LOGINShare
ตอนที่ 8 | ไปให้พ้น
Last Updated:
2024-11-25 14:08:31“เมล เมล!”
“หะ?” เสียงตะโกนเรียกทำให้มนัสรินทร์หลุดออกจากภวังค์ความคิด หันขวับไปมองหน้าเพื่อนสาว
“แกเป็นอะไรฉันเรียกตั้งนาน”
“เปล่า แล้วแกมีอะไร?” มนัสรินทร์ตั้งคำถาม แล้วยกแก้วน้ำสีอำพันในมือขึ้นจิบเบา ๆ พอรับรสชาติ
“ฉันแค่สงสัย”
“อะไร?”
“แกยังรักพี่แทนอยู่หรือเปล่า?” ลิลลี่ถามเสียงดังแข่งกับเสียงเพลงในผับที่ดังกระหึ่ม ทำเอาคนถูกถามชะงักสีหน้าและหยุดแกร่งแก้วในมือทันที
“ทำไมจู่ ๆ ถึงถามล่ะ”
“ฉันเห็นสายตาที่แกมองพี่แทนจูบกับเมษาเมื่อกี้แล้ว มันแปลก ๆ นะ แกยังรักพี่แทนอยู่เหรอ?”
มนัสรินทร์กัดริมฝีปากล่างเบา ๆ พลางหลบตาเพื่อนสาวที่หรี่ตามองมาอย่างจับผิด เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนตอบออกไป “…เรื่องฉันกับพี่แทนมันเป็นอดีตไปแล้ว อีกอย่างเขาคงเกลียดฉันเข้าไส้”
“บางทีพี่แทนก็อาจจะยังรักแกอยู่ก็ได้นะ ฉันเห็นพี่แทนมองแกตลอดเวลาเลยล่ะ ตอนนี้ก็ยังมอง” ลิลลี่พยักพเยิดหน้าขึ้น ให้เพื่อนสาวมองตาม
มนัสรินทร์เงยหน้ามองชั้นวีไอพีสบปะทะสายตาเข้ากับอดีตแฟนเก่า ก่อนที่เขาคนนั้นจะเป็นฝ่ายละสายตาจากเธอเสียก่อน
“คุยอะไรกันอยู่ครับสาว ๆ” แต่ขณะเดียวกันคิมจองแฟนปัจจุบันของมนัสรินทร์คบหากันมาสิบกว่าปีก็เดินเข้ามา หลังจากขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ทำให้บทสนทนาของเธอทั้งสองยุติลงในทันที
…
ระหว่างที่มาริษาใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำ แขกผู้หญิงที่มาเที่ยวผับก็เดินเข้าเดินออกห้องน้ำกันตามปกติ
ตึก!
ตึก!
มาริษาแก้มแดงระเรื่อ ยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจกตรงอ้างล้างมือ นิ้วเรียวเล็กแตะริมฝีปากที่บวมเจ่อเบา ๆ หัวใจเต้นตูมตามจนแทบทะลุออกมานอกเบ้า ขณะในหัวคิดวนแต่เรื่องจูบเมื่อหลายนาทีก่อนไม่หยุด
“เพราะเมาหรือเปล่านะ?” ครุ่นคิดอย่างสงสัย แม้จะรู้สึกดีมากก็ตาม จู่ ๆ เขาก็ดึงเธอเข้าไปจูบอย่างอุกอาจ เพราะตั้งแต่แต่งงานกันมาเขาแทบไม่เข้าใกล้เธอเลย
“ฟู่~” มาริษาสะบัดความคิดทิ้งแล้วพ่นลมหายใจออกมาหนัก ๆ เรียกความมั่นใจให้กลับมา แล้วจัดระเบียบชุดที่สวมใส่ก่อนเดินออกจากห้องน้ำ
“นายใหญ่ค่อนข้างเมาหนักแล้วคงค้างที่นี่ นายหญิงจะกลับบ้านเลยหรือเปล่าครับ?” ลูกน้องที่เดินตามมาส่งกล่าวรายงานโดยไม่มองสบตา เพราะต้องทำตามกฎระเบียบระหว่างเจ้านายกับลูกน้องครั้นสนทนากัน
“เมาหนัก?” คิ้วเรียวทั้งสองข้างเลิกขึ้น
“ครับ”
มาริษาหม่นคิ้วเข้าหากัน สีหน้ามีแววครุ่นคิดอยู่สักพัก “งั้นสาขอไปดูพี่แทนก่อนแล้วกันค่ะ”
ลูกน้องคนดังกล่าวโค้งศีรษะน้อมรับคำตอบจากนายหญิง จากนั้นมาริษาจึงรีบเร่งสาวเท้าเดินออกจากโซนห้องน้ำ
“…”
“ทำไมถึงดื่มหนักขนาดนี้เนี่ย” เดินเข้ามาในห้องทำงานก็พบกับสภาพของผู้เป็นสามีที่เมาหลับฟุบหน้าไปกับโต๊ะทำงาน ทั้งที่ก่อนหน้านั้นสติสัมปชัญญะยังดูครบถ้วนดี
มาริษาส่ายหน้าไปมาพลางระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ แล้วสาวเท้าเดินเข้าไปหยุดยืนตรงข้ามโต๊ะทำงาน
“พี่แทนคะ พี่แทน!” มือเล็กเขย่าปลุกคนตัวโต แต่คนตัวโตกลับสะบัดท่อนแขนอย่างแรงจนมือบางหลุด
“ไปให้พ้น!”
