“สอบเสร็จแล้วไปเที่ยวทะเลกันไหม” ปลายฟ้านักศึกษาปี 2 คณะบริการธุรกิจชวนเพื่อนหลังจากออกมาจากห้องสอบกันครบทุกคนแล้ว

“ฉันอยากไปนะฟ้า แต่คุณแฟนไม่ว่าง” ก้องเกียรติเพื่อนชายคนเดียวในกลุ่มปฏิเสธเป็นคนแรก

“เราก็ไปเที่ยวกันเฉพาะเพื่อนสิๆ แฟนก็ส่วนแฟน”

“ไม่อะ ฉันอยากอยู่กับแฟนมากกว่า” ก้องเกียรติเป็นคนติดแฟนมาก แม้จะพักอยู่ด้วยกันตลอดก็ตาม

“แล้วเปรี้ยวกับเข็มล่ะว่าไง ไปเที่ยวด้วยกันนะ” ปลายฟ้าหันมาถามและหวังว่าคงจะมีสักคนที่ว่าง

 เพราะบิดามารดามักเดินทางไปติดต่อธุรกิจที่ต่างประเทศ ปลายฟ้าเลยไม่อยากอยู่บ้านคนเดียว

“เข็มก็อยากไปเที่ยวกับฟ้านะ แต่พี่กันต์บอกว่าจะพาเข็มไปเที่ยวบ้านที่ต่างจังหวัด” เข็มจิรายิ้มหวานเมื่อพูดถึงแฟนหนุ่มรุ่นพี่คณะวิศวะที่ครอบครัวของทั้งสองได้หมั้นหมายกันไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว

“แล้วเปรี้ยวล่ะ” ปลายฟ้ายังไม่ล่ะความพยายามที่จะชวนเพื่อนไปเที่ยว

“เปรี้ยวจะกลับบ้านไปหาพี่หมอ” เปรี้ยวหรือชลธิชามีแฟนเป็นหมอซึ่งทำงานประจำอยู่จังหวัดบ้านเกิดของเธอ หญิงสาวจึงอยากจะกลับบ้านมากกว่าไปเที่ยวกับเพื่อนเพราะปิดเทอมใหญ่หลายเดือนแบบนี้ก็อยากมีเวลาให้กันอย่างเต็มที่

“เฮ้อ ไม่มีใครว่างเที่ยวกับฟ้าเลยสินะ” ปลายฟ้าถอนหายใจเฮือกใหญ่ ใบหน้าสวยหวานสลดลงเธอเหงาและอยากมีใครสักคนไปเที่ยวด้วย

“เราค่อยเที่ยวด้วยกันตอนปิดเทอมเล็กก็ได้นะฟ้า” เข็มจิราพูดเอาใจเพราะถ้าต้องเลือกระหว่างเพื่อนกับแฟนหญิงสาวก็ขอเลือกแฟนก่อนเพราะรู้ว่ายังไงเพื่อนก็ไม่มีทางเลิกคบเพระารู้จักกันมาตั้งแต่เรียนชั้นมัธยมต้น

“พอถึงปิดเทอมเล็กพวกเธอก็จะพูดว่าเอาไว้ปิดเทอมใหญ่ ฟ้าละเบื่อพวกมีแฟนจริงๆ เลย”

“ฟ้าก็รีบมีแฟนสิ มีหนุ่มๆ มาจีบตั้งเยอะ เปรี้ยวไม่เห็นว่าฟ้าจะสนใจใครเลย หรือว่าตอนนี้แอบคบใครอยู่”

“จะคบใครล่ะ ฟ้าไม่มีใครเลยไม่เชื่อไปค้างที่คนโดฟ้าสิ”

“ไม่ต้องเนียนเลยอยากชวนพวกเราไปนอนด้วยล่ะสิ”

“แล้วไปไหมล่ะ”

“ไปก็ได้นะ คืนนี้เราสามคนจะให้เวลาฟ้าเต็มที่เลย”

“สองคนย่ะ” ก้องเกียรติรีบพูดเพราะเย็นนี้เธอกับคนรักมีนัดไปฉลองสอบเสร็จด้วยกัน

“ว่าแล้วเชียว”

เพื่อนสามคนหัวเราะ เพราะรู้ว่าก้องเกียรติจะไม่ค่อยค้างที่ไหนนอกจากว่าแฟนหนุ่มจะไม่อยู่ซึ่งมันก็น้อยครั้งมาก

“ถามจริงฟ้าไม่อยากมีแฟนบ้างเหรอ” ชลธิชาถามปลายฟ้าซึ่งเธอเป็นคนเดียวในกลุ่มที่ยังไม่มีแฟน

“ใครว่าฟ้าไม่อยากมีแฟน จริงๆ ฟ้าก็อยากมีนะ”

“แล้วทำเวลามีคนมาจีบถึงไม่สนใจใครเลยล่ะ”

