LOGINShare
ตอนที่ 8 บัดดี้
Last Updated:
2025-02-25 23:40:05ห้องอาหารของโรงแรมที่นี่ปิดในเวลา 10.30 น. ปลายฟ้าจึงไม่ได้รีบร้อนเท่าไหร่เพราะวันนี้เธอมีเวลาว่างตลอดทั้งวัน โปรแกรมเที่ยวก็ไม่มีอะไรมาก หญิงสาวคิดว่าจะเช่าจักรยานยนต์ซักคันและขี่เที่ยวบริเวณตัวเมือง ส่วนตอนเย็นก็คิดว่าจะไปดูพระอาทิตย์ตกดินที่แหลมพรหมเทพ
เธอลงมาที่ห้องอาหารในเวลา 9 โมงกว่า เมื่อตักอาหารเช้าแล้วก็เดินไปหาที่นั่งยังทานเงียบๆ ยังทานอาหารที่ตักมาได้ไม่ถึงครึ่งก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังยืนอยู่ด้านหน้าโต๊ะนั่งอยู่
“พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม”
ปลายฟ้าเงยหน้าขึ้นแล้วก็ยิ้มเมื่อเห็นว่าผู้ชายคนนี้คือพี่แดน คนที่เธอนั่งคุยกับเขาอยู่หลายชั่วโมง
“ได้ค่ะ พี่เพิ่งมาเหมือนกันเหรอคะ”
“ครับ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเท่าไหร่”
“ฟ้าล่ะ หลับสบายดีไหม”
“ฟ้าหลับเป็นตายเลยค่ะ สงสัยจะดื่มไปเยอะ”
“แล้วเช้านี้เป็นไงบ้างล่ะ ปวดหัวไหม”
“ไม่ค่ะ เช้านี้ก็ปกติดีว่า แต่พี่แดนล่ะคะแฮงค์หรือเปล่า”
“ไม่หรอกน่าเบียร์แค่นั้นทำอะไรพี่ไม่ได้หรอก วันนี้แพลนไปเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะฟ้า” แดเนียลถามขณะตักอาหารเข้าปากอย่างไม่รีบร้อน
“ว่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์แล้วก็ขี่เที่ยวรอบๆ เมืองค่ะ”
“ฟังดูน่าสนใจดีนะ”
“แล้วพี่แดนล่ะคะ มีแพลนไปไหนบ้าง พี่มาถึงที่นี่ก่อนฟ้าสองวันคงเที่ยวทั่วแล้วสิคะ”
“เพิ่งได้เที่ยวไม่กี่ที่เอง วันแรกที่มาถึงก็นอนอย่างเดียวเลยเพิ่งจะออกเที่ยวเมื่อวาน”
“มีที่ไหนน่าสนใจบ้างคะฟ้า ไม่ได้มาภูเก็ตนานแล้ว”
“ก็มีหลายที่นะ ถ้าไม่ติดปัญหาอะไรเราไปเที่ยวด้วยกันไหมล่ะ”
ปลายฟ้าไม่รู้จะตัดสินใจยังไง ใจหนึ่งก็อยากเที่ยวคนเดียวอยากสนุกให้เต็มที่แต่อีกใจก็อยากจะมีคนเที่ยวด้วยเพราะบางครั้งการไปนั่งคาเฟ่คนเดียวมันก็รู้สึกแปลกๆ
“ถ้าฟ้าไม่สะดวกใจก็ไม่เป็นไรนะ เราต่างคนต่างเที่ยวก็ได้” แดเนียลเห็นเธอมีท่าทางอึดก็เลยไม่อยากจะรบกวน
“เปล่าหรอกค่ะ ฟ้ากำลังคิดว่าการมีเพื่อนเที่ยวก็ดีเหมือนกัน”
“พี่ขอถามฟ้าให้หน่อยสิ ทำไมถึงตัดสินใจมาเที่ยวคนเดียว”
“ก็อย่างที่ฟ้าเล่าไปเมื่อคืนเลยค่ะ เพื่อนๆ เขาก็ไปเที่ยวกับแฟนกันหมดส่วนพ่อแม่ก็ไปทำงาน”
“แล้วจะอึดอัดไหมถ้าพี่จะไปด้วย”
“มันก็ไม่เชิงอึดอัดหรอกค่ะ เอาจริงๆ นะคะ ตอนแรกหนูกะว่ามาเที่ยวที่นี่คนเดียวจะสนุกให้สุดเหวี่ยงและจะทำทุกอย่างให้มันสุดโลกไปเลยเพราะยังไงก็ไม่มีคนรู้จักที่นี่อยู่แล้ว”
