แสงในอุโมง

รถยนต์ของเอดิสันจอดสนิทอยู่ห่างจากโกดังร้างที่ดูน่าขนลุกไม่กี่ช่วงตึก กลิ่นอับชื้นและกลิ่นสนิมคละคลุ้งในอากาศยามรุ่งสาง เมรี่ เฟรเดอริค และเอดิสัน ลงจากรถด้วยท่าทีระมัดระวัง พวกเขามองไปยังโกดังที่ทอดยาวเป็นเงามืดทะมึน มีหน้าต่างบานเล็กๆ ที่แสงไฟสลัวๆ ลอดออกมาประปราย

"นี่คือศูนย์บัญชาการลับของ 'เงาแห่งลอนดอน' อย่างนั้นหรือคะ?" เมรี่กระซิบถาม เสียงของเธอแฝงความตื่นเต้นและหวาดหวั่นไปพร้อมๆ กัน

"ใช่ครับ" เอดิสันตอบ "และผมเชื่อว่าแก๊ส 'ควบคุมจิตใจ' ก็ถูกเก็บไว้ที่นี่ด้วย"

เฟรเดอริคมองไปที่โกดังด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น "เราต้องหาทางเข้าไป และหยุดยั้งเซอร์เรจินัลด์ให้ได้ก่อนที่เขาจะใช้มัน"

"เราต้องวางแผนกันอย่างรอบคอบครับ" เอดิสันกล่าว "ที่นี่น่าจะมีกับดักและการป้องกันที่ซับซ้อนกว่าโกดังเก่าที่ท่าเรือมาก"

พวกเขาใช้เวลาไม่นานในการสำรวจบริเวณรอบๆ โกดัง เอดิสันชี้ไปที่ประตูเหล็กขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหน้า ซึ่งถูกเฝ้าโดยชายฉกรรจ์สองคน ส่วนด้านข้างของโกดังมีหน้าต่างบานเล็กๆ อยู่สูงจากพื้นดินเช่นเดียวกับโกดังที่แล้ว

"ผมจะเบี่ยงเบนความสนใจของยามด้านหน้า ส่วนคุณเมรี่กับคุณเฟรเดอริค ลองหาทางเข้าไปทางหน้าต่างด้านข้างดูนะครับ" เอดิสันวางแผน "เมื่อเข้าไปได้แล้ว ให้พยายามค้นหาที่เก็บแก๊ส และหาทางทำลายมัน"

เมรี่และเฟรเดอริคพยักหน้า เอดิสันหยิบก้อนหินขนาดเล็กขึ้นมา แล้วขว้างไปที่พุ่มไม้ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก เสียงดังกรอบแกรบทำให้ยามทั้งสองหันไปมอง เอดิสันใช้จังหวะนั้นพุ่งเข้าใส่ยามอย่างรวดเร็ว เสียงต่อสู้ดังขึ้นในความมืด

เมรี่และเฟรเดอริคฉวยโอกาสวิ่งไปที่หน้าต่างด้านข้าง เฟรเดอริคผู้ยังคงอ่อนแรงจากการถูกทรมาน พยายามปีนขึ้นไป แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เมรี่จึงตัดสินใจให้เฟรเดอริคช่วยดันจากด้านล่าง แล้วเธอจะปีนขึ้นไปก่อน แล้วค่อยดึงเฟรเดอริคขึ้นไปทีหลัง

"ไหวไหมคะพี่?" เมรี่ถามด้วยความเป็นห่วง

"ไหวสิ!" เฟรเดอริคกัดฟันตอบ "รีบไปเถอะ!"

