เข้าสู่ระบบแชร์
เสียงปืน ปังๆ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-23 21:00:23"จ๊ะ วันหน้าฉันจะมาอุดหนุนป้าอีก"
สิ้นสุดประโยคเสือหาญกำลังจะเดินออกจากหน้าร้านแต่ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิด เสียงปืนดังลั่น ปัง ๆ ปัง ๆ กระสูนยิงขึ้นสู่ท้องฟ้ากลางตลาด ผู้คนทั้งตลาดชะงักไปชั่วขณะ ทันใดนั้นเสียงร้องกรีดก็ดังขึ้นผู้คนรีบหมอบลงกับพื้น บ้างคนก็ล้มระเนระนาดเพราะเบียดกันหนี "ไม่อยากตาย ก้มหัวลงแล้วนำของมีค่าออกมา" โจรข่มขู่ดังขึ้นพร้อมปืนในมือที่ยกสูงเหนือศรีษะ มันสวมหมวกไอ้โม่งสีดำท่าทายทุกคนอย่างไม่เกรงกลัว "แย่แล้ว " หญิงสาวที่ยืนชื้อขนมเปี๊ยะต้องหมอบลงอย่างว่าง่ายเธอนั้นมีความหวาดกลัว จนแววตาอยู่ไม่นิ่งเสือหาญไม่รอช้ารีบเดินมาบังคนแก่และหญิงสาวไว้ "ไม่ต้องกลัวหลบอยู่หลังฉัน"น้ำเสียงที่ราบเรียบบอกหญิงสาวให้หลบหลัง หญิงสาวรู้สึกสบายใจขึ้นมาทันทีเมื่อมีชายแปลกหน้าออกมาปกป้อง ไอ้โจรที่เห็นเช่นนั้นก็หัวเราะเยาะเย้ยเสือหาญ "ฮ่า ๆ ไอ้หนุ่มหน้าอ่อน" มันอ้าปากลั่นกลางตลาดอย่างสะใจราวกับกำลังท้าทายทุกคนที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกมัน "ฉันเตือนแกแล้วนะ!" เสือหาญค่อยๆก้าวเท้าเดินไปข้างหน้าโดยไม่เอ่ยอะไรออกมามาก ผลัวะ ! ขาข้างขวาม้วนเป็นวงกลมฟาดเต็มแรงไปที่หน้าท้องจนโจรชั่วกระเด็นถอยออก ยังไม่ทันที่โจรชั่วจะได้ตั้งหลักเสือหาญพุ่งตัวอย่างรวดเร็วใช้มือกำคอเสื้อเหม็นๆที่โจรนั้นใส่ เสือหาญใช้แรงกล้ามที่มียกทั้งตัวโจรชั่วลอยขึ้นสูงจนสุดลำแขน "ปล่อย..." ไอ้โจรพยายามใช้มือตบที่คอเพื่อบอกให้เสือหาญปล่อยมันลง ในวินาทีนั้นโจรอีกคนที่ยืนดูไม่รอช้ารีบเข้าไปช่วยเพื่อนของมันโดยการเล่นตลบหลัง ปัง! ปัง! ลูกกระสูนเพ่งเล็งมาที่เสือหาญแต่ด้วยประสาทรับรู้ไวกว่าคนทั่วไปในเวลานั้นเสือหาญรีบเบี่ยงตัวเล็กน้อยทำให้กระสูนนั้นยิงไปโดนข้อเท้าเพื่อนของมันที่กำลังถูกเสือหาญบีบคอยกชูขึ้น "โอ๊ย..