เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่74
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-13 16:53:28
บทล่าสุด
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่80
ฝูกุ้ยอิงเห็นตงฟางมองอันชิงเหมย ก็คีบอาหารใส่ถ้วยข้าวให้นางบ้าง" ฟางเอ๋อ ปลานึ่งซีอิ๊วของโปรดเจ้ากินเยอะๆนะ"" ผัดปลาเปรี้ยวหวานนี่ก็น่าอร่อย ฟางเอ๋อชิมดู"ฝูซือฟานก็คีบเนื้อปลาใส่ถ้วยข้าวให้ตงฟาง" ขอบคุณเจ้าค่ะท่านแม่ พี่สาม"เฉาซื่อมองหน้าตงฟางด้วยความสงสัย" ฟางเอ๋อทำไม"ฝูกุ้ยอิงยิ้มแย้มพูดขึ้น" คือว่าอย่างงี้ ข้าเองมีแต่บุตรชายไม่มีบุตรสาว ช่วงเวลาที่ฟางเอ๋ออยู่ที่นี่นางก็ช่างน่ารักช่างเจรจา มีนางอยู่ด้วยข้าไม่เหงาเลยพอรู้ว่าบิดามารดานางเสียชีวิตไปแล้วนางต้องอยู่ตัวคนเดียว ข้าก็อดสงสารนางไม่ได้เลยรับนางเป็นบุตรบุญธรรม เรื่องนี้ต้องขออภัยคุณชายเฉาด้วยที่ไม่ได้ขอท่านก่อน อย่างน้อยท่านก็เป็นพี่ชายของนาง""ฝูฮูหยินกับท่านเจ้าเมืองรับนางเป็นบุตรบุญธรรมถือว่าเป็นวาสนาของนาง ข้าเองยังเป็นกังวลเวลาไปทำหน้าที่ ท่านก็รู้ว่าทหารอย่างข้าชีวิตไม่แน่นอน แต่ตอนนี้เห็นนางมีที่พึ่งข้าก็สบายใจได้แล้ว"" ฮ่าฮ่าฮ่า ฟางเอ๋อนางเป็นเด็กดีน่ารัก มีนางอยู่ด้วยฮูหยินของข้ามีชีวิตชีวามากขึ้นเลยทีเดียว นางเองก็อยากมีบุตรสาวมาตั้งนานแล้ว แต่ก็มีแต่บุตรชายอยากจะตั้งท้องอีกสุขภาพนางก็ไม่ดี ได้ฟางเอ๋อมาทำให้
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่79
" ปล่อย "อันชิงเหมยพูดเสียงเย็นชา พยายามดันตัวเขาออก" อยู่นิ่งๆสิ เดี๋ยวทหารพวกนั้นรู้นะว่าเราแอบอยู่ตรงนี้"อันเฟยเทียนโบกมือบ๊ายบายพวกทหาร เดินนวยนาดออกมา สายตาก็เหลือบไปเห็นอันชิงเหมยถูกสวี่หานกอดรัดอยู่ เขามองหาก้อนหินแล้วหยิบมันขึ้นมาดีด โป้ก โอ้ยสวี่หานปล่อยอันชิงเหมยเอามือลูบหน้าผากที่ปูดบวมขึ้นมา " เตรียมพร้อมนะ ยาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว"" อืม แล้วคุณหนูของข้าหล่ะ"" ไม่ต้องห่วง เฟยเทียนไม่ปล่อยให้นางเป็นอะไรหรอก "หม่าอี้หยวนกุมมือหวังเหลียนเอาไว้ มือหนาใหญ่และอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วทั้งหัวใจของนาง หม่าอี้หยวนมองดูพวกทหารพากันวิ่งเอามือปิดตูด เสียงตดดัง ปู้ดป้าด แปร้ดพริบตาเดียว หน้าประตูเมืองก็โล่ง เขาหันมามองหน้าหวังเหลียนที่ขึ้นสีแดงระเรื่อก็ขมวดคิ้ว " คิดอะไรอยู่ ไปได้แล้ว"้เขาจูงมือนางรีบวิ่งออกไป อันเฟยเทียนจูงมืออันชิงเหมยวิ่งมาอีกทาง มีสวี่หานกับเฉาซื่อตามมาติดๆ เฉาซื่อกับสวี่หานรีบไปเปิดประตูเมือง ทุกคนก็พากันวิ่งหนีออกมา ทหารคนหนึ่งนั่งขี้อยู่ไม่ไกล เห็นกลุ่มคนเปิดประตูเมืองออกไปก็รีบร้องบอก" เร็วเข้ามีคนหนีออกไปแล้ว รีบตามไปเร็ว"ไม่มีเสียงตอบรับ เพราะทหารแต่ละคนต่าง
