“ควรทำสิ ถ้าแลกกับชีวิตของพ่อแก ฉันว่าแกควรทำอย่างยิ่ง ทำไปเถอะ เรื่องนี้เดี๋ยวฉันจะช่วยแกเองเบลล์ แกไม่ต้องกลัว ฉันจะช่วยหาข้อมูลเกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์มาช่วยแกอีกทาง แกจะได้สบายใจไง ฉันจะอยู่เคียงข้างแกเสมอนะเบลล์ แกไม่ต้องกลัวอะไร”
“อืม...ขอบใจแกมากนะพลอย ฉันคงไม่มีเวลามาตัดสินใจอะไรมากนักสินะ เอาเป็นว่า ฉันโอเคตามที่แกบอกเลยละกัน วันนี้ฉันจะได้กลับไปบอกพ่อว่า ถ้าหมอให้พ่อผ่าตัด ให้พ่อตกลงได้เลย”
“ต้องอย่างนี้สิเบลล์ บางทีคนเราจะไปถึงฝันได้ ก็ต้องแลกกับบางสิ่งบางอย่างไป ก็โอเคนะ ถ้ามันจะทำให้เราไปถึงจุดหมายปลายทางได้”
“นั่นสินะ สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของฉัน ก็คือมีเงิน มีบ้าน และดูแลพ่อของฉัน”
แม้หนทางที่เปรมมิกากำลังจะก้าวเดินนั้น จะเจออุปสรรคมากมายสักเพียงใด เปรมมิกาจะสู้ให้ถึงที่สุด และจะทำให้จงได้
....................
[คลับหรูแห่งหนึ่ง...แถวชานเมือง]
“จะต้องมาไกลขนาดนั้นเลยเหรอวะฌอน เรื่องของนายนี่เป็นความลับขนาดนั้นเลยเหรอ”
‘พิรัชย์’ หรือ‘เดียว’ ถูกเรียกตัวมาด่วนจากเพื่อนสนิทของเขาทั้งสอง
“ก็ไม่เป็นเพราะนายหรือไงเดียว ที่ทำให้ฌอนมันเป็นแบบนี้ นายไปหาใครมาให้ฌอนล่ะ เพื่อนของนายไปไม่ถึงสวรรค์น่ะ”
“น้องโมนานั่นน่ะเหรอ ความจริงฉันก็โดนน้องเขาหลอกเหมือนกันนะ ตอนแรกก็คิดว่าจะบริสุทธิ์ ที่ไหนได้ เล่นซะเนียนเหมือนกับดาราฮอลลีวูดเลยว่ะ”
พิรัชย์ยิ้มอย่างอายๆ เขาเองก็ไม่คิดว่าจะโดน อยู่ในวงการนี้มานาน เสียชื่อคาสโนว่าเมืองไทยหมดเลย โดนหลอกเต็มๆ
“ฉันว่า ตอนนี้นายสองคนสนใจเรื่องของฉันดีกว่านะ...อืมแล้วนายปรึกษาหมอมาว่าไงบ้างภัทร”
ฌอนหันไปถามเพื่อน เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับเขามาก ชีวิตหนุ่มเพลย์บอยของเขาจะจบลงแบบนี้ไม่ได้อย่างแน่นอน
“ใจเย็นนะฌอน ฉันเตรียมข้อมูลมาให้นายหมดแล้ว จากที่นายเล่ามา ตอนแรก*ไอ่เจี้ยวของนายยังทำงานดี และแข็งตัวปกติ แสดงว่านายก็มีอารมณ์ โอเคมั้ย”
“นี่นายมาถึงจุดนี้แล้วเหรอวะฌอน”
“จริงๆ ฉันไม่น่าชวนนายมาเลยนะเดียว ไม่ได้ช่วย แถมยังจะมาซ้ำเติมฉันอีก ให้ตายสิ นายนี่มันจริงๆ เลย”
“โอเคๆ ขอโทษว่ะฌอน ฉันแค่ไม่อยากจะเชื่อเรื่องของนายเลย...เอ้า...ภัทร นายเล่าต่อเลย”