อ๊าก" ไอ้โจรส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดกวาดสายตาไปมองเพื่อนอีกคน ทันใดนั้นเสือหาญก็ปล่อยมือออกจนมันทรุดตัวล้มลงกับพื้น "ไอ้โง่ ทำไมยิงไม่โดน" ลำตัวที่นอนเอนพยายามด่าเพื่อนในขณะที่มันนั้นเจ็บปวดแทบจะสิ้นใจ "กูไม่ได้ตั้งใจ " เพื่อนรีบวิ่งมาพยุงไอ้โจรสารเลวขึ้นมาพวกมันอับอายอย่างมากในสายตาผู้คนที่กำลังยืนเยาะเย้ยด้วยความสะใจ "ฝากไว้ก่อนไอ้หน้าอ่อน" มันค่อยก้าวถอยหลังยกปืนขู่เพื่อไม่ให้คนอื่นนั้นตามมาแต่ทว่ายังไปไม่ถึงไหน ตำรวจได้มาดักล้อมพวกมันสองคนไว้ "หยุด อย่าขยับ" พวกมันยกมือขึ้นพร้อมวางปืนลงอย่างช้า ๆ ทันใดนั้นตำรวจรีบใช้จุญแจมือล็อกไว้อย่างรวดเร็วชาวบ้านที้กำลังตกใจอยู่ก็เริ่มโล่งใจ แต่ละคนเริ่มรีบแยกย้ายกันกลับหมู่บ้านตัวเอง แต่ชาวบ้านบางกลุ่มก็เดินเข้ามาหาเสือหาญพร้อมกับคำขอบคุณที่ช่วยชีวิตทุกๆคนในตลาดไว้ "ขอบใจเอ็งมากนะ" ชาวบ้านชื่นชมเสือหาญต่างคนต่างหยิบยื่นของที่ชื้อในตลาดจนตอนนี้ไอ้สันขวานกับไอ้กระบานถือของเต็มไม้เต็มมือ ในขณะนั้นจ่าแฉล้มรีบเร่งฝีเท้าเข้ามารับบุตรสาวด้วยความร้อนใจ "ลูกพ่อ " จ่าแฉล้มรีบหมุนตัวบุตรดูรอบว่าได้รับบาดเจ็บรึเปล่า "พ่อค่ะหนูสบายดีค่ะ" เมื่อเห็นว่าลูกสาวนั้นปลอดภัยจึงลดสีหน้าตึงเครียดลง "ต่อไปอย่าออกห่างพ่อนะ" "ค่ะ หนูสัญญา" จ่าแฉล้มเอามือลูบหัวบุตรสาวเบาในอ้อมกอดพร้อมถอนหายใจเบาๆ ส่วนเสือหาญกับเพื่อนอีกคนสองนั้นกำลังยืนดูอยู่ห่างๆ ในขณะนั้นเสือหาญกำลังจะหันหลังจากไป "หยุดก่อน" น้ำเสียงหวานๆกำลังรังเสือหาญ ทั้งสามหยุดชะงักทันทีที่ได้ยิน "พ่อค่ะเขาคือชายผู้ช่วยชีวิตลูกไว้" หญิงสาวเอ่ยบอกพ่อของเธอว่าชายผู้นี่แหละที่ช่วยชีวิตเธอไว้จ่าแฉล้มพยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะเอ่ยคำขอบคุณ "ขอบใจไอ้หนุ่ม" ทันใดนั้นหญิงสาวก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง "พี่ชายชื่ออะไร ฉันอยากรู้" สีหน้าแววตาใส ๆกำลังรอคำตอบเมื่อเอ่ยถาม "ฉันชื่อเสือหาญ" "ส่วนฉันชื่อจอมขวัญนะ" "นายครับ.." พ่อบ้านคนขับรถรีบมาหาจ่าแฉล้มกับคุณหนูเมื่อได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นและยังบอกอีกว่านายหญิงเป็นห่วงมากขอให้ท่านนั้นรีบกลับบ้าน "เอาละ ๆ ฉันรู้แล้วตาโสมกลับไปรอที่รถก่อน" ตาโสมพยักหน้าเดินกลับไปรอจ่าแฉล้มตามคำสั่ง หลังจากนั้นจ่าแฉล้มก็เอ่ยลาเสือหาญพร้อมกับเพื่อนอีกสองคน "ฉันรีบ วันหน้าหากเจอฉันจะเลี้ยงกาแฟ" เมื่อสิ้นสุดประโยคจ่าแฉล้มก็เดินหลังพาบุตรสาวไปขึ้รถส่วนตัว ในขณะที่จอมขวัญนั้นกำลังจะก้มหัวเอนเข้าไปนั่งในรถ เธอนั้นค่อยๆหันหน้ากลับไปมองเสือหาญที่กำลังถือข้าวของออกจากตลาด "จอมขวัญมองอะไรลูก" "เปล่าค่ะพ่อ" ทันใดนั้นเสียงบิดจุญแจรถก็ดังขึ้นขับเคลื่อนออกจากตลาด ในจังหวะนั้นเสือหาญก็หันมามองท้ายรถที่กำลังออกไป "พี่ ๆ ยืนคิดเลขหรอ" สันขวานรีบหยอกล้อตามสถาณการณ์ "นั้นสิพี่ สมองพี่คงรวนแล้วมั้ง" "ไอ้พวกบ้านี่" เสือหาญยกขาแตะก้นทั้งสองเพื่อกลบเกลื่อนความคิดในใจ "พี่ฉันยอมแล้วฮ่าๆ" สันขวานกับกระบานหัวเราะทำหน้าตลกใส่เสื้อหาญแล้วรีบวิ่งหนีในจังหวะนั้น
บทล่าสุด
เมียเสือหาญจอมโจร ค่าผ่านทาง
ทางเดินที่ทอดยาวผ่านทางหลวงโดยไม่มีม้า ลาดเข้าสู่ทางหลวงสายหลักที่มุ่งหน้าไปพระนคร แสงแดดสายเริ่มแรงขึ้น ลมเช้ากลายเป็นลมอุ่น ฝุ่นดินติดตามรองเท้าของทั้งสี่คนจนกลายเป็นคราบแดงคล้ำไอ้กระบาน สะพายห่อเสบียงและหันมาบ่นเบาๆ"พระนครนี่อีกไกลแค่ไหนพี่เสือหาญ เดินจนตีนแทบพองแล้ว"เสือหาญ: เสียงนิ่ง "อดทนหน่อย อีกไม่นานก็จะถึงท่าเรือใหญ่ พอถึงนั่นค่อยขึ้นเรือต่อเข้าเมือง จะได้พักตีนสักหน่อย"แก้วตาเดินตามหลังเงียบๆ สายตาสำรวจทางข้างหน้าอย่างระแวดระวัง เธอรู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบๆ ป่าเริ่มเปลี่ยนจากโล่งสว่างเป็นเงามืดครึ้มของต้นไม้ใหญ่เมื่อเดินลึกเข้าไปในเส้นทางสายป่ารก เสียงฝีเท้าม้าดังขึ้นจากด้านหน้า ทำให้เสือหาญยกมือเป็นสัญญาณให้ทุกคนหยุดเดินทันทีฝุ่นคละคลุ้งก่อนที่ม้าสามตัวจะหยุดตรงกลางทาง ชายฉกรรจ์สามคนแต่งกายหยาบๆ มีดสั้นและดาบพกอยู่ข้างเอว ใบหน้ามีรอยแผลเก่า ดูแล้วไม่ใช่คนดีนักหนึ่งในนั้น ซึ่งดูเหมือนหัวหน้า ยักคิ้วยิ้มแสยะ"ไปพระนครกันรึ…ทางนี้ต้องเสียค่าผ่านทางหน่อยว่ะ ไม่งั้นไปต่อไม่ได้”ไอ้สันขวาน: กระซิบกับไอ้กระบาน "ค่าผ่านทาง? นี่มันพวกดักปล้นชัดๆ"เสือหาญ: ก้าวออกมายืนข้างหน
เมียเสือหาญจอมโจร แก้วตาอยากไปด้วย
