مشاركة

ตอนที่53

last update آخر تحديث: 2025-06-06 08:36:44

หิมะโปรยปรายลงมา ต้นไม้ใบหญ้าถูกปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลน อากาศหนาวเหน็บ หลังจากตั้งทัพอยู่นานหลายเดือนก็ยังไม่สามารถตีเมืองซู่โจวให้แตกได้ เมืองซู่โจวเป็นเมืองใหญ่สุดในหัวเมืองชายแดนตะวันออกของแคว้นเยี่ยน ภูมิประเทศเป็นเกาะล้อมรอบ ยากแก่การโจมตี เจ้าเมืองซู่โจวและบุตรชายทั้งสามฝีมือเก่งกาจ อวิ๋นชางยืนอยู่บนเขาสูงแหงนหน้ามองหิมะที่โปรยปรายลงมา ก่อนจะออกคำสั่งถอยทัพกลับ

สวี่หานเฉาซื่อและตงฟางมาถึงเมืองซู่โจวทหารเห็นป้ายหยกประจำตัวชินอ๋องก็รีบเปิดประตูเมืองให้

ปัง สวี่หานตบโต๊ะเสียงดังด้วยความโมโหเขาคิดไว้แล้วว่าเรื่องนี้ไม่ชอบมาพากลภายในระยะเวลาสั้นๆ ทัพจากแคว้นเหลียวกลับตีทั้ง6เมืองได้ ที่แท้เพราะมีเกลือเป็นหนอนนี่เอง

" ไม่คิดเลยว่าแม่ทัพอี้เหอจะทรยศบ้านเมือง สมคบคิดศัตรูยอมเปิดทางให้ทัพเหลียวบุกยึดเมืองได้ง่ายๆ เลวจริงๆ"

" โชคดีที่เมืองซุ่ยโจวล้อมรอบด้วยทะเลชัยภูมิยากแก่การโจมตี พวกมันตั้งทัพอยู่นอกเมืองพยายามจะโจมตีเราอยู่หลายครั้งแต่ไม่เป็นผล ยามนี้เข้าฤดูเหมันต์หิมะเริ่มตกหนัก วันก่อนพวกมันถึงได้ถอยทัพกลับไป"

ฝูหวั่นรินน้ำชาใส่ถ้วยส่งให้สวี่หานพร้อมเล่าไปด้วย

" เฉาซื่อ คนของเราส่งข่
استمر في قراءة هذا الكتاب مجانا
امسح الكود لتنزيل التطبيق
الفصل مغلق

أحدث فصل

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่95(ตอนจบ)

    ท่านพี่ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวจะได้มากินข้าวกัน"" ได้ งั้นข้าไปอาบน้ำก่อน"มองดูอวิ๋นชางเดินกลับไปหยิบไก่และตะกร้าใส่ผักหายเข้าไปในบ้าน อันชิงเหมยยิ้มบางๆ นางไม่คิดว่านางกับเขาจะมีวันนี้ วันที่ได้ใช้ชีวิตคู่ด้วยกันภาพเหตุการณ์ในอดีตผุดขึ้นมา ตอนนั้นนางคิดว่านางตายไปแล้ว แต่พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นบิดากับพี่ชายของนางจ้องมองอยู่ข้างๆ หรือว่าพวกเขากลัวว่านางจะเหงาเลยตายเป็นเพื่อนนาง" ท่านพ่อ พี่ใหญ่ นี่พวกท่านก็ตายเหมือนกันรึ"" หือตายอะไรกัน พวกข้ายังไม่ตาย เจ้าก็ด้วย"อันซูหลุนประคองนางลุกขึ้น" ท่านพ่อใช้เกล็ดปลาชุบชีวิตเจ้า"" เกล็ดปลาอะไรเจ้าคะ"" ไม่รู้เหมือนกัน แต่เป็นของแม่เจ้า ตอนนั้นข้ากำลังจะพาเจ้ากลับไปที่แคว้นเยี่ยน ตอนกลางคืนข้าฝันเห็นแม่ของเจ้ามาหา นำเกล็ดปลามาให้"อันซูหลุนนึกถึงความฝันเมื่อคืนก่อน ภรรยาของเขาที่จากไป นางเดินขึ้นมาจากในน้ำ ส่งยิ้มบางๆให้เขา แล้วเข้าไปนั่งลงข้างๆอันชิงเหมย ลูบหัวของนางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะแบมือออกมา มีแสงสีทองสว่างวาบ พอแสงนั้นหายไปก็มีเกล็ดปลาอยู่บนมือของนาง นางยื่นเกล็ดปลาให้เขา " สิ่งนี้จะช่วยลูกของเราได้ "แล้วเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา ก็พบว่ามีเ