เมรี่ปีนขึ้นไปบนหน้าต่างอย่างทุลักทุเล เธอค่อยๆ แทรกตัวเข้าไปในโกดัง ภายในมืดสลัวและเต็มไปด้วยกลิ่นอับชื้นเช่นเคย เมรี่หันกลับมาช่วยดึงเฟรเดอริคขึ้นมาอย่างทุลักทุเล

ห้องทดลองอันน่าสะพรึง

เมื่อเข้ามาในโกดังได้แล้ว ทั้งสองก็เริ่มสำรวจ พวกเขาเดินผ่านห้องโถงกว้างใหญ่ที่เต็มไปด้วยลังไม้ขนาดใหญ่ ซึ่งบางลังมีตราสัญลักษณ์ของ 'เงาแห่งลอนดอน' เมรี่และเฟรเดอริคเดินอย่างเงียบเชียบที่สุด พยายามหลีกเลี่ยงแสงไฟที่ส่องเข้ามาจากด้านบน

"ทางนี้!" เฟรเดอริคกระซิบชี้ไปที่ประตูเหล็กบานหนึ่งที่อยู่สุดทางเดิน "ฉันรู้สึกว่าแก๊สน่าจะอยู่ที่นี่"

พวกเขาเดินตรงไปที่ประตูเหล็ก เฟรเดอริคพยายามเปิดประตู แต่ก็ถูกล็อกไว้อย่างแน่นหนา

"ล็อกเอาไว้ครับ" เฟรเดอริคกล่าว "เราจะเข้าไปได้อย่างไร?"

เมรี่มองไปรอบๆ เธอสังเกตเห็นท่อระบายอากาศขนาดใหญ่ที่อยู่เหนือประตูขึ้นไปเล็กน้อย

"เราจะเข้าไปทางนั้นค่ะพี่!" เมรี่กล่าว "มันอาจจะนำไปสู่ห้องด้านในได้"

เฟรเดอริคมองท่อระบายอากาศด้วยความลังเล "มันแคบไปไหมเมรี่?"

"ไม่เป็นไรค่ะ" เมรี่ตอบ "ฉันจะพยายามเข้าไปให้ได้"

เมรี่พยายามปีนขึ้นไปบนท่อระบายอากาศ เธอใช้แรงทั้งหมดในการดันตัวเองเข้าไปในท่อ ท่อระบายอากาศนั้นแคบและมืดมิด มีกลิ่นฝุ่นและโลหะ เมรี่คลานไปข้างหน้าอย่างช้าๆ เธอได้ยินเสียงเครื่องจักรดังแว่วมาจากด้านหน้า

เมื่อคลานมาได้ไม่ไกลนัก เมรี่ก็เห็นช่องลมเล็กๆ ที่สามารถมองลงไปด้านล่างได้ เธอชะโงกหน้ามองลงไป และพบกับห้องทดลองขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์วิทยาศาสตร์ที่ซับซ้อน มีถังแก๊สขนาดใหญ่หลายถังวางเรียงรายอยู่ และมีท่อเชื่อมต่อไปยังเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่กำลังทำงานอยู่

"นี่มันน่ากลัวจริงๆ ค่ะ!" เมรี่พึมพำกับตัวเอง

และที่สำคัญที่สุด เมรี่เห็น เซอร์เรจินัลด์ แบล็กวูด กำลังยืนอยู่ตรงกลางห้องทดลอง เขากำลังสั่งการให้ชายคนหนึ่งสวมชุดป้องกันสารเคมีทำการปรับแต่งเครื่องจักร

"เร่งมือหน่อยสิ!" เซอร์เรจินัลด์ตะโกน "เราต้องเตรียม 'แก๊สควบคุมจิตใจ' ให้พร้อมสำหรับการขนส่งภายในหนึ่งชั่วโมงนี้!"

เมรี่ใจหายวาบ เธอรู้แล้วว่าพวกเขาจะต้องหยุดยั้งเซอร์เรจินัลด์ให้ได้ก่อนที่เขาจะขนย้ายแก๊สไป!

