สองมือป้อมค้ำคางอยู่หน้าเคาน์เตอร์ห้องครัวมองคนตัวสูงร่อนกระทะอยู่หน้าเตาไปมา ดวงตาไล่ตั้งแต่ปลายเส้นผมจนยาวถึงมือ ใบหน้าหล่อ กล้ามเนื้อแน่นเส้นเลือดตามแขนขึ้นชัดเจน รูปร่างหน้าตาของเขาไม่เปลี่ยนไปเลยตั้งแต่คบกันและแต่งงานกันมันช่างดูน่ากินมากกว่าสปาเกตตี้ในกระทะนั้นเสียอีก
“หอมจังเลยค่ะ อิงดีใจนะที่วันครบรอบแต่งงานของเรายังมีคุณอยู่ด้วยอีกปี”
ก้าวกล้าละสายตาจากกระทะเงยมองหน้าคนเป็นเมียนิดหนึ่งแล้วก็ก้มลงปรุงอาหารต่อ อีกปีอย่างนั้นเหรอ แล้วถ้าปีต่อไปเขาจะเลิกกับเธอล่ะแค่คิดชายหนุ่มก็ถอนหายใจยาวออกมา
“ถอนหายใจทำไมคะ มีอะไรหนักใจหรือเปล่า หรือว่างานมีปัญหา”
ดวงหน้าอวบอิ่มยังคงใสซื่อเหมือนเดิมแต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คงเป็นสามีซึ่งมีอะไรบางอย่างอยู่ในใจ เขาเพียงคลี่ยิ้มบาง ๆ แล้วตักอาหารใส่จานมาเสิร์ฟให้กับคนตัวอ้วนชอบกินตรงหน้า
“น่ากินจัง กินแล้วนะคะ” พูดจบมือป้อมก็จ้วงส้อมในมือลงจานแล้วหมุน ๆ ตักเข้าปากทันที
เมื่อก่อนเขาเคยคิดว่าการกินแบบนี้มันช่างดูน่ารัก แต่สภาพตอนนี้มันดูเกินน่ารักไปมาก...มากจนล้น
หลังจากจัดการมื้อค่ำและล้างจานเรียบร้อยอิงวราหันกลับมาก็ไม่เจอคนเป็นสามีแล้ว หญิงสาวเดินไปรอบบ้านจนกระทั่งไปหยุดยืนอยู่ข้างเสาริมสวน
‘แล้วผมจะหาเวลาว่างไปนะ’
เรียวคิ้วบางย่นเข้าหากันก้าวกล้าจะไปหาใครกัน แล้วทำไมต้องมาหลบซ่อนเพื่อคุยโทรศัพท์ตรงนี้ด้วย เท้าอูมเดินเข้าไปหาและน่าแปลกที่พอเห็นว่าเป็นเธอเขาก็รีบวางสายทันที
“คุยกับใครเหรอคะก้าว” ยัดโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงเหมือนเดิม
“คุยกับลูกค้าครับ เดี๋ยวผมไปล้างจานก่อนนะ” เขาบอกแล้วกำลังจะขยับเท้าเดินทว่าอิงวรากลับเอาตัวเองเข้าไปขวาง
“ไม่ต้องแล้วค่ะ อิงล้างทั้งหมดแล้ว”
ร่างสูงขมวดคิ้ว “ปกติคุณไม่ชอบล้างจานนี่”
“เว้นวันนี้ไว้วันหนึ่งค่ะ เพราะว่าเป็นวันสำคัญของเราสองคน” อิงวราหรี่ตาลงก้าวเท้าเข้าไปชิดสามีมากขี้น