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่94

    อันซูหลุนเดินเข้าไปคว้าแขนอันเฟยเทียน" นี่มันอะไรกัน เหตุใดน้องสาวเจ้ากับองค์ชายเหลียวนั่น"มู่เฉิงฮ่องเต้มองดูเหตุการณ์แล้วพยักหน้า นั่นมันนางทาสคนนั้นนี่ คนที่ทำให้อวิ๋นชางหลงใหล นางเป็นทั้งบุตรสาวและน้องสาวของแม่ทัพแคว้นเยี่ยน ยังเคยเป็นชายาของสวี่หานอีก หึหึ เขารู้เรื่องนี้ตั้งแต่ตอนที่นางหนีไปจากวังหลวงครั้งนั้นแล้ว เข่อเล่อเล่าให้เขาฟัง ในเมื่อนางเป็นคนสำคัญของแม่ทัพทั้งสาม ถ้าอย่างงั้นก็มู่เฉิงคว้าดาบจากทหารคนหนึ่งวิ่งเข้าไปเขวี้ยงดาบพุ่งตรงไปที่กลางหลังของอันชิงเหมย สวี่หานเห็นดาบที่ลอยมาก็รีบลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก จะวิ่งไปปัดดาบออก อันเฟยเทียนกับอันซูหลุนก็วิ่งเข้าไปจะปัดดาบออกเช่นกันแต่ช้าไป" ไม่ " " ไม่" "ไม่"ฉึก ดาบแทงทะลุกลางหลังอันชิงเหมย นางล้มลงซบอวิ๋นชาง" เหมยเอ๋อ เหมยเอ๋อ "อันเฟยเทียนแย่งอันชิงเหมยมาจากอวิ๋นชาง อวิ๋นชางที่ประคองตัวเองไม่อยู่ก็ล้มลง แต่ยังตะเกียกตะกายไปจับมืออันชิงเหมย" อะ องค์ชาย"เห็นทั้งสองเอื้อมมือหากัน อันเฟยเทียนรำคาญทนดูไม่ได้ จึงจับมืออันชิงเหมยไปใส่มืออวิ๋นชาง" เหมยเอ๋อ "สวี่หานที่ล้มลุกคลุกคลาน ก็นอนคว่ำเอื้อมมือไขว่คว้านางเช่นกัน

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่93

    " คุณหนูมีข่าวการศึกขอรับ"เหอซานกับฮ่าวหยูเดินเข้ามารายงาน" ในเวลานี้ทัพเยี่ยนสามารถตีเอาเมืองทั้ง6คืนได้แล้ว พวกทัพเหลียวถูกขับไล่ออกจากแคว้นเยี่ยนแล้วขอรับ"" งั้นก็หมายความว่าสงครามจะจบแล้วใช่หรือไม่เจ้าคะคุณหนู แบบนี้คุณหนูก็จะได้พบบิดากับพี่ชายของคุณหนูแล้ว"" เจ้าก็จะได้เจอกุนซือหม่าด้วยใช่ไหมหล่ะ"" เหอซานอย่ามาทำเป็นรู้ดี "" เหอะ ข้าพูดถูกหล่ะสิ"" แต่ข้าคิดว่าศึกครั้งนี้ไม่น่าจะจบลงง่ายๆ"" อืม ข้าก็คิดแบบเดียวกับฮ่าวหยู"และสิ่งที่นางคิดก็เป็นจริง ฮ่องเต้มีคำสั่งให้ตีเเคว้นเหลียวยึดเป็นเมืองขึ้น ทัพเยี่ยนที่นำโดยแม่ทัพทั้ง6 เข้าล้อมแคว้นเหลียวตีเมืองต่างๆของแคว้นเหลียวมาได้หลายเมืองสงครามกินเวลายืดเยื้อมาครึ่งปี แม้ทัพเยี่ยนจะยึดเมืองต่างๆของแคว้นเหลียวมาได้มากกว่าครึ่ง แต่ก็ยังไม่สามารถตีเมืองที่เหลือได้ สวี่หานนำทัพล้อมเมืองหลวงเอาไว้อยู่หลายเดือนก็ยังไม่สามารถตีฝ่าเข้าไปถึงตัวเมืองได้ ในเวลากลางคืนป่าเขาเต็มไปด้วยฝูงหมาป่า มีทหารหลายคนถูกพวกมันรุมกัด เป็นอุปสรรคสำหรับการรบในเวลากลางคืน สวี่หานจึงเรียกแม่ทัพทั้ง6รวมตัวหารือวางแผน และเตรียมบุกโจมตีพร้อมกันจากทุกด้าน ด้วย

