Mag-log inหลังจากเดินเข้าที่พักพร้อมกับเขา หญิงสาวก็ถึงกับต้องแปลกใจ ที่เขานั้นได้สั่งให้คนของมิสเตอร์ลีจองห้องพักกับโรงแรมเอาไว้เพียงแค่ห้องเดียว
“พี่ภัฏคิดไม่ซื่อกับฝ้ายหรือเปล่าคะ ถึงได้จองห้องเอาไว้แค่ห้องเดียว”
“ก็ตอนที่ฝ้ายนั่งมาบนเครื่องอาการของฝ้ายดูแปลก ๆ หน้าซีดมือสั่น พี่กลัวคืนนี้ฝ้ายจะไม่สบายแบบนั้นอีกนะสิ แล้ววันนี้ก็เสนองานเครียดทั้งวัน” เขารีบอ้าง
“แล้วพี่สัญญาได้มั้ยคะ ว่าคืนนี้จะไม่ทำอะไรฝ้าย”
“อื้ม...พี่อยากดูแลฝ้าย อย่าคิดมากสิครับ” เขาเดินเข้ามาลูบศีรษะเธออย่างรักใคร่
ระหว่างที่เขาอาบน้ำหญิงสาวก็แอบลงไปที่ล็อบบี้ เพื่อจะจองห้องพักของเธอต่างหาก แต่ปรากฏโรงแรมเต็มทุกห้อง มันจะเป็นไปได้อย่างไร จะบ้าไปแล้ว โรงแรมออกใหญ่โตอย่างนี้ บอกเต็มทุกห้อง! ปภาวรินทร์หัวเสียแต่ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงรีบกลับมาที่ห้องของตัวเองอย่างเร่งรีบ
เลขาฯ สาวไม่รู้จะทำอย่างไร จึงเดินมานั่งนิ่ง ๆ อยู่มุมห้อง ไม่นานนรภัฏก็เดินออกจากห้องน้ำมาด้วยผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียว จนทำให้เธอรู้สึกกลัวและเป็นกังวล
“ทำไมยังไม่จัดกระเป๋าอีกล่ะ” เขาถามขึ้น ก็จะให้จัดยังไงล่ะ เธอกำลังจะย้ายออกไปนอนที่อื่นนี่น่า เธอแอบคิดในใจ!
“ขอโทษค่ะ คือฝ้าย” เธอไม่กล้าบอกความจริงกับเขา
“เมื่อกี้ไปไหนมา” หญิงสาวใจหายแวบ เมื่อนรภัฏยิงคำถามนี้ เหมือนเขารู้แล้ว
“เอ่อ คือว่า!!!” เธอไม่ได้เตรียมคำตอบเอาไว้เลยมัวแต่อ้ำอึ้ง
“บอกพี่มา!!!!” เขาขู่จนเธอตกใจ
“ก็ลงไปดูห้องพักค่ะ เผื่อว่ามีห้องว่าง” หญิงสาวตัดสินใจบอกความจริง
“พี่บอกอะไร วันหลังก็หัดเชื่อกันบ้างสิ คนที่จะมาโรงแรมนี้เขาต้องจองล่วงหน้าเท่านั้นแหละ ไม่จองไว้ก่อนเค้าก็บอกเต็มทั้งนั้นแหละ ที่นี่ไม่เหมือนที่อื่น” เขาตะคอกใส่หน้าเธอ
“ค่ะ ฝ้ายจะทำอย่างนี้อีกแล้ว” ปภาวรินทร์ผ่อนลมหายใจหลังพูดจบ
หลังจากนั้นเธอก็รีบเอาเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าและจัดเรียงใส่ตู้จนเสร็จเรียบร้อยแล้ว จากนั้นเธอก็ออกมาเดินรับลม ก่อนที่เขาจะเดินตามออกมาแล้วกอดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง เขามาง้อเธอ เพราะรู้ว่าเธองอนที่ถูกเขาดุเมื่อสักครู่นี้
