สวาทรักพ่อสามี

ก่อนจะเกิดเรื่องราวเกินเลยกับพ่อผัวที่ชื่อ คมสันต์ ทั้งสองเคยมีความสัมพันธ์ที่ดี แต่ไม่รู้โชคชะตาเล่นตลกอะไร เมื่ออยู่ ๆ พ่อผัวก็จับแพรลูกสะใภ้ที่แสนดีทำเมีย

แพรตกกระไดพลอยโจน เมื่ออุบัติเหตุคืนวันพายุเข้าหนัก พ่อผัวที่เธอเคารพบูชาว่าเป็นคนดีมาเสมอ แต่วันนี้กลับบังคับเธอ ยัดเยียดความเป็นผัวอีกคนแบบไม่เต็มใจ!

"เมื่อคืนไอ้โอมเอาแพรหรือเปล่า!" เสียงกระซิบข้างหูลอดไรฟันด้วยความหึงหวง คมสันต์พ่อผัวที่เดินมาถามลูกสะใภ้ที่กำลังก้ม ๆ เงย เตรียมอาหารเช้าให้พ่อผัว และผัวตัวเอง

"เปล่าค่ะพ่อ.!" แพรตอบเสียงห้วนแบบไม่พอใจเพราะคมสันต์ดูท่าจะไม่ยอมาปล่อยเธอไปง่าย ๆ เมื่อแพรโดนพ่อผัวทำหน้าที่ผัวแทนลูกชาย

เธอจะทำยังไง เมื่อโดนแท่งเนื้อพ่อผัวไม่เว็นวัน หลังตกกระไดพลอยโจนแบบไม่ตั้งตัว!

คมสันต์พ่อสามีที่นับวันอาการหนัก ทั้งหึงทั้งหวงเธอ หวงเมื่อไหร่หาเรื่องเอาเธอตลอด ต่อให้ไม่ยอมตบตีเท่าไรพ่อผัวก็ไม่สะทกสะท้านพาลโกรธบางทีก็เด้าเธอจนรูสวาทบวมเดินไม่ได้ ... พาไปน้ำเดินหน่อย..

"ฉันบอกพี่แล้วใช่ไหมว่าให้เลิกทำตัวสำมะเลเทเมาแบบนี้สักที!" ผู้หญิงที่ชื่อแพรมีผัวขี้เหล้าเมายาแล้วไม่ทำงานทำการวัน ๆ เอาแต่กินเหล้าเมายาและสร้างแต่ปัญหาให้เธอ

แต่โชคดีของแพรเธอได้พ่อผัวที่รักเธอและดูแลเธอมาตลอดหลายปี แพรวัยสามสิบ ไม่มีญาติพี่น้องเหลือตัวคนเดียวครอบครัวสามีก็ไม่มีญาติเหลือกันแค่นี้

"เรื่องของกู! กูจะเมามึงมีหน้าที่ทำอะไรมึงก็ไป" ผัวของแพร ที่ชื่อโอมเขามักจะสำมะเลเทเมาแล้วไม่เอางานเอาการโดยที่ไม่รู้ว่าไปเอานิสัยแบบนี้มาจากไหน

เพราะแม่ของโอมก็เป็นผู้หญิงใจดีมีเมตตาเข้าวัดฟังธรรมแต่ก็ด่วนจากไปก่อนวัยอันควรส่วนพ่อของโอมก็เป็นคนจิตใจดีมีเมตตาเช่นกันแต่ด้วยพ่อของโอห์มที่อายุเกือบห้าสิบห้าปีเขาก็ยังมีใบหน้าที่ดูหล่อเหลาสาวน้อยสาวใหญ่เข้าหากันเป็นว่าเล่นแต่กลับไม่ได้สนใจ

"ทะเลาะกันอีกแล้วหรือลูก" พ่อคมสันต์ผู้ชายที่อายุห้าสิบห้าปี รูปร่างสูงโปร่งดูสันทัดสง่างามในลักษณะของผู้ชายใจดีอบอุ่น แตกต่างกับลูกชายที่ชื่อโอมเหมือนอมนุษย์ที่ทำอะไรก็ไม่เคยคิดถึงหัวอกผู้หญิงที่ชื่อแพรที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นเมีย

"จ้ะพ่อทะเลาะกันอีกแล้ว พี่โอมวัน ๆ ไม่ทำอะไรเลยพ่อ แพรก็เหนื่อยมากไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน" แพรถอนหายใจแล้วหันมาบอกพ่อสามี

"ไม่เป็นไรนะลูกถ้ามันไม่สนใจจะดูแลแพร พ่อจะดูแลแแพรเอง" พ่อสามีพูดกับแพรด้วยความเอ็นดูและตลอดหลายปีที่แพรมาอยู่ที่บ้านพ่อสามีก็ทำดีกับแพรเสมอ

"จ้ะพ่อ" แพรตอบรับด้วยอารมณ์ที่เหนื่อยหน่ายเธอขายของกลับมาจากตลาดเธอก็ต้องมาดูแลพัดวีสามีผู้ที่ไม่ได้เรื่องและเห็นแก่ตัว..