“เข้าไปนอนในห้องดีกว่าไหมคะ”
แทนคุณพยายามยืดลำตัวขึ้น ก่อนทิ้งตัวพิงหลังไปกับพนักพิงเก้าอี้เองโดยอัตโนมัติ เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปจำนวนมาก ทำให้ระบบการทรงตัวถดถอยไปไม่น้อย ยกนิ้วยาวชี้หน้าภรรยาตัวเล็ก ส่งสายตาดุดันน่ากลัวข่มขู่ “ออกไป!...ให้พ้นหน้าฉัน!”
มาริษาไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวต่อสายตาของคนเมา เธอเดินเข้าไปหยุดยืนข้าง ๆ แล้วจับท่อนแขนล่ำ ออกแรงดึงเพื่อให้คนเมาลุกขึ้นจากเก้าอี้ แม้ว่าเรี่ยวแรงเธอจะน้อยนิดกว่าเขามากก็ตาม
“บอกให้ออกไปไง!” แทนคุณกระชากท่อนแขนออกจากการเกาะกุมของภรรยาตัวเล็ก
“สาจะออกไปก็ต่อเมื่อ เห็นพี่ลุกขึ้นไปนอนในห้อง หรือไม่ก็กลับบ้านพร้อมสา”
หลังจากสิ้นสุดคำพูดของมาริษา แทนคุณก็ผุดตัวลุกขึ้น ก้าวขาเดินเซตรงเข้าไปหาร่างเล็ก แววตาคมกริบฉายแววดุร้ายน่ากลัว ทำเอาร่างเล็กประหม่า จนหัวใจดวงน้อยกระหน่ำเต้นระรัวด้วยความหวาดระแวง
หมับ!
“อื้อ!” มือใหญ่กระชากใบหน้าจิ้มลิ้มเข้าไปประกบจูบอย่างหนักหน่วง จนได้กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งชัดเจน
มาริษาออกแรงผลักแทนคุณให้ออกห่าง แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเรี่ยวแรงที่น้อยกว่า ในขณะที่ริมฝีปากอวบอิ่มถูกบดขยี้อย่างแรงจนรู้สึกชาหนึบ
“อี้แอน!อ่อย”
กึก!
ใบหน้าจิ้มลิ้มบิดเบ้เมื่อถูกฟันคมขบกัดริมฝีปากล่างค่อนข้างแรง จนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง จำเป็นต้องเผยอริมฝีปากออกจากกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทำให้เรียวลิ้นสากสอดใส่เข้าไปตวัดเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นนุ่มได้สำเร็จ
“…” มาริษาหยุดนิ่งพลางหลับตาลง ปล่อยให้คนเป็นสามีทำตามอำเภอใจ เพราะไม่สามารถต่อต้านได้
“อื้ม~” เสียงครางต่ำดังเล็ดลอดออกมาจากแทนคุณ มาริษาคล้องลำคอแกร่งหลวม ๆ รับสัมผัสที่เร่าร้อน
จ๊วบ~
แทนคุณถอนริมฝีปากออกจากมาริษาอย่างอ้อยอิ่ง แล้วกระซิบข้างใบหู “อยากรู้จริง ๆ น้องสาว…จะเด็ดเหมือนพี่สาวหรือเปล่า”
พรั่ก!
