสักนิดแต่กลับส่งยิ้มหวานให้ทิศเหนือเ
หลังจากที่ลูกกินนมอิ่มจนหลับแล้วทิศเหนือก็พาลูกไปนอนที่ห้องของแกซึ่งก็คือห้องนอนเดิมของฉันนั่นเองที่ทิศเหนือให้ช่างมารีโนเวทใหม่ให้เป็นห้องเด็ก คือเราสองคนได้ลองให้ลูกนอนคนเดียวตั้งแต่อายุครบสองเดือนแต่เราก็จะมีกล้องติดเอาไว้เวลาลูกตื่นหรือร้องไห้เราก็จะเห็นได้ตลอดเวลา สาเหตุอีกอย่างหนึ่งที่เราแยกห้องนอนกับลูกก็เพราะเรายังอยากมีเวลาอยู่ด้วยกันสองต่อสองบ้าง ฉันไปอ่านเจอในหนังสือเล่มหนึ่งมาเขาบอกว่าถึงเราจะมีลูกแต่เราก็ต้องหมั่นเติมความรักความหวานให้กันและกันเสมอห้ามละเลยเป็นอันขาดเพราะมันอาจจะทำให้ชีวิตคู่มีปัญหาได้ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เข้าใจ เพราะบางคู่พอมีลูกก็ไม่สนใจคนใกล้ตัวเอาเวลาไปให้ลูกจนหมดทำให้เกิดปัญหาสามีไปมีเมียน้อยอะไรแบบนี้ เพราะเหตุนี้ฉันก็เลยต้องให้เวลากับทิศเหนือบ้างเวลาที่เขาต้องการ ก็เขาหื่นซะขนาดนั้นอ่ะฉันก็ต้องจัดหนักจัดเต็มให้อยู่แล้วเขาจะได้ไปไหนไม่รอด ทิศเหนือ....ผมอุ้มน้องสายฟ้าไปนอนที่ห้องนอนของแกจัดการห่มผ้าให้เรียบร้อยเสร็จสรรพผมมองดูลูกจนแน่ใจว่าแกหลับสนิทแล้วจริงๆแล้วค่อยๆเดินออกมาจากห้องซ่า ซ่า ซ่า เสียงน้ำในห้องน้ำดังลอดออกมาแปลว่าเมียของผมกำลังอาบน้ำ
ทิศเหนือ...หลังจากได้รับโทรศัพท์จากปิ่นว่าดาวเจ็บท้องจะคลอดลูกผมเหยียบคันเร่งขับกลับคอนโดอย่างไวขับแบบไม่สนสี่สนแปดอะไรทั้งนั้นแซงได้แซงบีบแตรมาจนสุดทาง คงมีคนด่าผมเพียบเลยล่ะแต่ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นตอนนี้ใจผมไปอยู่ที่ลูกกับเมีย"ดาวเป็นยังไงบ้าง อดทนเอาไว้นะ" ผมอุ้มดาวขึ้นมานั่งบนรถแล้วรีบพาไปโรงพยาบาลทันที โชคดีที่โรงพยาบาลอยู่ใกล้คอนโดผมก็เลยใช้เวลาไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาล พอรถจอดพี่บุรุษพยาบาลก็รีบอุ้มดาวขึ้นรถเข็นแล้วพาไปที่แผนกสูติทันทีเพื่อเข้าห้องคลอดส่วนผมก็วิ่งตามมาติดๆจนมาถึงห้องคลอดผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ตามไปข้างในทันที ซึ่งก่อนเข้ามาผมได้โทรบอกที่บ้านแล้วว่าดาวคลอดวันนี้ทุกคนตื่นเต้นดีใจกันใหญ่และบอกจะรีบบินมาหาภายในวันนี้พร้อมกับเตรียมของรับขวัญหลานเป็นโฉนดที่ดินกับทองคำแท่ง เห่อไม่เห่อดูเอาเถอะครับอ่อผมลืมบอกไปว่าดาวไม่ได้คลอดธรรมชาตินะครับเพราะลูกของผมตัวใหญ่มากไม่สามารถคลอดเองได้ต้องผ่าคลอดอย่างเดียว หลังจากทำการบล็อกหลังเสร็จผมก็จับมือดาวแน่นเพื่อให้กำลังใจ"กลัวเหรอ" ผมถามดาวที่นอนมองหน้าผมน้ำตาซึม"อื้มมม ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้นเลย ฮึก ฮึก" ผมโคตรสงสารเมียตัวเองเล
ทิศเหนือ...."มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงไอ้เข้ม" ผมถามมันอย่างโมโห"ก็หมายความตามที่พูดนั่นแล่ะครับ ถ้าวันไหนพี่เหนือทำให้พี่ดาวเสียใจวันนั้นผมจะเป็นคนซับน้ำตาให้พี่ดาวเองพี่ดาวครับถ้าวันไหนผัวพี่ทำพี่เสียใจพี่หอบลูกมาหาผมที่นี่ได้เลยนะครับผมพร้อมจะปกป้องพี่กับลูกพี่เอง^^""รอชาติหน้าตอนบ่ายๆเหอะไอ้เด็กเวร""ครับจะกี่ชาติผมก็รอได้อยู่แล้วครับ^^" ไอ้เหี้ยนี่โคตรกวนตีนผมเลย แต่ผมก็ต้องเก็บอาการเพราะนี่มันในโรงพยาบาล