“อ๋อ ก็เลยไม่อยากไปกับพี่ใช่ไหมล่ะ”
“ค่ะ”
“ฟ้าจะกลัวอะไร เราเที่ยวเสร็จก็ต่างคนต่างแยกย้ายฟ้าก็สนุกได้เต็มที่เลย พี่เองก็จะปลดปล่อยอารมณ์ให้เต็มที่เหมือนกันกลับไปจะได้ลุยงานต่อ”
“นั่นสินะคะ” ปลายฟ้าคิดตามที่เขาพูดเธอไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้วเขาก็คือนักท่องเที่ยวคนหนึ่งส่วนเธอก็คือนักท่องเที่ยว
“หนูไปเที่ยวกับพี่ก็ได้ค่ะ แล้วพี่มีแพลนว่ายังไงบ้าง”
“จริงๆ แล้ววันนี้พี่ว่าจะเช่ามอเตอร์ไซค์ขับรถเที่ยวรอบเมือง แวะถ่ายรูปบ้างแวะหาอะไรกินบ้างฟ้าคิดว่าแบบนี้โอเคไหม”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ วันนี้เราเที่ยวในเมืองก่อนตอนเย็นไปแหลมพรหมเทพกันไหม”
“ได้นะ เราเที่ยวในเมืองกันสักสองวันแล้ววันมะรืนไปดำน้ำกันไหมเขามีทัวร์ไปดำน้ำด้วย”
“ดีเหมือนกันค่ะ ฟ้าเองก็อยากไปแต่ไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ หนูกลัวไม่สนุกก็เลยยังไม่ได้จองทัวร์เลย”
“ทำไมว่ายน้ำไม่เป็นเหรอ”
“เป็นค่ะแต่มันรู้สึกแปลกๆ เพราะไปทำกิจกรรมแบบนั้นส่วนใหญ่เขาจะมากันเป็นคู่หรือไม่ก็มากันเป็นกลุ่มไปคนเดียวมันก็จะเขินๆ หน่อย”
“ตอนนี้เราไม่มีตอนนี้เราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้วนี่ ระหว่างนี้เราสองคนเป็นบัดดี้เที่ยวกันตกลงไหมล่ะ” เพราะชอบในความสดใสร่าเริงด้วยความเปิดเผยของปลายฟ้าแดเนียลจึงชวนหญิงสาวเที่ยวอย่างน้อยเขาก็จะได้ไม่เหงาและคิดถึงเรื่องเดิมๆ อีก
“พี่แน่ใจนะคะจะเป็นบัดดี้กับหนู”
“ทำไมล่ะหรือฟ้าคิดว่าเที่ยวกับพี่มันจะน่าเบื่อ”
“ไม่ใช่แบบนั้นหรอกค่ะ หนูกลัวพี่จะเบื่อหนูมากกว่า”
“ลองบอกมาสิว่าทำไมพี่ถึงจะเบื่อ”
“หนูค่อนข้างจะงี่เง่านิดหน่อยค่ะ บางครั้งก็เอาแต่ใจตัวเอง”
“พี่เข้าใจนะมันเป็นนิสัยของผู้หญิงที่จะงี่เง่ากับเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง”
“แล้วแฟนเก่าพี่งี่เง่าไหมคะ”
“ก็ประมาณหนึ่งแหละ แต่ในเมื่อเรารักเขาแล้วเรื่องงี่เง่าของเคขาเราก็มองเป็นเรื่องน่ารัก”
“โห...พี่แดนน่ารักและใจดีแบบนี้เขาไม่น่าทิ้งพี่แดนไปเลยนะคะ” ปลายฟ้าพูดโดยไม่ได้คิดอะไรแต่คนฟังสีหน้าสลดลงไปเล็กน้อย
“หนูขอโทษค่ะ” หญิงสาวรีบกล่าวขอโทษเมื่อเห็นเขาเงียบไป
“พี่ไม่เป็นอะไรหรอก”
“พี่แดนคงยังเจ็บอยู่ไหมคะ”
“มันไม่ได้เจ็บเท่าไหร่หรอกนะฟ้า แต่พี่แค่รู้สึกเสียดายเวลา”
“หนูว่าพี่อย่าคิดมากไปเลยค่ะ หน้าตาดีๆ อย่างพี่เดี๋ยวก็หาแฟนใหม่ได้”
