เข้าสู่ระบบไม่นานนักก็ผู้หญิงวัยใกล้เคียงกับเตยหอม แต่งกายประณีตด้วยยูนิฟอร์มของโรงแรมเดินออกมาจากประตูขนาดใหญ่ทางด้านขวามือ เตยหอมสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วลุกขึ้นยืน ก่อนที่หญิงสาวคนนั้นจะเดินเข้ามาถึง
“คุณเตยหอมใช่ไหมคะ” หญิงสาวคนนั้นเอ่ยถาม
“ใช่ค่ะ” เตยหอมตอบเสียงแหบ ก่อนจะกระแอมไปหนึ่งรอบด้วยความประหม่า
“ดิฉันรัตนาวดี เป็นเลขาฯ ของคุณทิวัตถ์ค่ะ”
“สวัสดีค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ” เตยหอมยกมือไหว้หญิงสาวคนนั้น
“คุณทิวัตถ์ให้ดิฉันมาสอนงานให้คุณ”
“ค่ะ ดิฉันพอจะทราบแล้ว”
“มีใครจัดหาเครื่องดื่มให้คุณหรือยังคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“ไม่ได้สิคะ เดี๋ยวดิฉันโดนดุแย่ คุณรอสักครู่นะคะ” สิ้นเสียงหวานเธอก็โทรให้พนักงานเอาขนมจัดเบรกและเครื่องดื่มมาให้เธอ
คืนนี้ทิวัตถ์ก็ยังคงแสดงความเป็นสุภาพบุรุษเหมือนเช่นทุกครั้ง เขาเป็นฝ่ายยกห้องนอนของตนเองให้เธอนอนพักผ่อนเพียงคนเดียว ส่วนตัวเขาไปนอนอีกห้อง ที่เป็นห้องรับแขกด้านนอกแทน เตยหอมฝึกงานอยู่กับเลขาฯ สาว ของทิวัตถ์ได้หลายวัน จนมาถึงวันที่เธอต้องเริ่มงานจริง ๆ ในตำแหน่งเลขาฯ ของเขาแล้ว
เช้านี้ก่อนออกไปทำงาน เขาโอนเงินสดเอาไว้ให้เธอใช้เป็นจำนวนหลายหมื่นบาท ทั้ง ๆ ที่เธอกับเขายังไม่รู้จักกันดีพอ และเธอก็ยังไม่ได้เริ่มทำงานเลยด้วยซ้ำ
ช่วงฝึกงานเป็นเลขาฯ ของทิวัติถ์ เตยหอมเดินทางไปมาระหว่าง กรุงเทพฯ ระยอง หลายวันมานี้เธอเหมือนอยู่ในความฝัน ทั้งที่ตัวเองเกือบจะตายแล้วแท้ ๆ แต่กลับได้รับการช่วยเหลือจากเขา แถมยังมีที่อยู่ที่กินให้อย่างสุขสบาย ราวกับเขาฉุดเธอขึ้นมาจากนรก
ในเมื่อนี่ไม่ใช่ความฝันแต่เธอก็อดคิดไม่ได้ว่าผู้ชายคนนี้ ช่างแสนดีกับเธอทั้ง ๆ ที่เพิ่งรู้จักกัน
เย็นนี้จะมีการแถลงเปิดตัวคอนโดหรู ทิวัตถ์นั่งมาในรถตู้พร้อมกับเตยหอมโดยวันนี้เขามีลูกน้องขับรถให้ เธอกึ่งหลับกึ่งตื่นมาตลอดทาง ไม่รู้อันไหนจริง อันไหนเป็นความฝัน เธอรู้สึกโกรธที่บางครั้งตนเองก็แอบใจลอยไปเรื่อยไม่มีจุดหมาย
แล้วรถตู้ที่ทั้งสองนั่งมาก็หยุดนิ่งอยู่หน้างานเปิดตัวคอนโดมิเนียมหรูก่อนจะได้ยินเสียงชายหนุ่มเรียกเธอเบา ๆ
