10 ง้อ

ผมตัดสินใจเดินเข้าไปหาเธออย่างเงียบๆ พวกแม่บ้านคนอื่นๆมันไม่อยู่กันแล้วมันเป็นจังหวะเหมาะเจาะที่ผมจะเข้าไปหาเธอ แล้วอยู่คุยกันสองต่อสอง

เส้นผมดำขลับยาวสลวยและพริ้วไปตามสายลม มันส่งกลิ่นหอมมาแต่จมูกของผม มันเป็นกลิ่นหอมๆที่ยิ่งดมก็ยิ่งหอมติดจมูก

โอ้ว! แม่เจ้าโว้ย ผมอยากลิ้มลองเธอสักครั้ง จะเป็นบุญของผมยิ่งนัก ชาตินี้ผมคงตายตาหลับถ้าได้ลิ้มรสจากร่างกายเล็กๆตรงหน้านี้

ผมเอามือลูบเส้นผมของเธอเบาๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปกอดแสนดีจากทางด้านหลัง เธอสะดุ้งตกใจจนผมกระตุกตามตัวเธอ

"เฮียจะทำอะไรปล่อยแสนดีนะ!" เธอพยายามแกะมือของผมออก แล้วตะเกียกตะกายออกจากตัวผม เธอทำราวกับว่าผมเป็นตัวอะไรที่น่ารังเกียจ นี่เธอรังเกียจตัวผมขนาดนี้เลยเหรอ แค่คิดก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจแล้ว

"ไม่! แสนดีเราต้องคุยกันให้รู้เรื่องก่อน" ผมอยากจะปรับความเข้าใจกับเธอใหม่ ผมคงเห็นแก่ตัวมากสินะที่มาเห็นค่าเมียตัวเองในวันที่เกือบสาย หรือมันสายไปแล้ววะ!

"จะคุยก็คุย แต่ช่วยเอามือสกปรกของคุณออกจากตัวของแสนดี แสนดีขยะแขยง" เจ็บเหลือเกินไอ้สัส โคตรเจ็บเลยไอ้เหี้ย! เธอไม่ได้รังเกียจผมแต่เธอขยะแขยงตัวผม

"งั้นหันหน้ามาคุยกันดีๆ"

"เฮียก็ถอยออกไปก่อนสิ แสนดีจะหันไปยังไง ถ้าเฮีย! อ้ะ!"

ผมอุ้มตัวแสนดีขึ้นแล้วให้เธอนั่งอยู่บนชั้นวางของนั้น ตัวเล็กอย่างเธอมันนั่งได้สบายอยู่แล้ว แสนดีทำหน้าตกใจ แล้วจ้องมองหน้าผม แต่แววตานั้นมันโกรธเคืองผมอยู่ไม่น้อยเลยที่ทำแบบนี้ ผมเอามือกัน2 ข้างระหว่างขาเธอ วันนี้เธอกับผมต้องได้พูดคุยและมองกันในแบบใหม่

"เฮียจะทำอะไร" เธอหน้าตาตื่น ดูก็รู้ว่าแสนดีเธอไม่เคยเจออะไรแบบนี้ เธอบอบบาง ราวกับปุยนุ่น สีหน้าของเธอที่แสดงออกมาตอนนี้ เธอดูตลกตกใจระคนโมโหผมด้วย

"ไม่เรียกเหี้ยแล้วหรอ?" ผมก็พูดแดกดันไปงั้นแหละ จริงๆผมไม่อยากให้เธอเป็นแบบนั้นเลยสักนิด

"อยากให้เรียกเหรอ ได้สิ ไอ้เหี้ย!" ตัวเงินตัวทองลอยเด่นอยู่เต็มหน้าผม เธอเน้นมันสุดพลังจริงๆ

"คุยกันดีๆได้ไหมแสนดี เฮียอยากปรับความเข้าใจกับเธอนะ" ใจดีสู้เสือเพราะอยากได้เมียคืนละเว้ยตอนนี้

"ปรับความเข้าใจหรอ?" เธอกอดอกแล้วมองหน้าผม" เฮียลืมคำพูดของตัวเองแล้วหรอ ว่าวันนั้นเฮียพูดอะไรกับแสนดีบ้าง?"

"เฮียขอโทษ อย่าโกรธเฮียเลยนะ ดีกันนะ!" ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ผมชูนิ้วก้อยขึ้นมาเพื่อง้อเธอเหมือนเด็กวัยรุ่นเขาง้อกัน ซึ่งตลอดทั้งชีวิตของผม ไม่เคยต้องมาง้องอนใครแบบนี้มาก่อนเลย ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว ผมกำลังง้อผู้หญิงที่ผมไม่เคยแยแสเลยด้วยซ้ำ

"พอเถอะค่ะ เราต่างคนต่างอยู่แสนดีตัดสินใจแล้ว เอาแบบเดิม เฮียเคยขอมันตอนที่เราแต่งงานกัน ตอนนี้แสนดีก็ทำให้แล้วไง เฮียก็ทำให้แสนดีด้วย ต่างคนต่างอยู่ เหมือนที่เราเคยทำ"

"ไม่เอา เฮียขอโทษนะแสนดี"

"เฮียจะมารู้สึกตอนที่แสนดีเปลี่ยนไปหรอคะ ตอนที่แสนดียังเป็นมัมมี่เป็นมนุษย์ป้า ไม่เห็นเฮียจะรู้สึกอะไร แล้วตอนนี้เฮียจะมาขอโทษ เฮียต้องการอะไร เฮียต้องการให้แสนดีเป็นแบบนี้เหรอ เฮียไม่ต้องการให้แสนดีเป็นแสนดี"

"แสนดี..."