“พี่คิดว่าจะพักเรื่องแฟนไปก่อนโฟกัสเรื่องงานดีกว่า”
“แล้วกลับไปทำงานจะไม่เหงาเหรอคะ”
“มันก็คงจะเหงาบ้าง แต่พี่โตแล้วคิดว่ายังไงก็น่าจะปรับตัวให้ชินกับมันได้แล้วฟ้าล่ะปิดเทอมอีกตั้งหลายเดือนไม่เหงาแย่เหรอ”
“ก็คงจะเหงาค่ะ แต่หนูว่ากลับจากภูเก็ตจะไปช่วยพ่อกับแม่ทำงานดีกว่า อย่างน้อยก็ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์”
“คิดได้แบบนี้ก็ดีแต่อย่าปล่อยให้ตัวเองเหงาจนเป็นโรคซึมเศร้าก็แล้วกัน”
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ หนูยังมีพ่อมีแม่ และเพื่อนให้โทรหาพี่นั่นแหละกลับไปจะเหงาเอานะคะ”
“ถ้าเหงาเราไลน์คุยกันดีไหม” เขาถามไปแบบนั้นเพราะคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกแดเนียลอยากมีใครสักคนที่คุยได้ทุกเรื่อง
ชายหนุ่มไม่ได้บอกปลายฟ้าว่างานใหม่ที่เขากำลังจะเริ่มทำนั้นอยู่ที่กรุงเทพเพราะคิดว่ายังไงคงไม่ได้เจอกันอีกแน่ๆ
“ก็ดีเหมือนกันนะคะ เราไลน์คุยกันได้”
ปลายฟ้าแลกไลน์กับแดเนียลก่อนจะนั่งทานอาหารต่อจนกระทั่งใกล้ถึงเวลาห้องอาหารปิด ทั้งสองคนแยกย้ายไปเตรียมก่อนจะนัดกันอีกครั้งในเวลาเที่ยง
Latest chapter
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 37 ตอนจบ
พิธีแต่งงานเล็กๆ ถูกจัดขึ้นในโบสถ์ปลายฟ้าสวมชุดเจ้าสาวสีขาวแดเนียลสวมสูทสีน้ำเงินเข้มหลังจากสาบานตนกับบาทหลวงในโบสถ์แล้วแขกทุกคนรวมถึงเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็มาอย่างร้านอาหารเล็กๆ ซึ่งในรมิตรด้วยดอกไม้สดเพื่อเป็นการฉลองให้กับคู่บ่าวสาว แขกที่มาร่วมงานก็มีเพื่อนของเฮนรี่และลูกค้าของบริษัทที่ติดต่องานกันมานานไม่กี่คนเท่านั้นหลังจากอาหารมื้อพิเศษทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ เฮนรี่และภรรยามาส่งแดเนียลกับปลายฟ้าที่คอนโดมิเนียมของชายหนุ่ม“พ่อจะให้เวลาอยู่ด้วยกันแค่สองวันนะจากนั้นแดเนียล ต้องกลับไปทำงานกับพ่อ”“แค่สองวันเองเหรอคะพ่อ หนูไม่เจอพี่แดนตั้งนานและพอได้เจอกันก็มีเวลาอยู่ด้วยกันแค่นี้เอง” ปลายฟ้าเริ่มงอแงเพราะเธออยากจะอยู่กับคนรักนานกว่านี้“พ่อหมายถึงให้หนูอยู่ด้วยกันที่นี่สองวัน จากนั้นแดเนียลจะไปช่วยงานของพ่ออีกสองวัน แล้วเขาก็จะกลับเมืองไทยพร้อมหนูแบบนี้ตกลงไหม”“พี่แดนจะกลับเมืองไทยเหรอคะ”“พ่อให้พี่เขาไปดูบริษัทที่เมืองไทยเพราะตอนนี้กำลังจะเริ่มโปรเจกใหม่”“ใช้เวลานานไหมคะพ่อ”“ก็นานหลายเดือนเลย ฟ้าจะได้อยู่กับเขาอย่างเต็มที่”“ขอบคุณพ่อกับแม่มากนะคะ ขอบคุณที่เข้าใจหนูมากที่สุด”“วันนี้เห
