LOGINEP.15
“อ๊ะ อ๊า~ หนูอยากเป็นเมียพี่พาย” “….” “อยากเป็นเมียพี่พายจังเลยค่ะ กระแทกหนูแรงจัง หนูเสียวมากๆ เหมือนจะแตก” “เออ เหมือนกัน” “อยากได้น้ำพี่พายแล้ว จะน้ำเยอะเหมือนเดิมไหมคะ” “ซี๊ดดด”เสียงซี๊ดปากกระเส่าจากชายหนุ่มผู้กำลังอารมณ์พลุ่งพล่าน จังหวะรักเร่าร้อนกำลังพุ่งทะยานถึงขีดสุด แต่จู่ๆพี่พายก็ดึงแก่นกายออกจากช่องทางรัก “อยากเป็นเมียพี่ คิดดีแล้วเหรอ” “ว๊ายยย!”เหมือนเป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เพราะยังไม่ทันได้ตอบอะไรก็ถูกอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาว เราดีดดิ้นในอ้อมแขนสุดแรงแต่ก็ไม่ถูกปล่อยเพราะพี่พายเปิดประตูห้องอาบน้ำหมายจะเดินออกไปด้านนอก “พี่พายทำบ้าอะไร” “เมื่อกี้แค่ตัวอย่าง อันนี้อ่ะของจริง” “พี่พายบ้า!!!”ร่างบางถูกวางลงตรงที่เคาน์เตอร์ซึ่งเป็นที่ว่างระหว่างอ่างล้างมือแต่ละอ่าง แผ่นหลังบางสัมผัสกับความเย็นเฉียบของพื้นกระเบื้อง ซึ่งยังมีคนอยู่ในห้องน้ำมากมาย ทุกคนทำกิจกรรมของตัวเองตามปกติ แต่น่าแปลกที่พี่พายพาเรามานอนอ้าขาตรงนี้ก็ยังไม่มีคนสนใจ “งงอ่ะดิ” “มันคืออะไรคะ อ๊าาา”แก่นกายใหญ่สอดเข้ามาในร่องสวาทอีกครั้ง พร้อมกับที่เขามองหน้าเราด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ ทั้งตื่นเต้นและเสียวซ่านที่เขาเริ่มจังหวะรักอย่างเนิบนาบ ไม่รู้เลยว่าเขาคิดจะทำอะไร “เคยได้ยินคำว่าผีบังตาป่ะ” “หาเท่าไรก็หาไม่เจออย่างนี้น่ะเหรอคะ” “จริงป่ะ? มันเป็นอย่างนั้นเหรอ พี่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย”ไม่รู้ทำไมหวาดกลัวกับคำถามและสายตาเจ้าเล่ห์นั้นมาก พี่พายไม่ได้พูดอะไรต่อ อัดกระแทกร่องสวาทที่บอบช้ำจนร่างบางโยกคลอนไปตามจังหวะรักหนักหน่วง จนศีรษะเราไปกระแทกกับกระจกเงาบานใหญ่เสียงดังแต่ไม่เจ็บมาก “เสียงอะไรวะ”หญิงสาวผู้หนึ่งเพิ่งเดินออกมาจากห้องน้ำกำลังมองหาที่มาของเสียงนั้น “พี่พาย อย่าแกล้งหนู อ๊าาา” “ก็หนูบอกเองนะว่าเขาไม่มีวันเห็นอ่ะ” “ฮือ ไม่เอาแบบนี้” “เร้าใจดีนะ” “ไอ้บ้าพี่พาย หนูเสียว อ๊าา~”ครางเสียงสั่นด้วยความตื่นเต้นที่มากกว่าเดิม ผู้หญิงคนเดิม เดินมาล้างมือข้างๆ เขาคงไม่เห็นอะไรตรงนี้จริงๆ เพราะถ้าเห็นจะไม่ใช่แบบนี้ มันใกล้ชิดกันเกินไปแล้ว แม้จะถูกผีพรายตนนี้บังตาอยู่ก็หวาดกลัวว่าใครจะเห็นจริงๆ “ไงง ชอบป่ะ” “เสียวค่ะ หนูเสียวมาก”รู้สึกแปลกใหม่กับสถานที่เลยส่ายใบหน้าเป็นคำตอบ สะโพกมนถูกยกขึ้นเล็กน้อย มือพี่พายจับเอวคอดไว้มั่น ถาโถมแรงกายตอบสนองความต้องการให้เราได้เป็นอย่างดี จังหวะรักที่เร่าร้อนทำให้เราลืมสิ่งรอบข้างไปชั่วขณะ ร่างบางกระตุกสั่นจนพี่พายซี๊ดปากครั้งแล้วครั้งเล่า “พี่ไม่ไหวว่ะ อยากปล่อยแล้ว” “ปล่อยเลยค่ะ” “พร้อมกัน”พี่พายกระแทกอีกสองสามครั้ง จากนั้นทั้งเราและเขาก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน เสียงครางในห้วงอารมณ์ความเสียวซ่านสุดท้ายดังผสานกันลั่น พี่พายดึงแก่นกายออกจากร่องสวาททันทีส่งผลให้น้ำกามไหลเปื้อนเคาน์เตอร์อ่างล้างมือ “น้ำเยอะเหมือนเดิมเลยค่ะ หนูชอบ เอาอีกได้ไหมคะ” พี่พายยักคิ้วให้เป็นคำตอบ จากนั้นบทรักเร่าร้อนก็เกิดขึ้นอีกรอบในห้องอาบน้ำ ผู้คนยังพลุกพล่าน เข้า-ออกใช้บริการตามปกติ เราเห็นเขาแต่เขาไม่เห็นเรา นับเป็นความตื่นเต้นที่หาไม่ได้อีกแล้วและจะไม่หามันอีก มันจะมีแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวด้วย หลังจากบทรักเร่าร้อนรอบที่สองจบลงก็กลับขึ้นมาบนห้องพัก พี่พายนอนพักอยู่บนเตียงนอนใหญ่โดยที่มีแค่กางเกงชั้นในตัวเดียว ส่วนเราไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นบนตัว หอบสังขารขึ้นมาจากห้องอาบน้ำด้วยชุดคลุมอาบน้ำตัวหนาที่เตรียมไปด้วยก่อนจะไปว่ายน้ำ ถึงห้องก็โยนผ้าเข้าเครื่อง และยืนตัวเปล่าอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ “เจ็บค่ะ”หมุนตัวหน้ากระจกดูร่องรอยที่พี่พายทำไว้ ตอนมีอารมณ์มันยังไม่รู้สึกเจ็บใจกลางสาวขนาดนี้เลย “ก็น้องไม่ห้ามพี่เอง ถ้าไม่ไหวทำไมไม่บอกล่ะ พี่จะได้เบา” “ก็มันเร้าใจนี่คะ อีกอย่าง หนูอยากเป็นเมียพี่ หนูคิดมาดีแล้ว”มอบรอยยิ้มบางๆให้พี่พาย จากนั้นก็เดินขึ้นเตียงไปบิดแก้มเขาเบาๆด้วยความเอ็นดู ยับยั้งอารมณ์หื่นกามของตัวเองไม่ได้ ดูดดึงยอดอกทั้งสองข้างอย่างมูมมาม ฝากรอยรักให้เขาทั่วลำตัว ไล่เลียร่องซิกแพคด้วยความหลงใหล คนอะไรน่ากินเป็นบ้า อยากกลืนลงท้องให้รู้แล้วรู้รอด ได้ลูบไล้ซิกแพคไปด้วยมันเพลินยิ่งกว่าสิ่งไหน “พี่พายแข็งอีกแล้วนะ” “ก็น้องลวนลามพี่ไง น้องปล้ำพี่” “อะไรนะคะ ใครปล้ำใคร” “น้องยั่วพี่ทำไมเล่า” “เด็กมันยั่วเลยหลวมตัวไปหน่อยว่างั้นสิ” “อือ ต่อไปนี้ไม่ต้องมายั่วอีก” “ความผิดหนูเหรอ นี่หนูทำให้ผีพรายผู้รักษากฎอย่างเคร่งครัดตะบะแตกพร้อมๆกับน้ำแตกเป็นครั้งที่สองเหรอ” “เอออ่ะดิ” “ก็อยากเป็นเมียไง ขอโทษได้ไหมล่าา”ทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ขึ้นมานั่งคร่อมบนตัว โน้มลงไปประกบจูบดูดดื่ม พี่พายไม่ต่อต้านจูบตอบอย่างเร่าร้อนเช่นกัน เราเป็นฝ่ายผละจูบออกมาก่อน โดยยังนั่งอยู่ในท่าเดิมเพราะพี่พายบีบบั้นท้ายอยู่ เราจึงลูบไล้แผงอกเขาไปด้วย ส่งสายตาหยาดเยิ้มยั่วหากได้อีกรอบก็คงดี “สิ่งที่พี่ต้องรู้ไว้ เมื่อพี่เป็นผัวหนู 1.หนูชอบให้ดูดนมก่อนนอน ไม่งั้นเสี้ยนมากมันนอนไม่หลับ 2. หนูต้องได้ดูดจู๋ก่อนนอน เปรี้ยวปากมากๆก็นอนไม่หลับเช่นกัน 3.หนูต้องโดนกระแทกก่อนนอน ไม่งั้นคงฝันร้าย ข้อตกลงในการเป็นแฟนกันมีแค่นี้ พี่ว่าพี่ทำได้ไหมคะ” “เดี๋ยว พี่ไปตกลงเป็นแฟนน้องตอนไหน” “ก็ตอนนี้แหละค่ะ” “เราเพิ่งรู้จักกันสัปดาห์เดียวเอง น้องคิดว่าน้องรู้จักพี่ดีพอแล้วเหรอ” “ก็ศึกษาไปเรื่อยๆไงคะ ระหว่างนี้ก็เป็นแฟนกันไง จะศึกษาอะไรเยอะแยะ” “โถ่น้อง สมัยพี่นะคนจะเป็นแฟนกันต้องเขียนจดหมายหากันเป็นปีๆมันไม่ง่ายแบบนี้ มันต้องเรียนรู้นิสัยซึ่งกันและกันเยอะๆก่อน น้องเอาใครมาเป็นแฟนต้องรู้ทุกซอกหลืบของเขาก่อน”เขาพูดจบเราก็หลุดขำออกมาเบาๆด้วยความเอ็นดู “อีพี่พายคะ ถ้าจะมาอ้างสมัยก่อน งั้นดีเลยค่ะ หนูกับพี่มีอะไรกันสองครั้งแล้ว แปลว่าตอนนี้ถือว่าผิดผี ผิดผีก็ต้องแต่งงานกันนะคะ รีบมาขอหนูเลย” ว่าจบก็หยัดกายลุกจากเตียง รีบไปค้นกระเป๋าสะพายของตัวเอง หาสิ่งที่เป็นวงกลมอะไรก็ได้มาแทนแหวนเพื่อจะสวมใส่ให้เขา แต่สิ่งที่เจออย่างเดียวตอนนี้คือถุงยางอนามัยไซซ์เล็กสุด มีเก็บไว้ตั้งแต่ตอนคบกับพี่อิฐยังไม่ได้ทิ้งมันไป มีหลายอันจะทิ้งก็เสียดาย “พี่พาย พี่เป็นผู้ชายที่ได้สดกับหนูเป็นคนสุดท้าย พี่ควรภูมิใจนะคะ”หยอกล้อไปพลาง ในขณะที่แกะซองถุงยางแบบไม่ให้เขาเห็น แกะเสร็จก็รีบขึ้นเตียงไปหาเขา พอถึงตัวเขาก็ดึงให้พี่พายลุกขึ้นมานั่งโดยเราหันหน้าเข้าหากัน และโชว์สิ่งที่อยู่ในมือให้เขาดู เป็นถุงยางอนามัยสองอัน “จะเอาถุงยางมาทำไม ไซซ์นี้ไม่เหมาะกับพี่ มันใส่ได้แค่นิ้วก้อย มันเล็กนิดๆ”พี่พายชูนิ้วก้อยขึ้นมาอย่างทะเล้น เอานิ้วโป้งแตะที่ปลายนิ้วก้อย เพ่งมันอย่างมีเลศนัย เขาได้ไปสัมผัสของจริงมาแล้วคงรู้ดี การกระทำของเขาสามารถสร้างเสียงหัวเราะให้เราได้เล็กน้อย “ของเหลือ ไม่รู้จะใช้ทำอะไรดี” “ไม่เอาเดี๋ยวมันรัดไข่พี่ขาด” “บูลลี่อีกแล้ว หนูไม่ได้ให้พี่ใส่ค่ะ แต่หนูให้เลือกระหว่าง หาแหวนมาสวมที่นิ้วหนูกับถุงยางอันนี้ผูกติดไว้กับนิ้วพี่พี่จะเลือกอะไร” “ฮะ? นี่มัดมือชกกันเหรอ” เราไม่ตอบคำถามนั้น ยิ้มด้วยความสะใจแค่จินตนาการก็สนุกเลยทำจริงๆ ผูกถุงยางไว้กับนิ้วนางข้างซ้ายและข้อมือทางด้านซ้ายของพี่พาย เขาไม่ขัดขืนอะไรคงคิดไม่ออกสิท่าว่าจะขัดขืนอย่างไร หน้าผีพรายหนุ่มสุดหล่อยังดูงงๆ และไม่คิดว่านี่คือเรื่องจริง “ถ้าอยากเอามันออกต้องมีแหวนมาสวมให้หนู” “พี่อายคนเป็นนะ เล่นอะไรของเราเนี่ย”น้ำเสียงปกติ เขาไม่ได้หงุดหงิด แต่เขาก็ทำท่าจะเขย่าตัวเรา “ฮ่าๆๆๆ ถ้าอายเอายางมัดผมหนูไปรัดแทนได้ มัดไว้เพื่อจะได้รู้ว่าพี่มีเจ้าของจะได้รู้ว่าพี่เป็นของหนู” “เลอะเทอะหน่าน้อง เป็นเจ้าของอะไรกัน พี่บอกน้องไปแล้วนะว่าเรื่องของเรามันคงเป็นไปไม่ได้หรอก อย่าลืม เราอยู่คนละภพคนละชาติกันนะ” “ไม่ลืมค่ะ แต่คนเราน่ะจะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ใช้ชีวิตให้มีความสุขนะคะ อย่าคิดมาก” “…” “วันหนึ่งพี่อาจจะไปเกิด หรือหนูอาจจะตายไปจากโลกนี้ ไม่ว่าเคสไหนเราทั้งสองก็ต้องจากกันอยู่ดี ลองคิดดูนะคะไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์แบบคนทั่วไป ยังไงมันก็ต้องแยกจากกันอยู่ดี การจากลา คนกับคนก็เป็นเรื่องปกติ คนกับผีก็ยิ่งปกติ ดังนั้นอย่าคิดมาก ตอนนี้มีความสุขอยู่ ไม่จำเป็นต้องกังวลในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง” “...” “แล้วถ้าพี่จะให้คำตอบหนูว่า ความรู้สึกกับมนุษย์เนเน่ผู้นี้ยังไม่มี ก็ไม่ต้องกังวลไปค่ะ วันนี้ไม่มีวันหน้าก็ต้องมี หนูจะให้พี่มีให้ได้ ดั่งคำโบราณว่าไว้ อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง” “โว๊ยย!!! ไอ้เด็กหัวดื้อ!” ไอ้เด็กหัวดื้อคนนี้ก็ยิ้มแป้นแล้นสิคะ จับมือข้างซ้ายพี่พายมาหอมโดยไม่ได้แคร์ถุงยางไซซ์เล็กที่อยู่บนมือ ส่งสายตาออดอ้อนให้อีกฝ่ายระทวยบ้างพร้อมกับยื่นมือข้างซ้ายไปหาเขา “อย่าลืมแหวนหนูนะคะ”เราเอามือปิดปากตัวเองทันที หากพูดถึงชื่อนั้นบ่อยๆ เดี๋ยวจะกลายเป็นเรียกเจ้าของชื่อให้มาหา คิดเสียว่าไม่รู้ชื่อจริงพี่พายแล้วกัน มันจะได้ไม่ลำบากใจ“หนูจะไม่ให้ชื่อจริงของพี่มาเป็นอุปสรรคในความรักของเราค่ะ”“พี่เปลี่ยนชื่อไม่ได้ หนูเองก็เปลี่ยนมาใช้นามสกุลพี่ไม่ได้ น่าหงุดหงิดเนอะ”“แล้วไงคะ เราได้อยู่ด้วยกันก็ดีแค่ไหนแล้ว สมัยนี้เป็นผัวเป็นเมียกัน เมียไม่ต้องเปลี่ยนนามสกุลตามผัวก็ได้ พอพูดถึงเรื่องนี้ก็นึกถึงทะเบียนสมรสขึ้นมา ตอนนี้มันไม่สำคัญเท่าที่พี่เรียกหนูว่าเมียแล้ว”“ไหนเรียกพี่ว่าผัวซิ”“ผัวขา รักผัวนะคะ”ทั้งเราและพี่พายต่างมีอาการเขินเหมือนกัน มองหน้าเขาไม่ได้มันยิ้มไม่หุบเลย เราสะดีดสะดิ้ง กระโดดโลดเต้นจนพี่พายทำท่าทางเลียนแบบ “ผัวก็รักเมียตัวน้อยคนนี้นะ”“พอแล้วหนูเขิน”ไม่ใช่แค่โดนเขาบอกรัก บอกรักเขาเราเองก็มีความสุข เหลือบไปมองรูปอีกครั้งมีอีกสิ่งที่เรายังอ่านในรูปไม่หมดนั่นคือวัน เดือนปีเกิดของพี่พาย ชื่อจริงเขาไม่ถูกใจเรา แต่วันเกิดนั้น…“ชาตะ24ธันวาคม 24××มรณะ 25 ธันวาคม 25××อายุ40ปี พี่พายเกิด24ธันวาเหมือนกับหนูเลย”หยิบบัตรประชาชนในกระเป๋ามาโชว์ให้พี่พ
EP.27 “คุณป้าคะ หนูเป็นคนค่ะ”“จริงเหรอ”“จริงค่ะ จับดูได้เลย”ป้าเพ็ญเอื้อมมือมาสัมผัสแขนเราแบบกล้าๆกลัวๆ เขาลูบแขนมาถึงมือเพื่อความแน่ใจ ตัวเราอุ่นแต่มือป้าเพ็ญเย็นเฉียบ เรายิ้มแหยๆเพราะเขาใช้เวลาดูให้แน่ใจหลายนาที“แล้วทำไมหนูถึงเข้าฝันป้าได้”“อันนี้หนูไม่ทราบค่ะ”“หรือว่าพี่พายเจอคนที่เหมาะสมกับบ้านหลังนี้แล้ว”“ยังไงนะคะ”“ก็คือบ้านหลังนี้ที่จริงพี่ชายป้าปลูกไว้ให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน บ้านป้าเขาก็สร้างให้เป็นของขวัญวันเกิด ตอนนี้เขาเสียไปแล้ว แต่ตอนเขามีชีวิตอยู่นะเขาใจดีมาก เป็นพี่ชายที่อบอุ่นมาก”ป้าเพ็ญเริ่มน้ำตาคลอ เราเองก็เห็นน้ำตาคนอื่นไม่ได้มันจะร้องตาม ส่วนพี่พายน่ะเหรอ ไม่อยู่ฟัง คงกลัวร้องไห้ เขาหายเข้าไปในบ้านแล้ว“ตอนเขาเสียใหม่ๆนะ ป้าและพ่อกับแม่เสียใจมาก พ่อกับแม่อาศัยอยู่ที่บ้านของพี่ชายป้ามาตลอด เก็บทุกอย่างไว้เสมือนเขายังอยู่ด้วย แต่เขาไม่เคยปรากฏตัวให้เห็นเลย เมื่อห้าปีที่ผ่านมา พ่อแม่ป้าเสียตามไปเพราะแก่ชรา ป้าเองก็ไม่รู้จะทำยังไง ความทรงจำเยอะแยะไปหมด เคว้งคว้างเพราะเหลือคนเดียวในตระกูลนี้ การต้องเห็นบ้านหลังนี้ทุกวันมันเจ็บปวดเหมือนกันนะ ป้าทำใจก