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่78
อันเฟยเทียน อันชิงเหมย หม่าอี้หยวนและหวังเหลียน ช่วยกันต่อสู้กับทหารเหลียว เหอวานก็เข้ามาช่วยอีกคน แม้เขาจะไม่มีวรยุทธ์ แต่ก็ช่วยหยิบจับข้าวของปาใส่พวกทหารเหลียว คนไหนที่เจ็บยังไม่ถึงตายเขาก็เข้าไปช่วยซ้ำ พริบตาเดียวทหารสิบกว่าคนก็ถูกจัดการจนหมด มองดูซากศพทหารที่นอนเกลื่อนบ้าน เหออี้อินก็กรีดร้องขึ้นมาเหอวานรีบเข้าไปเอามืออุดปากก่อนจะผลักนางออกไปอย่างแรง ชี้หน้าต่อว่า" เจ้าเป็นคนพาพวกมันมาที่นี่ใช่ไหม เจ้าทำแบบนี้ได้ยังไงห๊า ข้าถามว่าทำไม"เหออี้อินสะดุ้ง ตั้งแต่แต่งงานมาเขาไม่เคยดุด่านาง และนางก็ไม่เคยเห็นเขาโกรธมากขนาดนี้มาก่อน นางเชิดหน้าตอบ" ใช่ ข้าพาพวกเขามาเอง ก็พวกเขาบอกว่าใครให้เบาะแสจะได้เงินรางวัลห้าพันตำลึง"เพี๊ยะ เหอวานได้ฟังก็โกรธจัดตบหน้านางไปเต็มแรง เหออี้อินไม่อยากเชื่อว่าสามีของนางจะกล้าลงมือตบตีนาง" ท่าน ท่านกล้าตบข้าเหรอ"" แค่ตบมันยังน้อยไป ข้าอยากจะทำมากกว่านี้อีก"เหอวานเดินเข้าใส่เหออี้อิน แต่อันเฟยเทียนรั้งเขาไว้" ข้าแค่พาเขามาหาคนที่เขาต้องการ ไม่ได้พามาจับทุกคน"" เจ้าหมายความว่ายังไง ที่ว่าไม่ได้มาจับทุกคน"" ทหารพวกนี้เอาภาพวาดขึ้นมาดู บอกว่าองค์ชายแคว
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่77
อวิ๋นชางมองดูรอยเท้าที่ย่ำอยู่บนบริเวณริมแม่น้ำ เขาจ้องมองไปทางปลายแม่น้ำด้วยสายตาเยือกเย็น เขาประมาทเองที่คิดว่าพวกนั้นจะไม่กล้าออกจากหุบเขาในเวลากลางคืน" องค์ชาย ตรงนั้นมีรอยตัดไม้ไผ่ใหม่ๆ4ลำพะยะค่ะ พวกนั้นคงใช้ไม้ไผ่คนละลำล่องแม่น้ำไปเมื่อคืน"อวิ๋นชางกำหมัดแน่น แม้ไม่เคยพบหน้ามาก่อน แต่ก็เคยได้ยินชื่อเสียงของแม่ทัพอันเฟยเทียน ว่านอกจากจะเป็นคนเจ้าสำอางค์ยังเป็นคนเจ้าเล่ห์อีก คิดไม่ถึงว่าอันเฟยเทียนจะฉลาดแบบนี้ ใช้ไม้ไผ่ลำเดียวล่องแม่น้ำอย่างงั้นรึ ถ้าเขาเดาไม่ผิดป่านนี้พวกนั้นคงไปขึ้นฝั่งที่เมืองผิงอันแล้ว" ให้คนส่งข่าวไปเมืองผิงอัน ปิดประตูเมืองห้ามใครเข้าออกจนกว่าข้าจะไปถึง แล้วก็ไปนำกองกำลังที่เหลือตามไปข้าจะไปรออยู่ที่ผิงอัน"" พะย่ะค่ะ"อวิ๋นชางสั่งเสร็จก็เดินไปตัดไม้ไผ่มาหนึ่งลำล่องตามแม่น้ำไป ใช้วิธีนี้ไม่กี่ชั่วยามก็จะถึงเมืองผิงอัน แต่ถ้าเดินเท้าก็จะใช้เวลาเป็นวันซ่งหลุนก็ตามไปติดๆด้วยไม้ไผ่ลำเดียว ส่วนคนอื่นๆเดินข้ามแม่น้ำไปขึ้นอีกฝั่งแล้วเดินเท้าไปต่อ หากให้ล่องแพไปไม้ไผ่คงไม่พอจำนวนคน บางคนไม่สามารถยืนบนไม้ไผ่ลำเดียวได้ หากจะให้ต่อแพก็จะเสียเวลาเปล่าๆ สู้เดินด้วยเท้า
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่76