เธอคลานต่อไปในท่อระบายอากาศ จนกระทั่งมาถึงช่องลมที่สามารถลงไปในห้องทดลองได้ เมรี่มองลงไปด้านล่าง มันสูงพอสมควร แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก

"พี่คะ!" เมรี่กระซิบเรียกเฟรเดอริคจากช่องลม "ฉันเจอห้องทดลองแล้วค่ะ และเซอร์เรจินัลด์ก็อยู่ที่นี่ด้วย!"

เฟรเดอริคส่งเสียงตอบกลับมา "เธอจะทำอย่างไรต่อ?"

"ฉันจะลงไปค่ะ!" เมรี่ตอบ "พี่พยายามหาทางเข้ามาให้ได้นะคะ!"

เมรี่กระโดดลงจากท่อระบายอากาศ เธอร่อนลงสู่พื้นอย่างนุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เสียงดังตุบเบาๆ ทำให้ชายในชุดป้องกันสารเคมีหันมามอง

"ใครน่ะ!" ชายคนนั้นตะโกน

เซอร์เรจินัลด์หันขวับมามองเมรี่ด้วยความตกใจ "เจ้าเด็กนี่! เจ้าเข้ามาที่นี่ได้อย่างไร!"

"ฉันมาที่นี่เพื่อหยุดยั้งคุณค่ะ!" เมรี่ตอบอย่างกล้าหาญ

เซอร์เรจินัลด์หัวเราะเยาะ "เจ้าเด็กน้อยอย่างเจ้าจะไปทำอะไรข้าได้! เจ้าไม่มีทางหยุดยั้งแผนการของข้าได้หรอก!"

"ไม่จริงหรอกค่ะ!" เมรี่กล่าว "ฉันจะไม่ยอมให้คุณใช้แก๊สบ้าๆ นั่นควบคุมใครได้เด็ดขาด!"

เซอร์เรจินัลด์สั่งให้ชายในชุดป้องกันสารเคมีจับตัวเมรี่ ชายคนนั้นพุ่งเข้าหาเมรี่ แต่เมรี่ก็หลบได้อย่างว่องไว เธอวิ่งไปที่แผงควบคุมเครื่องจักร และพยายามดึงสายไฟออก

"หยุดนะ! เจ้าเด็กบ้า!" เซอร์เรจินัลด์ตะโกน

ขณะที่เมรี่กำลังง่วนอยู่กับการทำลายเครื่องจักร จู่ๆ ก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของห้องทดลอง ประตูห้องทดลองเปิดออกอย่างกะทันหัน เผยให้เห็นร่างของ อเล็กซานเดอร์ แบล็ควู้ด พี่ชายคนโตของเมรี่!

การรวมตัวและการเปิดโปง

อเล็กซานเดอร์ดูทรุดโทรม ใบหน้าซูบตอบ แต่ดวงตาของเขายังคงเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและแข็งแกร่ง เขามองไปรอบๆ ห้องทดลอง แล้วสายตาของเขาก็หยุดอยู่ที่เมรี่

"เมรี่! เป็นเธอจริงๆ หรือนี่!" อเล็กซานเดอร์ถามด้วยความตกใจระคนดีใจ

"พี่อเล็กซานเดอร์!" เมรี่ร้องเรียก เธอรู้สึกถึงความโล่งใจอย่างที่สุดที่ได้เห็นพี่ชายอีกครั้ง

เซอร์เรจินัลด์มองอเล็กซานเดอร์ด้วยความโกรธแค้น "เจ้ากล้าดียังไงมาปรากฏตัวที่นี่! เจ้าทำลายแผนการของข้าไปหมดแล้ว!"

"ผมไม่มีทางยอมให้คุณทำเรื่องชั่วร้ายเช่นนี้หรอกครับเซอร์เรจินัลด์!" อเล็กซานเดอร์ตอบ "ผมรู้เรื่องแผนการของคุณทั้งหมดแล้ว!"