“ก็ฟ้ากลัวว่ามันจะทำให้เสียการเรียน”

“เสียการเรียนที่ไหนพวกเราก็ยังสอบผ่านกันทุกวิชา” ชลธิชาแย้งขึ้นมา

“แหมเปรี้ยวก็พูดไปได้ อย่างพวกเรามันแค่สอบผ่านแต่ยังแต่ยายฟ้า นางตั้งใจไว้ว่าจะเอาเกียรตินิยมอันดับหนึ่งก็ต้องขยันมากกว่าพวกเรา” ก้องเกียรติที่รู้เรื่องนี้ดีกว่าใครก็พูดขึ้น

“แต่เราควรใช้ชีวิตวัยรุ่นให้คุ้มนะฟ้า”

“เปรี้ยวเห็นด้วยกับเข็มนะ ดูอย่างพวกเราสิวันหยุดก็ได้ไปเที่ยวกับแฟน แต่ฟ้าต้องกลับไปเหงาอยู่ที่คอนโดคนเดียว อีกอยากมีแฟนก็มีกำลังใจเรียนด้วยนะ”

“เข็มว่าฟ้าต้องลองมีแฟนดู เราว่ามันไม่ถึงกับต้องเสียการเรียนหรอกนะ อีกอย่างนอกจะมีแฟนมันจะไม่เหงาแล้วมันก็มีความสุขดีด้วยนะ” เข็มจิราพูดแล้วอมยิ้ม

“เราไม่อยากพลาดเหมือนเดิมแล้ว”

“นี่ยังลืมเรื่องนั้นใช่ไหม”

“ใครจะลืมได้ แต่ฟ้าไม่ได้เสียใจแล้วนะ เพียงแต่ใช้มันเป็นบทเรียนว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว”

“แบบนี้คงต้องรอเรียนจบใช่ไหมถึงจะยอมมีแฟน”

“ก็ประมาณนั้นแหละเปรี้ยว”

“อีกตั้งสองปีเลยนะ” เข็มจิราไม่รู้จะเห็นใจเพื่อนที่ไม่มีแฟนหรือภูมิใจในตัวเพื่อนที่ตั้งใจเรียนจนไม่สนใจเรื่องอื่น

“เรามีทางออกนะ” ก้องเกียรติขยับเข้าใกล้แล้วกระซิบ

“ทางออกอะไร” ปลายฟ้าถามด้วยความสนใจ

“บาร์โฮสต์ไงล่ะ เดี๋ยวนี้เขาเปิดให้เกลื่อนเมืองเลย”

“จะบ้าเหรอ ใครจะกล้าไปเที่ยวแบบนั้น” ปลายฟ้าส่ายหน้า

“นั้นสิ ก้องก็แนะนำแปลกที่เที่ยวแบบนั้นเขาไว้คลายเหงาเวลาไม่มีคนคุยแต่ยายฟ้าน่ะเหงาตลอดเวลา”

“พูดเหมือนเคยไปนะเปรี้ยว”

“จะบ้าเหรอใครจะไปกันล่ะ เปรี้ยวก็แค่ได้ยินมา ขืนเข้าไปเที่ยวแบบนั้นพี่หมอได้โกรธเอาสิ”

“อย่าคิดจะทำตามก้องเชียวนะฟ้า พลาดขึ้นมามันจะไม่ใช่แค่เพื่อนคุย” เข็มจิราเตือนเพื่อนเพราะรู้ว่าปลายฟ้าจะทำตามที่ก้องเกียรติแนะนำ

“ฟ้าไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า”

“ไม่อยากลองวันไนท์สแตนด์กับเขาบ้างเหรอ”

“ไม่ล่ะ เดี๋ยวมันจะไม่จบแค่คืนเดียวเหมือนคนแถวนี้น่ะสิ”

ปลายฟ้าพูดแล้วก็หันมาทางเข็มจิราที่ไปมีวันไนท์สแตนด์กับรุ่นพี่แล้วเขาเกิดติดใจและตามจีบจนในที่สุดครอบครัวทั้งสองก็ให้หมั้นกันไว้ก่อนและมีแพลนจะแต่งงานเมื่อหญิงสาวเรียนจบ

“ก็พี่กันต์หล่อขนาดนั้นใครจะยอมให้เป็นแค่วันไนท์ฯ ล่ะ” เมื่อพูดถึงคนรักเข็มจิราก็ยิ้มตาเป็นประกาย

“ถามจริงนะ เรื่องบนเตียงมันมีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ”

“แน่นอนสิ ยิ่งได้นอนกับคนที่เรารักนะ สุขสุดๆ เลยล่ะ พูดแล้วก็คิดถึงพี่หมอจัง”

“น้อยๆ หน่อยเปรี้ยวเห็นใจคนยังโสดบ้าง” ปลายฟ้าต่อว่าอย่างไม่จริงจัง