ฟุบ~
“อ๊ะ!” มาริษานิ่วหน้า เมื่อทั้งร่างถูกแทนคุณเหวี่ยงลงบนโซฟาตัวใหญ่อย่างแรง จนรู้สึกจุกส่วนที่ถูกกระแทก แม้ว่าโซฟาจะนุ่มก็ตาม
--------------------
Latest chapter
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 70 | THE END
สามปีต่อมา งานรับปริญญาภายในงานรับปริญญาบัตรพลุกพล่านไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งบัณฑิตจบใหม่ ทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องของแต่ละคณะ และ ญาติมิตรที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลาน หรือ คนรู้จัก“สา” มนัสรินทร์ที่เห็นน้องสาวเป็นคนแรก เธอขานเรียกพลางโบกมือ ส่งสัญญาณว่าอยู่ทางนี้มาริษาอยู่ในชุดครุย ใบหน้าน่ารักถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางที่ค่อนข้างเข้มจัด สวยหวานราวกับเจ้าหญิง เธอโบกมือตอบรับพี่สาว รีบเร่งฝีเท้าเดินบนรองเท้าคัทชูตรงดิ่งเข้าไปหาบิดามารดาและ เพื่อนสนิทที่มาร่วมแสดงความยินดีในความสำเร็จของเธอ เธอเรียนจบหลังเพื่อน เพราะต้องดรอปเรียน เพื่อดูแลลูกสาวที่ตอนนี้อายุได้สามขวบเศษ“คูณแม่~” เจ้าของแก้มป่องราวกับลูกซาลาเปา ตากลมโต ฉีกยิ้มกว้างสดใส ตะโกนเรียกผู้เป็นแม่ ปล่อยมือจากผู้เป็นน้าสาว วิ่งเตาะแตะเข้าไปหามารดาด้วยความคิดถึง มาริษาย่อตัวลงอ้าแขนรับลูกสาว อุ้มขึ้นแนบอกฟอด~ มาริษาหอมแก้มป่องลูกสาวเจ้าของใบหน้าน่ารักฟอดใหญ่ด้วยความคิดถึงและเอ็นดู ขณะเพื่อน ๆ และคนในครอบครัว ต่างก็เดินเข้ามาสบทบ ยกเว้นเสียแต่พ่อของลูกที่ติดงานด่วนที่ต่างประเทศไม่สามารถมาวันสำคัญของเธอได้“ยินดีด้วยนะสา” จีน่าพ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 69 | มานิดา
หนึ่งเดือนต่อมา @คฤหาสน์ พีรพัฒน์ “สบายขึ้นไหม?” บนเตียงขนาดคิงไซซ์แทนคุณกำลังนวดเรียวขาทั้งสองข้างของมาริษาบนตักแกร่งอย่างเบามือ เนื่องจากเธอมีอาการปวดเมื่อยบริเวณขาทั้งสองข้าง เพราะท้องใกล้คลอดขนาดใหญ่มหึมา ครั้นจะนอนหรือนั่งก็ขยับพลิกตัวลำบากไปหมด“ค่ะ~” น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยตอบเบา ๆ ด้วยความปวดขึ้นเรื่อย ๆ บริเวณอุ้งเชิงกราน จนน้ำตาเล็ด ถึงจะปวดไม่มากแต่ก็รู้สึกทรมานพอสมควร“ปวดท้องเหรอ?”“…” มาริษาพยักหน้าหงึก ๆ หยาดน้ำค่อย ๆ ไหลกลิ้งอาบแก้มใส มือบางกุมเข้าหากันแน่นอย่างอดทนกับอาการต่าง ๆ ของคนท้องใกล้คลอดที่ต้องเจอ เพื่อลูกคนแรกของเธอ“ทนอีกหน่อยนะ อีกไม่กี่วันเราจะได้เจอหน้าลูกกันแล้ว” แทนคุณเห็นความเจ็บปวดบนใบหน้ามาริษาก็ถึงกับน้ำตาคลอเบ้าด้วยความสงสาร นิ้วยาวเอื้อมไปเช็ดน้ำตาบนแก้มนุ่มอย่างปลอบประโลม“ให้พี่นวดต่อไหมหรือนอนพัก”“นวดค่ะ สารอให้อาการปวดหายไปอีกสักนิดค่อยนอน”“ครับ งั้นพี่ร้องเพลงให้เอาไหม?” แทนคุณฉีกยิ้มให้กำลังใจมาริษา ในเมื่อไม่สามารถรับเจ็บปวดแทนเธอได้ เขาขอเป็นคนสร้างพลังบวกและคอยอยู่เคียงข้างเธอไม่ไปไหนมาริษากะพริบตาปริบ ๆ สีหน้าไม่อยากเชื่อเท่าไหร่ มือ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 68 | คำชี้แนะ