"เฮียไล่แสนดีเอง ช่วยไม่ได้ อีกไม่นานแสนดีก็จะย้ายออกไปจากที่นี่ เฮียจะได้ไม่ต้องมาเจอหน้าแสนดี ไม่ต้องมาเจอผู้หญิงที่เฮียไม่ต้องการ ไม่ต้องมาเอียนที่ต้องเจอหน้าแสนดีทุกวัน"

"แสนดี" ผมเสียงสั่นรู้สึกหนักอึ้งในหัวใจ พูดอะไรต่อไม่ถูก เธอใจแข็งเอามากๆ ผมต้องง้อเธอแบบไหน เธอถึงจะไม่ไปจากผม ผมเห็นแล้วว่า ตัวตนที่แท้จริงของแสนดี มันแสนดีขนาดไหน แต่มันคงสายไปแล้วจริงๆ เธอคงไม่ให้อภัยผู้ชายสารเลวแบบผม

"เฮียอยากขอโทษ..." ผมพูดยังไม่ทันจบเธอก็สวนกลับผม

"ถ้าคืนนี้เฮียอยากนอนกับแสนดี คืนนี้ก็นอนกับแสนดีเลยค่ะ" จู่ๆเธอก็พูดออกมา ผมตั้งตัวไม่ทันจริงๆ แต่ผมก็รู้สึกอะไรบางอย่างที่อยู่ในสายตาของเธอ แต่ผมไม่รู้ว่ามันคืออะไร

อีกอย่างผมก็งงด้วย อยู่ดีๆเธอก็เปลี่ยนเรื่องขึ้นมาเสียดื้อๆ เล่นเอาผมตามไม่ทันเลย

"ห้ะ!"

"หรือว่าเฮียไม่อยากจะนอนกับแสนดี"

"เฮียอยากนอนกับแสนดี" ผมยิ้มออกไป จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่างที่แสนดีพูดแบบนั้นกับผม ผมก็ไม่ได้สนใจ

ผมสนใจแค่แสนดี ผมสนใจแค่ผู้หญิงตรงหน้า ผมเอามือกอดเอวของเธอแล้วส่งยิ้มให้ เป็นรอยยิ้มแรกที่ผมยิ้มให้เธอ

"..." แสนดีเธอมองหน้าผมนิ่งๆก่อนจะใช้มือลูบที่หน้าอกเบาๆ

"แสนดี"

"ไหนเฮียลองพูดซิ ว่าเฮียต้องการแสนดีหรือเปล่า" ตอนนี้ผมไม่ต้องคิดอะไรอีกต่อไป เพราะผมมั่นใจในคำตอบของตัวเองมาก

"ต้องการสิ เฮียต้องการแสนดี เฮียไม่อยากให้แสนดีไปจากชีวิตเฮีย เฮียอยากอยู่กับแสนดีนะ แสนดีล่ะอยากอยู่กับเฮียไหม"

"..." แสนดีเงียบไป เหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่าง จนผมต้องเลิกคิ้วเชิงถามคำถามอีกครั้ง แสนดีเหลือบมองผมแล้วยกยิ้มขึ้นมา มันเป็นรอยยิ้มแปลกๆ ผมรู้สึกว่ารอยยิ้มนั้นมันดูร้ายกาจและโหดร้าย

"แสนดี"

"แสนดีต้องการเฮียค่ะ เฮียเป็นผัวของแสนดีนี่คะ ผัวเมียก็ต้องการกันเป็นธรรมดา จริงไหมคะ เฮียของแสนดี" เธอเอามือมาลูบแก้มของผมแล้วยิ้มออกมา ต่อให้มันเหมือนว่าเธอฝืนทำ แต่ผมก็ดีใจ ที่อย่างน้อยเธอก็อ่อนลง อย่างน้อยเธอก็ดูดีกว่าที่เคยเจอกันก่อนหน้า

"แสนดีของเฮีย ของเฮียคนเดียว" ผมพูดพร้อมกับจุมพิตที่แก้มหอมกรุ่นของเธอเบาๆ หากย้อนเวลากลับไปได้ ผมจะไม่ปล่อยให้เธอต้องเจออะไรแบบนั้น ผมจะไม่ทำให้เธอเสียใจเลยจริงๆ เธอคือแสนดีของผม แสนดีที่ผมมองข้ามมาตลอด

หากผมแก้ไขให้เธอกลับมาเป็นแสนดีคนเดิมได้ ผมก็พร้อมจะทำ เพราะผมต้องการแสนดีคนนั้น แสนดีที่แสนดี ไม่ใช่แสนดีที่แฝงความร้ายกาจแบบนี้

แต่จะโทษใครได้ล่ะครับนอกจากโทษตัวผมเอง ผมทำร้ายเธอผมทำร้ายจิตใจของเธอ ผมทำให้เธอเปลี่ยนแปลงตัวเอง ผมทำให้เธอเป็นแบบนี้ แต่ผมก็จะพยายามเปลี่ยนเธอกลับมาเป็นแบบเดิมอีกครั้ง กลับมาเป็นแสนดีเมียที่แสนดีของผมเหมือนเดิม

ผมได้แต่หวังว่าผมจะทำมันได้และทำมันสำเร็จ…