“ถ้านายยังมีอารมณ์และไอ่เจ้าลูกชายนายยังแข็งตัวอยู่ แสดงว่านายก็ปกตินะ นักเพศวิทยาบอกฉันว่า มันมีหลายปัจจัยนะ อย่างเช่น นายอาจจะไม่โอเคกับผู้หญิงนั่น ตอนนายรู้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์ นายก็เลยค้างกลางอากาศ”
“อืม ก็น่าจะเป็นไปได้นะ”
ฌอนพยายามนึกตามคำพูดของเพื่อน หรือเขาอาจจะเสียอารมณ์ตรงที่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้น เคยผ่านคนอื่นมาแล้ว
“นายก็ลองใหม่ดิวะฌอน เอามะ เดี๋ยวฉันหาให้ใหม่ ครั้งนี้ฉันขอแก้ตัว ถ้าเธอคนนี้ไม่*ซิงอีก ฉันยอมเอาหัวเป็นประกันนายเลย โอเคมั้ย”
“นายแน่ใจนะเดียว ว่าจะเอาหัวเป็นประกัน”
“เออดิวะภัทร ฉันอยู่วงการนี้มานาน ไม่เคยผิดพลาดเลยนะโว้ย มีครั้งนี้ครั้งเดียวเอง ที่ฉันพลาดน่ะ ฉันรับรองว่า ครั้งต่อไปจะสแกนให้ดีกว่านี้”
“นายหมายถึง ให้ฉันลองมีอะไรกับผู้หญิงอีกสักครั้งงั้นเหรอภัทร”
“ใช่ นายต้องลองอีกสักครั้ง บางทีนายอาจจะไม่ได้เป็นอะไรก็ได้...อืม...แล้วในตอนนั้น ทำไมอยู่ดีๆ นายถึงค้างกลางอากาศล่ะฌอน มันเกิดอะไรขึ้น นายคิดเรื่องอะไรหรือเปล่า”
“ตอนนั้นน่ะเหรอ ไม่ได้คิดอะไรนะ ฉันแค่รู้ว่าเธอไม่บริสุทธิ์ แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร แต่พอทำไปได้สักพักเจ้าลูกชายฉัน มันดันหดตัวไปเลย”
“และตอนนั้น น้องโมนารู้มั้ยวะฌอน ว่าน้องชายนายไม่ทำงานแล้ว”
“ยังเดียว ฉันรู้ตัวก็เลยแกล้งอารมณ์เสีย และเดินเข้าห้องน้ำไป ออกมาเธอก็ถามฉันว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันโยนเงินให้เธอไปโดยไม่ได้พูดอะไร ก็แค่นั้นแหละเรื่องทั้งหมด”
“โอเค โล่งอกไปที ฉันนึกว่าน้องโมนาจะรู้เรื่องนี้ของนายซะอีก ถ้าเธอรู้ล่ะก็ บันเทิงแน่นอน”
“งั้น เรื่องนี้นายก็ต้องลองพิสูจน์อีกครั้งนะ ว่าสมรรถภาพทางเพศของนายจะยังอยู่ หรือจากไปตลอดกาลกันแน่ฌอน”
“พูดซะน่ากลัวเลยภัทร ฌอนมันก็คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันหาสาวๆ มาพิสูจน์ให้นายเอง ครั้งนี้ฉันจ่ายให้นายฟรี ขอแก้มือครั้งที่แล้วว่ะฌอน”
“สำนึกผิดขนาดนั้นเลยเหรอเดียว”
“ใช่ดิภัทร ฉันก็ไม่อยากให้เพื่อนผิดหวังอีก นายเองก็เหมือนกัน ไม่คิดจะหาสาวๆ บ้างเลยเหรอวะ ตั้งแต่คบกันมา ฉันไม่เคยเห็นนายจะมีหญิงเลยสักคน หรือว่านายจะเป็น...”