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 36 ถูกคนรักหักหลัง
เมื่อทานอาหารเสร็จเฮนรี่ก็เป็นคนเริ่มต้นเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับปลายฟังเขาเล่าว่าตั้งแต่เจอกับแดเนียลที่เมืองไทยชายหนุ่มก็สารภาพว่าเขากำลังแอบคบหากับปลายฟ้าอยู่เมื่อเฮนรี่ไม่รู้ว่าเขาทำงานอะไรบ้างก็เลยลองชวนให้มาทำงานที่บริษัทจาก เพราะอยากจะให้ชายหนุ่มพิสูจน์ตัวเอง อยากรู้ว่าแดเนียลจะทำงานได้จริงอย่างที่พูดหรือเปล่า แต่พอได้ทำงานร่วมกันก็กลายเป็นว่าชายหนุ่มทำงานถูกใจเขามากช่วงนี้มีโปรเจกใหญ่ที่สิงคโปร์เฮนรี่ก็เลยชวนชายหนุ่มมาทำงานที่นี่อีกครั้ง มันเป็นช่วงปิดเทอมที่เขาว่างอย่างเต็มที่ ในทุกๆวันทั้งสองคนจึงช่วยกันทำงานอย่างหนักจนตอนนี้โปรเจกที่ร่วมกันทำก้เสร็จแล้วเฮนรี่พอใจในฝีมือของแดเนียลเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมพี่แดนไม่บอกหนูเลยล่ะ”เมื่อบิดามารดารู้ความจริงว่าเธอกับเขาคบกันแล้วปลายฟ้าก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเรียกเขาว่าอาจารย์แดเนียลอีกต่อไป“ฟ้าอย่าไปโทษว่าเป็นความผิดของอาจารย์เขาเลย เรื่องนี้พ่อเป็นคนบอกเขาเองว่าให้ติดต่อหนูไปแค่วันละครั้งก็พอ พ่อก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเขาเงียบหายไปลูกสาวพ่อจะเป็นยังไงบ้าง แล้วมันก็เป็นจริงอย่างที่คิด ลูกสาวลูกสาวพ่อเสียใจมากใช่ไหมที่จู่ๆ เขาก็ม
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 35 ผู้ชายไว้ใจไม่ได้
คุณเพ็ญนภาเลือกชุดเดรสสีครีมคอว้าวลึกด้านและด้านหลังเปลือยมาเกือบถึงบั้นท้ายให้กับลูกสาวใส่ไปทานอาหารเย็นกับบิดาและผู้ช่วยคนใหม่ ซึ่งปลายฟ้ารู้สึกว่าชุดที่เธอใส่อยู่นี้มันดูโตกว่าอายุมากๆ“แม่คะชุดที่หนูใส่มันเวอร์เกินไปไหม เราแค่ไปกินข้าวกับพ่อและผู้ช่วยของพ่อเองนะคะ ทำอย่างกับว่าจะไปออกงานกลางคืนยังงั้นแหละ”“ก็ร้านอาหารที่เราไปวันนี้มันค่อนข้างหรู เราก็ต้องแต่งตัวให้ ให้เกียรติสถานที่ด้วย อีกอย่างหนูจะเจอกับผู้ช่วยของพ่อเป็นครั้งแรกแม่ก็อยากให้เขาประทับใจและไม่มองว่าหนูเป็นเด็กกะโปโล”“หนูชักอยากจะเห็นแล้วสิว่าผู้ชายคนนี้มีดีมากมายขนาดไหนแม่ถึงได้อยากจะยกหนูใส่พานให้เขาแบบนี้”“แม่ไม่ได้คิดแบบนั้นนะลูก แม่ก็แค่เห็นว่าเขาเป็นคนดีแค่นั้นเอง ส่วนหนูจะชอบเขาจะคบกันต่อไหมมันก็เป็นเรื่องของหนู แต่ถ้าได้ทำความรู้จักกันไว้มันก็ไม่เสียหายอะไร อีกอย่างเขาก็เป็นผู้ช่วยของพ่อเขาต้องมาทำงานในบริษัทระหว่างที่หนูยังเรียนไม่จบและถ้าหนูเรียนจบแต่ถ้าหนูเรียนจบและไม่ถูกใจเขาหนูจะไล่เขาออกก็ได้ไม่มีปัญหาเลยแม่ให้หนูเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เองทั้งหมด” มารดาของปลายฟ้าพูดยาวเหยียดเพื่อโน้มน้าวให้ปลายฟ้ารู