“ทำไมไม่ยอมอาบน้ำ โกรธพี่เหรอ” เขายังไม่ได้แต่งตัว หยดน้ำยังเกาะอยู่เต็มแขน
“เอ่อ คือ”
“พี่ขอโทษ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะดุฝ้ายนะครับ หรือว่าฝ้ายจะให้พี่อาบให้เป็นการขอโทษดีล่ะ”
“พี่ภัฏ อื้ย!! อย่าค่ะ” หญิงสาวพยายามดิ้นหนีจากการถูกกอดรัด
“ทำไม พี่แค่หอมแก้มนิดเดียวเองนะ” ไม่กอดเปล่าเขาฉวยโอกาสหอมแก้มเนียน ๆ ของเธอไปฟอดใหญ่
“พี่ภัฏ แต่เราไม่ได้เป็นเหมือนเดิมแล้วนี่คะ”
“เหมือนเดิมสิ ทำไมจะไม่เหมือนละครับ”
“ก็ฝ้ายเคยได้ยินพี่เคยบอกตลอดเลยว่า เราแค่อยู่ในสถานะเจ้านายกับลูกน้องเท่านั้น”
“ใครว่าล่ะครับ พี่ก็กำลังจะบอกฝ้ายอยู่นี่ไง”
“จริงเหรอคะ”
“จริงสิครับ”
“ฝ้ายจ๋า” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกชื่อของหญิงสาว
“ทำไมคะ”
“ฝ้ายยังรักพี่อยู่มั้ย”
“ฝ้ายก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
“ฝ้ายยังไม่มีใครใช่มั้ย”
“ค่ะ”
“เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันได้มั้ย” ปภาวรินทร์ยังไม่ทันได้ตอบร่างบางก็ถูกโอบกอดเอาไว้แน่นอีกครั้ง หัวใจของเธอเต้นรัวจนเขาได้ยิน
“แล้วพี่ภัฏจะหนีไปเมืองนอกอีกมั้ยคะ”
“ไม่แล้วล่ะ พี่จะไม่วู่วามแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว” เขาพูดเสียงกระท่อนกระแท่น ก่อนจะแนบปากหยักประทับลงบนริมฝีปากบางของเธอ ปภาวรินทร์สั่นสะท้านอย่างร้อนรนเพราะจุมพิตของเขา นรภัฏส่งลิ้นร้อนควานหาความหวานจากโพรงปากนุ่มอย่างคลั่งไคล้
“พี่คิดถึงฝ้ายตลอด พี่ต้องการฝ้าย..ยอดรักของพี่” ริมฝีปากของเขาแนบลงมาครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยรอยจูบอันเร่าร้อน
เขาชนใบหน้าลงกับเส้นผมของหญิงสาว และเกาะกุมเธอไว้ดูจนักโทษขณะที่ปากของเขารุกรานเธอ ทั้งรับและให้ความยินดีอันไม่มีที่สิ้นสุด หญิงสาวตอบสนองเขาได้อย่างคลั่งไคล้และเต็มที่
“ไปข้างในกันเถอะ”
“แต่ฝ้ายยังไม่ได้อาบน้ำเลยพี่ภัฏ”
“เดี๋ยวพี่อาบให้”
สิ้นเสียงเขาก็อุ้มร่างเธอมาที่เตียงนอน ก่อนจะสลัดผ้าเช็ดตัวสีขาวของโรงแรมที่พันร่างเขาเอาไว้ทิ้งไป ร่างกายเธอถูกทาบทับด้วยร่างหนาจนรู้สึกว่าร่างของเขาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง มือของเขาทำงานได้อย่างคล่องแคล่ว
