ลงโทษครั้งที่1 nc+ (25+)

"ไปไหนมา..."

ริลกลับเข้าบ้านมาเวลาเกือบเที่ยงคืนหลังจากไปดูหนังกับโชน โดยไม่คิดว่าเธอเข้าบ้านดึกขนาดนี้จะยังเจอเฟร์สที่นั่งหน้าบึ้งอยู่ตรงโถงรับแขกด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

"ไปทานข้าวกับเพื่อนมาค่ะ"

ริลตอบเสียงเรียบและยังคงไม่มองหน้าคนถามตรงๆ ทำเอาชายหนุ่มต้องพ่นลมหายใจออกแรงๆ เพื่อพยายามข่มไฟโกรธในใจ

"เพื่อน? คงอร่อยมากเลยสินะถึงได้ใช้เวลาหลายชั่วโมง เสร็จไปกี่ครั้งละ"

"พูดอะไรของคุณ ไร้สาระ"

หญิงสาวพูดก่อนจะเดินหนีขึ้นมาบนห้องเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเริ่มคุยไม่รู้เรื่องเสียแล้ว แต่เดินหนีมาได้ไม่นานร่างสูงก็เดินเข้ามาคว้าข้อมือเธอไว้ด้วยความโมโหแล้วจับคนตัวเล็กตรึงกับผนังอย่างแรงจนเกิดเสียงดัง แต่เขาไม่ได้สนใจว่าผู้หญิงคนนี้จะเจ็บปวดหรือไม่เขาออกแรงบีบข้อมือเล็กจนเธอรู้สึกเจ็บจนน้ำตาซึม

"ฉันซื้อเธอมา เธอก็ควรจะรู้ว่าตัวเองเป็นสมบัติของใครไม่ใช่ทำตัวแรดไปไหนต่อไหนกับคนอื่นแบบนี้หัดมียางอายสะบาง นั้นน่ะรุ่นน้องฉันนะ"

"รุ่นน้องคุณแต่เขาก็เป็นรุ่นพี่ฉันเหมือนกัน แล้วมันจะแปลกอะไรถ้าคนรู้จักกันไปกินข้าวด้วยกัน"

"กินข้าว? เหอะ! คิดว่าฉันโง่หรือไง? อย่ามาจับน้องฉันให้ยากเธอมันก็แค่ของเล่นไร้ค่า"

"คุณจะคิดยังไงมันก็เรื่องของคุณถ้าฉันไร้ค่าขนาดนั้นแล้วคุณมายุ่งกับฉันทำไม ปล่อยฉันค่ะ!"

หญิงสาวพยายามแกะมือหนานั้นออกแต่กลับสู้แรงชายหนุ่มไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ยิ่งเธอดิ้นแรงแค่ไหนมือหนาก็ยิ่งออกแรงกดลงมาราวกับจะบีบให้กระดูกเล็กแหลกคามือให้จงได้

"ปากดี! ผู้หญิงอย่างเธอมันสกปรกเลิกยุ่งกับน้องฉันสะ"

"ฉัน..."

กริ้งๆ ริลสะดุ้งเฮือกเมื่อเสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าดังขึ้น เสียงนั้นเรียกความสนใจของเฟร์สได้เป็นอย่างดี

"พี่โชน"

เขาล้วงไปหยิบมันขึ้นมาอ่านชื่อเจ้าของเบอร์แล้วกระตุกยิ้มมุมปากราวกับว่าสิ่งที่เขาคิดไว้มันคงถูกต้องทุกอย่าง ริลเมื่อเห็นโอกาสหลบหนีจึงสะบัดมือหนาของเขาออกเต็มแรงแล้วรีบแย่งโทรศัพท์มาเพื่อจะรับสายแต่คนตรงหน้ายังไม่มีท่าทีจะปล่อยเธอเข้าห้องไปง่ายๆ

"รับสิ"เขาสั่งโดยที่มือข้างหนึ่งยังกุมข้อมือเธอไว้แน่น

"...พี่โชน"

(ถึงบ้านหรือยังครับ)

"ถึงแล้วค่ะ"

(ขอบคุณมากนะสำหรับวันนี้พี่สนุกมากเลย)

"ริลต่างหากที่ต้องขอบคุณพี่ที่พาริลไปทานอาหารอร่อยๆ"ริลพูดไปตามความจริงโดยพยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุดเพื่อให้คนปลายสายสบายใจ

(งั้นครั้งหน้าพี่ขอพาริลไปเลี้ยงอีกได้หรือเปล่า พี่รู้สึกสบายใจเวลาอยู่กับริล)

ตืด!