EP.26“เล่นแรงไปรึเปล่าคะ”“เป็นห่วงมัน?"“เป็นห่วงแม่ค่ะ แม่ดีกับหนู อย่าทำอะไรแม่มากนะ”“ไม่รับปากนะ”“เว้นแม่ไว้คนหนึ่งนะ”ถึงจะรำคาญแม่พี่อิฐบ้างแต่ก็ไม่ได้อยากให้เขาเจออะไรไม่ดี“ถ้าเรายังสนิทกับแม่ไอ้อิฐอยู่ พี่รู้สึกไม่ดี แบบที่อธิบายไม่ได้ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น แค่มีไอ้นะเป็นสัมพเวสีตามติดก็พอ อย่าให้ใครมาตามติดหนูมาตื๊อหนูอีกเข้าใจไหม”“แต่หนูไม่ชอบวิธีการนี้เท่าไรนะ เขาเป็นผู้ใหญ่กว่า หนูเกรงใจ”“…”พี่พายเงียบไปไม่ตอบอะไรกลับ แต่ถอนหายใจเสียงดังเหมือนจะไม่พอใจอีกแล้ว เราเลยคิดตามที่พี่พายบอก มันก็น่าโมโหอยู่นะหากเราต้องเจอแบบที่พี่พายเจอคงจะทนไม่ได้เหมือนกันมั้ง“แต่ถึงหนูจะไม่ค่อยชอบวิธีการนี้ แต่หนูเข้าใจพี่ พี่มีสิทธิ์หวงมีสิทธิ์หึงหนูได้เสมอค่ะ จะมากเท่าไรก็ได้ หนูเป็นของพี่ พ่อคนขี้หึงของหนู”“…”“ได้ยินไหม หนูเป็นของพี่ และพี่เป็นของหนู”ไม่แคร์สายตาพ่อพี่อิฐที่ยังงุนงงกับเหตุการณ์นี้อยู่ เพราะพี่พายกำลังงอน เราจึงเข้าไปง้อด้วยการทำเสียงอ่อนเสียงหวาน ท่าไม้ตายอย่างการออดอ้อนให้หายงอนต้องใช้ได้บ้างแหละ “…”“งอนหนูเหรอ หนูดื้อ~ น่าตี”ผีพรายที่ดึงหน้านิ่งก็ไม่
EP.25 “แม่ไอ้อิฐโทรมาทำไมอีก”“พี่พายคะ หนูขอไปเยี่ยมพี่อิฐ ครั้งสุดท้ายได้ไหม”“มันจะตายแล้วรึไง”พี่พายไม่สบอารมณ์ ใครจะไปชอบให้แฟนเก่ามายุ่งกับแฟนตัวเองอันนี้เข้าใจได้ แต่เราไม่อยากมีอะไรปิดบังพี่พายเลยบอกเรื่องนี้กับเขาไปตรงๆ หากตอนนี้ไม่มีพี่พายเราคงเป็นอีโง่ที่ยอมกลับไปคบกับพี่อิฐง่ายๆมั้ง ตอนนี้จินตนาการว่าชีวิตไม่มีพี่พายไม่ออกแล้วแต่ตอนนี้เราไม่ใช่คนโง่คนนั้น เราไม่ใช่ของตาย พี่อิฐทำเหมือนเราไม่มีความรู้สึก อยากจะไปก็ไป อยากจะกลับก็กลับ ตลกมาก คำขอโทษมันลบล้างสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ แค่จะไปให้มันจบๆ “หนูจะไปตัดขาดจากครอบครัวนี้แล้วค่ะไปบอกว่ามีแฟนใหม่แล้ว เขาจะได้ไม่ยุ่ง พี่ต้องไปด้วยนะ ไปเปิดตัวให้เขารู้”ขึ้นไปนั่งบนตักพี่พายด้วยท่าทางออดอ้อน พี่พายตอนนี้อารมณ์เสียมากต้องทำให้เย็นลงบ้างด้วยการหอมแก้มหลายครั้งเขาหันแก้มอีกข้างมาให้หอม ฟัดแก้มเขาไปอีกสิบที คิ้วที่ขมวดชนกันก็ยังไม่คลาย จนต้องใช้นิ้วโป้งวนๆรอบคิ้วดึงให้คลายเอง“ถ้าไม่ไปวันนี้หนูคิดว่าหนูจะโดนวอแวตลอดไป แม่พี่อิฐตามมายันห้องมันรุกล้ำพื้นที่ส่วนตัวมากไปแล้ว”“แล้วถ้าพวกเขาไม่ยอมจบล่ะ เป็นพวกดื้อด้านอ่ะ”