ปลายนิ้วยาวลากวนหน้าอกแกร่ง ส่งสีหน้าเย้ายวนหวาบหวามแววตาแบบนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมียเขาหมายความว่าอย่างไร จากใบหน้าเรียบนิ่งเมื่อครู่กลายเป็นยกยิ้มมุมปากแล้วหัวเราะผ่านลำคอ
หื่นกว่าเขาก็เมียนี่แหละ ไม่ต้องรอให้ชวนแต่อ่อยได้เกือบทุกวัน
“ผมไปอาบน้ำรอนะ” บอกเสร็จก็เดินกลับขึ้นห้อง อิงวรายกคิ้วสูงรอยยิ้มกว้างผุดขึ้นมาทันที
หลังจากก้าวกล้าอาบน้ำเสร็จแล้ว อิงวราก็รีบเปลี่ยนเข้าไปอาบบ้างวันนี้เธอใช้เวลาค่อนข้างนานเพื่อขัดสีฉวีวรรณให้เอี่ยมอ่อง ทว่าพอออกมาจากห้องน้ำก็รู้สึกอารมณ์เสียเมื่อคนเป็นสามีนอนหลับไปแล้ว
หญิงสาวคิดว่าสามีคงเหนื่อยจากงานจึงเลือกไม่ปลุกก่อนจะแทรกตัวเองลงใต้ผ้าห่ม เอื้อมวงแขนไปกอดรัดรอบเอวหนา ซุกหน้าลงแผ่นหลัง
ข้อดีของผู้หญิงรูปร่างอ้วนคือทุกอย่างขยายใหญ่จับตรงไหนก็เต็มไม้เต็มมือ อย่างเช่นเนินเนื้อนุ่มบดเบียดอยู่กับร่างกายของเขา ก้าวกล้าไม่ได้หลับอย่างที่อิงวราเข้าใจ
ชายหนุ่มพลิกตัวเองกลับไปหาร่างอ้วน ยกมือขึ้นลูบไล้ผมยาวทัดหู ก้มลงจุมพิตหน้าผากนูน “นึกว่าคุณหลับไปแล้ว”
“จะหลับได้ไง รอเอาคุณอยู่”
อิงวรายิ้มยั่วยวนกับคำพูดเร้าอารมณ์ เธอเอื้อมมือนุ่ม ๆ ไปแตะ
แก่นกายใต้ชุดนอนบางยามนี้มันตื่นตัวเต็มที่ราวกับว่าพร้อมจะออกรบ“แข็งแล้ว?”
“อือ ช่วยทำให้มันแข็งกว่านี้หน่อยสิ”
ขณะที่พูดมือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วผิวเนียนละเอียด ส่วนหญิงสาวก็แอ่นเนื้อตัวให้เขาเชยชม ไม่นานอิงวราเลื่อนตัวเองลงไปยังจุดกึ่งกลาง
กางเกงชุดนอนถูกถลกลงไปกองอยู่ตรงข้อเท้า ลำเอ็นใหญ่ดีดขึ้นตั้งลำ ปลายหัวเห็ดชมพูระเรื่อชวนลิ้มลอง เธอไม่รอช้าก้มลงใช้ปลายลิ้นแตะเสียวนรอบ
"ฮืม...อ่า”
เสียงห้าวคำรามในลำคออย่างพึงพอใจ เขาขบกรามแน่นสองมือจิกลงผ้าปูที่นอนผืนขาว เงยหน้าสูดปากด้วยความเสียวซ่าน
ก้าวกล้าเปลี่ยนจากใช้มือจิกผ้าปูที่นอนมาขยุ้มเลือนผมยาว ยิ่งเขาแสดงความพึงพอใจมากเท่าไรหญิงสาวยิ่งครอบปากกับท่อนเอ็นเร็วมากยิ่งขึ้น
