บทที่ 6

"ที่เธอขอโทษ เธอขอโทษฉันหรือขอโทษพี่ชายฉัน" ไทเกอร์จ้องมองหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าด้วยความโกรธ

"คือ.. ฉัน.." ไออุ่นไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เพราะเธอก็ตกกระไดพลอยโจนเหมือนกัน

"เดินดีๆ นะลูก" คนเป็นแม่อาสาพาลูกชายที่มองไม่เห็นขึ้นมาส่งบนห้อง

พอไทเกอร์และไออุ่นได้ยินเสียงนั้นทั้งสองรีบหันไปที่ประตูแล้วหันกลับมามองหน้ากัน

แกร่ก! แอดดดด~

"ขอบคุณค่ะคุณแม่"

"แม่ฝากด้วยนะ"

หญิงสาวส่งยิ้มให้เล็กน้อยก่อนที่จะพยุงสามีกลับเข้ามาในห้อง พอส่งลูกชายเสร็จพิมพ์พรก็ออกไป

"ไอจะอาบน้ำเหรอ" ราชสีห์ลูบคลำที่แขนและลำตัวของเธอ ก็รู้แล้ว ว่าตอนนี้เธออยู่ในชุดเตรียมพร้อมที่จะอาบน้ำ หรือไม่ก็อาบน้ำเสร็จแล้วแต่ยังไม่ใส่เสื้อผ้า

"ค่ะ คุณนั่งรออยู่นี่นะคะ ฉันอาบเสร็จแล้วคุณค่อยอาบต่อนะ" ไออุ่นพาราชสีห์ไปนั่งลงที่เตียง แล้วก็เดินไปที่ห้องน้ำ

พอเธอเปิดประตูห้องน้ำไทเกอร์ก็เดินออกมา แล้วไออุ่นก็ทำสัญญาณมือให้อีกฝ่ายออกไปจากห้อง

แล้วไทเกอร์ก็เดินผ่านหน้าพี่ชายไปที่ประตู

พอไทเกอร์เอื้อมมือไปเปิดประตูหน้าห้อง ไออุ่นก็เปิดประตูห้องน้ำให้เสียงประตูมันดังพร้อมกัน

จังหวะนั้นเธอแอบมองไปทางด้านราชสีห์ที่นั่งอยู่บนเตียง เพราะกลัวว่าเขาจะสงสัย แต่เขาก็ทำหน้าตานิ่งมาก

"ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ คุณถอดเสื้อผ้าก่อนนะ" พอหญิงสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็เดินมาหาชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเตียง

"ฉันทำเองได้" ราชสีห์รีบลุกขึ้น แล้วเดินไปทางห้องน้ำโดยการค่อยๆ ขยับขาไปทีละก้าวแบบช้าๆ

"เดี๋ยวคุณก็สะดุดล้มให้ฉันช่วยดีกว่าค่ะ" หญิงสาวรีบเดินตามหลังเขาไป

"บอกว่าไม่ต้องไง" ชายหนุ่มสะบัดมือของคนที่ยื่นมาจับออกแบบไม่ระมัดระวังจนเธอล้มลงไป

"โอ้ย!" หญิงสาวรีบยกมือขึ้นมาดูเพราะตอนที่ล้มมันกระแทกเข้ากับพื้นจนเจ็บ

แต่ราชสีห์ไม่ได้สนใจเลย เขายังค่อยๆ ขยับเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูล็อกไว้

ก๊อก! ก๊อก!!

"คุณล็อกห้องน้ำทำไมเปิดประตูนะ เดี๋ยวก็เกิดอุบัติเหตุในอ่างน้ำอีกหรอก" มือที่ยังเจ็บอยู่พยายามเคาะให้เขาปลดล็อก ซึ่งเธอไม่รู้เลยว่าเขายังคงยืนผิงอยู่หลังประตูบานนั้นแบบใช้ความคิด

ก๊อก!! ก๊อก!!

"คุณสิงห์คุณเปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ ถ้าคุณไม่เปิดฉันจะไปตามคนมาเปิดให้" เธอแนบหูกับประตูเพื่อฟังว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ "คุณอย่าเงียบสิฉันใจไม่ดี เปิดประตูให้ฉันนะ"

สักพักหญิงสาวก็ได้ยินเสียงน้ำฝักบัว เธอไม่กล้าออกไปจากตรงนั้น ยังแนบหูฟังที่ประตูตลอดกลัวว่าเขาจะลื่นล้ม

พอเสียงน้ำฝักบัวหยุดไออุ่นก็เริ่มเคาะประตูเรียกอีกครั้ง

ก๊อกๆๆ "คุณค่อยๆ เดินออกมานะคะ เดี๋ยวลื่นล้ม" เธอแนบหูไว้ที่ประตูฟังว่าเขาเดินมาถึงตรงไหนแล้ว

สักพักราชสีห์ก็เปิดประตูห้องน้ำ

"ฉันช่วยค่ะ" เขาเดินออกมาทั้งๆ ที่ไม่มีอะไรปิดบังร่างกายเลย หญิงสาวคิดว่าเขาคงจะคลำหาผ้าเช็ดตัวไม่เจอ

แล้วเธอก็รีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหม่ออกมากำลังจะเช็ดให้

"ฉันทำเอง" น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไปมาก แล้วชายหนุ่มก็กระชากผ้าเช็ดตัวผืนนั้นจากมือหญิงสาวมาพันรอบท่อนล่างของตัวเองไว้