“นี่คุณ!!..ถึงงานแล้ว วันนี้คุณรัตนาวดีเค้าให้คุณฉายเดี่ยวนะ...ทำให้เต็มที่ล่ะ” เตยหอมพยักหน้า และรีบติดตามทิวัตถ์ลงรถไป
หญิงสาวเดินตามติดมาอยู่เบื้องหลังของทิวัตถ์ประธานหนุ่ม ขณะเดียวกันเธอก็รีบสลัดความรู้สึกส่วนตัวทิ้งไป โดยพยายามใช้ความรู้ที่ศึกษามากับเลขาฯ ของเขาเผชิญหน้ากับผู้บริหารอีกหลายคนที่มาในงานเปิดคอนโดแห่งใหม่ใจกลางกรุงของทิวัตถ์
เตยหอมรีบสาวเท้าก้าวตามทิวัตถ์ไปอย่างคนรู้งาน ประตูใหญ่ของงานจัดเลี้ยงถูกเปิดออก มีนักข่าวหลายสำนักมารออยู่ก่อนหน้าแล้ว
หลังจากทิวัตถ์แถลงเปิดคอนโดหรูเสร็จเรียบร้อยก็มีเสียงปรบมือดังขึ้น พร้อมกับแสงแฟลชจากตากล้องของนักข่าว เตยหอมยืนติดอยู่เบื้องหลังของเขาอย่างใกล้ชิด หลังลงจากเวทีเธอก็เดินมานั่งข้าง ๆ เขา เตยหอมรับแฟ้มข้อมูลที่เขายื่นให้มาถือเอาไว้อย่างว่องไว หลังจากที่ได้รับการฝึกงานมาหลายวันจากรัตนวดีเลขาฯ ของเขา
ทุกคนในที่นี้รู้แค่เพียงว่าเตยหอมคือเลขาฯ คนใหม่ของทิวัตถ์เท่านั้น เตยหอมที่กำลังเหม่อและไม่ทันระวังเธอก็เผลอทำแฟ้มข้อมูลของคอนโดร่วงลงไป
หญิงสาวรีบก้ม ลงไปหยิบแฟ้มที่ตก ทันทีที่ทิวัตถ์ก็ก้มตัวลงชิงหยิบแฟ้มนั้นก่อนหน้าเธอ ใบหน้าของทั้งสองใกล้ชิดสนิทกัน แต่ก็ไม่พ้นแสงแฟลชจากนักข่าวตาไวที่แอบเก็บรูปถ่ายของทั้งสองเอาไว้
เขาลดเสียงลงและพูดกับเธอเบา ๆ
“อย่าเหม่อสิคุณ”
ตอนที่ 18 ขยี้กามเลขาฯ NC“โอ๊ยยย!!!...คุณวัตถ์” หญิงสาวร้องลั่น“อื้ม..แน่นดีจัง ทั้งแน่นทั้งฟิตเลย!!” เขาใช้มือกดสะโพกของเธอลง ก่อนจะค่อย ๆ ยกขึ้น เหมือนจะสั่งให้เธอเริ่มทำมันได้แล้ว ใบหน้าของหญิงสาวบิดเบี้ยวเหยเกไปด้วยความเจ็บปวดและเสียวซ่าน มันเกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน“คุณวัตถ์ เตยเจ็บ” เมื่อความเจ็บมีมากกว่าความเสียวเธอจึงเอ่ยปากขอร้องเจ้านาย“เจ็บก็ค่อย ๆ ขยับสิ” เขาดุเธอท่อนเนื้อแข็งโด่ มุดทะลวงเข้าออกร่องสวาทสีแดงแจ๋จนมิดโคน หญิงสาวถึงกับสูดปากดิ้นเร่า แหงนหน้าหลับตาปี๋ทิวัตถ์ยิ้มขึ้นเมื่อเห็นท่อนเนื้ออันยาวใหญ่ปานกระบองเหล็กมุดทะลวงเข้าไปในรูสวาทอันเล็กแคบเลขาฯ คนสวย เธอแทบไม่เชื่อว่ามันจะเข้าไปได้เธอจำใจขย่มสะโพกตามแรงมือที่เขาขยับ ก่อนจะถูกเจ้านายอัดกระแทกสวนขึ้นมาอย่างรุนแรง“อะ โอ้ยย!! ซี๊ด ทำไมทำแบบนี้ ฮื้ยย คุณวัตถ์ขา ซี๊ด..เตยไม่ไหวแล้ว..” เลขาฯ สาวคร่ำครวญเสียงสั่นระรัว ทิวัตถ์ปล่อยมือออกจากสะโพกงามทั้งสอง แล้วหันมาขยำขยี้พวงปทุมถันที่อล่างฉ่างใหญ่โตของเธออย่างเมามัน “เตยจุกค่ะ คุณวัตถ์”“มานอนม่ะ เดี๋ยวผมจัดการเอง” เขาจับร่างเธอพลิกมานอนหงายอย่างรวดเร็วราวกับตุ๊กตายาง