“เสียว...พอ ๆ”
ชายหนุ่มดันศีรษะของเมียออกแล้วสอดมือใต้รักแร้ดึงคนเจ้าเนื้อให้ขึ้นมาอยู่บนร่างตัวเอง เนินสามเหลี่ยมอูมบดเบียดอยู่กับกล้ามหน้าท้องและแก่นเนื้อสลับกันไปมา
อิงวราเอื้อมสองแขนจับหัวเตียงโน้มตัวไปด้านหน้าสองเต้าใหญ่เด่นล่อปลายลิ้นสากของเขายิ่งนักชายหนุ่มไม่รอช้าส่งมือบีบคั้น ความเสียวซ่านจากยอดอกที่ถูกปลายนิ้วขยี้ส่งผ่านไปยังท้องน้อย
ลิ้นอุ่นเลียตรงยอดเชอร์รี่ ก่อนดูดดึงหนัก ๆ สลับกับออกแรงงับเบาๆ พอให้สะดุ้งตาย ริมฝีปากของผู้ถูกกระทำย้ายไปอยู่บนยอดอกอีกข้างขณะที่ใช้ปลายนิ้วหยอกเย้าข้างที่เหลือจนตั้งขึ้นมา
“อือออ ที่รัก ตรงนั้นมันเสียว...” สองมือกำแน่นกับพนักเตียง
ก้าวกล้าดึงอิงวราลงมานอนหงายไล้ปลายลิ้นวนยอดตุ่มจนตั้งชันอีกครั้งแล้ววนลิ้นสากลงมาตรงเนินจุดสามเหลี่ยม ใช้ลิ้นลากวนส่วนที่เป็นช่องเล็ก ๆ ซึ่งมีไว้ปล่อยน้ำ ความร้อนถูกกักอยู่บริเวณท้องน้อยเพิ่มมากขึ้นเมื่อปลายลิ้นสัมผัสส่วนอ่อนไหว
“อ้า ซี๊ดดดดด”
ทั้งครางทั้งยกสะโพกขึ้นสู้ปาก เธอพยายามหนีบขาเข้าหากันทว่า
มือใหญ่กลับแยกสองขาออกให้กว้างขึ้นละเลงลิ้นหนักหน่วงมากยิ่งขึ้นจนอีกฝ่ายถึงฝั่งฝัน“ที่รักกกก สะ...เสร็จแล้ว”
ร่างอ้วนกระตุกเกร็งสองสามครั้งแล้วหายใจเหนื่อยหอบ มองหน้าผู้เป็นสามีด้วยความสุข เขายกมือปาดมุมปากซึ่งมีทั้งน้ำกามและน้ำลายสอ
แม้จะร่วมรักกันมาหลายปีทว่าทุกครั้งเหมือนได้กินของสดใหม่อยู่ตลอดเวลา นิ้วสอดเข้าไปยังส่วนที่หดเกร็งขยี้ซ้ำ ๆ ตรงจุดที่ไวต่อการสัมผัสกลั่นแกล้งทำให้ร่างกายสั่นเทิ้ม
ความโอฬารที่ตื่นตัวเต็มที่ดันเข้ามาตรงปากทางและแทรกเข้าสู่ภายในช้า ๆ ตามจังหวะลมหายใจของทั้งสองฝ่าย สะโพกถูกยึดแน่นระหว่างที่แก่นกายนั้นล่วงผ่านเข้ามา ร่างกายสั่นเทิ้มแม้แต่ส่วนที่แนบสนิทข้างในก็ยังสั่นสะท้าน
ส่วนลึกถูกจ้วงแทงครั้งแล้วครั้งเล่าโดยไม่เว้นระยะ ร่างของเขาเคลื่อนไหวรุนแรงขึ้น เช่นเดียวกับสีหน้าที่บอกให้รู้ว่าตื่นตัวจนแทบทนไม่ไหว
