คนแปลกหน้า

"สีนิล บัวขอแวะร้านค้าแป๊ปนะ บัวอยากได้ของใช้นิดหน่อย แป๊ปเดียวไม่นานหรอก"

สโรชาก้มหน้าลงมากระซิบที่แก้มของม้าคู่ใจ มีของใช้จุกจิกหลายอย่างที่เธอลืมหยิบมาจากคอนโด เธอลงจากหลังสีนิล ปล่อยให้มันเล็มหญ้าอยู่หน้าร้านรอ ระหว่างที่เธอเข้าไปซื้อของใช้ที่ต้องการ

"หนูบัวกลับมาเมื่อไรลูก มาคราวนี้จะอยู่นานไหม" เสียงถามดังมาจากหลังร้าน

"สวัสดีค่ะป้าเกด" หญิงสาวยกมือไหว้ป้าเจ้าของร้าน "บัวมาถึงเมื่อวาน กะว่าจะอยู่ยาวค่ะป้าเกด คิดถึงบ้านเรา ป้าเกดสบายดีนะคะ"

"สบายดีลูกป้าว่าล่ะเห็นเจ้าสีนิล ไม่บัวก็บุตรล่ะ เจ้าสีนิลคงดีใจ จะได้ออกเที่ยวบ่อยๆ ตามสบายนะลูกอยากได้อะไรก็เลือกเอาเลย ป้าทอนเงินลูกค้าก่อน ไม่เจอกันนานยังสวยเสมอเลยนะหนูบัว" ป้าเกดเจ้าของร้านทักทายหญิงสาว ทุกคนแถบนี้จะรู้จักเธอดี สมัยเป็นเด็กรุ่นๆ เธอกับน้องเที่ยวทุกที ไม่ขี่ม้า ก็มอเตอร์ไซค์ หรือไม่ก็จักรยาน

"ขอบคุณมากค่ะป้าเกด บัวขอเลือกแป๊ปเดียวค่ะ นานกว่านี้เดี๋ยวค่ำ" หญิงสาวเลือกของที่ต้องการได้แล้ว ก็รีบไปจ่ายเงิน

"ไปก่อนนะคะป้ากลัวค่ำค่ะ วันหลังบัวแวะมาใหม่ค่ะ"

ออกจากร้านค้า หญิงสาวก็รีบขึ้นหลังเจ้าสีนิล พร้อมกระซิบบอกมันว่าให้วิ่งสุดฝีเท้าเลย ระหว่างทางแสงแดดใกล้หมดแล้ว อากาศเริ่มเย็นคืนนี้ต้องหนาวแน่ๆ ปลายฝนต้นหนาววซินะ หญิงสาวชอบบรรยากาศแบบนี้จังเลย

แถวนี้ถึงแม้ว่าจะใกล้ค่ำแล้วก็ยังมีรถนักท่องเที่ยววิ่งสวนไปมา บางคนก็เตรียมตัวเข้าไปเที่ยวในเมือง บางคนก็เพิ่งกลับจากเที่ยวข้างนอก เห็นแสงไฟจากรีสอร์ทสว่างไสว คืนนี้นักท่องเที่ยวคงพักเต็ม

"ข้างหน้ามีอะไรนะ รถเสียหรือเปล่า?" รถป้ายต่างจังหวัดด้วย หรือจะเป็นลูกค้าที่รีสอร์ท สีนิลแวะดูเขาสักหน่อยนะ รู้สึกว่าจะมีแต่ผู้หญิงเสียด้วย อากาศก็เริ่มเย็นลงเรื่อยๆ

สโรชาพาสีนิลเข้าไปหานักท่องเที่ยวกลุ่มนั้น "มีอะไรให้ช่วยไหมคะ รถเสียหรือเปล่า" หญิงสาวเอ่ยถาม และลงมาจากหลังเจ้าสีนิล เผื่อเป็นลูกค้าที่รีสอร์ท

"ใช่ๆ รถเสียค่ะ น่าจะยางรั่ว พอดีเราพักที่รีสอร์ท จันทรา ด้านโน้นค่ะ เพิ่งกลับจากในเมือง อยู่ๆ รถยางรั่วเฉยเลย โชคดีที่ไม่มีใครเป็นอะไร ไม่น่าเลยอีกนิดเดียวก็จะถึงที่พักแล้ว" หญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งรีบบอกกับสโรชา