หลายอาทิตย์ต่อมา คฤหาสน์ พีรพัฒน์ ดึก~“ฮึ ตัวเล็กถีบหน้าพ่อซะแรงเลยนะลูก” ภายในห้องนั่งเล่นคนที่กำลังเป็นพ่อคนแนบหูฟังเสียงเต้นหัวใจของลูกน้อยในครรภ์ของภรรยาตัวเล็กตรงโซฟาตัวยาว แต่แก้มสากกลับสัมผัสได้ถึงแรงดิ้นลูกน้อยในท้องค่อนข้างแรง ไม่รู้ว่าเป็นการทักทายหรือกลั่นแกล้งพ่อกันแน่ “ดูสิสาลูกเราดิ้นใหญ่เลย”แทนคุณเงยหน้าขึ้นกล่าวกับมาริษาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เป็นครั้งแรกที่ลูกในท้องดีดดิ้นอย่างซุกซน จนเห็นการเคลื่อนไหวเป็นคลื่น ๆ ตรงท้องป่องชัดเจน“สงสัยแกอยากออกมาเล่นกับพ่อเขาแล้วมั้งคะ” มาริษายิ้มปริ่มมีความสุขไปกับแทนคุณ แม้ว่าจะรู้สึกเจ็บเล็กน้อยเมื่อลูกในท้องดิ้นแรงเกินไปแต่เธอก็ยอมอดทน เธอท้องได้เจ็ดเดือนย่างเข้าเดือนที่แปด ท้องจึงโตตามอายุครรภ์ ไปไหนมาไหนก็ค่อนข้างยากลำบากแทนคุณฉีกยิ้มดีใจใหญ่ทาบมือบนท้องป่องตรงจุดที่ลูกในท้องดีดดิ้น “เบา ๆ หน่อยนะครับ เดี๋ยวแม่เจ็บ”“ขออนุญาตค่ะ” ระหว่างนั้นสาวใช้ก็เดินเข้ามาโค้งศีรษะทำความเคารพผู้เป็นนายทั้งสอง ก่อนจะกล่าวรายงานในเวลาต่อมา “คุณหมอธัน คุณหวาน คุณเทวินแล้วก็คุณมิลินมาถึงแล้วค่ะ”“อือ” แทนคุณครางตอบรับสาวใช้ด้วยใบหน้าเรียบเฉย
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 67 | ขอโทษNC++
เช้าวันต่อมา “อื้อ~” หญิงสาวบนเตียงนุ่มส่งเสียงครางในลำคอเบา ๆ อย่างรู้สึกตัวตื่น เมื่อถูกรบกวนการนอนหลับ สัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างกำลังยุ่มย่ามตรงกลางความเป็นสาว จนรู้สึกเสียววาบไปทั่วทั้งร่าง มือบางขยุ้มผ้าปูเตียงโดยทันที ขณะที่สมองเริ่มกลับมาประมวลอีกครั้งแผล็บ แผล็บ แทนคุณตวัดปลายลิ้นสากเลียกลีบกุหลาบสวยที่ไม่ได้เชยชมมานานหลายเดือนอย่างละเมียดละไม กลืนกินน้ำหวานบนกลางความเป็นสาวราวกับของอร่อย เหลือบตาขึ้นมองมาริษาที่ยังไม่ลืมตา แต่มือบางกลับเอื้อมลงมาผลักศีรษะให้ออกห่างจากความหอมหวาน“ยะ…อย่า~” ใบหน้าน่ารักเหยเกด้วยความเสียวในรอบสี่เดือน จนต้องหนีบเรียวขาเข้าหาคนตรงกลางหว่างขา ผลักไสยังไงก็ไม่เป็นผล คืนดีกันได้ไม่ถึงวันคนพี่ก็ลักหลับเธอเสียแล้ว เป็นคืนแรกที่เธอตื่นสายและรู้สึกว่าได้หลับเต็มอิ่ม หากไม่ถูกปลุกเสียก่อนก็คงนอนเพลินจนไม่รู้ตื่นกี่โมง“น้ำเมียพี่ยังหวานเหมือนเดิมเลยนะ” เจ้าของใบหน้าหล่อเงยขึ้นไปสบตากับร่างเล็กที่ยังงัวเงียด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ แววตาหยาดเยิ้มเต็มไปด้วยความหื่นกามอย่างเห็นได้ชัด“คนลามก ออกไปเลยนะ! สาไม่อนุญาตให้พี่ทำอะไรกับร่างกายสาทั้งนั้น” วาจาหยาบโลนทำ