“ลึกๆ ค่ะ ขอเร็วกว่านี้” เธอสั่งเขาด้วยเสียงกระเซ้าสั่น ไม่ต่างกันกับเขาที่เงยหน้าสูดปากพร้อมทั้งเร่งจังหวะเร็วขึ้นตามคำขอ
ความตอดรัดแน่นกระตุกถี่อีกครั้งทำให้รู้ว่าเมียนั้นถึงจุดฝั่งฝันอีกรอบแล้ว ร่างกายเกร็งเสียวแปลบไปทั้งตัวมากกว่าคำว่ารู้สึกดี
“เปลี่ยนท่าหน่อยไหม” ชายหนุ่มบอกแล้วจับคนเจ้าเนื้อนอนคุกเข่าบั้นท้ายยกสูงขึ้น พลิกหน้าคว่ำแนบหมอน
ความเป็นชายร้อนผ่าวถูกทาบเข้ามายังช่องทางด้านหลัง ความตื่นตัวเบียดแทรกเข้ามาช้า ๆ แล้วฝังลึกเข้ามาในกาย ทุกครั้งที่เคลื่อนไหวร่างกายก็สั่นสะท้านไม่หยุด
“ลึกพอไหมครับ”
“ลึกค่ะ จะ...จุกไปหมดแล้ว อ๊า แบบนั้นแหละค่ะ” ได้แต่บิดตัวเร่า ๆ ซุกหน้ากับหมอนด้วยความรู้สึกยากจะทนไหว
เสียงครางหลุดออกมาทุกครั้งที่หายใจ เสียงครางสั่น ๆ ของผู้ชายไม่เห็นมีอะไรน่าฟังและไม่อยากให้ใครได้ยิน ทว่าเขาดันไม่มีปัญญาจะหยุด
“โอ้ย...ผมจะไม่ไหวแล้วครับที่รัก ปล่อยในนะ”
อิงวราพยักหน้าให้ ไม่เคยเอ่ยห้ามเลยสักครั้งว่าเข้าต้องการแบบไหน
เลือดลมทั่วร่างกายไหลมากระจุกอยู่ตำแหน่งเดียว ก่อนกระตุกเกร็งปลดปล่อยความต้องการออกมา สะโพกบิดเมื่อถูกบีบเค้นราวกับจะรีดคั้นออกมาทุกหยาดหยด ไม่ต่างจากอิงวราตั้งใจจะพูดว่าออกแล้วแต่เสียงกลับถูกกลืนลงคอเปลี่ยนเป็นการกลั้นหายใจระหว่างปลดปล่อย
หลังการปลดปล่อยสิ้นสุดความร้อนก็ยังไม่หายไปจากร่างกายสีหน้าสุขสมราวกับตกอยู่ในภวังค์ ความเบาสบายแผ่กระจายไปท่าวร่าง เมื่อละอองแห่งความสุขถูกปลดปล่อย
พวกเขานอนหอบหายใจอยู่เคียงข้างกัน ก่อนอีกฝ่ายจะดึงร่างคนเจ้าหน้าเข้ามากอดแนบอก เมื่อได้รับความสุขสมอันล้ำลึก ก็เผลอซุกตัวเข้าหาอย่างออดอ้อน
“อิงรักคุณนะคะ รักมาก”
คำตอบของอีกฝ่ายเพียงแค่ตอบรับสั้น ๆ ว่า ‘ครับ’ พร้อมกับก้มลงจุมพิตหน้าผากมน แล้วกระชับวงแขนเข้าหาแน่น ท่ามกลางบรรยากาศหอมหวานที่เลื่อนลอย เขาปิดเปลือกตาลงช้า ๆ เข้าสู่ห้วงนิทราในที่สุด...