คนร่างสูงค่อยๆ คลำไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อที่จะไปหาเสื้อผ้ามาใส่

"คุณเป็นอะไรคะ คุณให้ฉันช่วยนะ" เธอคิดว่าเขาเป็นอะไรตั้งแต่ขึ้นมาดูท่าทางของเขาเปลี่ยนไป จะว่ามองเห็นไทเกอร์ก็ไม่ใช่เพราะเขาตาบอด หรือว่าตอนอยู่ข้างล่างเขาสงสัยอะไรหรือเปล่า

แต่ราชสีห์ไม่พูดอะไรพอเปิดตู้เสื้อผ้าได้ ก็เริ่มคลำหาชุดที่จะใส่

พอเขาใส่เสื้อผ้าเสร็จก็ค่อยๆ เดินมาที่เตียงนอน แล้วทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนั้น หญิงสาวรีบหาผ้าห่มมาคลุมตัวให้

ในใจของเธอก็อยากจะถามว่าเขาเป็นอะไรทำไมเปลี่ยนไปมาก แต่เธอก็ไม่กล้าพูด

เช้าวันต่อมา..

ตอนนี้ทุกคนพร้อมกันอยู่ที่โต๊ะอาหาร

ไออุ่นก็ทำเหมือนทุกวันคือป้อนข้าวให้เขา แต่วันนี้ชายหนุ่มปฏิเสธโดยการตักกินเอง

"ให้แม่ป้อนดีกว่า เลอะหมดแล้วลูก" แล้วพรพิมพ์ก็บอกให้ไออุ่นขยับออกมา แม่ของเขาเข้าไปนั่งแทนแล้วก็ป้อนลูกชาย

"ถ้างั้นไอขอตัวขึ้นไปข้างบนก่อนนะคะ" พอเห็นกิริยาของราชสีห์ และยังมีไทเกอร์ที่มองดูเธอตลอด หญิงสาวจะนั่งร่วมโต๊ะอยู่ตรงนั้นไม่ได้แล้วต้องรีบปลีกตัวออกมาก่อน

"ผมขอขึ้นไปหยิบของบนห้องก่อนนะ" ไทเกอร์รีบเดินตามหลังไออุ่นขึ้นไป โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งที่กำลังมองตามหลังพวกเขาขึ้นไปด้วย

พอหญิงสาวเข้ามาในห้องนอนก็เลือกที่จะเดินไปนั่งข้างเตียง

ประตูห้องของเธอถูกเปิดออกแบบช้าๆ

ไออุ่นหันขวับไปดูที่ประตูนั้น พอเห็นว่าเป็นใครที่เปิดเข้ามาเธอถึงกับตกใจ

"คุณเข้ามาอีกทำไมออกไปนะ!" คนตัวเล็กกำลังจะลุกออกจากเตียง แต่ก็ไม่ทัน ไทเกอร์รีบก้าวเท้าเข้ามาอย่างไว..พอมาถึงก็กระชากตัวเธอกดลงไปที่เตียงทันที

"ปล่อยฉันนะคุณเสือ!!"

"ถ้าวันนี้เธอให้คำตอบฉันไม่ได้ อย่าหวังว่าฉันจะปล่อย" เขาพูดเบาๆ พร้อมกับโน้มใบหน้าลงมาหาหญิงสาวทีละนิดแบบช้าๆ

"ฉันขอโทษ คุณอย่าบอกเรื่องนี้กับพี่ชายของคุณเลยนะ" เสียงที่เปล่งออกมาทำให้คนที่ฟังอยู่รับรู้ได้เลยว่าเธอกลัวมาก

"เธอเห็นว่าพี่ชายฉันตาบอด ก็เลยจะหลอกเขางั้นเหรอ"

"ฉันมีเหตุผลที่ต้องได้ทำแบบนี้ และฉันก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดีให้คุณเข้าใจ"

แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ฟังสิ่งที่เธอกำลังอธิบายเลย ใบหน้าหล่อคมโน้มเข้ามาใกล้ จนคนที่อยู่เบื้องล่างรีบเบือนหน้าออกห่าง

"ฉันไม่ได้คิดจะหลอกพี่ชายคุณเลยนะ"

"ไม่หลอกพี่ชาย.. ถ้างั้นก็หลอกแค่ฉันน่ะสิ"

"คุณเสือ!! อือ!!" ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ฟังเธออธิบายเลย หญิงสาวรีบปิดปากตัวเองไว้ เพราะใบหน้าของเขาขยับเข้ามาใกล้มาก เหลือเพียงแค่นิดเดียวก็จะสัมผัสถึงริมฝีปากของอีกฝ่ายได้แล้ว "คุณจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ฉันเป็นพี่สะใภ้ของคุณ"

"ถ้าพี่ชายฉันรู้ความจริง เธอคิดว่าจะยังอยู่ในตำแหน่งนี้ได้อีกงั้นเหรอ เธอรู้ไหมว่าพี่ชายของฉันเป็นคนนิสัยยังไง"

ได้ยินคำขู่แบบนั้นใจเธอก็เริ่มเต้นแรงหายใจแทบจะไม่ออก "คือ.. ฉัน.. " ไออุ่นจะบอกว่าไม่ได้หลอกลวง แต่สิ่งที่เธอกระทำอยู่มันไม่ได้ต่างจากการหลอกลวงเลย

"เธอจะโกหกอะไรฉันอีก คิดก่อนค่อยพูดออกมาแล้วกัน อย่าให้คำพูดตัวเองมันคาคอ"