Share

Chapter17

last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-26 01:03:26

Chapter17

“ขอบใจมากนะที่บอกเรื่องนี้กับฉัน” เถ้าแก่สันต์บอกชุติมา “ตอนนี้หนูออกไปข้างนอกก่อนนะ ฉันอยากคุยกันแค่สี่คน” ชุติมาเดินออกจากห้องนั่งเล่นแต่โดยดี เถ้าแก่สันต์เดินไปยังประตูห้องแล้วจัดการล็อคมัน ราวกับว่าไม่อยากให้ใครเข้ามาในห้องนี้ “ฉันรู้แล้วนะว่า จะทำยังไงไม่ให้ลูกของเราทะเลาะกัน แล้วเป็นไปตามที่เราต้องการ”

“ยังไงเถ้าแก่” ปานวาดถามสามี เถ้าแก่สันต์ยิ้มก่อนตอบ

“ก็วิธีนี้ไง...” สามคนที่นั่งอยู่ในห้องอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าเถ้าแก่สันต์จะใช้วิธีนี้ “มันเป็นวิธีเดียวที่ทำให้ลูกของเราไม่ทะเลาะกันหรือตบตีกันตาย หรือว่ามีใครมีวิธีที่ดีกว่านี้ล่ะ”

สามคนก็พากันเงียบ มองหน้าเถ้าแก่สันต์เป็นตาเดียว

“ไม่มี” ปานวาดคิดไม่ออก ตอบออกไปตรงๆ

“ถ้าไม่มีก็วิธีนี้แหละ ดีสุดแล้ว” เจ้าของแผนสรุป

“อืม ฉันเห็นด้วยกับเถ้าแก่” พจน์ตรองดูแล้วก็ไม่มีวิธีไหนดีเท่านี้ “ว่าแต่เถ้าแก่จะหาที่ว่าได้ยังไง”

“เรื่องนั้นไม่มีปัญหา เถ้าแก่สันต์ซะอย่าง เรื่องแค่นี้ขี้ปะติ๋ว” เถ้าแก่สันต์กระหยิ่มยิ้ม “แต่พวกเราต้องช่วยกันนะ อย่าให้ลูกของเร
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • เมียลับนายหัว   Chapter69

    Chapter69ส่วนสิงหนาททำงานอยู่ในโรงงาน เขากำลังพาตัวแทนจากเมืองจีนดูไม้ที่สั่งไว้ โดยมีสุชาติเป็นผู้ช่วยอธิบายเรื่องไม้ ทว่าสิบห้านาทีต่อมาเขาปลีกตัวเดินห่างจากกลุ่มลูกค้า โทรศัพท์หากัญญาภรณ์ผ่านทางไลน์ โทรแบบเห็นหน้ากัน ก่อนถามว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง จะเอาอะไรเพิ่มไหม เมื่อแน่ใจว่ากัญญาภรณ์สบายดี เขาจึงยุติการสนทนา และทำเช่นนี้ทุกสิบห้านาที ในขณะเดียวกัน คนงานชื่อเต้ยวัยยี่สิบสองปี คนงานที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ยี่สิบวันกำลังโทรศัพท์ถึงใครบางคน ก่อนรายงานบางอย่างให้ปลายสายรับรู้ จากนั้นก็เดินไปทำงานกับเพื่อนตามปกติราวสี่โมงเย็นสิงหนาทพากัญญาภรณ์กลับบ้าน แต่ก่อนกลับเขาแวะไปที่ร้านป้านิด ร้านขายของสดติดแอร์ที่มีทุกอย่างให้เลือกสรร ไม่ว่าจะเป็นเนื้อสัตว์ชนิดต่างๆ หมู ไก่ เนื้อ กุ้ง ปลาหมึก และปลาหลายชนิด ผักสดก็มีให้เลือกซื้อมากกว่ายี่สิบรายการ ของแห้งก็มีครบถ้วน กะปิ น้ำปลา ของที่ต้องใช้ในการปรุงอาหารก็มี ที่สำคัญมีปลาร้ารสชาติเยี่ยมที่ส่งตรงมาจากบ้านลูกสะใภ้ของป้านิดที่รับรองความอร่อยและสะอาด เหตุผลที่เขาแวะร้านป้านิดเพราะโทรมาสั่งปูจืดไว้เพื่อทำส้มตำไทยใส่ปูให้กัญญาภรณ์กินในวั