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 34 คนหนึ่งหายไป
เมื่อมาถึงสนามบินสิงคโปร์มารดาของปลายฟ้าก็มารอรับ“แม่ขาหนูคิดถึงแม่จังค่ะ”“คิดถึงแม่มากจนร้องไห้ตาบวมเลยเหรอ”“ลูกนิดหน่อยค่ะ”“ตอนนี้หนูหิวมากๆ แม่พาหนูไปหาของอร่อยๆ กินหน่อยได้ไหมคะ”“ได้สิลูก” คุณเพ็ญนภาพาหญิงสาวไปทานอาหารและกลับเข้าที่พักในเวลาบ่าย“วันนี้เราจะไปช้อปปิ้งกันเลยไหม”“เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะวันนี้หนูอยากจะคุยกับแม่”“หนูมีเรื่องไม่สบายใจอะไรใช่ไหม”ปลายฟ้าขยับเข้าใกล้มารดาและกอดไว้แน่น“แม่ขาหนูขอโทษ”“ขอโทษแม่เรื่องอะไรลูก ไปทำอะไรผิดมาลองบอกแม่สิ”“หนูขอโทษที่เป็นเด็กไม่ดี ขอโทษที่ทำผิดหวังนะคะ”“ฟ้าเอาแต่ขอโทษและไม่บอกแม่ว่าไปทำอะไรผิดมา แล้วแม่จะรู้ไหมล่ะลูก”“แม่คะ ปิดเทอมครั้งที่แล้วหนูทำสิ่งที่ไม่ดีลงไปค่ะ”ปลายฟ้าเล่าเรื่องของตนเองกับแดเนียลให้มารดาฟังอย่างละเอียด เมื่อได้ระบายออกมาแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก“แม่อย่าโกรธหนูนะคะ ตอนนี้หนูสำนึกผิดแล้ว”“ไม่จ้ะ แม่ดีใจที่หนูกล้าพูดความจริง แต่อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะฟ้า”“ไม่แล้วค่ะ หนูเข็ดแล้ว”“แล้วหนูจะเอายังไงต่อล่ะลูก”“หนูตัดสินใจแล้วค่ะ หนูจะเลิกกับเขา” หญิงสาวบอกมารดาด้วยเสียงที่หนักแน่น“แล้วไม่เสียดาย
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 33 เหงากว่าไม่มีแฟน
ปลายฟ้ารู้สึกขัดใจมากๆ เมื่อแผนที่วางไว้ว่าจะไปเที่ยวด้วยกันพังลงไม่เป็นท่า เพราะลงอีกครั้ง เพราะแดเนียลมีงานด่วนเข้ามาทำให้เขาไม่สามารถไปเที่ยวกับเธอได้ ปลายฟ้าเลยต้องเหงาอยู่ที่คอนโดตามลำพัง ทั้งที่เป็นช่วงปิดเทอมแต่เขากลับเห็นว่างานสำคัญกว่าตนเอง“แม่ขาตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนคะ” ปลายฟ้าถามมารดาเมื่อเธอโทรศัพท์ หญิงสาวกำลังเหงามากและต้องการคุยกับใครสักคนเพราะตอนนี้เพื่อนของเธอก็ไม่มีใครว่างมาอยู่ด้วยเลย ทุกคนเอาเวลาไปเที่ยวและไปอยู่กับแฟนกันหมด“ตอนนี้แม่อยู่สิงคโปร์จ้ะลูก แม่มาทำงานกับพ่อแล้วหนูอยู่ที่ไหนล่ะฟ้า