บทที่ 48

บทที่ 48

“มันไม่เร็วไปหน่อยเหรอออย”

“ก็เร็วนะ...แต่อย่างที่เราบอกนั่นแหละ หมอปราณต์เพิ่งจะขอคบ ยังไม่ได้ขอเป็นแฟน เราก็เลยคิดว่าจะลองคุยดู”

“ออยคิดว่าออยรู้จักเขาดีแค่ไหน”

“ก็เพราะยังไม่รู้จักดีนี่แหละ เลยอยากจะลองคบหาศึกษานิสัยใจคอดู”

“ออยไม่ถือใช่มั้ยที่เขาเคยเป็นสามีเรา” คราวนี้นัสรินถามตรงๆ บ้าง

“โอ๊ย...ไม่ถือหรอก เราชิลชิลกับเรื่องนี้ เธอเคยได้ยินเรื่องเกี่ยวกับวงร็อกในตำนานมั้ย มันเป็นเรื่องรักสามเส้าน่ะนะ ผู้หญิงคนเดียวในวงแต่งกับอีกคนเพราะรักกัน แต่มีผู้ชายอีกคนในวงแอบรักผู้หญิงคนนั้น พอทั้งคู่แต่งงานกันได้ไม่นาน ก็หย่ามาแต่งกับอีกคนในวง ทั้งสามคนก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้เลย เพราะฉะนั้นเรื่องแค่นี้เราเลยไม่คิดว่าจะมีปัญหา อีกอย่างเราเพิ่งรู้นะว่าหมอปราณต์กับเธอไม่ได้แต่งงานกันเพราะความรัก แต่แต่งเพราะถูกผู้ใหญ่บังคับ ถึงว่าสิเราก็สงสัยอยู่ตั้งนานว่าเธอกับเขาทำไมหย่ากันเร็วนัก ทั้งๆ ที่เพิ่งแต่งกันได้สามเดือน การแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากพื้นฐานของความรักมันก็แบบนี้แหละ เพราะอย่างนี้ไงเราถึงคิดว่าจะเปิดใจคบกับหมอปราณต์ดู เราเสียดายน่ะถ้าจะต้องตัดโอกาสตัวเองจากผู้ชายดีๆ คนหนึ่ง เพียงเพราะเขาเคยแต่งงานกับเพื่อนเราเพราะถูกบังคับ” พินทุสรบอกเหตุผลของตัวเองยาวเหยียดและจริงจัง

“เราไม่เถียงหรอกว่าโดยรวมแล้วหมอปราณต์เป็นคนดี แต่เรื่องหนึ่งที่เราอยากเตือนออยก็คือ ตอนนี้หมอปราณต์ไม่ได้โสดสนิทหรอกนะ” นัสรินตัดสินใจจะบอกความจริงกับพินทุสรเพื่อตัดไฟแต่ต้นลม ไม่อยากให้เพื่อนเสียใจทีหลังหากรู้ว่าปราณต์มีแฟนอยู่แล้ว

“หมายความว่ายังไงนัส”

“ก็หมายความว่าหมอปราณต์มีแฟนแล้วน่ะสิ แล้วเขาจะมาคบกับเธออีกได้ยังไง”

“อ๋อ...คนที่ชื่อหมอเมธาวีนั่นใช่มั้ย เขาบอกแล้วละว่าคนนั้นไม่ใช่แฟน เขาคิดอยู่แล้วว่าเธออาจจะบอกเราแบบนั้น ก็เลยอธิบายให้เราฟังก่อนแล้วว่า หมอเมธาวีเป็นแค่หมอรุ่นน้องในโรงพยาบาล ยอมรับว่าสนิทกันจริง แต่ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งอย่างที่เธอเข้าใจหรอก”

คนร้ายกาจ...นี่คงรู้ว่าเธอจะบอกพินทุสรเรื่องหมอเมธาวี เขาก็เลยแก้ตัวมาแล้วเสร็จสรรพ และดูท่าว่าพินทุสรจะเชื่อเขาจริงๆ จังๆ เสียด้วย

“ถ้าเป็นอย่างนั้นเราก็ไม่รู้จะห้ามออยไม่ให้คบกับหมอปราณต์ยังไง”

“ห้ามเราไม่ได้หรอก เราตัดสินใจไปแล้ว ถ้าเราจะไม่คบกับหมอปราณต์ก็มีเพียงเหตุผลเดียว นั่นคือเธอยังรักเขาอยู่ แต่เมื่อเธอบอกเราว่าเธอไม่ได้รักหมอปราณต์แล้ว เราก็ชิลชิล” พินทุสรยักไหล่อย่างไม่ยี่หระกับอะไร ตอนนี้ท่าทางของเธอเต็มไปด้วยความโล่งอก แต่นัสรินกลับหนักอึ้งในหัวใจ ถ้าขนาดเรื่องที่ปราณต์มีแฟนแล้วไม่สามารถทำให้พินทุสรสะทกสะท้านได้ เรื่องที่เธอเป็นเมียลับๆ ของเขาก็คงไม่มีผลอะไร เพราะเธอมันก็แค่เครื่องระบายอารมณ์ชั่วคราว เมื่อไหร่ที่เขาสาแก่ใจแล้วหรือว่าเบื่อขึ้นมาก็คงจะเลิกรากับเธอไปเอง บางทีอาจจะเร็วๆ นี้ก็ได้ถ้าเขาได้เจอรักแท้