สโรชาเข้าไปสำรวจรอบๆ รถ "โห....สองล้อเลย ไปขึ้นเขามาหรือค่ะ"

"ใช่ค่ะ" ผู้หญิงคนเดิมน่าจะอายุมากกว่าสโรชาตอบคำถามเธอ

" ทางรีสอร์ทก็เตือนแล้วค่ะ ว่าให้ระวัง ทางขึ้นเขามีก้อนหินเยอะ ไม่ค่อยเรียบ แต่พวกเราไม่ฟังเอง น่าจะซึมมาตั้งแต่ลงเขาค่ะ แอบเสียวๆ เหมือนกันนะคะเนี้ย ดีที่มาแบนใกล้ที่พักไม่ไกลมากค่ะ"

"ไม่เป็นไรนะคะ บ้านบัวอยู่ใกล้ๆ แถวนี้ เดี๋ยวบัวเรียกรถที่รีสอร์ทให้มารับ ส่วนรถที่ยางรั่วนี่ จะเรียกช่างมาเปลี่ยนยางให้ค่ะ"

ดีนะที่เธอติดโทรศัพท์มาด้วย ไม่งั้นแย่แน่เลย อากาศเริ่มเย็นลง แสงก็เริ่มหมด โชคดีที่แถวนี้ติดกับรั้วบ้านเธอ และติดโซล่าเซลล์ให้ส่องสว่างตลอดทาง ทำให้มีแสงสว่างยามค่ำคืน ไม่น่ากลัวมากนัก สำหรับคนต่างถิ่น

"สวัสดีค่ะพ่อ...... บัวกำลังจะเข้าบ้านพอดีเจอรถลูกค้ารีสอร์ท ยางแบนค่ะ มากัน 5 คนผู้หญิงทั้งนั้น ขอช่างมาเปลี่ยนยาง และรถมารับลูกค้ากลับที่พักด้วยค่ะพ่อ บัวจะอยู่เป็นเพื่อนลูกค้าสักพัก" หญิงสาวแจ้งแก่นายอาทิตย์ พร้อมกับหันไปบอกกับลูกค้า "รอสักครู่นะคะ ไม่เกิน 10 นาที ช่างและรถคงมาถึงค่ะ "

"ขอบคุณมากนะคะคุณบัว พี่ชื่อภัสรานะคะ เรียกพี่ภัสเฉยๆ ก็ได้ค่ะ ถ้าไม่ได้เจอคุณบัว พวกพี่คงต้องพากันเดินกลับรีสอร์ทเองแน่ๆ เลย พี่มาจากภูเก็ตค่ะ มาเที่ยวและเพิ่งมาพักที่นี่ครั้งแรกค่ะ"

"โอ้...พี่นึกออกแล้วน้องบัวคือผู้หญิงที่ขี่ม้าระหว่างทางที่เราจอดรถถ่ายรูปเมื่อบ่ายนี้นี่เอง พวกเรายังคุยกันเลยค่ะว่า ผู้หญิงคนนี้เก่งจัง เท่มากด้วย พวกเราชอบม้าของน้องบัวด้วยค่ะ สีดำสนิทเลย และเรายังเจอกันที่ซุปเปอร์ด้วยนะคะ ได้แต่มองค่ะ เห็นไกลๆ ว่าสวยแล้ว มาเห็นใกล้ๆ สวย เท่ แถมมีน้ำใจ มากเลยค่ะ

"ขอบคุณมากนะคะที่จำกันได้ ที่ซุปเปอร์พอดีบัวรีบๆ ค่ะเลยไม่ได้สังเกตอะไร ซื้อของเสร็จก็รีบออกมาเลย บัวก็สังเกตเห็นนะคะ ที่ต้นยางนาใหญ่ว่ามีนักท่องเที่ยวจอดรถถ่ายรูปแถวต้นยางนา หลายกลุ่ม และขอบคุณมากนะคะสำหรับคำชม" หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้ขอบคุณด้วยความเคยชิน