“หุบปากนายไปเลยเดียว ฉันไม่ได้เป็นเกย์อย่างแน่นอน ฉันแมนร้อยเปอร์เซ็นต์ ที่ฉันไม่ได้มีสาวๆ อย่างพวกนายสองคน นั่นก็เป็นเพราะว่าฉันไม่มีเวลาต่างหาก งานหมอนี่เข้าเวรจนไม่มีเวลา พวกนายก็น่าจะรู้นี่”
“นั่นมันเป็นข้ออ้างของนายต่างหากภัทร นายเป็นหุ้นส่วนของโรงพยาบาลอยู่แล้ว และเป็นถึงผู้อำนวยการโรงพยาบาลไม่ต้องทำงานก็อยู่ได้ แถมพี่เขยนายก็รวยล้นฟ้า เป็นถึงหม่อมราชวงศ์ด้วย ไม่ต้องทำงาน นายก็อยู่ได้”
“นั่นมันเป็นของพี่เขยฉัน อีกอย่างฉันไม่ได้อยากเข้าไปรบกวนพี่ขวัญข้าวมากนัก แค่พี่เขยฉันส่งฉันเรียนหมอ และให้ทุนมาหุ้นเปิดโรงพยาบาลกับเพื่อนก็ถือว่ามากพอแล้ว”
“ก็พร้อมหมดแล้วนี่ภัทร นายแต่งงานได้แล้ว มีลูกตอนอายุ 27 นี่ก็โอเคเลยนะ ฉันเองก็กำลังมองหาสาวๆ อยู่เหมือนกัน”
“อย่างนายเนี่ยเหรอ หาสาวๆ จะแต่งงานด้วย ฉันว่านายยังไม่หยุดหรอก อย่าพึ่งมีเลย ใช้เจ้าลูกชายของนายให้คุ้มซะก่อน ใช่มั้ยฌอน นายเองก็ไม่เดือดร้อนอะไรเลยนี่ เป็นถึงหนุ่มหล่อไฮโซ ลูกชายเจ้าสัวเมืองไทย รวยเป็นหมื่นๆ ล้าน จะแต่งตอนไหนก็ได้ ใช้ชีวิตให้สุดเหวี่ยงก่อน จริงมั้ย”
[อีกฝากฝั่งหนึ่ง...มาเลเซีย] “นี่คุณไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอคะ คุณฌอน” “ผมแรงเยอะนะ ไม่มีทางที่จะเหนื่อยง่ายๆ หรอกครับเบบี๋ อืม คุณเองก็...ร้องครางไม่เหนื่อยเหรอครับ...” “คนบ้า! ก็คุณไม่หยุดพักบ้างเลยนี่คะ”เปรมมิกาหน้าแดงราวกับมะเขือเทศสุก เธอไม่สามารถที่จะนับจำนวนของการร่วมรักมาราธอนของเธอกับเขาได้เลย มันมากมายเสียจนแทบไม่มีเวลาหยุดพัก หลังจากที่ท่านประธานหนุ่มของเธอนั้น ได้ขอเธอแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ระหว่างเปรมมิกากับเขา ก็ได้เคลียร์ทุกอย่างกันแล้วแต่เธอก็ได้แต่ขอเวลากับเขาก่อน มันเร็วเกินไปจนเธอตั้งตัวแทบไม่ติด ‘ถ้ายัยพลอยรู้คงช็อคแน่ๆ’ “เบลล์” “คะ?” “สรุป คุณจะตอบตกลงแต่งงานกับผมได้หรือยังครับ” “ก็เบลล์บอกคุณไปแล้วนี่คะ ว่าเบลล์ขอเวลาสักพัก คือเบลล์ขอเวลาปรับตัวกับคุณก่อนค่ะ คุณรู้มั้ยคะ ไม่ใช่แค่เบลล์คนเดียวนะคะที่ต้องตกใจ ที่เบลล์จะต้องแต่งงานกะทันหัน เบลล์ยังมีพ่ออีกคนนะคะ ที่ท่านจะต้องตกใจแบบสุดๆ แน่นอนค่ะ ที่อยู่ดีๆ ลูกสาวก็แต่งงานแบบสายฟ้าแลบค่ะ” “กลับจากมาเลเซีย ผมจะไปหาท่านครับ ผมรอไม่ไหวแล้ว อืม..
ร่างนุ่มหยุ่น ผิวเนียนละเอียดนุ่มมือ เม็ดทับทิมสีชมพูระเรื่อพุ่งชูชันสู้กับความร้อนจากริมฝีปากชายหนุ่มที่ทำงานอย่างหนัก ร่างบางชักเกร็งไปด้วยความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ ยิ่งลิ้นหนาละเลงไปที่ปลายถันของเธอเท่าไหร่ ความเสียดเสียวก็ทะยานขึ้นไปเรื่อยๆ“โอ๊ะ! พลอย...