กระดุมเสื้อของเธอถูกเขาปลดออกทีละเม็ดจนสาบเสื้อแยกออกจากกัน นรภัฏเลื่อนเสื้อเชิ้ตของหญิงสาวออกจากแขนของเธอให้ล่วงสู่พื้น เขาหายใจหนักหน่วง ดวงตาคมดื่มด่ำลึกซึ้งไปที่ยอดอกอวบอันเต่งตึงภายใต้บราเซียร์ตัวเก่งของเธอ
“พี่ขอชิมหน่อยได้มั้ย..ที่รัก” เขาเอื้อมมือไปปลดตะขอเสื้อชั้นในของเธอออก ก่อนจะก้มศีรษะลงไปอย่างช้าๆ แล้วดูดดูนปลายยอดถันชูชันที่กำลังตื่นตัวแข็งเป็นไต จนเธอร้องครางออกมาด้วยความปรารถนาแทบขาดใจ ก่อนจะรับรู้ได้ถึงความแข็งขึงที่ดุนดันอยู่ทางด้านล่าง
ปภาวรินทร์สูดหายใจ ลึก ๆ จนเต้านมอวบของเธอสั่นไหว เขาเงยหน้าขึ้นสบตาอันเร่าร้อนของหญิงสาว ดวงตาของเขาเองดูซ่อนเร้นอย่างประหลาด ก่อนจะค่อยๆ จูบเบา ๆ ไปที่เนินอกอวบของเธอ
“ฝ้ายจ๋า ฝ้ายเป็นของพี่นะ” เขาครางบอก ส่วนมือก็ยังทำงานอย่างลุกลี้ลุกลนอยู่ที่ซิบกางเกงยีนของหญิงสาว เธออึ้งไปเนิ่นนาน แล้วค่อยๆ กวาดวงแขนโอบรอบคอเขาไว้
“ค่ะ ถ้านั่นเป็นสิ่งที่พี่ภัฏต้องการ” เธอพูดเสียงสะท้าน สายตาสบตาเขาด้วยความไว้วางใจ อย่างเปี่ยมล้น
สายตาร้อนเร่าของเขาเผยให้เห็นความต้องการอันสุดแสนทรมาน และแล้วประกายวับชวนใจหวาม ก็ค่อยๆ เลือนหายไปจากดวงตาคมของเขา มือหนาเอื้อมมาประคองทรวงอกอวบอิ่มของเธอไว้อย่างอ่อนโยน
ตอนที่ 33 ยัดเยียดความเป็นผัว NCภาณุวัฒน์พลิกร่างเพื่อปลดตะข้อกางเกงยีนสีเข้มของเขาออก ก่อนจะค่อยๆ ดึงมันออกไปให้พ้นจากขา ตามด้วยเสื้อเชิ้ดที่ถูกถอดออกอย่างรวดเร็วในเวลาต่อมาแม้แก่นกายกลางลำตัวจะยังมีประการขวางกั้นอยู่ แต่เขาก็สามารถใช้มันดุนดันร่องสวาทของเธอจนมันชื้นแฉะได้“อ๊ะ ถอดออกสิ มันจะเลอะกางเกงชั้นในคุณนะ” เธอบอกเขาเมื่อไม่สามารถอดทนต่อแรงกระตุ้นของชายหนุ่มได้ภาณุวัฒน์ก้มลงไปยกเรียวขางามให้ตั้งขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม มันประจักษ์ต่อสายตา น้ำเมือกของเธอไหลนองด้วยความเสียว ร่างกายกระตุกอยู่ตลอดเวลา ขนาดว่ายังไม่ถูกกระตุ้น ภาพร่องสวาทขาวเนียนเกลี้ยงเกลามันทำให้เขาแทบอดใจไม่ไหว ก่อนที่สมองจะเริ่มจินตนาการเอาไว้ว่าเธอต้องฟิตมากๆ อย่างไม่ต้องสงสัย สีข้างในแดงสดตามแบบฉบับของสาวลูกครึ่ง ไรขนอ่อนตามร่างกายลุกชูชัน จากนั้นปลายลิ้นร้อนก็ตวัดไปที่ติ่งเสียวของเธออย่างแผ่วเบา“อ๊ะ คุณนุ ฉันยอมแล้ว อย่าเลียฉันอีกเลย”“ภายในของคุณ คุณสวยงามมาก ผมอยากเป็นเจ้าของ แล้วคุณต้องเป็นของผมคนเดียว..