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 66 | บอกรัก
ภายในรถสปอร์ตหรูสีฟ้าตกอยู่ในความเงียบสงัดตั้งแต่ขับออกมาจากโรงพยาบาล xxx มีเพียงเสียงลมหายใจของคนสองคนที่พ่นออกมาเป็นจังหวะ แทนคุณทำหน้าที่ขับรถ หันมองมาริษาที่นั่งเงียบ หันหน้าออกหน้าต่างตลอดทางบ่อยครั้งด้วยความเป็นห่วง “หิวไหม เดี๋ยวพี่จอดเซ่เว่นข้างหน้า ลงไปซื้อของกินมาให้” “ไม่” น้ำเสียงห้วน ๆ ตอบกลับ บ่งบอกว่าคนตัวเล็กกำลังหงุดหงิด แทนคุณพยายามทำความเข้าใจกับอารมณ์ขึ้น ๆ ลง ๆ ของคนท้อง แม้ว่าค่อนข้างยากก็ตาม โดยนิสัยเป็นคนใจร้อนและขี้รำคาญ แต่ครั้งนี้เขาจะยอมทำเพื่อคนน้องและหัวใจตัวเอง “อือ ถ้าหิวหรืออยากเข้าห้องน้ำก็บอกพี่นะ” “…” คำตอบที่ได้กลับมาจากคนมาริษาคือความเงียบ เธอมองวิวนอกหน้าต่างรถ ตามทางส่วนมากเป็นบ้านคน และ ต้นไม้สลับกันไป ในหัวครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องตรวจ ยามที่นอนบนเตียงเพื่ออันตราซาวดูลูกในครรภ์เป็นวันแรก เธอเห็นหยดน้ำตาคนพี่หยดแหมะลงบนเตียง ขนาดที่หมอกำลังอธิบายอวัยวะต่าง ๆ ของลูกในท้อง เป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นมุมอ่อนไหวของเขา บ้านสวนหวาน “ปลานึ่งมีทั้งโปรตีนทั้งโฟเลท สร้างเนื้อเยื่อให้กับร่าง
เมียเด็ก(ใน)สมรส ตอนที่ 65 | นิสัยแบบนี้แหละถึงอยากอยู่ให้ห่าง
@บ้านสวน หวาน ปัง!ประตูรถกระบะถูกปิดเสียงดังด้วยฝีมือของหญิงสาวที่กำลังตั้งครรภ์ เธอเดินสะบัดตูดเข้าบ้านโดยไม่รอชายหนุ่มที่เพิ่งก้าวขาเดินลงจากรถ“เปลี่ยนไปเยอะแฮะ” แทนคุณเหยียดยิ้มมุมปากอย่างเอ็นดู การกระทำน่าหงุดหงิดของมาริษา ไม่ได้ทำให้รู้สึกโกรธเลยสักนิดเดียว กลับมองว่าน่ารักเสียมากกว่า ถึงแม้ไม่ใช่มาริษาคนเดิมที่รู้จักก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธออยู่ก็ในสายตา เขาต้องทำให้เธอกลับมาเป็นมาริษาคนเดิมให้ได้“…” แทนคุณส่ายหน้าไปมา แล้วสาวเท้าเดินตามหลังมาริษาเข้าบ้าน แต่ไม่ทันได้เดินตามเข้าห้องนอน มาริษากลับปิดประตูใส่หน้าเสียก่อน ใบหน้าหล่อ ๆ แทบถูกประตูกระแทก“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวแสบ” นิ้วแกร่งชี้ย้ำ ๆ อย่างคาดโทษคนตัวเล็ก มุมปากกระตุกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเดินเลี่ยงไปอีกทาง“ผู้ชายอะไรดื้อด้านเป็นที่สุด!” เจ้าของดวงตาสวยมุ่ยหน้าหงุดหงิดพลางหย่อนสะโพกนั่งบนเตียงนุ่มอย่างเจ็บใจพ่อของลูก แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกแปลกใจกับท่าทีของคนพี่ เขาดูใจเย็น พูดจาดีขึ้นเยอะ หากเป็นเมื่อก่อนพี่ไม้คงเละเป็นโจ๊ก “ทำไมใบหน้าดูซูบลงไปเยอะจัง”“…” ความสงสัยและความเป็นห่วงแทรกเข้ามาแทนที่ความโกรธ ใบหน้าน่ารักมีแ
You may also like