         

วันรุ่งขึ้น...นัสรินมาทำงานอย่างคนที่ไม่ค่อยมีสมาธินัก เรื่องที่พินทุสรพูดเมื่อคืนนี้ยังทำให้เธออยู่ในอาการของคนที่กำลังมีเรื่องให้ครุ่นคิดอย่างหนัก เวลาผ่านไปจนถึงช่วงพักเที่ยง งานของเธอก็ยังไม่เป็นชิ้นเป็นอัน นัสรินจึงยังนั่งจมปลักอยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง แม้จะเป็นเวลาพักแล้วก็ตาม

ก๊อก...ก๊อก...

เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้น นัสรินจึงเอ่ยปากอนุญาต เพราะคิดว่าคนเคาะคงเป็นแม่บ้าน ที่มาเตือนให้ไปทานอาหารกลางวัน แต่เมื่อเห็นคนที่เปิดประตูเข้ามา นัสรินก็ถึงกับต้องรีบละสายตาจากหน้าจอ แล้วหันขวับไปมองคนเข้ามาใหม่อย่างตั้งตัวไม่ติด

“คุณปราณต์!” เธออุทานเรียกชื่อเขาอย่างตกใจแกมคาดไม่ถึง และไม่คิดว่าจู่ๆ วันนี้เขาจะมาปรากฏตัวที่นี่

ปราณต์ไม่ตอบอะไรแต่เดินอ้อมโต๊ะมายืนซ้อนหลังเก้าอี้ที่ร่างบางนั่งอยู่ แล้วก้มลงหอมแก้มเธอหนักๆ อย่างถือวิสาสะเสียงดังฟอด

“นี่คุณทำอะไร! ถอยไปห่างๆ นัสนะคะ!” หญิงสาวเอ็ดตะโรเสียงเขียวกับการจู่โจมแบบไม่ยอมให้ตั้งตัวของเขา

“ถามได้มาหาเมียทั้งทีก็ต้องกอดต้องจูบน่ะสิ” เขาตอบเสียงระรื่น ไม่ได้มีท่าทีเดือดร้อนอะไรกับท่าทางของเธอเลยสักนิด

“คุณมาทำอะไรที่นี่”

“มาชวนเมียไปกินข้าว นี่ก็เที่ยงแล้ว”

นัสรินขุ่นเคืองใจกับคำที่เขาใช้เรียกยิ่งนัก แต่ก็รู้ว่าเขาจงใจยั่วโมโห จึงไม่ยอมเก็บมาเป็นอารมณ์

“นัสไม่ไปค่ะ มีงานที่ต้องเคลียร์ตั้งเยอะแยะ”

“ไม่เป็นไร งั้นก็กินที่นี่ เดี๋ยวผมจะไปบอกแม่บ้านให้สั่งข้าวมาให้”

พูดจบร่างสูงก็เดินกลับออกไปยังประตูที่เพิ่งเข้ามา หายไปนานก็กลับเข้าห้องอีกครั้ง โดยคราวนี้นัสรินระมัดระวังตัวกว่าเดิม ทว่าปราณต์กลับไม่ได้เดินอ้อมโต๊ะมาหา แต่แค่หย่อนก้นนั่งที่ขอบโต๊ะทำงานของเธอเท่านั้น

“ออยบอกว่าเมื่อคืนคุณขอคบกับเธอ นี่คุณกำลังเล่นตลกอะไรอยู่คะ ว่างมากหรือไงถึงได้เที่ยวปั่นหัวคนอื่นแบบนี้ ทั้งที่ตัวเองก็มีแฟนอยู่แล้ว” นัสรินถือโอกาสนั้นเปิดฉากพูดเรื่องที่ค้างคาใจกับเขาทันที เธอไม่ต้องการให้เพื่อนตกเป็นเหยื่อความเจ้าชู้และเจ้าเล่ห์ของเขา

“คุณออยไม่ได้บอกคุณเหรอ ว่าผมกับเมย์มีความสัมพันธ์กันแบบไหน” ปราณต์ถามกลับมาเรียบๆ และใจเย็น อย่างคนที่ควบคุมอารมณ์ได้เหนือกว่าชัดเจน

“บอก...แต่นั่นก็แค่คำหลอกลวงของคุณ นัสขอร้องละนะคะคุณปราณต์ อย่ามายุ่งกับออยเลยนะคะ”

“ทำไมล่ะ หรือว่าคุณหึง”

“นัสไม่ได้หึง นัสไม่ได้รักคุณแล้ว นัสแค่เป็นห่วงเพื่อน”

นัสรินตอบเร็วจนดูไม่น่าเชื่อสักนิด ปราณต์จึงหรี่ตามองหน้าเนียนใสนั้นอย่างจับพิรุธแกมมาดร้าย