ซาซ่า” ภาณุวัฒน์พร่ำเพ้อออกมาอย่างคนที่ตกอยู่ในภวังค์ห้วงเสน่หาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น เมื่อเนินเนื้อสาวจุดหวงแ
ตอนที่ 32 สอนสวาทสาวลูกครึ่ง NCลูกครึ่งสาวถูกโลมเลียไปทั่วร่างจนรู้สึกเคลิบเคลิ้มและลืมเลือนการต่อต้านเขาไปเสียสนิท ดวงตากลมโตหลับพริ้ม ริมฝีปากห่อเปล่งเสียงครวญครางออกมา ปทุมถันคู่งามสัมผัสความเย็นจากเครื่องปรับอากาศเพียงครู่เดียวก็ต้องอุ่นจนร้อนเมื่อยอดปทุมสีชมพูอ่อนถูกดูดกลืนเข้าอุ้งปากร้อน หญิงสาวผวาเฮือกเมื่อชายหนุ่มแกล้งดูดเม้มแรงๆ“เสียวเหรอคนสวย รับประกันว่าจะได้เจอความเสียวจากผมอีกเยอะ” ภาณุวัฒน์ปลดเข็มขัดที่รัดข้อมือของเธอออก เพราะรู้ว่าเธอไม่กล้าขัดขืน“อ๊ะ อย่าค่ะ ปล่อยซาซ่าเดี๋ยวนี้” เสียงเธอแหบแห้งแผ่วเบาจนไม่หลงเหลือที่ห้ามอะไรคนที่ล่วงเกินเธอได้เลยสักนิด ภาณุวัฒน์ค่อยๆ ผละออกจากเต้านมอวบเต่งตึงของหญิงสาว“ทำไมครับ ทนไม่ได้เหรอ อยากครางก็ครางออกมาสิผมไม่ว่าหรอก เสียวก็บอกกันตรง ๆ” เขาบอกเธออย่างท้าทาย เรียวปากสวยที่ตอนนี้มันสวยน่าจูบมากในสายตาเขา ในเมื่อมันทั้งอิ่มเอิบและแดงจนเขาอดไม่ได้ที่จะต้องประทับริมฝีปากแนบสนิทลงไปอีกครั้งด้วยความเร่าร้อนหญิงสาวเม้มปากสนิทแน่น แต่ขณะที่เธอกำลังจะขาดอากาศเธอก็เผยอริมฝีปากออกมา จนทำให้ลิ้นสากพุ่งเข้าไปภายใน“อื้มมมมม!!!!” เสียงที
ตอนที่ 31 สั่งสอน NCพอมาถึงห้องอะเล็กซานดราก็โวยวายตรงเข้าทุบตีภานุวัฒน์ที่ทั้งเขาไม่รู้เรื่องรู้ราว โดยอะเล็กซานดราใส่ร้ายว่าภานุวัฒน์เป็นคนโทรบอกให้นรภัฏรู้ตัว เขาก็เลยไม่มางานนี้“ผมได้โทรบอก พี่ภัฏเค้าอาจจะรู้ก่อนก็ได้ว่าคุณจะมา” เธอวางแผนไว้ดิบดีสำหรับโอกาสที่จะได้พบกันอีกครั้งโดยไม่ต้องออกหน้าเอง แต่ให้เอกรินทร์รุ่นพี่คนสนิทของเขาเป็นคนชวน เธอมั่นใจว่ายังไงเขาต้องมาสำหรับงานในครั้งนี้ แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง“แกต้องรับผิดชอบไอ้นุ แกทำฉันเสียแผน ฮื้ยย!!!” เธอทุบเขาตลอด จนถูกรั้งข้อมือบางเอาไว้ให้หยุดการกระทำ“คุณมีแผนอะไร”“แผนจับเค้าน่ะสิ”“เลิกทำเลว ๆ ซะที เค้าไม่รักก็คือไม่รัก” อะเล็กซานดราอุตส่าห์แต่งตัวทำสวยตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า และกะว่าพอคืนนี้นรภัฏเมาเต็มที่ เธอก็จะลากเขาขึ้นห้องแล้วถ่ายคลิปแบลคเมล์ จับเขาให้อยู่หมัด แต่เขากลับไม่มางานสำคัญแบบนี้ คิดแล้วเธอก็เจ็บใจ แต่ตอนนี้เธอดิ้นอยู่ในอ้อมกอดของภานุวัฒน์“อยากมีมากเหรอไง..ผัว ได้เดี๋ยวฉันจะเป็นผัว ชั่วคราวให้!!!”นรภัฏตัดสินใจขับรถกลับบ้านและไม่อยากไปนอนค้างที่คอนโดของตัวเอง แต่คืนนี้โชคดีที่มารดาของเขาอยู่บ้าน“ภัฏเหรอล
ตอนที่ 30 Mission failedนานแล้วที่นรภัฏไม่ได้เจอกับรุ่นพี่คนนี้ และด้วยความเกรงใจนรภัฏคงไม่กล้าปฏิเสธ และวันนี้เอกรินทร์ก็ได้มีโอกาสมาหานรภัฏถึงที่ทำงานของเขา แต่ไม่พบกับปภาวรินทร์ เพราะวันนี้ภีรดาพาเธอไปลองชุดแต่งงาน“สวัสดีครับพี่ต๊อบ โห!..ไม่เจอกันตั้งนาน พี่สบายดีมั้ยครับ” นรภัฏทักทายรุ่นพี่ที่แวะมาเยี่ยมถึงที่ทำงาน แต่ภาณุวัฒน์ได้บอกเขาเรื่องนี้แล้ว“สบายดี...พี่คิดไม่ถึงเลยว่า แกคิดจะแต่งงานกับเค้าด้วย”“โห่..พี่ ยังไงถ้าผมเจอคนที่ใช่ ผมก็แต่งอยู่แล้วครับ แต่ยังไงพี่ต้องมางานแต่งผมให้ได้นะครับ”“ไม่มีปัญหาไอ้เสือ แล้ววันนี้แฟนแกไปไหนซะละ”“เธอออกไปลองชุดเจ้าสาวกับยัยพริมครับ เดี๋ยวบ่าย ๆ คงกลับ”“ยังไงวันศุกร์นี้ก็อย่าลืมนะ งานนี้เพื่อนพี่ ๆ น้อง ๆ ต้องการฉลองก่อนแต่งให้แก แล้วเจอกันที่เดิมล่ะ”“ครับพี่”พอถึงเย็นวันศุกร์นรภัฏก็ตั้งใจไปตามนัดของเอกรินทร์ เขาบอกให้ภาณุวัฒน์ล่วงหน้าไปก่อน แต่พอไปถึงกำลังจะเดินเข้าไปภายในห้องจัดเลี้ยง นรภัฏก็แอบเห็นอะเล็กซานดราเดินเข้าห้องนั้นไปก่อนหน้าเขา นรภัฏคิดว่าตัวเองตาฝาดและเดาว่ามันเป็นไปไม่ได้ จากนั้นเขาจึงลงมือพิสูจน์ เพราะในห้องนั้นมันเ
