ตอนที่ 9 | ไม่มีสิทธิ์เลือกNC

หมับ!

“อื้อ!พี่แทน” แทนคุณตามขึ้นไปคร่อมตัวมาริษา จับข้อมือเล็กทั้งสองข้างกดแนบกับโซฟาแน่น ใบหน้าคมคายซุกไซร้ซอกคอขาว ขบกัดผิวเนื้ออ่อนทั้งซ้ายและขวาสลับกันค่อนข้างแรงระบายอารมณ์คุกรุ่นในใจ จนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ โดยไม่สนใจเสียงโวยวายของคนใต้ล่าง

กลิ่นหอมละมุนคล้ายดอกไม้บนตัวภรรยาสาวชั่งเย้ายวนใจ อย่างที่ไม่เคยได้กลิ่นที่ไหนมาก่อน ปลุกเร้าอารมณ์หื่นกระหายได้เป็นอย่างดี

“ปล่อยสานะพี่แทน! อะ…อื้อ!” ดูเหมือนเสียงประท้วงของเธอจะไม่ได้ผล เมื่อคนข้างบนเคลื่อนย้ายใบหน้ามาประกบจูบ เรียวลิ้นสากใช้จังหวะที่เธออ้าปากพูดสอดใส่เข้ามาตวัดเกี่ยวพันกับเรียวลิ้นเล็กไปมา กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งไปทั่วในปาก

“…” มาริษาดีดดิ้นสุดกำลัง แต่ไม่สามารถต้านทานแรงยักษ์ของคนตัวใหญ่กว่าได้ แม้ว่าอีกฝ่ายจะดูเมามายมาก จนดูเหมือนคนไร้เรี่ยวแรงก็ตาม

จ๊วบ!คนเจ้าอารมณ์ทั้งบดขยี้ทั้งขบเม้มริมฝีปากที่บวมเบ่งอย่างไม่อ่อนโยนราวกับต้องการให้ปากเธอฉีกขาด ส่งผลให้บริเวณท้องน้อยรู้สึกวาบหวามอย่างห้ามไม่ได้ นานเกือบนาทีที่คนข้างบนจะผละจูบออก

“ถึงเวลาที่เธอต้องทำหน้าที่เมียให้ฉันแล้วล่ะ”

“สะ…สาไม่ทำอะไรทั้งนั้น ปล่อย!” มาริษาหันหน้ากลับไปจ้องสู้สบตากับคนด้านบนอย่างใจเด็ด ทั้งที่ในใจเต็มไปด้วยความประหม่า เพราะสีหน้าแววตาตอนนี้ของแทนคุณน่ากลัวเหลือทน

“เธอไม่มีสิทธิ์เลือก!” แทนคุณตวาดลั่นเมื่อถูกขัดใจ จนมาริษาสะดุ้งเฮือก หัวใจเต้นระส่ำ

แขวก!

“กรี๊ดด!” เสื้อยืดสีขาวบนตัวมาริษาถูกแทนคุณฉีกกระชากอย่างป่าเถื่อน จนขาดวิ่นเป็นสองส่วนคล้ายเศษผ้า เผยให้เห็นเต้าใหญ่อันขาวเนียนล้นทะลักออกมานอกมาเชียร์ ทำเอาแทนคุณแววตาลุกวาว

“ซ่อนรูปหนิ” ริมฝีปากหนาเหยียดยิ้มอย่างพึงพอใจกับขนาดทรวงอกของภรรยาสาว แต่กลับต้องหงุดหงิดเมื่อเธอยกมือขึ้นปิด

“คนบ้า!” เธอทั้งอายทั้งกลัวจนกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่

“ฉันบ้าได้กว่านี้อีก”

หมับ!

“พี่แทน อย่านะ!” มาริษาหน้าตาตื่น เมื่อแทนคุณดันบราเชียร์ขึ้นเหนือเนินอก ทำให้เต้าใหญ่เด้งดึ๋งดั๋งออกมาให้เห็นชัดเจน ก่อนที่ข้อมือทั้งสองข้างจะถูกรวบขึ้นเหนือศีรษะ เพียงมือใหญ่ข้างเดียว

“อ๊ะ!” ใบหน้าจิ้มลิ้มเปื้อนน้ำตาเหยเก ครั้นยอดปทุมถันสีชมพูถูกลิ้นอุ่นตวัดเลียรัว ๆ จนเปียกชุ่ม ส่วนอีกข้างมือหนาบีบขย้ำอย่างมันมือ พลันก่อเกิดความรู้สึกแปลกใหม่ ส่งผลให้แพตตี้ตัวจิ๋วเปียกแฉะด้วยน้ำรักที่ผุดซึมออกมาตามธรรมชาติ เมื่อถูกกระตุ้นอารมณ์

“อ้า~” ยอดประทุมถันถูกทารุณจนแข็งเป็นไต รู้สึกเสียววูบวาบไปทั่วท้องน้อยจนเธอไม่สามารถกั้นเสียงได้ อีกทั้งบริเวณน้องสาวยังคันยุบยิบแปลก ๆ

แทนคุณหยอกเย้ายอดประทุมจนพอใจ แล้วดันตัวลุกขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าบนตัวออกอย่างรวดเร็วจนหมด ส่งผลให้แก่นกายใหญ่ผงาดสู่สายตาร่างเล็กที่นอนหอบหายใจหนัก ๆ บนโซฟา

“o” มาริษาเบิกตากว้างตกใจกับขนาดน้องชายของแทนคุณ ที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวตรงหน้า เส้นเอ็นที่โอบอุ้มรอบลำใหญ่ยิ่งดูยิ่งน่ากลัว เธอรวบรวมสติรีบดันตัวลุกขึ้น ในจังหวะที่แทนคุณสวมถุงยางอนามัยให้น้องชายตัวเอง

หมับ!

“อ๊ะ!” แทนคุณคว้าข้อมือเล็กกระชากเข้าหาตัว มาริษาดิ้นขลุกขลิกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งไม่หยุด

“จะรีบไปไหน”

“สาจะกลับบ้านแล้ว” มือบางดันแผงอกแกร่งให้ออกห่าง ขณะที่หน้าท้องแบนราบสัมผัสได้ถึงของแข็ง ซึ่งเดาได้ไม่ยากว่ามันคืออะไร

“เธอดื้อด้านที่จะอยู่เองช่วยไม่ได้ ถึงจะกลับไปเธอก็หนีฉันไม่พ้นอยู่ดี เพราะยังไงบ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านฉัน แล้วเธอก็เป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้”

พรั่ก!

“อ๊ะ!” ว่าจบแทนคุณก็ผลักร่างเล็กลงบนโซฟาตัวใหญ่อีกครั้ง โดยที่ไม่ปล่อยให้เธอได้ตอบโต้อะไร เพราะตอนนี้อารมณ์มาเต็มเปี่ยม ยากที่จะปล่อยให้เรือนร่างอรชรน่าลิ้มลองหลุดมือไป

แทนคุณจัดการถอดกระโปรงยีนสั้น และ แพตตี้ตัวจิ๋วสีครีมออกจากช่วงล่างของร่างเล็กพร้อมกัน โดยไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัว

“…” มาริษาเนื้อตัวสั่นเทา น้ำตาไหลไม่หยุด เธอกลัวว่าสิ่งที่หวงแหนที่สุดจะถูกพรากไป ต่อให้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นผู้ชายที่เธอรักมากก็ตาม

“อ้าขาออก”

มาริษาส่ายหน้าพัลวัน แก้มนุ่มทั้งสองข้างเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อราวกับลูกตำลึงสุกงอม ตั้งแต่โตมาเธอยังไม่เคยนอนเปลือยร่างกายให้ผู้ชายคนไหนเห็นมาก่อน แต่ถึงเธอจะปฏิเสธให้ตายอย่างไร สุดท้ายเขาก็จับขาของเธอแยกออกจากกันจนกว้างด้วยตัวเองอยู่ดี

“คงดูแลเป็นอย่างดีเลยสินะ” กลีบกุหลาบขาวอมชมพูฉ่ำน้ำรักเหนียวหนืดไร้ซึ่งขนอ่อนปกคลุมสวยงามเหลือเกิน ราวกับของเด็กแรกเกิด

“พี่แทน สาไม่อยากทำ” มาริษาเอื้อมมือไปปิดน้องสาวตัวเอง ส่งสายตาเว้าวอนขอความเมตตา เธอยังไม่พร้อมที่จะสูญเสียความบริสุทธิ์ไปตอนนี้ แม้รู้ดีว่าเรื่องบนเตียงระหว่างสามีภรรยา สักวันจะต้องเกิดขึ้น อีกทั้งตอนนี้เขายังเมา สติไม่เต็มร้อย

“อย่าทำหวงเนื้อหวงตัวไปหน่อยเลย ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอก็อยากเป็นเมียฉันตัวสั่นไม่ใช่เหรอ นี่ไง!…ฉันกำลังจะสนองให้ความเป็นเมียของเธอสมบูรณ์แบบไง”

“…” มาริษาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น วาจาร้ายกาจของคนเป็นสามีเจ็บจี๊ดไปถึงขั้วหัวใจ เธอไม่ได้ปรารถนาเป็นแค่ภรรยาในสมรส แต่ต้องการเป็นคนรักของเขาด้วย

“หึ ถึงกับพูดไม่ออกเลยล่ะสิ” สิ้นสุดประโยค แทนคุณแทรกกลางลำตัวมาริษา พร้อมทั้งจับรวบมือบางขึ้นเหนือศีรษะกดแนบลงกับโซฟา ครั้นใบหน้าคมคายโน้มลงหวังบดจูบ แต่เธอกลับเบือนหน้าหนี

“จะเล่นตัวไปถึงไหน!” คนตัวเล็กหลับตาปี๋บีบน้ำตาออกมาไม่หยุดจนน่ารำคาญ “หันหน้ากลับมา!”

น้ำเสียงดุดันตวาดพลอยทำให้มาริษาสะดุ้งตัวโหยง ด้วยความกลัว เธอค่อย ๆ หันหน้ากลับไปโดยที่ยังหลับตา

“ลืมตา! อย่าให้ฉันต้องโมโหไปมากกว่านี้นะ”

มาริษาค่อย ๆ ปรือตาขึ้นสบตากับคนเจ้าอารมณ์อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ริมฝีปากสั่นระริกขยับเอ่ย “พะ…พี่เมามากแล้วนะ ไปนอนเถอะค่ะ อีกอย่างสาเพิ่งนึกได้ว่าพรุ่งนี้มีเรียนเช้า ระ…เราอย่าเพิ่งทำอะไรกันตอนนี้เลยนะ”

“แล้วยังไง เธอคิดว่าฉันสน?”

“…” มาริษากัดริมฝีปากล่างแน่นอย่างสิ้นหวัง และ ขุ่นเคืองคนตรงหน้า แต่เธอกลับไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย แม้ว่าจะโกรธมากเพียงใดก็ตาม เขาใจร้ายกว่าที่เธอคิดไว้มากจริง ๆ

--------------------