กำลังจะดี

.

.

“วันนี้เป็นอะไรของมึงวะชุน ติดต้นหยกแจเลย...มึงไม่ไปทำงานธุรกิจหรอ?”

เฮียตงถามขึ้นอย่างแปลกใจที่ชุนยังคงนั่งเฝ้าต้นหยกที่เข้ามาเอางานเอกสารในห้องของเฮียตงเพิ่ม และชุนก็เดินตามมาติดๆ ไปไหนทำอะไรเดินตามต้อยๆ เหมือนหมาเจอเจ้าของ ไม่ใช่ว่าเฮียตงถามแบบนั้นมันไม่ดี แต่เพราะมันแปลกตาไปเสียหน่อย จึงทำให้อดไม่ได้ที่จะถาม

“ก็เดินตามเมียแล้วผิดอะไร?”

“ไม่ผิด แต่มันแปลกตาพิลึกว่ะ”

ชุนหันไปตอบแค่นั้นและไม่ได้หันไปสนใจ แต่กลับมาสนใจทำงานกับต้นหยกแทน เฮียตงมองต้นหยกและชุนสลับกัน บวกกับที่ต้นหยกเองก็หลบตาเขา เฮียตงจึงยกยิ้มกริ่มขึ้นมาเหมือนจะรู้สาเหตุที่ทำให้ชุนเป็นแบบนี้แล้ว

“เอ้อ...เมื่อวานเห็นส่งข้อความมาว่าไปเสม็ดมึงไปกับใครหรอ?”

“อะไรวะเฮีย”

“อืม..ต้นหยกก็ลาไปทำธุระด้วยสินะ”

“.....”

ต้นหยกถึงเงียบไม่พูดตอบได้แต่มองชุนและเฮียตงเลิ่กลั่กนั่นยิ่งทำให้เฮียตงมั่นใจแน่