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่92

    ฝูกุ้ยอิงคุกเข่าโขกหัวยอมรับผิดต่อหน้าสวี่หาน ฝูหวั่นเห็นฮูหยินของตนทำแบบนั้นก็ไม่อาจทนเห็นนางต้องรับโทษคนเดียวได้จึงคุกเข่าลงข้างๆโขกหัวรับผิดด้วย" ท่านอ๋องโปรดอภัย เป็นความผิดของข้าที่ไม่ดูแลพวกเขาให้ดีทำให้ท่านต้องเดือดร้อน โปรดลงโทษข้าแทนเถอะ"ฝูชิงเย่วก็คุกเข่าอีกคน" ข้าเป็นคุณชายใหญ่ของจวนนี้ ความผิดครั้งนี้ข้าขอรับโทษแทนทุกคนเอง"เห็นทุกคนออกมารับผิดแทน ฝูซือฟานก็น้ำตาไหล ส่วนตงฟางได้แต่มองดูเฉยๆเอ้อเจินกระซิบถามฝูอวี้หนิว" เจ้าไม่ไปคุกเข่ากับพวกเขาเรอะ"" ไม่หล่ะ ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดจะไปรับโทษแทนคนอื่นทำไม ใครทำก็รับไปเองสิ "" โอ้ "เอ้อหวังมองหน้าฝูอวี้หนิว ช่างมีความคิดแตกต่างจากคนอื่นในครอบครัวจริงๆ" พอแล้ว ท่านอ๋องยังไม่ได้พูดอะไรพวกท่านก็พากันขอรับโทษ"เฉาซื่อพูดขึ้นมาก่อนจะหันไปมองสวี่หาน ที่นั่งจิบชาสบายๆ ดูจากสายตาไม่ได้มีอารมณ์โกรธแต่อย่างใด" พวกเจ้าอยากรู้ไหมว่าทำไมยาปลุกกำหนัดถึงไม่ได้ผล"ทุกคนหันไปมองหน้าเฉาซื่อด้วยความอยากรู้" เพราะมันใช้กับท่านอ๋องไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นยาปลุกกำหนัดที่มีฤทธิ์แรงขนาดไหน หรือมนต์เสน่ห์เล่ห์กลก็ทำอะไรท่านอ๋องไม่ได้"" ทำไม"ตงฟางถ