"นั่นไงรถจากรีสอร์ทกับช่างมาพอดีเลยเร็วดีจัง พี่ภัสราจะกลับที่พักพร้อมรถก็ได้นะคะ ทางนี้เดี๋ยวบัวดูให้ค่ะ คงใช้เวลาไม่นานมาก"

"สวัสดีค่ะลุง รบกวนด้วยนะคะ" หญิงสาวยกมือไหว้ช่างซ่อม และพนักงานรีสอร์ทสูงอายุทั้งคู่

"พี่ให้น้องๆ กลับไปก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวพี่รอรถเสร็จแล้วจะได้ขับกลับรีสอร์ทเอง ช่างจะได้กลับไปพักผ่อน เกรงใจค่ะ"

ภัสรารู้ว่าช่วงเวลาแบบนี้ไม่ใช่เวลาทำงาน เป็นงานนอกเสร็จแล้วเขาอาจอยากกลับบ้านพักผ่อนอยู่กับครอบครัวก็ได้ เธอเข้าใจดี เพราะเธอก็มีลูกน้องมากมาย จึงเข้าใจคนทำงาน

"ได้เลยค่ะพี่ภัส เอาที่สะดวกเลยค่ะ" สโรชารู้สึกคุ้นเคยกับคุณภัสราคนนี้มาก เหมือนกับเคยรู้จักกันมาก่อน เธอเคยอ่านหนังสือมาเหมือนกันว่า คนเราอาจเป็นพี่เป็นน้องเป็นญาติกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อนก็ได้ หรืออาจเป็นเจ้ากรรมนายเวรต่อกัน ชาตินี้ก็ตามมาเจอกันอีก วนเวียนไปจนกว่าจะหมดเวรกรรมต่อกัน อาจเป็นอย่างที่โบราณเขาว่าก็ได้ เพราะบางคนเจอกันครั้งแรกก็ไม่ชอบหน้ากันแล้ว หญิงสาวเชื่อเรื่องแบบนี้ เธอกับคุณภัสราคนนี้อาจจะเคยทำกรรมดีร่วมกันมา ชาตินี้ถึงได้มาพบเจอกันในเรื่องที่ดี

ไม่ถึงสิบนาทีช่างก็เปลี่ยนล้อเสร็จทั้งสองล้อด้วยความชำนาญ

"เรียบร้อยแล้ว แยกกันตรงนี้นะคะพี่ภัสรา บัวขอตัวกลับบ้านก่อนไว้มีโอกาสคงได้พบกันอีกนะคะ"

"ขอบคุณมากๆ เลยนะคะน้องบัว ถ้าไม่เจอน้องบัวพวกเราคงแย่แน่ๆ เลย ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ"

ผู้หญิงคนนี้นอกจากจิตใจดี หน้าตาสวยงาม บุคลิกดี มีน้ำใจ กิริยามารยาทก็ดี จากที่ชื่นชอบอยู่แล้วยิ่งประทับใจมากกว่าเก่า ดูจากที่ยกมือไหว้พนักงานสูงอายุ และช่าง โดยไม่มีการถือตัว แสดงว่าพื้นฐานครอบครัวต้องอบรมสั่งสอนมาดีแน่ๆ

น้องบัวคนนี้น่าจะไม่ใช่ชาวบ้านธรรมดา พนักงานรีสอร์ส ก็รู้จักเธอ และยังยกมือไหว้ผู้หญิงคนนี้ก่อนด้วย เสียดายที่ลืมขอหมายเลขโทรศัพท์ เธอยังอยู่ที่นี่อีกหลายวัน เผื่อหาโอกาสเลี้ยงตอบแทนบ้าง ไม่รู้ทำไมเธอถูกชะตากับผู้หญิงคนนี้จังเลย พูดคุยด้วยแล้วรู้สึกสบายใจ ถึงแม้ว่าจะเป็นการพูดคุยแค่เพียงระยะเวลาสั้นๆ ก็ตาม

"เช่นกันค่ะพี่ภัสรา บัวลานะคะ ไว้มีโอกาสพบกับนะคะ" หญิงสาวยกมือไหว้ภัสราอีกครั้ง ก่อนจะก้าวขาขึ้นหลังเจ้าสีนิล และควบมันหายไปกับแสงไฟสลัว