ทันใดนั้น เอดิสันก็ปรากฏตัวขึ้นจากประตูอีกบานหนึ่ง เขาวิ่งเข้ามาในห้องทดลองพร้อมกับเฟรเดอริค

"อเล็กซานเดอร์!" เฟรเดอริคเรียกพี่ชายของเขา "พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม!"

"เฟรเดอริค!" อเล็กซานเดอร์กล่าว "ฉันไม่เป็นอะไร! แล้วนายล่ะ!"

พี่น้องแบล็ควู้ดทั้งสามคนยืนประจันหน้ากับเซอร์เรจินัลด์ แบล็กวูด และลูกสมุนของเขา บรรยากาศในห้องทดลองตึงเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

"พวกแกคิดจะทำอะไรข้าได้!" เซอร์เรจินัลด์ตะโกน "พวกแกไม่มีทางหยุดยั้งข้าได้หรอก! 'เงาแห่งลอนดอน' จะปกครองโลกนี้!"

"ไม่จริงหรอกครับเซอร์เรจินัลด์" เอดิสันกล่าว "ความจริงจะถูกเปิดเผยในไม่ช้า และคุณจะต้องรับผิดชอบต่อการกระทำของคุณทั้งหมด!"

ขณะที่เอดิสันกำลังพูดอยู่นั้น เมรี่ก็ฉวยโอกาสที่ชายในชุดป้องกันสารเคมีกำลังสับสนจากการปรากฏตัวของอเล็กซานเดอร์ เธอพุ่งเข้าไปที่เครื่องจักรอีกครั้ง และดึงสายไฟทั้งหมดออก เสียงเครื่องจักรหยุดทำงานลงทันที!

"ไม่นะ! เจ้าเด็กบ้า!" เซอร์เรจินัลด์ตะโกนด้วยความโกรธแค้น "เจ้าทำลายทุกอย่างของข้า!"

"ฉันไม่ยอมให้คุณทำร้ายใครได้อีกแล้วค่ะ!" เมรี่กล่าวอย่างมุ่งมั่น

เซอร์เรจินัลด์พุ่งเข้ามาหาเมรี่ แต่เอดิสันก็พุ่งเข้ามาขวางไว้ การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างดุเดือดระหว่างเอดิสันกับเซอร์เรจินัลด์ ส่วนเฟรเดอริคและอเล็กซานเดอร์ก็เข้าจัดการกับลูกสมุนของเซอร์เรจินัลด์

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด เสียงปืนดังขึ้นหลายนัด เสียงต่อยตีและเสียงร้องครวญครางดังไปทั่วห้องทดลอง เมรี่พยายามหาทางที่จะช่วยพี่ชายของเธอ

ในที่สุด เอดิสันก็สามารถจับตัวเซอร์เรจินัลด์ไว้ได้ ส่วนอเล็กซานเดอร์และเฟรเดอริคก็จัดการกับลูกสมุนของเขาจนหมด

"แกไม่มีทางหนีไปได้แล้วเซอร์เรจินัลด์!" เอดิสันกล่าว

เซอร์เรจินัลด์พยายามดิ้นรน แต่ก็ไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเอดิสันได้

"พวกแกคิดว่าพวกแกทำสำเร็จแล้วอย่างนั้นหรือ!" เซอร์เรจินัลด์หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "แก๊ส 'ควบคุมจิตใจ' อาจจะถูกทำลายไปแล้ว แต่แผนการของข้ายังไม่จบลงหรอก! ยังมีคนอีกมากมายที่อยู่เบื้องหลังข้า! พวกแกจะต้องเจอพวกเขาแน่นอน!"

เมรี่รู้สึกถึงความมืดมิดที่ยังคงแฝงตัวอยู่เบื้องหลังคำพูดของเซอร์เรจินัลด์ เธอรู้ว่าการผจญภัยครั้งนี้ยังไม่จบลงง่ายๆ และเธอก็จะต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายอีกมากมายในฐานะนักสืบแห่งตระกูลแบล็ควู้ด