ผม” หมอหนุ่มร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด ความทรมานปวดหนึบแผ่ซ่านลงไปที่ดุ้นร้อนของเขา ณภัทรจะต้องจัดการกับสิ่งนี้ให้เร็วที่สุด“อ๊ะ!” ร่างบางอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงเพราะสัมผัสจากปากร้อนที่แนบลงมาอย่างดุเดือด มือบางโอบกอดศีรษะของชายหนุ่มแนบกับลำตัว ‘เอาวะยัยพลอย...หลังจากนี้เขาจะเป็นยังไงก็ช่าง ขอฉันมีความสุขกับเทพบุตรของฉันหน่อยนะ!’“อื้ม” เสียงครางบ่งบอกความพึงพอใจของชายหนุ่ม กายกำยำร้อนรุ่ม เบื้องล่างเขาปวดหนึบ จนความเครียดขึงของท่อนแห่งความเป็นชายแข็งตัวขยายจนเห็นเส้นเอ็นรอบแท่งชัดเจน“อ่าร์...” ร่างบางร้องครางอย่างรัญจวนในสัมผัส มือเล็กขยุ้มไปที่กลุ่มผมอันดกดำของชายหนุ่ม สัมผัสร้อนจากริมฝีปากหนาลากไล้ไปทั่วบริเวณปลายถันสีชมพู ลิ้นของเขาละเลงรอบวน ใจเธอเต้นแรงรัวถี่ ปวดหนึบตรงช่องท้องเพราะความเสียวซ่านทะยานขึ้นไปจนส
ณภัทรยอมรับแต่โดยดี หลักฐานปรากฏชัดเจนขนาดนี้ ก็คงต้องยอมรับแล้ว พิรัชย์ทำอะไรไม่ปรึกษาเขาก่อนเลย จะให้เขากับเธอมีอะไรกันเนี่ยนะ “อุ้ยตาย! ทำไมแกล้งกันแรงขนาดนี้คะ แล้วคุณหมอ โอเคมั้ยคะตอนนี้ ให้ดิฉันตามหมอมั้ยคะ” “มะ-ไม่ครับ ผมจะไปหาหมอได้ยังไงครับ ผมเป็นหมอ และอีกอย่าง...โอวว์ ผะ-ผมอาย ไปไม่ได้หรอกครับ อึ้มมม์”ณภัทรทรมานอย่างแสนสาหัส ตอนนี้ตัวยาคงออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว ร่างกายของเขาร้อนไปหมด ริมฝีปากเขาสั่นระริกเพราะความต้องการจนถึงขีดสุด “เอ่อ แล้วให้ดิฉันช่วยยังไงคะ เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวคุณหรือเปล่าคะ หรือคุณจะไปอาบน้ำดีคะ ดิฉันเห็นในหนังค่ะ เขาต้องทำแบบนั้นนะคะ มาค่ะ ดิฉันจะพาไปค่ะ”พลอยไพลินพูดจบไม่รอช้า เพราะความร้อนรน ทำให้เธอรีบจนเกินเหตุเลยสะดุดขาตัวเองเข้า ร่างของเธอล้มลงบนตัวเขาอีก “โอ๊ะ!” “อุ้ย! ขอโทษค่ะคุณหมอ”พลอยไพลินรีบตะเกียกตะกายที่จะผละจากบนตัวของเขา แต่ทว่าการทำเช่นนี้มันยิ่งไปเร่งปฏิกิริยาของชายหนุ่มเข้าไปอีก “ผะ-ผมไม่ไหวแล้วพลอย ได้โปรด โอย...ผมปวดไปหมดแล้ว ชะ-ช่วยผมด้วย เอ่อ ขอโทษครับ อึ้มม์”ร่างกำยำพลิ
“มาเลยครับ” ณภัทรรีบคว้าแก้วน้ำเย็นที่บริกรส่งให้แทบจะทันที ไม่ไหวแล้ว ปากเขาแทบไหม้แล้ว “รับอีกมั้ยครับ” ปริมาณยาแก้วแรกใส่ไปเต็มสูบ ส่วนแก้วที่สองใส่ไปนิดหน่อย ‘รู้สึกสงสารผู้หญิงคนนี้จัง ^^’ “ครับ” ณภัทรฟังอะไรไม่รู้เรื่องแล้ว เขาต้องการความเย็นเข้าไปภายในปากของเขาเพื่อดับความเผ็ดร้อน ‘ไอ้เดียว! นายจะไม่ตายดีแน่!’ “เอ่อ ค่อยๆ ดื่มค่ะคุณหมอ”พลอยไพลินเห็นสภาพคนทานเผ็ดแล้วอดขำไม่ได้เลย ดูจากลักษณะของเขาแล้ว ไม่น่าที่จะทานของเผ็ดได้ แต่ที่เขาทำไป ก็น่าจะเป็นเพราะเจอเพื่อนเขาแกล้ง ก็เลยไม่อยากเสียหน้าแหละมั้ง ‘ตลกดีเหมือนกันนะ หมอสุดหล่อเนี่ย...น่าร้ากกก!’ “ครับ” ณภัทรไม่น่าใจร้อนและโมโหเพื่อนของเขาเลย ความจริงเขาทานเผ็ดไม่ได้เลย เพื่อนตัวร้ายจะรู้จุดอ่อนเขา และชอบเอามาเล่นงานเขา อืม เขาเองนี่แหละที่โมโหจนขาดสติ “ดีขึ้นบ้างยังคะ” “เริ่มเบาลงแล้วครับ เอ่อ คุณทานเลยนะครับ”ณภัทรรู้สึกเหมือนตัวเองเสียหน้าอย่างแรง เพราะความใจร้อนของตัวเอง ทำให้หลงกลไอ้เพื่อนบ้านั่น “ค่ะ ดิฉันยังไม่หิวเท่าไหร่ค่ะ” “งั้น คุณดื่