"กลับมาแล้วค่ะแม่ พ่อยังไม่กลับเหรอคะ บัวเข้าใจว่าพ่ออยู่บ้าน สักครู่ที่ผ่านมาบัวคุยกับพ่อค่ะ พอดีรถลูกค้าที่พักที่รีสอร์ทยางแบน อยู่ทางแยกเข้าบ้านเรา บัวมาเจอพอดีค่ะ เลยโทรหาพ่อ ให้ส่งช่างไปเปลี่ยนยาง และขอรถมารับลูกค้ากลับรีสอร์ท มากันหลายคนผู้หญิงทั้งนั้น ยางแบบสองล้อเลย บัวเลยอยู่ดูจนเสร็จ แล้วก็รีบมานี่ล่ะค่ะแม่"

"อ้าวเหรอ....ดีๆ แล้วลูก ช่วงนี้ลูกค้าที่รีสอร์ทเยอะจริงๆ มาจากหลายที่เลย ดีแล้วล่ะ พนักงานจะได้มีงานทำ เห็นคุยกันว่าได้ทิปดีมากเลยนี่ ดูจากรายชื่อที่เขาส่งมาจากใต้ก็มีหลายคนนะลูก อ่อ….พ่อโทรบอกแม่แล้วลูกเดี๋ยวคงมา ว่าจะหาข้าวกินจากข้างนอกเลย เพราะกว่าจะกลับกลัวว่าจะดึก"

ถึงแม้ว่านางจันทราจะไม่ค่อยได้ไปที่รีสอร์ท แต่ทุกสิ่งอย่างภายในรีสอร์ท ผู้จัดการก็จะส่งรายละเอียดมาให้นางตรวจสอบอยู่เสมอ แม่กับพ่อไม่เข้าไปก้าวก่าย ให้พวกเขาทำงานกันเอง บ้านเราโชคดีที่เจอแต่คนดี ไม่มีคนนอกลู่นอกทางหลงเข้ามาเลย อย่างที่โบราณเขาว่า คนดีก็จะดึงดูดคนดีเข้ามาหา

"ดีที่เรามีเมนูทางใต้ไว้บ้างนะคะแม่ ลูกค้าจะได้ไม่คิดว่าห่างบ้านมากเกินไป มาเหนือก็ยังได้ทานอาหารใต้ งั้นบัวไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ วันนี้อากาศเย็นน่าดูเลย คืนนี้ไม่ต้องเปิดแอร์อีกแล้ว ดีจังเลยค่ะ สีนิลป่ะ วันนี้ไม่ต้องอาบน้ำนะ ไว้วันหลังบัวอาบให้ จะแปรงขน และแกะกีบให้สะอาดเลย บัวจะไปอาบน้ำเหนียวตัวมากกก"

"หิวมากเลยค่ะแม่ มื้อนี้มีอะไรกินบ้างคะ"

จริงๆ เธอก็ถามแม่ไปอย่างนั้นเอง เพราะยังไงแม่ก็ต้องทำของโปรดให้เธอกินอยู่ แกงไตปลา ไข่เจียวกรอบๆ น้ำพริกกะปิ ผักสดเยอะๆ หมูต้มชะม่วง อีกอย่างแค่นี้ก็อร่อยสุดยอดแล้ว สมัยเรียนมัธยม เพื่อนสนิทมาบ้าน ทุกคนจะงง ว่าบ้านเราอยู่เหนือ แต่อาหารส่วนมาก บ้านเราจะทำอาหารใต้เป็นหลัก ถึงแม่จะเป็นคนเหนือ แต่ชอบอาหารใต้มาก อาหารเหนือก็มีทำบ้างแต่ไม่บ่อย ทำให้ทั้งสโรชาและน้องชาย ก็ชอบอาหารตามพ่อกับแม่ สรุปว่าบ้านเราเน้นอาหารใต้ แม้กระทั่งที่รีสอร์ท และที่โรงแรมก็มีอาหารใต้บางอย่างที่ใส่ไว้ในเมนู