  • เมียลับนายหัว   Chapter68

    Chapter68หนึ่งเดือนต่อมา สิงหนาทเอาอกเอาใจกัญญาภรณ์เต็มที่ เขาทำตามที่แพทย์ทุกอย่าง ระมัดระวังตัวกัญญาภรณ์เต็มที่ จะลุกจะนั่งจะเดินก็ต้องมีเขาคอยประคอง สิงหนาทแทบไม่ได้ออกไปไหนเลย ขลุกอยู่กับกัญญาภรณ์ทั้งวัน หากมีงานด่วนจึงออกไปทำงาน อีกหน้าที่หนึ่งคือ ทำอาหารให้เธอกินทุกวัน ความอยากกินปลาร้าของกัญญาภรณ์คือหนึ่งในอาการแพ้ท้อง และเป็นอาหารที่ขาดไม่ได้ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องยาก สิงหนาทสรรหาเมนูที่ทำจากปลาร้ามาให้เธอกินทุกวัน ที่โปรดปรานที่สุดก็คงจะเป็นปลาร้าสับผัดกับต้มยำน้ำปลาร้า สองอย่างนี้กัญญาภรณ์กินได้ทุกวัน ทว่าสิงหนาทกลัวเมียจะเบื่อจึงเปลี่ยนเมนูไปเรื่อยๆ สุดท้ายก็ต้องมีสองอย่างนี้บนโต๊ะอาหาร เรื่องข้อตกลงระหว่างสิงหนาทกับกัญภาภรณ์ดูเหมือนทั้งคู่จะไม่พูดถึง หลังจากรู้ว่ากัญญาภรณ์ท้อง สิงหนาทห่างกับพรรณนาราไปโดยปริยาย จะมีเพียงการโทรพูดกันเท่านั้น เพราะเขาทุ่มเวลาดูแลภรรยาที่กำลังตั้งท้อง ที่ทำไม่ใช่เพราะเถ้าแก่สันต์บอก ทว่าสิงหนาททำเพราะอยากทำ ทำตามหน้าที่สามีที่ดี ซึ่งเขาก็มีความสุขในทุกเรื่องที่ทำให้กัญญาภรณ์ “เสร็จแล้วครับคุณแม่ ตำถาดแซ่บนั

  • เมียลับนายหัว   Chapter67

    Chapter67 สิงหนาทพยายามทำใจเย็น เขาตั้งใจว่าอีกห้านาทีถ้าไม่มีใครออกมาบอกอะไร เขาจะเข้าไปหาคำตอบด้วยตัวเองว่า กัญญาภรณ์เป็นอะไรมากหรือไม่ แต่รออีกแค่หนึ่งนาที กัญญาภรณ์นั่งรถวีนแชร์ออกมาจากห้องฉุกเฉิน “เธอเป็นไงบ้าง” สิงหนาทรีบเดินไปถามกัญญาภรณ์ที่นั่งยิ้มอยู่บนรถวีนแชร์ เธอไม่ตอบแต่กลับยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งให้เขา “อะไร” “ฉันท้องค่ะประมาณสี่สัปดาห์”สิงหนาทอ้าปากค้างมองหน้ากัญญาภรณ์ที่ส่งยิ้มให้ ความรู้สึกของเขาตอนนี้มีเพียงอย่างเดียวคือ ดีใจ สิงหนาทดีใจมากที่กัญญาภรณ์ท้อง ใบหน้าเขาเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม ทรุดกายนั่งคุกเข่าตรงหน้าเธอ ก่อนสวมกอดกัญญาภรณ์ไว้แน่น “ฉันดีใจที่สุดที่เรามีลูกด้วยกัน” กัญญาภรณ์ยิ้ม สวมกอดกลับร่างหนา “ฉันก็ดีใจค่ะ” เป็นความรู้สึกจากใจเธอเช่นกัน “แล้วฉันต้องทำไงต่อ ต้องทำอะไรบ้าง” สิงหนาททำอะไรไม่ถูก เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มตรงไหน “ก่อนอื่นต้องพาคุณแม่ไปฝากท้องค่ะ” คนตอบคือพยาบาล “ใช่ๆ ไปฝากท้อง ไปกันเลยนะ” สิงหนาทยิ้มไม่หุบ เป็นฝ่ายเข็นรถวีนแชร์ไปยังแผนกสุตินารีที่อยู่ชั้นสี่ของโรงพยาบาล

  • เมียลับนายหัว   Chapter66

    Chapter66น้อมร้องเรียกคนให้ช่วย เพราะตัวเองคงช่วยไม่ได้แน่ มั่นเป็นผู้ชายร่างสูงโปร่ง ผลักตนเมื่อกี้ยังกระเด็น น้อมหันไปมองคนงานอีกสองคนที่ตอนนี้นอนหลับเพราะฤทธิ์เหล้าคงช่วยอะไรไม่ได้ น้อมจึงตัดสินใจไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่น ขณะที่น้อมวิ่งไปตามคนมาช่วย กัญญภรณ์ก็ปล่อยแม่ไม้มวยไทยใส่ร่างมั่นสิงหนาทกับสุชาติเดินมาหยุดตรงคอกม้าที่อยู่ห่างจากบ้านพักคนงานหนึ่งร้อยเมตร ทั้งสองมาดูคอกม้าเพื่อปรับปรุงใหม่หลังจากไม่ได้จัดการมาหลายปี ทั้งสองได้ยินเสียงแว่วๆ ว่าช่วยด้วย ช่วยด้วย สองเจ้านายลูกน้องจึงหันไปมองต้นเสียงที่วิ่งกระหืดกระหอบ ราวกับหนีใครมา“เป็นอะไรน้อม แล้ววิ่งหนีใครมา” สุชาติถาม “มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”“ไม่ได้วิ่งหนีจ้ะ วิ่งมาตามให้ไปช่วยคุณแพร ตอนนี้มั่นทำร้ายคุณแพรจ้ะที่บ้านพักคนงาน”น้อมตอบ ยังไม่ทันที่น้อมจะตอบจบประโยค สิงหนาทก้าวเท้าวิ่งไปยังบ้านพักคนงานเป็นคนแรก ตามด้วยสุชาติและลูกน้องที่อยู่ตรงคอกม้า รั้งท้ายด้วยน้อมที่วิ่งแทบไม่ไหว“ไอ้มั่น...”สิงหนาทตะโกนชื่อมั่นดังลั่น หัวใจเขาเต้นแรงเมื่อได้ยินคำบอกเล่าจากปากน้อม เขาวิ่งมาที่นี่ด้วยความเร็วทั้งหมดที่มี พอมาถึงก็ต้องหยุด

  • เมียลับนายหัว   Chapter65

    Chapter65“คุณแพรไม่เบื่อปลาร้าสับผัดหรือคะ คุณแพรกินติดต่อกันหลายวันแล้วนะคะ”ส้มฉุนบอกขณะจัดอาหารใส่ปิ่นโตไปให้กัญญาภรณ์กินที่โรงงาน “ไม่เบื่อเลยกินทุกวันยังได้” กัญญาภรณ์ติดใจฝีมือการทำอาหารของสิงหนาทมาก โดยเฉพาะปลาร้าสับผัก เมนูที่เธอไม่เคยกินมาก่อน แล้วนับตั้งแต่วันนั้นสิงหนาททำกับข้าวให้เธอกินทุกวัน มื้อกลางวันบ้าง มื้อเย็นบ้าง แต่จะทำปลาร้าสับผักให้เธอทุกวันในตอนเช้า ใส่ปิ่นโตไปกินกลางวันที่โรงงานหรือไม่ก็ที่ที่เขาไปทำงาน “แต่จะว่าไป นายหัวทำกับข้าวอร่อยมากค่ะ สมฉุนกับหนูอายไปเลย” ส้มโอบอก “ฉันก็อายด้วย เพราะฉันทำกับข้าวไม่เป็น เก่งแต่ทอดไข่ดาว ไข่เจียว” กัญญาภรณ์บอกเสียงอ่อน “ฉันว่านะ สมัยนี้ผู้หญิงทำกับข้าวไม่เป็นก็ไม่แปลกเนอะ” “จ้ะ ไม่แปลกเลย” คนพูดคือสิงหนาทที่เดินเข้ามาในห้องครัว “มัวแต่โม้อยู่นั่นแหละ ไปกันได้แล้ว วันนี้มีประชุมด้วย” “อ่ะ ถือด้วย” กัญญาภรณ์ยื่นปิ่นโตกับถุงที่มีกล่องใส่ผักหลายชนิดส่งให้สิงหนาท “ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูถือไปให้ค่ะ” ส้มฉุนอาสา “ไม่ต้อง ฉันถือไปเองดีกว่า เธอจะได้ทำงานอื่น” สิ

  • เมียลับนายหัว   Chapter64

    Chapter64หนึ่งสัปดาห์ต่อมา นับตั้งแต่เถ้าแก่สันต์กับสิงหนาททะเลาะกัน บรรยากาศภายในบ้านก็อึมครึม สองพ่อลูกไม่คุยกัน แต่ยังนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะเดียวกันได้ ทำราวกับว่าต่างคนต่างอยู่ส่วนความสัมพันธ์ระหว่างสิงหนาทกับกัญญาภรณ์ดูจะแตกต่างไป เป็นเพราะคืนนั้นกัญญาภรณ์ได้พูดเปิดอกกับเขา “ฉันมีเรื่องจะพูดกับคุณ” เมื่อกัญญาภรณ์เข้ามาในห้องแล้วไม่พบเขา เธอเดินหาจนทั่วจนกระทั่งมาเจอสิงหนาทนั่งมองอยู่ตรงระเบียง เธอพูดขณะทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัว “ฉันเป็นคนตรงๆ มีอะไรก็พูดกันให้รู้เรื่อง เพราะถ้าไม่พูดเราก็จะไม่เข้าใจกัน ซึ่งฉันไม่ชอบ ฉันอึดอัด” “เธอจะพูดเรื่องอะไร” “เรื่องของคุณกับเรื่องของเรา” กัญญาภรณ์ตอบ “ฉันรู้เรื่องคุณกับผู้หญิงที่ชื่อปริมแล้วนะ และเห็นคุณที่ถูกพ่อทำแบบนั้น” สิงหนาทมองหน้าคนพูด ก่อนหันหน้าไปสนใจเบื้องหน้าที่ไม่มีอะไรให้มองนอกจากต้นไม้กับแสงไฟนีออนที่เปิดทิ้งไว้ในสนามหญ้า “ก็พูดมาสิ” “ฉันรู้ว่าคุณยังรักปริมอยู่แล้วต้องการเธอเป็นเมีย” กัญญาภรณ์เจ็บจี๊ดกลางใจกับประโยคที่ตนเองพูด สิงหนาทหันมามองคนพูดอีกครั้

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status