ตอนที่ 17 เจ้านายจอมหื่น NC“อะอร๊อยยย...ซี๊ด!! คุณวัตถ์ ไม่ไหวแล้ว พอเถอะ”เลขา ฯ คนสวยร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ทิวัตถ์จึงรีบชักนิ้วออกมา แต่เขาก็ต้องตกใจเล็กน้อยเมื่อมองเห็นน้ำเมือกของเธอมีเลือดปนออกมาเล็กน้อย แสดงว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่จริง ๆ เขาจับเธอนอนหงายในท่าปกติ“เคยช่วยตัวเองมั้ย” เขาถาม“..........” เธอไม่ตอบ พอเขาจ้องหน้าเธอแล้วถามขึ้นอีกครั้ง จึงได้ยอมพยักหน้าเป็นการตอบ เขาจึงโชว์นิ้วที่เปื้อนเลือดของตนเองให้เธอดู“คุณสอดเข้าไปลึกแล้วก็แรงมากด้วย คุณรังแกฉัน” เธอต่อว่าจนเขาต้องลูบศีรษะเบา ๆ “ผมขอโทษนะ แต่ผมรู้แล้วว่าคุณยังไม่เคย” สวย ๆ อย่างเธอรอดมาได้ยังไงเขาก็ยังแปลกใจอยู่ดี แต่มันก็ได้พิสูจน์แล้ว!“แล้วคุณเสร็จรึยัง” ทิวัตถ์กระซิบถามที่ข้างหู เพราะไม่อยากได้คำตอบแค่การพยักหน้าของหญิงสาว“เสร็จแล้วค่ะ” “ผมจะพาคุณไปอาบน้ำให้สดชื่นแล้วเราค่อยมาต่อกัน”เธออิดออดและไม่รู้ว่าคืนนี้มันจะจบลงเมื่อไหร่ หญิงสาวรีบเอาผ้าขนหนูมาห่อตัวไว้ทันที เขาอุ้มเธอเข้าไปในห้องน้ำและรีบเอาผ้าเช็ดตัวของเธอออก เตยหอมเอามือมาปกป้องหว่างขาไว้ด้วยความอาย แต่ทิวัตถ์ก็เอามือของเธอออกจนได้ ก่อนจะจัดก
ตอนที่ 16 ขัดดอกเลขาฯ คนโปรด NCช่วงนั้นเธอสัญญาว่าหลังจากแต่งงานเธอถึงจะยอมมีอะไรกับเขา แต่ก็ดันมาเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน นับว่าเธอโชคดีมาก ไม่งั้นเธอต้องทรมานไปทั้งชีวิตหากต้องแต่งงานกับผู้ชายอย่างศรันย์ ช่วงที่เตยหอมคบหากับศรันย์เธอพักอยู่ที่อพาร์ตเมนต์กับธิติมาเพื่อนสาวทิวัตถ์ยิ้มด้วยความพอใจ ก่อนจะค่อย ๆ ปลดชุดนอนของเธอออก ผิวเนื้อในร่มผ้าของเตยหอม มันช่างขาวเนียนผุดผ่องยิ่งนัก ไม่เว้นแม้แต่จุดซ่อนเร้น เธอไม่ได้สวมอะไรเอาไว้ข้างในเลยนอกจากชุดนอนที่เป็นผ้าแนบเนื้ออันบางสนิททิวัตถ์มองดูเรือนร่างเปล่าเปลือยของภรรยาสาวด้วยความชื่นชมและตื่นตาตื่นใจ เตยหอมมีสะโพกอวบกลมกลึงและก้นที่งามงอนได้รูปรับกับต้นขาอวบกลมเรียวยาวลงไปช่างเหมาะเจาะ โคนขาขาวอวบของเธอประกบกันมิดชิด ไม่มีช่องโหว่แม้แต่น้อย “ว้าว!!..