ตีห้า ฟ้ายังสลัวอยู่แต่ลมเช้าพัดเย็นเยียบ เสือหาญสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างมีสติ แสงไฟตะเกียงที่เหลือจากเมื่อคืนยังริบหรี่ เขารีบลุกขึ้นจากเสื่อ หยิบมีดพกและตรวจดาบที่พาดไว้ข้างตัวทันที ความคิดเรื่องการเดินทางเข้าพระนครยังคงกดดันอยู่เต็มหัวเสียงฝีเท้าแผ่วๆ จากหน้าบ้านทำให้เสือหาญหันไปมอง ด้วยความสงสัย เขาเห็นเงาร่างเล็กในแสงเช้าสลัว แก้วตา กำลังเดินหอบห่อผ้าพะรุงพะรังเข้ามาหน้าบ้าน รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าเธอเหมือนตั้งใจมารอแต่เช้า"แก้วตา…เอ็งมาทำไมแต่เช้า" เสือหาญถามเสียงเรียบ น้ำเสียงแฝงความงุนงงแก้วตาวางห่อผ้าลงหน้าประตู หอบหายใจเล็กน้อยแล้วเงยหน้าขึ้นยิ้ม ฉันจะไปกับพี่เสือหาญด้วย ให้น้องไปด้วยเผื่อพี่ต้องการคนช่วยนะ"เสือหาญนิ่งไปชั่วครู่ ใบหน้าคมเข้มปราศจากรอยยิ้ม เขาไม่เคยบอกแก้วตาเลยว่าจะให้ตามไป การที่เธอมาปรากฏตัวพร้อมข้าวของส่วนตัวเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกแปลกใจปนไม่สบายใจนักเสียงกุกกักจากด้านหลังดังขึ้นเมื่อไอ้กระบานกับไอ้สันขวานออกมาจากเรือน เห็นแก้วตาหอบห่อผ้าก็หันมามองหน้ากันแล้วกระซิบเบาๆ อย่างงงๆแก้วตา: ยกคางขึ้นเล็กน้อย "ฉันจะไปกับพี่หาญด้วย ฉันไม่อยากอยู่หมู่บ้านคนเดียว
เมียเสือหาญจอมโจร จากกัน
เสือบุญยืนกอดอก มองน้องชายด้วยสายตาคมกริบ ก่อนจะเอ่ยเสียงต่ำหนักแน่น"หาญ…ตอนกูเดินเข้ามาหน้าหมู่บ้าน กูเห็นไอ้คนหนึ่ง…แต่งตัวสะอาด ดูเหมือนพวกมีฐานะ ไม่ใช่ชาวบ้านเราแน่ มันยืนแอบมองเอ็งกับจอมขวัญอยู่…"เขาหยุดเว้นช่วงเล็กน้อย ก่อนจ้องลึกเข้าไปในตาของเสือหาญเหมือนจะบีบให้สารภาพ"มันเป็นใคร…มาจากไหนวะ?"เสือหาญชะงักไปครู่หนึ่ง หัวใจเต้นแรงทันทีเมื่อรู้ว่าเสือบุญพูดถึง "นายภัทร" ชายแปลกหน้าที่มาตามหาจอมขวัญเสือหาญหลบตาเล็กน้อย ก่อนจะตอบเสียงทุ้มขรึม "มันชื่อภัทร…บอกว่ามาตามหาคนคนที่มันหาก็คือจอมขวัญ ฉันเห็นแก่จอมขวัญเลยให้มันมาพักชั่วคราว"เสือบุญหัวเราะในลำคอเบาๆ แต่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ "ตามหารึ เขาสองคนมีฐานะอะไรเกี่ยวดองกัน…ดูจากกิริยาท่าทางของมันแล้วไม่เหมือนธรรมดาทั่วไป กูเห็นแววตามันแล้ว มันแม่งคนละชั้นกับพวกชาวบ้านทั่วไปแน่นอน"บรรยากาศรอบตัวตึงเครียดขึ้นทันที เสือบุญก้าวเข้ามาใกล้ เอียงหน้าไปกระซิบเสียงต่ำ“กูถามตรงๆ เลยเวือหาญ…มึงแน่ใจนะ ว่ามันไม่ได้เข้ามาเพราะแย่งชิงคนรักของมึงคำพูดนั้นแทงเข้าไปกลางอกเสือหาญทันที เขากำมือแน่น ดวงตาแข็งกร้าวขึ้นโดยไม่รู้ตัว…เสือบุญเงียบไป