“ขอบคุณมากนะคะที่อยากร่วมงานกับเรา”อิงวรายื่นมือไปจับเพื่อขอบคุณลูกค้ารายใหญ่ ทุกการเจรจาเรียบร้อยเหลือแค่ส่งเรื่องไปให้ท่านประธานไปเซ็นสัญญาก็เท่านั้น“คุณอิงเก่งมาเลยค่ะ ไม่อยากจะคิดเลยว่าห้างฯ ระดับนั้นอยากได้สินค้าของเราไปวางสาขาต่างประเทศด้วย” นุดียืนยิ้มปลื้มอกปลื้มใจ“มันแน่นอนอยู่แล้ว ก็สินค้าเรามีคุณภาพนี่ ใครก็อยากได้”อย่าถามหาความถ่อมตัวจากคนตัวกลมเลยเพราะมันคือความภาคภูมิจองเธอที่ขายงานได้ทุกครั้ง ใครไม่อวยก็ช่างเธอไม่สนใจขอแค่ตัวเองอวยและให้กำลังใจตัวเองก็มากเกินพอแล้ว“ปะ กลับขึ้นไปทำงานกันเถอะ” อิงวราเอ่ยชวนหันหลังขึ้นบันไดได้สองสามขั้นอยู่ ๆ หญิงสาวก็รู้สึกหน้าหน้ามืดขึ้นมาแม้ว่าจะสะบัดหัวไล่ความมึนงงออกไปแต่มันก็ไม่เป็นผล“นุดี” เรียกได้แค่คำสั้น ๆ ก่อนร่างอ้วนจะหงายหลังกลิ้งลงบันไดศีรษะฟาดกับขอบราวแล้วแน่นิ่งไป“คุณอิง!” นุดีร้องเสียงหลงวิ่งลงไปประคองร่างไร้สตินั้นสถานการณ์ตอนนั้นเริ่มวุ่นวายไปหมด เสียงรถพยาบาลดังมาแต่ไกลจนได้ยินไปถึงห้องประชุม ก้าวกล้าขมวดคิวนิดหน่อยนึกว่ามีพนักงานป่วยจึงไม่ได้สนใจอะไรจนกระทั่ง...“ท่านประธานคะ!” เมวดีเปิดประตูพรวดพลาดเข้ามาด้ว
การทะเลาะกันของคนทั้งคู่กลายเป็นเรื่องซุบซิบของเหล่าเพื่อนและคณะอาจารย์จนอิงวราไม่สามารถทนต่อสายตาทุกคนได้จึงเลี่ยงออกจากงานเพื่อกลับบ้านเสียงวิ่งตามเหยาะ ๆ ทำให้คนเจ้าเนื้อหันกลับไปมองและก็เห็นว่าเป็นภูกำลังวิ่งตามมาเธอจึงหยุดฝีเท้าลง“วิ่งตามเรามา มีอะไรหรือเปล่าภู”“เราจะมาขอโทษเธอเรื่องวันนี้” ทั้งพูดทั้งหายใจเหนื่อยหอบสองมือเท้าเอว แล้วพ่นลมหายใจออกมา“ไม่ต้องขอโทษหรอก มันไม่ใช่ความผิดของภูนะ เรากับก้าวมีปัญหากันมาก่อนหน้านี้อยู่แล้ว เรื่องนี้เดี๋ยวเราจัดการเอง”“แต่เราก็รู้สึกผิดอยู่ดี เอาอย่างนี้ไหม เดี๋ยวเราขับรถไปส่ง” ชายหนุ่มขันอาสาด้วยรอยยิ้ม แล้วต้องหุบลงเพียงชั่ววินาที“ไม่เป็นไร เราอยากเดินคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ขอบใจนะ” ว่าจบอิงวราก็หันหลังเดินจากไป ปล่อยให้ชายหนุ่มมองตามหลังอยู่อย่างนั้นเธอไม่รู้ว่าเดินมาไกลแค่ไหนหรือเดินมาถึงไหนแล้วแต่พอเงยหน้าขึ้นก็มาหยุดอยู่ท่ามกลางฝูงชนทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติย่านแหล่งท่องเที่ยวใจกลางเมืองกลุ่มไทยมุงแล้วก็เสียงร้องโวยวายอยู่เบื้องหน้าไม่ไกลเรียกสติให้เธอหันกลับมาสนใจสถานการณ์ตรงหน้า มีหลายคนพยายามจะเข้าไปช่วยแต่ว่าผู้ชายคนนั้นกล