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่91

    " เฉาซื่อเจ้ามาก็ดีแล้ว ถึงท่านอ๋องจะเป็นนายของเจ้า แต่ฟางเอ๋อก็เป็นน้องสาวของเจ้า เจ้าต้องอยู่ข้างนางถึงจะถูก"" ฝูฮูหยินท่านพูดอะไร ข้าไม่เข้าใจ"" เมื่อคืนพอท่านอ๋องกลับมา ฟางเอ๋อก็ลงมือต้มน้ำซุปแก้เมาค้างด้วยตัวเองแล้วนำไปให้ท่านอ๋อง ข้าก็คิดว่านางนำไปให้แล้วกลับเรือน ใครจะรู้ว่าตอนเช้าข้าไปหานางกลับพบแต่สาวใช้ของนางสองคน พวกนางบอกว่าฟางเอ๋อยังไม่กลับมาจากเรือนตะวันออกตั้งแต่เมื่อคืน พวกนางก็ไปด้วยแต่ถูกท่านอ๋องไล่กลับมา ข้าก็เลยมาตามนางที่นี่และขอให้ทุกคนมาเป็นพยาน ว่าท่านอ๋องล่อลวงนาง"" ใครล่อลวงใครรึ"ทุกคนหันควับไปมอง เห็นสวี่หานเดินมาพร้อมเอ้อเจินก็พากันงง ฝูกุ้ยอิงตกใจละล่ำละลักถาม" ท่าน ท่านอ๋อง เหตุใดท่านมาอยู่ที่นี่"" เมื่อคืนท่านอ๋องไปนอนที่ห้องของข้า ข้ากับเฉาซื่อนอนอยู่ด้วยกันกับท่านอ๋องทั้งคืน"เอ้อเจินตอบ " เป็นไปไม่ได้ ท่านอ๋องอยู่นี่ แล้วใครอยู่ในนั้น"ฝูกุ้ยอิงส่ายหน้าไม่อยากเชื่อ ฝูซือฟานบอกว่ายาปลุกกำหนัดชนิดนี้แรงมาก เป็นไปไม่ได้ที่ใครจะต้านทานอยู่ ตงฟางก็ทรวดทรงยั่วยวนขนาดนั้น ถ้าเปลื้องผ้าออกต่อให้ไม่ต้องใช้ยาปลุกกำหนัดก็ต้องเกิดอารมณ์อยู่แล้ว เว้นแต่คนคน

  • เมื่อหิมะโปรยปราย   ตอนที่90

    " เหมยเอ๋อ"สวี่หานเอ่ยชื่อนางด้วยเสียงแผ่วเบา ไม่ใช่แค่หลายวันที่ผ่านมา แต่ตั้งที่นางจากเขาไป เขาพยายามคิดว่าเขาทำอะไรผิด นางถึงต้องทำกับเขาเช่นนี้" เจ้ายังโกรธข้าเรื่องหว่านลู่ซืออยู่เหรอ ข้าสาบานได้ว่าข้าไม่เคยเกินเลยกับนาง เพียงเห็นนางเป็นสหายคนหนึ่งเท่านั้น หรือว่า"ภาพในอดีตแว่บเข้ามา ตอนที่เขากำลังเป่ายาให้หายร้อนป้อนหว่านลู่ซือด้วยตัวเอง" เหมยเอ๋อ เจ้าโกรธที่ตอนนั้นข้าป้อนยาให้นางใช่ไหม ตอนนั้นข้าไม่ได้คิดอะไร เห็นว่านางอ่อนแรง หมอหญิงคนอื่นก็ไม่ว่าง ข้าก็เลย""เรื่องผ่านมาตั้งนานแล้วข้าลืมไปหมดแล้วและข้าก็ไม่ได้โกรธ มือของท่านปากของท่านจะเป่ายาหรือจะป้อนใครมันก็สิทธิ์ของท่าน"" ไม่ เหมยเอ๋อ เจ้ามีสิทธิ์โกรธข้า ข้าผิดเองข้ารู้ว่าข้าผิด ข้าไม่ควรดูแลหญิงอื่น ข้าไม่ควรดูแลนาง ไม่ควรป้อนยานาง "อันชิงเหมยลุกเดินหนี ไม่อยากฟังเขาพูดอีกเรื่องผ่านมานานเป็นปีแล้ว นางไม่รู้สึกอะไรแล้ว สวี่หานตามไปคว้าแขนนางแต่นางสะบัดออก" ท่านอ๋อง ข้ากับท่านไม่ได้เกี่ยวข้องกันแล้ว อยู่ให้ห่างๆจากข้าหน่อย"" ไม่ว่าเจ้าจะพูดยังไงสำหรับข้าเจ้ายังภรรยาของข้าอยู่ ในชีวิตนี้ข้าจะมีเจ้าเป็นภรรยาแค่คนเดีย

فصول أخرى
استكشاف وقراءة روايات جيدة مجانية
الوصول المجاني إلى عدد كبير من الروايات الجيدة على تطبيق GoodNovel. تنزيل الكتب التي تحبها وقراءتها كلما وأينما أردت
اقرأ الكتب مجانا في التطبيق
امسح الكود للقراءة على التطبيق
DMCA.com Protection Status