ปิดเทอมไม่ไปเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนเหรอ”“อยู่ที่ห้องค่ะแม่เหงามากๆ เพื่อนก็ไปเที่ยวกันแฟนกันหมดเลยค่ะ”“ฟ้ามาหาแม่ที่สิงคโปร์ไหม” เมื่อได้ยินเสียงอ้อนของลูกสาวคุณเพ็ญนภาก็รู้สึกสงสาร“หนูจะไปกวนแม่หรือเปล่า แม่ต้องช่วยพ่อทำงานทำงาน”“แม่ไม่ต้องทำงานหรอกจ้ะ พอดีพ่อเขามีผู้ช่วยคนใหม่ ตอนนี้แม่ก็อยู่ที่ห้องคนเดียวเหมือนกัน ถ้าหนูมาหาแม่ที่นี่เราจะได้ช้อปปิ้ง”“จริงเหรอคะแม่”“จริงสิลูกหนูมาหาแม่นะที่นี่นะ เราจะได้เที่ยวด้วยกัน”“ก็ได้ค่ะพรุ่งนี้หนูจะไปหาแม่นะคะ”“จะให้แม่จองตั๋วเครื
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 32 เด็กยั่วเก่ง nc
ปิดเทอมได้หนึ่งอาทิตย์แล้ววันนี้ปลายฟ้าไม่ได้ตามคนรักไปที่มหาวิทยาลัยเพราะช่วยเขาตรวจข้อสอบเสร็จแล้วจึงไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะต้องไปทำงานเธอกำลังวางแผนการเที่ยวเขาเวลาว่างไม่กี่วัน ช่วงนี้งานของแดเนียลค่อนข้างหนักเพราะนอกจากงานที่มหาวิทยาลัยแล้วเขายังรับทำงานข้างนอกด้วยถูกซึ่งปลายฟ้าไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องงานของเขา“เย็นนี้อาจารย์ที่คณะนัดทานข้าวฟ้าไปกับพี่นะเดี๋ยวพี่ไปรับ”ตอนนี้แดเนียลอยู่ที่มหาวิทยาลัยส่วนปลายฟ้านั้นอยู่ที่คอนโด“พี่ไปกับพวกอาจารย์เถอะค่ะ”“แต่พี่ไม่อยากให้หนูต้องกินข้าวคนเดียว”“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้คอนโด พี่แดนสัญญาได้ไหมว่ากินข้าวเสร็จก็ต้องรีบกลับเลย ห้ามไปส่งอาจารย์ยี่หวาหรืออาจารย์คนไหนเด็ดขาด”“สัญญาครับ ไม่ว่าจะยังไงวันนี้กินข้าวเสร็จปุ๊บพี่จะรีบกลับมาหาฟ้าทันที”ปลายฟ้าจัดห้องเพื่อฆ่าเวลาพอตกเย็นทานข้าวที่ร้านหน้าคอนโด การนั่งทานเดียวก็รู้สึกเหงาๆ ทั้งที่แต่ก่อนเคยอยู่มาได้ แต่พอมีชายหนุ่มมาอยู่ใกล้ การทำอะไรคนเดียวมันก็ทำให้รู้สึกเหงามากขึ้นสามทุ่มแล้วแต่แดเนียลก็ยังไม่กลับ ปลายฟ้าคิดถึงเขามากทั้งที่เมื่อเช้าเขาก็เพิ่งจะออกจากห้
You may also like
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
ลำเจียก325.5K viewsคลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn26.7K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn33.2K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ96.0K viewsรักร้อนซ่อนเร้น
เค้กมัฟฟิ่นn589 viewsคุณพระอาทิตย์ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
Pam1857 viewsเมื่อสามีขอหย่า
ลายมะลิ134 viewsข้ามเส้นมาเล่นเพื่อน
เดย์ไลลา3.3K views