EP.24 Cake อยากทัชซิกแพคคุณพี่จัง“ยิ้มอะไรคนเดียว”พี่พายมานั่งที่โซฟาเดียวกันกับเรา เขาเข้ามาออเซาะ สายตาก็จับจ้องจอโทรศัพท์หาสาเหตุที่ทำให้เรายิ้ม ตอนนี้หกโมงตรงเป๊ะ ได้เวลาที่เขาจะเข้ามาอ้อนแล้วซินะ ตรงเวลามาก“ก็อ่านคอมเมนต์อยู่ มีแต่คนชมพี่ ว่าหล่อมาก หล่อที่สุด หนูวาดรูปสวยมีคนชมคนเดียวเอง ทุกคนหลุดโฟกัสหมด”“เหรอ”พี่พายจัดท่าให้เรานอนเหยียดตรงบนโซฟา เขยิบหัวหนุนที่วางแขนโซฟาอันแสนแข็ง เขาเองก็นอนแต่เอาหัวมาซุกหน้าอกเราด้วยท่าทางออดอ้อน เราเริ่มติดสกินชิพเพราะพี่พายชอบมาอยู่ใกล้ทุกนาทีที่เราแตะต้องกันได้ “ขออ้อนหน่อย อยากอ้อน ต้องใช้ทุกวินาทีที่เราแตะตัวกันได้ให้คุ้มค่า”แล้วแขนขาของพี่พายก็ก่ายตัวเรา ทำเหมือนตัวเองตัวเล็กมาก ซุกอกหลับตาพริ้ม ยอมให้เราลูบหัว ตอนนี้เหมือนแมวที่กำลังถูไถเจ้าของเพื่อเรียกร้องความสนใจ หนักแต่ยอมให้นอนทับแต่โดยดี น่าเสียดายที่ถ่ายรูปความน่ารักนี่ไว้ไม่ได้ โทรศัพท์ในมือจึงไร้ประโยชน์ทันทีวางโทรศัพท์ลงมาติดคนที่กำลังออดอ้อนอยู่แทน“นุ่มจัง นมหนูมันโคตรนุ่ม”“ขี้อ้อนจังคะ ขี้อ้อนเหมือนแมวเลย”“แมว? ไม่ชอบแมวอ่ะ ไม่ได้รักสัตว์ขนาดนั้น”“งั้นหมา
EP.23 “ทำบุญให้ด้วย”พี่นะทักท้วงเมื่อกลับถึงฝั่งได้ไม่กี่นาที ไม่ให้พักเหนื่อยเลย“ค่ะ จะไปให้เดี๋ยวนี้แหละ”จะว่าไปเราเองก็ไม่ได้เข้าวัดมานาน เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ทำบุญให้ตัวเองและผีพรายจอมเรื่องมาก เขาคะยั้นคะยอขอให้เราทำบุญให้ครบเก้าวัด ซึ่งเราก็ทำให้อย่างเลี่ยงไม่ได้“ไอ้พาย มึงจะไม่กลับไปกับกูจริงๆเหรอ”นี่ก็มืดค่ำแล้วคนจะเดินเข้าคอนโดไปพักผ่อนแต่หันกลับมาพี่นะก็ยังไม่ไป ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาบอกลาพี่พายไปแล้ว ยังจะรออะไรอีก “กลับไปตอนนี้ยังทันนะ”คำชักชวนของพี่นะเหมือนเป็นการลองใจอะไรบางอย่าง“พูดไม่รู้เรื่องเหรอมึงอ่ะ”“กูถามเพื่อความแน่ใจ”“พี่นะกลับไปเถอะค่ะ หมดเวลาของพี่แล้ว พี่ก็ได้ทุกอย่างที่ต้องการไปแล้วนี่”ทั้งที่พูดน้ำเสียงปกติ ไม่ได้ไล่เหมือนหมูเหมือนหมา แต่ปฏิกิริยาของพี่นะมันเหมือนจะไม่พอใจ“รักที่ผิดกฎ รักที่ผิดธรรมชาติ ความรักระหว่างคนกับผีก็อย่างนี้แหละ ลำบากปกปิดหน่อยนะ แต่ถ้าผู้คุมกฎมันขี้เสือกแล้วมันสืบเองล่ะ ข้าจะทำยังไงดีน้าาาา เรื่องนี้มันอยู่นอกเหนือการควบคุมของข้า ข้าไม่ยุ่งแล้วกัน ได้ไหม?”น่าคิด! คำขู่ของพี่นะก็ทำให้เราเครียด เรื่องเหนือการควบค