"องค์ชาย นี่มันเรื่องอะไรกัน ชายคนนั้น"" ข้าเข้าใจนางผิด ทหารคนนั้นที่ข้าเห็นกอดกับนาง คือพี่ชายของนาง อันเฟยเทียน"ซ่งหลุนอ้าปากค้าง" อันเฟยเทียน ท่านหมายถึงอันเฟยเทียนแม่ทัพแดนตะวันตกแคว้นเยี่ยน"อวิ๋นชางพยักหน้า" แล้วสองคนเมื่อกี้คงไม่ใช่"" สวี่หาน"ซ่งหลุนอ้าปากค้างอีกรอบ อวิ๋นชางกำหมัดแน่น แม่ทัพสองคนของแคว้นเยี่ยนมาอยู่ที่แคว้นเหลียวตั้งแต่ตอนไหน เหตุใดเขาถึงไม่รู้" เร็วเข้า กระจายกำลังออกไป ต้องจับพวกเขาให้ได้"" พะย่ะค่ะ"" ช้าก่อน จับเป็นเท่านั้น"อันเฟยเทียน หม่าอี้หยวน อันชิงเหมยและหวังเหลียน ควบม้าออกนอกเมืองเข้าเขตป่าจึงชะลอความเร็วลง" เอายังไงดี มืดแบบนี้เราจะไปต่อหรือว่า"หวังเหลียนถามขึ้นมา" หยุดพักไม่ได้ เขาคงรู้ตัวแล้วว่าเหมยเอ๋อหนีมาจะต้องตามมาในไม่ช้าแน่"" ถูกของเฟยเทียน ไม่ใช่แค่องค์ชายแคว้นเหลียว แต่สวี่หานก็คงจะตามมาเช่นกัน"" แต่ป่าเขาที่นี่เต็มไปด้วยฝูงหมาป่ามันอันตรายเกินไป"อันชิงเหมยบอกทุกคนสวี่หานควบม้าขึ้นเขา เขาต้องเร่งตามไปให้ทัน" ท่านอ๋อง ท่านดูนั่นสิ"สวี่หานหันไปดูข้างล่าง เห็นแสงไฟจากคบไฟกำลังตรงขึ้นเขามาทางนี้ พวกนั้นคงรู้ตัวแล้วและก็คงรู
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่75
อันเฟยเทียนลอบเข้าไปในตำหนักของไซ่หย่า โยนรากไม้พิษรมควันให้คนในตำหนักหลับสนิท ก่อนที่เขาจะย่องเข้าไปในห้องนอนของนาง แล้วล้วงเอาสิ่งหนึ่งออกมาป้ายไปที่หน้าของไซ่หย่าจนทั่ว เขามองดูผลงานแล้วยิ้มอย่างภูมิใจก่อนจะเดินออกไปหวังเหลียนเดินไปเดินมาชะเง้อมองทางก็ไม่เห็นอันเฟยเทียนกลับมา เขาว่าก่อนไปมีเรื่องต้องทำให้รอเขากลับมาก่อนแล้วค่อยไปรับอันชิงเหมยหนีไปด้วยกัน นี่ก็ผ่านไปพักใหญ่แล้วเหตุใดเขายังไม่มาอีก" เมื่อไหร่สหายของท่านจะมา"" ใจเย็นสิ เขาไปยังถึงชั่วยามเลยนะ"" แต่ข้าอยากพบคุณหนูเร็วๆ รออีกสักพักหากเขายังไม่มาอีก ข้าจะบุกไปหาคุณหนูเองไม่รอเขาแล้ว"" ได้ๆ รออีกสักพักถ้าเขายังไม่มาข้าจะไปกับเจ้าเอง"มองดูหน้าของหวังเหลียนที่บูดบึ้ง หม่าอี้หยวนก็หัวเราะหึหึ" นี่เป็นของที่เจ้าให้ข้าหามา ว่าแต่เจ้าจะเอาไปทำอะไร"อันเฟยเทียนไม่ตอบแต่เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาไปที่ตำหนักของซุนน่าทำแบบเดียวกันกับเมื่อกี้ โยนรากไม้พิษรมควันให้คนทั้งตำหนักหลับสนิท แม้แต่ทหารยืนยามก็ยังหลับทั้งยืน มองดูซุนน่าที่หลับสนิท อันเฟยเทียนเอาห่อผ้าที่จงห่าวหามาให้เปิดออก อันชิงเหมยกำลังปิดหน้าต่างก็เห็นเงาตะคุ่มๆโฉบไปโฉ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านอ๋องไร้หัวใจ
จันทร์ส่องแสง13.7K viewsธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม45.3K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.2K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ32.3K viewsเด็กเลี้ยงของจันทร์ฉาย NC 20+
ต้นอ้อ246 viewsราคีบำเรอ
baiboau-เนื้อนวล54 viewsป่วนรักประธานร้าย My President
Siesta4.2K viewsรักของปรายลดา
พ่รรณพสา117 views