อวบ ๆ แบบนี้สิ สเปคผมเลย” เขาเอ่ยขึ้นด้วยเสียงสั่นพร่าติดขัด“ฉันออกจะอ้วนขนาดนี้คุณยังจะมาชมอีก” เธออายหน้าแดงจนต้องพูดแก้เขิน ในขณะที่ยกมือเรียวบางขึ้นมาปิดร่องสวาทของตนเองเอาไว้อย่างอัตโนมัติ“ใครว่าอ้วนกัน แบบนี้แหละที่ผมชอบ”“คุณจะทำอะไรฉัน!!!” หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยความหวาดกลัวเนินเนื้
ตอนที่ 15 เพราะหึงหรือคิดถึงกันแน่กลางดึกคืนนั้นในขณะที่เตยหอมยังหลับไม่สนิทมากนัก เธอก็รู้สึกเหมือนว่ามีคนใครบางคนเดินเข้ามาภายในห้องนอนจมูกของเธอได้กลิ่นของใครบางคนที่เธอรู้สึกคุ้นเคยจึงรีบลืมตาขึ้นมา ก่อนจะพลิกร่างของตัวเองมาที่ประตูห้องนอนอย่างรวดเร็ว หญิงสาวลุกขึ้นพรวดและขยี้ตาของตัวเองในทันที เตยหอมเพ่งมองมาที่ชายร่างสูง เขายืนอยู่ตรงนั้นก่อนจะเดินเข้ามาหาเธอ หยิบสาวเอื้อมไปเปิดโคมไฟหัวเตียงทันที “อ้าวคุณ!!! ไหนบอกจะกลับวันพฤหัสไม่ใช่เหรอคะ!!!” เตยหอมเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจ ทิวัตถ์เปิดไฟภายในห้องนอนจนสว่างแล้วหันมายิ้มให้เธอ“เซอร์ไพรส์!!!” ทิวัตถ์เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มอย่างดีใจที่หลอกเธอจนสำเร็จ ก่อนจะเดินมานั่งอยู่ข้าง ๆ เธอบนเตียง เขายิ้มขึ้นที่มุมปากเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยกับกับเธอด้วยประโยคที่ทำให้ขนลุก“ผมนับดูแล้ว คืนนี้มันครบเจ็ดวันพอดี..ตามที่คุณสัญญากับผม”“...........” เตยหอมเบิกตากว้างด้วยความตกใจ หัวใจของเธอเต้นระรัวราวดั่งกลองสะบัดชัย เสียงลมหายใจของเขาทำให้เธอขนลุกชันไปทั่ว นี่เขากลับมาหาเธอเพียงแค่ต้องการตัวเธอจริง ๆ หรือเนี่ย!“อันที่จริงแผนงานเดิมของผมก็จะเสร็จสิ้นในว
ตอนที่ 14 จอมเผด็จการหลายวันต่อมาเตยหอมก็แอบไปได้ยินพนักงานในโรงแรมที่ซุบซิบนินทาเรื่องของเธอกับทิวัตถ์ เพราะดันมีเพื่อนร่วมงานบางคนเห็นเธอนั่งรถของท่านประธานมาทำงานพร้อมกัน“วันหลัง คุณให้ฉันนั่งแท็กซี่มาที่ทำงานเองก็ได้นะคะ”“มีอะไรเหรอ”“ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พอดีฉันได้ยินพนักงานซุบซิบนินทาเรื่องของเรา”“หมายถึงคุณกับผมน่ะเหรอ”“ค่ะ”“โถ่วว!!..