ทั้งคืน...ทั้งคืนที่อิงวรานั่งหลังพิงเตียงแล้วทอดมองออกไปยังด้านนอกห้องบนคอนโดฯ หรูโดยไม่สามารถข่มตาหลับลงได้ เธอเอาแต่ร้องไห้อยู่อย่างนั้นซ้ำ ๆ จนขอบตาบวมช้ำนับจากสายสุดท้ายที่เธอตัดทิ้งไปเขาก็ไม่ได้โทรมาหาอีกเลย ไม่มีคำขอโทษใด ๆ ให้ได้ยินหรือแม้แต่พิมพ์มาให้รู้สึกดีขึ้นเลยเธอลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อกลับไปทำงานอีกครั้งถึงแม้ว่าร่างกายจะอ่อนเพลียและหัวใจจะบอบช้ำก็ตาม เธอต้องแยกเรื่องส่วนตัวและเรื่องงานออกจากกันเกือบสายอิงวราพาตัวเองมาถึงที่ทำงานด้วยสภาพอิดโรย เธอไม่ได้สนใจสายตาของพนักงานด้วยกันว่าจะมองเธออย่างไร และวางตัวไม่เหมาะสมกับการเป็นเมียของประธานบริษัทเพราะต่อไปก็คงไม่ใช่แล้ว“คุณอิงคะ ทำไมสภาพเหมือนคนไม่ได้นอนแบบนี้ล่ะคะ”“ก็ไม่ได้นอนจริง ๆ มาดักรออยู่หน้าห้องมีอะไรหรือเปล่า”“นุดีไม่มีหรอกค่ะ แต่คนที่มีน่าจะนั่งรออยู่ในห้องแถมตอนนี้ยังทำหน้ายักษ์จนทุกคนไม่กล้าสบตาเลยค่ะ” นุดีรีบมารายงานเมื่อเห็นว่าอิงวราเดินออกจากลิฟต์มาไม่บอกก็รู้ว่าใครมารอเจอเธอ เพราะก่อนออกมาเธอเห็นเขากดโทรหาตั้งหลายสายแต่เธอก็ยังคงจะเลือกไม่รับสายเหมือนเดิมประตูเปิดออกพร้อมกับร่างอ้วนท้วนเดินเข้า
รุ่งเช้าของวันใหม่อิงวราลืมตาขึ้นมาเห็นเพียงแค่ชามน้ำและผ้าขนหนูวางอยู่ ถัดไปไม่ไกลเห็นร่างกำยำนั่งหลับแนบหน้าลงกับโต๊ะ เขาอยู่ดูแลเธอทั้งคืนเลยอย่างนั้นหรือหากเป็นเมื่อก่อนเธอคงจะอบอุ่นใจแต่เหตุการณ์เมื่อวานมันทำให้เธอกลับไปคิดอย่างเดิมไม่ได้หญิงสาวนั่งมองสามีอยู่อย่างนั้นครู่หนึ่งก่อนลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปทำงาน แต่เธอก็ยังไม่ลืมหน้าที่ของภรรยาจึงจัดเตรียมชุดทำงานและอุปกรณ์ทำให้งานวางไว้บนที่นอนเหมือนเดิมก้าวกล้าตื่นขึ้นมาไม่เห็นคนเจ้าเนื้อนอนอยู่ที่เดิม คิดว่าเธอคงอยู่บนห้องนอน พอเปิดประตูเข้ามาไม่เห็นแม้แต่เงาเหลือบมองไปยังเตียงนอนถึงได้เห็นว่าเธอเตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้และคงออกไปทำงานแล้วด้วย‘ทำไม ไม่ปลุก’เขาย่นคิ้วเข้าหากันด้วยความสงสัยก่อนจะคว้าผ้าเช็ดตัวเดินหายเข้าไปในห้องเพื่อชำระร่างกายและออกไปทำงานเช่นเดียวกันชายหนุ่มเห็นภรรยาเดินตรงมากับเพื่อนด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะแต่พอเห็นหน้าเขากลับหุบยิ้มและเดินผ่านเลยไปเหมือนไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น‘เป็นอะไรของเขา’ถึงแม้หลายวันที่ผ่านมาจะมึนตึงใส่กันทว่าท่าทางของเธอก็ไม่ได้เย็นชาขนาดนี้ ทำเหมือนกับว่ากำลังโกรธอะไรสักอย่าง