ตอนที่ 29 ว่าที่ลูกสะใภ้หลายวันต่อมาหลังจากนรภัฏเปิดตัวปภาวรินทร์แฟนสาว เช้าวันนี้เขาก็จูงมือเธอเดินเข้าไปในออฟฟิศพร้อมกัน พนักงานหลายคนยิ้มรับ และทักทายเธอกันทั่วหน้า คงเป็นความรักที่หวานชื่นของนรภัฏและปภาวรินทร์ที่สามารถปรับความรู้สึกพนักงานในออฟฟิศได้อย่างรวดเร็วถึงเพียงนี้ แม้ก่อนจะมีใครต่อใครคิดว่า นรภัฏจะไม่มีทางคบหากับเลขาฯ สาวคนนี้ในฐานะคนรักได้ เพราะนรภัฏนั้นทั้งหล่อทั้งรวยที่มีพร้อมทุกอย่าง จะมาลงเอยกับลูกน้องตัวเองที่เป็นแค่เลขาฯ จน ๆ คนหนึ่งได้อย่างไร มันไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวงปภาวรินทร์ตรวจดูความเรียบร้อยของตัวเองในกระจก หลังเลิกงานวันนี้นรภัฏจะพาเธอไปหามารดาของเขา นรภัฏขับรถมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าบ้านหลังใหญ่มีรั้วสูง เด็กรับใช้ที่อยู่บริเวณนั้นก็รีบเดินมากดรีโมทเพื่อเปิดประตูให้นรภัฏขับรถเข้าบ้านทันทีปภาวรินทร์มองไปรอบๆ ด้วยความตื่นตาตื่นใจ บ้านหลังเดิมที่เมื่อห้าปีที่แล้ว เธอมาหานรภัฏที่นี่ เพื่อจะบอกกับเขาว่า..เธอยกเลิกหมั้นกับเจ้าสัวปรเมศวร์แล้วบ้านหลังใหญ่ในเมือง มีบริเวณกว้างขวาง ร่มรื่นด้วยต้นไม้ มีสระว่ายน้ำ มีมุมพักผ่อนหย่อนใจ ไม่ได้อยู่ในสลัมเหมือนอย่างก
ตอนที่ 28 เปิดตัวภรรยาลับร่างระหงได้ส่วนในชุดทำงานกระโปรงบานสีครีมอ่อน ๆ ที่ก้าวลงจากรถพร้อมชายหนุ่มร่างสูงที่ดูสง่าผ่าเผย ทั้งคู่ตกเป็นเป้าสายตาของชาวบ้านในระแวกนั้น โดยเฉพาะร้านขายของชำของป้าดาที่มีกลุ่มวัยรุ่นและวัยทำงาน นั่งดื่มกันอยู่หน้าร้าน ก่อนที่หญิงชราเจ้าของร้านจะร้องทักหญิงสาวที่กำลังจะเดินเข้าบ้าน“ฝ้ายเองรึ! แหม่!!!..ป้าก็นึกว่าใคร เดี๋ยวนี้มีแฟนมาส่งประจำเลยนะ”“ยังไม่ปิดร้านอีกเหรอคะป้า” เมื่อเธอร่ำลาแฟนหนุ่มเสร็จเรียบร้อยจึงหันมาทักทายหญิงชราที่บ้านติดกัน“ป้าก็กำลังจะปิดเนี่ยแหละแต่ไอ้พวกนี้สิ ยังนั่งโก๊งเหล้ากันอยู่เล้ย! เอ่อ..แล้วเมื่อตอนเย็นเห็นผู้หญิงแต่งตัวสวยเชียวนะ..มาหาคุณยายของฝ้าย ป้าก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย คงไม่ใช่คนแถวนี้หรอก” ปภาวรินทร์ทำหน้างง แต่เธอไม่ได้ถามต่อ ก่อนจะเดินเข้าบ้านไปกลุ่มชาวบ้านที่นั่งจับกลุ่มโก๊งเหล้ากันอยู่ในร้านของป้าดา เมื่อหญิงสาวเดินเข้าไปในบ้าน นรภัฏก็ขับรถออกไป จากนั้นเสียงวิพากษ์วิจารณ์ทั้งหลายก็ดังตามมา“สงสัยจะรวยไม่ใช่เล่นนะแม่ แฟนของฝ้ายคนนี้” สวยลูกสาวคนเล็กของป้าดาเอ่ยกับมารดาของเธอ ในใจก็นึกอิจฉา เพรา