ฝากไว้ก่อนเถอะมึงเจอข้างนอกกูจะจัดให้หนักเลย จะว่าผมรังแกเด็กก็ไม่สน ไอ้เข้มไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาจีบเมียผมสมัยเป็นนักเรียน มีผู้ชายอีกเป็นสิบที่จีบนับดาวแต่ก็ถูกผมสกัดดาวรุ่งไปจนหมด พูดง่ายๆคือผมหวงก้างดาวมันนั่นแล่ะตอนนั้นทั้งที่ตัวผมเองก็มีผู้หญิงคบอยู่ ถ้าผมรู้ว่าอนาคตผมจะไม่ยอมปล่อยให้ผู้ชายคนไหนมาเข้าใกล้ดาวมันได้เลย กว่าจะรู้ตัวผมก็เกือบเสียมันไปแล้ว ผมสัญญากับตัวเองไว้แล้วว่าผมจะดูแลดาวกับลูกให้ดีที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้ หลังจากนั่งรอนับดาวกินเค้กจนอิ่มผมก็รีบพาดาวมันเดินออกมาจากร้านทันที ส่วนเค้กที่สั่งไว้ผมแกล้งทำเป็นลืมไว้ที่ร้านไม่ได้เอามาด้วยเพราะถ้าผมเห็นเค้ก
เวลาต่อมา...."เหนือดูสิลูกของปิ่นน่ารักน่าชังที่สุดเลย สวัสดีค่ะสาวน้อยนี่พี่ดาวนะคะเรียกพี่นะคะ^^" ฉันพูดลูกสาวตัวน้อยของปิ่นที่ยังนอนหลับอยู่ในเปลในห้องเด็กอ่อน ใช่แล้วค่ะปิ่นได้ลูกสาวผิวแกขาวอมชมพูสุดๆเลย"ลูกของเราก็คงจะน่ารักแบบนี้เหมือนกันสินะ" ทิศเหนือมองไปที่ลูกของปิ่นแล้วก็พูดกับตัวเองมากกว่าพูดกับฉัน"ดาว""หื้มมมม""มันจะเป็นไปได้มั้ยถ้าลูกเราคลอดแล้วเราจะเลี้ยงกันเองไม่ต้องเอาไปให้พ่อกับแม่เลี้ยง" ที่ทิศเหนือถามแบบนี้เพราะก่อนหน้านี้เราได้ปรึกษากันทั้งสองครอบครัวแล้วว่าถ้าฉันคลอดลูกเมื่อไหร่พ่อกับแม่ของฉันกับของทิศเหนือจะมารับแกไปช่วยเลี้ยงเพราะฉันกับทิศเหนือต้องไปมหาลัย ซึ่งตอนนั้นเราทั้งสองคนก็ตอบตกลงเพราะเราคงไม่มีเวลาดูแลแกได้เต็มที่และที่สำคัญเราก็เลี้ยงเด็กไม่เป็นถึงจะซื้อหนังสือมาอ่านก็เถอะ แต่พอมาตอนนี้พอทิศเหนือได้เห็นลูกปิ่นทิศเหนือก็คงคิดถึงลูกตัวเองที่กำลังจะคลอดในอีกไม่กี่เดือนนี้ "ทำไมถึงอยากเลี้ยงเองล่ะ" ฉันถามความคิดเห็นจากทิศเหนือเพราะฉันเองก็รู้สึกแบบมันเหมือนกัน"ไม่รู้สิแต่เค้าอยากเลี้ยงเอง เค้ากลัวว่าถ้าเราห่างลูกไม่ได้เลี้ยงดูแกแกอาจจะจำหน้าเราไม่ไ
ทิศเหนือ....ผมกับดาวไปรับปิ่นมาจากโรงพยาบาลแล้วโกหกเธอให้มาที่คอนโดซึ่งผมได้ทำการเช่าห้องให้ปิ่นอยู่เพราะเมียผมเป็นห่วงปิ่นซึ่งผมก็เห็นด้วย ภาพวันนั้นที่ปิ่นนอนสลบอยู่ในห้องไหนจะมีเลือดออกมาอีกยังติดตาผมอยู่เลย ผมไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นเมียผมผมจะทำยังไง ถ้าปิ่นมาอยู่ด้วยกันใกล้ๆทั้งสองคนจะได้ช่วยกันดูแลกันและกันได้"นี่ห้องใหม่ของเธอนะปิ่นเป็นไงชอบมั้ย" ผมเป็นคนเปิดประตูนับดาวเป็นคนพูด"อะไรนะนี่ห้องของปิ่น มันคืออะไรปิ่นไม่เข้าใจ" "ดาวห่วงเธอกลัวเธอจะเป็นอะไรไปอีกแล้วช่วยไม่ทันฉันกับดาวก็เลยตัดสินใจเช่าห้องนี้ให้เธออยู่เพื่อที่ว่าดาวจะได้ไปมาหาสู่เธอได้สะดวก ต่อไปเธอกับลูกก็อยู่ที่นี่นะเรื่องค่าเช่าไม่ต้องห่วงฉันจ่ายล่วงหน้าไปแล้วหนึ่งปี" ผมบอกความจริงกับปิ่น ที่ผมกับนับดาวไม่บอกก่อนเพราะผมกับนับดาวรู้ว่าปิ่นไม่ยอมมาแน่ๆเพราะเธอเป็นคนขี้เกรงใจผมกับนับดาวก็เลยต้องใช้วิธีนี้"มันมากเกินไปปิ่นรับไว้ไม่ได้จริงๆ ค่ะ""ไม่ได้ก็ต้องได้เพราะเหนือจ่ายค่าเช่าไปให้แล้วแล้วเราก็ขนของๆเธอมาที่นี่หมดแล้วห้องเช่าห้องเดิมก็คืนเจ้าของหอไปแล้วเธอไปไหนไม่ได้แล้วต้องอยู่ที่นี่เข้าใจมั้ยจ๊ะ^^" เมียผม