“ชุดนี้เหมาะกับคุณมากเลยค่ะ”นิ้วป้อมสั้นติดกระดุมชุดสูทสีน้ำเงินเข้มครบทุกเม็ดแล้วลูบแผ่นอกกว้าง ทุกเช้าเธอจะเป็นคนจัดเตรียมชุดและเนคไทให้กับสามีและแน่นอนว่าเธอมักจะเอ่ยชมความหล่อของเขาทุกวัน...ก็คนมันหล่อจริง ๆ นี่นามือใหญ่คว้าไปจับนิ้วป้อมไว้เพราะไม่อยากถูกกระตุ้นอารมณ์จนตื่นตัวตอนนี้เพราะต้องรีบไปทำงานแต่เช้า ก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้“ผมอยากให้คุณลดน้ำหนัก”เท้าที่กำลังจะก้าวออกจากห้องถึงกับชะงัก ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาเอ่ยปากเรื่องนี้ เธอหันกลับไปหาก้าวกล้าด้วยรอยยิ้มเจื่อน ๆ“คุณรู้ใช่ไหมว่าผมอยากมีลูก”“รู้ค่ะ คุณพูดกับฉันบ่อยเสียขนาดนี้ ฉันก็พยายามควบคุมอาหารอยู่” หญิงสาวพยายามจะเข้าไปซบอกทว่าถูกเขาดันมือออก ไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วขอตัวไปทำงาน ทั้งคู่ไม่ได้ไปรถคันเดียวกันต่างคนต่างขับไปทำงานจนกลายเป็นเรื่องปกติพักเที่ยงก้าวกล้าเดินลงมาทานอาหารยังแคนทีนของบริษัท เขาก้าวเข้าไปหยุดอยู่ประตูทางเข้า กวาดสายตาไปรอบ ๆ แล้วไปหยุดอยู่โต๊ะอาหารของคนเป็นเมียนี่คือการพยายามลดน้ำหนักแล้วใช่ไหม?บนโต๊ะเต็มไปด้วยอาการคาวหวานซึ่งกินหมดนั้นน้ำหนักคงขึ้นได้เป็นกิโลเพียงชั่วข้ามคืนแน่นอน ชายหนุ่มถอน
สองมือป้อมค้ำคางอยู่หน้าเคาน์เตอร์ห้องครัวมองคนตัวสูงร่อนกระทะอยู่หน้าเตาไปมา ดวงตาไล่ตั้งแต่ปลายเส้นผมจนยาวถึงมือ ใบหน้าหล่อ กล้ามเนื้อแน่นเส้นเลือดตามแขนขึ้นชัดเจน รูปร่างหน้าตาของเขาไม่เปลี่ยนไปเลยตั้งแต่คบกันและแต่งงานกันมันช่างดูน่ากินมากกว่าสปาเกตตี้ในกระทะนั้นเสียอีก“หอมจังเลยค่ะ อิงดีใจนะที่วันครบรอบแต่งงานของเรายังมีคุณอยู่ด้วยอีกปี”ก้าวกล้าละสายตาจากกระทะเงยมองหน้าคนเป็นเมียนิดหนึ่งแล้วก็ก้มลงปรุงอาหารต่อ อีกปีอย่างนั้นเหรอ แล้วถ้าปีต่อไปเขาจะเลิกกับเธอล่ะแค่คิดชายหนุ่มก็ถอนหายใจยาวออกมา“ถอนหายใจทำไมคะ มีอะไรหนักใจหรือเปล่า หรือว่างานมีปัญหา”ดวงหน้าอวบอิ่มยังคงใสซื่อเหมือนเดิมแต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คงเป็นสามีซึ่งมีอะไรบางอย่างอยู่ในใจ เขาเพียงคลี่ยิ้มบาง ๆ แล้วตักอาหารใส่จานมาเสิร์ฟให้กับคนตัวอ้วนชอบกินตรงหน้า“น่ากินจัง กินแล้วนะคะ” พูดจบมือป้อมก็จ้วงส้อมในมือลงจานแล้วหมุน ๆ ตักเข้าปากทันทีเมื่อก่อนเขาเคยคิดว่าการกินแบบนี้มันช่างดูน่ารัก แต่สภาพตอนนี้มันดูเกินน่ารักไปมาก...มากจนล้นหลังจากจัดการมื้อค่ำและล้างจานเรียบร้อยอิงวราหันกลับมาก็ไม่เจอคนเป็นสามีแล้ว หญิงสาวเดินไป