เมียเสือหาญจอมโจร จุดสุดยอด
แรงกระแทกของเสือหาญหนักหน่วงขึ้นทุกที ร่างสูงใหญ่บดเบียดอย่างไม่ปรานี น้ำเสียงหอบพร่ากับคำสบถสั้นๆ หลุดจากริมฝีปากทุกครั้งที่เขาเร่งเอว "จอมขวัญ…พี่จะไม่ไหวแล้ว"จอมขวัญตัวสั่นสะท้าน ใบหน้าแดงซ่านเปียกชื้นเพราะน้ำตาผสมกับหยาดน้ำใสที่เกาะบนแก้ม เธอครางกระเส่าไม่ขาดปาก เสียงหวานดังสะท้อนก้องไปทั่วป่า "อ๊า…พี่หาญ…ฉันไม่ไหวแล้ว…!"มือเล็กจิกหลังเขาแน่น เล็บข่วนลากเป็นรอยยาวตามแรงกระแทก สะโพกขาวกระตุกตามจังหวะที่ถูกกดลงกับโขดหิน แขนขาเกร็งจนแทบชา ความร้อนวาบแผ่ซ่านกลางกายเหมือนระเบิดจากข้างในเสือหาญกัดฟันแน่น ก้มซุกไซ้ซับเหงื่อและครางต่ำในลำคอ เอวหนากระแทกครั้งสุดท้ายแรงจนโขดหินสั่นสะเทือน แล้วร่างทั้งคู่ก็ระเบิดแตกพร้อมกันจอมขวัญสะดุ้งเฮือก ร่างเกร็งกระตุก เสียงครางยาวหลุดออกมาเหมือนปลดปล่อยทุกอย่างในอก ส่วนเสือหาญก็กดกายทับแน่น หอบหายใจหนักราวกับเพิ่งผ่านศึกใหญ่ กล้ามเนื้อเกร็งชัดทุกมัดก่อนจะค่อยๆ คลายตัวลงน้ำเย็นจากลำธารยังคงไหลผ่าน แต่ไฟปรารถนาที่โหมไหม้เมื่อครู่เพิ่งดับลง ทิ้งไว้เพียงร่างสองร่างที่กอดกันแน่นบนโขดหิน ลมหายใจถี่กระชั้นยังสั่นสะท้านไม่หายเสือหาญซบหน้าลงบนซอกคอขาว ส
เมียเสือหาญจอมโจร ลูบ
เสือหาญกดจูบหนักขึ้น ลิ้นร้อนตวัดกวาดทุกซอกทุกมุมในโพรงปากของจอมขวัญ จนเธอหอบหายใจติดขัด มือเล็กเผลอโอบรัดต้นคอเขาไว้แน่นเหมือนกลัวจะหลุดลอย"อือ…" เสียงครางสั้นๆ หลุดจากลำคอหญิงสาว ทำให้เสือหาญแทบคลั่งเขาเลื่อนริมฝีปากไล่ลงมาที่คางขาวเนียน จากนั้นก็ลากจูบลงสู่ลำคอระหง ดูดหนักๆ จนเกิดรอยแดงเร่าร้อน จอมขวัญสะท้านเฮือกไปทั้งร่าง ขาเรียวในน้ำแทบยืนไม่ไหว ต้องยึดแขนเขาไว้แน่น"พี่เสือหาญ…อย่า…"เธอพยายามเอ่ยห้าม แต่เสียงกลับแผ่วพร่าเหมือนยิ่งยั่วให้เขารุกแรงขึ้นริมฝีปากหนาเลื่อนไปตามไหล่เปียกชื้น ไล่จูบกัดเบาๆ จนร่างบางสะดุ้ง มือหนาของเขาเลื่อนไปกอบกุมหน้าอกอิ่มเต็มไม้เต็มมือ บีบคลึงอย่างไม่อาจห้ามใจ ความนุ่มหยุ่นทำให้เสือหาญขบฟันแน่นแทบขาดสติ"แม่ง…นุ่มชิบหาย" เขาพึมพำเสียงพร่า