[ณ ร้านอาหารอาหารอิตาเลียนสุดหรู...ใจกลางเมืองกรุง] บรรยากาศภายในร้านอาหารอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นชาติยุโรปตะวันตกเป็นอย่างมาก ทุกอย่างถูกเนรมิตให้ราวกับการยกห้องอาหารของเจ้าของประเทศมาเลยทีเดียว ผู้คนที่มาส่วนใหญ่ก็ระดับไฮโซกันทั้งนั้น ช่างผิดกับพลอยไพลินตอนนี้ที่เป็นเหมือนกับ ‘อีกาในฝูงหงส์’ ^^ “ทำไมดูเริ่ดหรูอลังการขนาดนี้”พลอยไพลินพึมพำกับตัวเอง เมื่อเธอมาถึงก่อนเวลานัดหมายเกือบชั่วโมง เหตุก็เพราะความตื่นเต้น ประกอบกับชุดที่เธอสวมใส่นั้น มันทำให้เธอดูไม่ใช่ตัวเองเลยสักนิด แต่ก็มีพี่พนักงานที่คอยแต่งตัวให้กับเธอนั้นยังเอ่ยให้กำลังใจกับเธออยู่นะ ‘น้องใส่ชุดนี้แล้วเหมาะมาก สวยจนพี่*จึ้งไปเลยนะ จากเด็กกะโปโลกลายเป็นเจ้าหญิงไปเลย’ พลอยไพลินก้มมองชุดเดรสเข้ารูปสีชมพูพาสเทล ช่วงอกค่อนข้างลึกไปหน่อย เธอรู้สึกเหมือนตัวเองโป๊ะท่ามกลางสายตาใครหลายคนที่กำลังมองมา “ขอโทษนะครับ คุณคือ คุณพลอยหรือเปล่าครับ”บริกรคนหนึ่งเอ่ยทักเธอ “ใช่ค่ะ” “งั้นเชิญทางนี้เลยนะครับ คุณผู้ชายมารอคุณแล้วเหมือนกันครับ เชิญครับ” ‘หือ? คุณผู้ชายมารอแล
“เดียวไหนเหรอคะ? เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะคะ คือดิฉันไม่รู้จักคุณค่ะ” “ผมเป็นเพื่อนหมอภัทร และเป็นเพื่อนกับฌอนเจ้าของบริษัทที่คุณทำงานไงครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้คุณตกใจ”ความใจร้อนของพิรัชย์ที่รู้ว่าเพื่อนรักของเขาแอบใจกระตุกเมื่อเจอสาวคนนี้ ปกติณภัทรจะไม่เคยมีปฏิกิริยากับสาวคนไหนเลย มันเลยทำให้เขาอยากช่วยให้เพื่อนของเขาให้สมหวังเร็วเป็นพิเศษ “อ่อค่ะ งั้นเชิญนั่งค่ะ” แต่พลอยไพลินก็ยังงงอยู่ดี แล้วเขาจะมาหาเธอทำไมกัน“คุณแม่ของคุณป่วยใช่มั้ยครับ แล้วไอ้หมอเพื่อนผมมันกำลังรักษาแม่ของคุณอยู่ ภัทรมันเป็นคนใจบุญนะครับ ชอบช่วยเหลือคน”พิรัชย์ของเกริ่นสรรพคุณเพื่อนของเขาหน่อยก็แล้วกัน “เอ่อ คุณจะมาทวงค่ารักษาของแม่ดิฉันเหรอคะ ดิฉันขอผ่อนจ่ายไปแล้วนี่คะ ไม่ทราบว่า...” “เอ้ย! ไม่ใช่นะครับผมไม่ได้มาทวงหนี้ เอาไงดีล่ะครับ ผมกับคุณก็พึ่งจะเจอกันครั้งแรกด้วยสิ”ถ้าพิรัชย์รู้จักเธอคนนี้มาก่อนล่ะก็ คงไม่พูดพร่ำทำเพลงแบบนี้หรอกนะ “แล้วคุณมาทำอะไรคะ ถ้าไม่ได้มาทวงหนี้ มีเรื่องเดียวที่ดิฉันกับคุณหมอภัทรเกี่ยวข้องกันก็คือเรื่องที่ดิฉันค้างค่ารักษาของแม