คุณ เราห้ามความคิดคนไม่ได้หรอกนะ ใครจะนินทาก็ช่างเค้าปะไร”“แล้วคุณไม่กลัวคนจะมองคุณไม่ดีเหรอคะ เค้าแอบแซวว่าคุณแอบกินเลขาฯ เชียวนะ”“งั้นผมจะเปิดตัวว่าเราคบหากัน..ดีมั้ย”“อย่าเพิ่งเลยค่ะ ฉันยังไม่พร้อม” มีอีกหลายอย่างที่ทำให้เตยหอมต้องร้องห้ามออกมา เขายังไม่เคยพาเธอไปเปิดตัวกับแม่และน้องของเขาเลยด้วยซ้ำ และเธอก็พอจะมองออกว่าทิวัตถ์เหมือนจะไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องนี้สักเท่าไหร่เช้าวันรุ่งขึ้น พอทิวัตถ์จะให้เธอนั่งรถของเขาไปทำงานด้วยกัน หญิงสาวจึงสั่นศีรษะปฏิเสธไปทันทีอย่างไม่ต้องคิด วันต่อมาเตยหอมออกไปทานมื้อกลางวันและกลับเข้ามาพร้อมกับพนักงานกลุ่มอื่นที่กำลังรออยู่หน้าลิฟต์ ทิวัตถ์ที่เดินมาถึงลิฟต์ส่วนตัวของประธานก็มองมาที่เตยหอม เดิมทีเธอคิดจะ
ตอนที่ 13 ยิ่งหวั่นไหวหลังจากทานอาหารเสร็จ ทิวัตถ์ก็เอาจานเข้าไปล้างด้วยตนเอง เมื่อก่อนเขาไม่เคยทำเรื่องพวกนี้เลย แต่เวลานี้ก็ไม่อยากจ้างแม่บ้านให้มาวุ่นวาย เจ้าของโรงแรมระดับเขา จะทำเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างเช่นการล้างจานไม่ได้รึยังไง!หญิงสาวอาบน้ำเสร็จก็ได้ยินเสียงชามกระเบื้องแตกดังมาจากในห้องครัว เตยหอมจึงรีบเดินมาดูโดยมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบกาย เธอลืมตัวไปจริง ๆ เพราะเป็นห่วงเขาสิ่งที่เห็นตรงหน้าก็คือในมือของทิวัตถ์ถือถ้วยน้ำปลาใบหนึ่งที่เหลืออยู่ในมือยืนมองเศษกระเบื้องที่แตกบนพื้นอย่างกระจัดกระจายไปทั่ว“อยู่เฉย ๆ นะคุณ เดี๋ยวฉันเก็บเอง” เตยหอมเดินไปเอาที่ตักขยะมากวาดเศษจานที่เกลื่อนพื้นเพราะกลัวว่าเขาจะเผลอเหยียบมันเข้า ก่อนจะรีบไปเอาถ้วยน้ำปลาในมือของทิวัตถ์มาล้าง ทิวัตถ์ที่ยืนอึ้งเพราะเห็นหญิงสาวนุุ่งห่มด้วยผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียว หญิงสาวที่มัวเก็บกวาดและล้างจานจึงไม่ทันสังเกตว่าตนเองถูกสายตาของเขาโลมเลีย“คุณให้ผมทำเองก็ได้” ทิวัตถ์พูดติดขัดเมื่อเห็นเรือนร่างอวบอัดขาวผ่องของหญิงสาว เลือดในกายที่สงบนิ่งอยู่ก็พลันพลุ่งพล่านขึ้นมาอย่างรุนแรง“คุณเป็นอะไรหรือเปล่าคะ” หญิงส