ขณะใช้ริมฝีปากดูดกลืนยอดอกที่แข็งชูสู้ลมหนาวจอมขวัญครางกระเส่า ร่างกายบิดเร่าในอ้อมแขนเหมือนถูกสะกด เสียงน้ำกระเซ็นดังทุกครั้งที่เธอขยับตัวในอ้อมกอดเขามืออีกข้างของเสือหาญเลื่อนไปโอบสะโพกกลมแน่น บีบเต็มแรงก่อนจะดึงเข้าหาตัวเอง ร่างสองร่างแนบชิดจนท่อนล่างแข็งตึงของเขากดแนบเข้ากับกลางกายเธอ ความร้อนทะลุผ่านน้ำบาง
เมียเสือหาญจอมโจร จูบ
เสือหาญเดินตามรอยเท้าของจอมขวัญเข้าไปในป่าลึก เสียงลำธารไหลเอื่อยดังแว่วมาให้ได้ยินตั้งแต่ไกล เขาก้าวช้าลงโดยไม่รู้ตัว เหมือนถูกบางอย่างดึงดูดให้เดินต่อไปอย่างระมัดระวังเมื่อพ้นพงหญ้าออกมา เขาก็ต้องชะงักค้าง หัวใจเต้นกระหน่ำไม่เป็นจังหวะ ภาพตรงหน้าทำให้ลมหายใจติดขัด จอมขวัญยืนอยู่ริมน้ำ ร่างเปลือยขาวสะท้อนกับแสงแดดยามเช้า เธอค่อยๆ ก้าวลงน้ำอย่างไร้เดียงสา น้ำใสเกาะตามเส้นผมยาวสลวยที่พลิ้วไปตามลมเสือหาญอึ้งเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน ตระกร้าผ้าที่เขาถืออยู่หลุดมือร่วงลงพื้นโดยไม่รู้ตัว เสียงไม้กระทบหินดัง "โครม" แต่เจ้าของร่างงามกลับไม่ทันหันมา เธอกำลังย่อตัวลง ลูบน้ำขึ้นประพรมผิวขาวเนียนของตนเองสายตาคมคู่นั้นไม่อาจละไปไหนได้ ความรู้สึกมากมายประดังเข้ามา ทั้งตกใจ ทั้งห้ามใจ และทั้งหลงใหลในเวลาเดียวกัน ร่างสูงยืนนิ่งเหมือนถูกสะกด ขณะหัวใจพุ่งพล่านจนแทบทะลุออกจากอก...เสือหาญที่ยืนนิ่งราวกับถูกตรึงด้วยภาพตรงหน้า พยายามบังคับตัวเองให้หันหลังกลับ แต่ยิ่งพยายามเท่าไร ขากลับเหมือนกลับเดินไปข้างหน้าแทน หัวใจเขาเต้นแรงจนแทบทะลุอก ความร้อนวิ่งแล่นไปทั่วร่างตระกร้าที่ร่วงลงพื้นเมื่อครู่ยังคงนอนอ
บางทีคุณอาจจะชอบ
เมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์77.5K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน56.1K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น47.1K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.30.1K viewsเคียงรัก เธียรวัฒน์
โอชิม่อน284 viewsเปรี้ยวใจสาวบ้านนา ซีรีส์ ขวัญใจสาวบ้านนา
พิมพ์พิรดา474 viewsเมียชังผู้กองแสนร้าย
นามปากกาดาวเหนือ249 viewsเมียแต่งจำเป็น
Yurial460 views