"แม่คะ วันนี้ที่ท้ายไร่ บัวเห็นเหมือนเขากำลังก่อสร้างบ้านหรืออะไรสักอย่าง ของใครเหรอคะแม่ น่าจะใหญ่โตพอสมควร เห็นจากรั้วแล้ว ที่แถบนั้นน่าจะเป็นของเขาทั้งหมด"

"นี่บัวไปไกลถึงโน่นเลยเหรอลูก เจ้าสีนิลมันแข็งแรงมากเลยนะนั่นขนาดไม่ได้วิ่งนาน ฝั่งนั่นแม่ก้ไม่แน่ใจนะว่าเขากำลังจะทำอะไร เห็นแว่วๆ มาว่า จะทำฟาร์มเห็ด หรืออะไรสักอย่าง"

"อ่อ…เหรอคะ แต่ช่างเถอะเรากินข้าวกันดีว่าบัวหิวมากเลย จะกินให้อร่อยเลยค่ะ "

"กินเลยลูกกินเยอะๆ" จะได้โตนางจันทราพูดหยอกบุตรสาว

"โห....แม่ขา แค่นี้บัวยังไม่โตอีกเหรอคะเนี้ย จะให้โตขนาดไหนน้อ กินต้มหมูชะมวงแล้วคิดถึงบุตรนะคะแม่ ถ้าบุตรอยู่ชะมวงหนึ่งหม้อ กินได้แค่เวลาเดียวเท่านั้น น้องชอบมาก รองจากแกงมัสมั่นเลยล่ะ"

สองแม่ลูกกินข้าวไป คุยกันไปอย่างมีความสุข เผลอแป๊ปเดียว บัวกินข้าวสองจานจริงๆ

"นี่ก็ดึกแล้ว บัวเก็บสำรับกับข้าวเลยล่ะกันลูก พ่อไม่น่าจะกลับมากินข้าวแล้ว คงกินมาจากข้างนอกกับลุงบุญแล้วล่ะ"

"ได้เลยค่ะแม่" หญิงสาวรับคำมารดา และเก็บสำรับอาหารไปด้วย ถ้าบัวกินแบบนี้ทุกวันทุกเวลามีหวัง น้ำหนักต้องขึ้นภายในเวลาไม่กี่วันนี้แน่ๆ

"นั่นรถพอ่มาพอดีเลยค่ะแม่"

"ว่าไงสาวๆ กินข้าวกันอิ่มพอดีเลยใช่ไหม พ่อเรียบร้อยมาแล้ว พ่อให้ลุงบุญกลับไปพักผ่อนเลย พรุ่งนี้ลุงบุญต้องพาพ่อเข้าเมือง ไปธุระอีกหลายที่ พ่อไปอาบน้ำนอนเลยล่ะกันนะแม่ วันนี้เหนื่อยนิดหน่อย ไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันนะลูก"

"ค่ะพ่อ บัวก็ต้องขอตัวนอนเหมือนกันค่ะ วันนี้เพลียแดดทั้งวันเลย" หญิงสาวเข้าไปกอดนางจันทราและจุ๊บแก้ม " บัวไปนอนก่อนนะคะแม่ เช้าเจอกันค่ะ"

"ไปๆ ทั้งพ่อทั้งลูกนั้นแหละ ไปอาบน้ำ พักผ่อนเลย เดี๋ยวแม่ดูแลความสะอาดสักหน่อย ก็จะไปพักผ่อนเหมือนกัน"

สโรชายังไม่ได้นอนเลยทีเดียว เธอตรวจงานที่ทางสำนักงานกรุงเทพฯ ส่งมาให้ดูอีกนิดหน่อย น้องส่งแบบมาให้เธอตรวจอีกรอบ ก่อนที่จะลงหน้างานจริง งานคอนโดไม่มีปัญหา แต่ยังไงภายในเดือนนี้เธอต้องขึ้นไปดูงานเอง อย่างน้อยน่าจะประมาณ 2 สัปดาห์ ถึงจะมีทีมงาน ที่ไว้ใจได้ มารับงานต่อจากเธอ หญิงสาวไม่อยากทิ้งงาน อยากดูแลจนจบงาน เธอก็เป็นแบบนี้ เต็มที่กับงาน ส่งงานลูกค้า เมื่อไหร่นั่นแหละ ถึงจะสบายใจ