"นี่คุณ!"

เฟร์สแย่งโทรศัพท์ริลไปแล้วกดวางสายอย่างไม่มีมารยาทแถมเขายังเก็บมันใส่กระเป๋าตัวเองไปอย่างหน้าตาเฉย ชายหนุ่มได้แต่ขุ่นเคืองในใจว่าผู้หญิงคนนี้ไปอ่อยอะไรรุ่นน้องของเขาไว้ จนต้องแอบมารับเธอไปทานข้าวถึงที่บ้านเขาทั้งที่ชายหนุ่มเองก็ประกาศว่าผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในว่าที่คู่หมั้น

"ทำอีท่าไหนไอ้โชนถึงได้ติดใจ ฉันบอกเลยนะเธอไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับน้องฉัน"

"ฉันไม่ได้ยุ่งค่ะเขามายุ่งเองอีกอย่างน้องคุณก็นิสัยดีกว่าคุณ ไม่แปลกมั้งค่ะที่ฉันจะศึกษาไว้บ้าง ปล่อย!"

หญิงสาวพูดประชดทำให้ชายหนุ่มตรงหน้ากับมีน้ำโหมากกว่าเดิม สายตาดุดันอำมหิตนั้นเริ่มทำให้ร่างกายริลรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อย่างบอกไม่ถูกชั่วพริบตาคนตัวสูงเปิดประตูห้องเธออย่างวิสาสะก่อนที่จะลากแขนเธอเข้าไปในห้องแล้วเหวี่ยงร่างเธอลงบนเตียงอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ

"ทำบ้าอะไรเนี่ย"

"หึ ใช้งานของเล่นที่ซื้อมาไงละ!"

"อย่านะ! อย่าทำฉัน"

"...อยากรู้นักว่าจะเก่งสักแค่ไหน!"

พูดจบคนตัวสูงก็จัดการโน้มตัวลงมาคร่อมร่างเธอไว้โดยใช้ขาทั้งสองข้างดันเบียดไม่ให้เธอขยับตัวหนีมือเล็กทั้งสองข้างของเธอดันเข้าที่แผงอกกว้างแต่กลับไม่สามารถต้านแรงของชายหนุ่มได้

เขาก้มลงใช้ริมฝีปากอุ่นร้อนพรมจูบไปทั่วซอกคอของเธออย่างวิสาสะไม่ว่าเธอจะกรีดร้องออกมามากแค่ไหนเขาก็ไม่มีท่าทีจะหยุด กึก ริลรู้สึกถึงฟันคมที่ขบกัดเข้าซอกคอขาวเธอเป็นจังหวะราวกับว่าเขากำลังอยากจะกัดกินเนื้อเนียน

เดรสสวยถูกถอดให้พ้นจากการเกราะกุมก่อนที่เขาจะใช้มันมัดเข้าที่ข้อมือเล็กให้แน่นจนไม่สามารถดึงมันออกจากกันได้

"ปล่อย!"

"พระเจ้าซ่อนรูปชะมัด"เฟร์สเผลอเอ่ยปากชมเรือนร่างเนียนสาวของหญิงสาวใต้อำนาจดวงตาเจ้าเล่ห์มองไล่สำรวจไปทั่วทุกมุมจนอดใจไม่ไหว

"อย่า...อุ๊บ!!"

ริมฝีปากบางทาบลงปิดปากหญิงสาวอย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะค่อยๆ ส่งปลายลิ้นอุ่นแทรกเข้ามาลิ้มรสความหวานในช่วงที่ริลไม่ได้ทันตั้งตัว

กลิ่นบุหรี่เย็นๆ จากริมฝีปากชายหนุ่มที่เพิ่งสูบหมดไปนั้นยิ่งพร่าสติเธอไปจนหมดเรี่ยวแรงที่เคยมีก็เหมือนกับจะหายไปเสียดื้อๆ

...น้ำตาเจ้ากรรมรินไหลมาอย่างไม่ขาดสายด้วยความเจ็บใจ ไม่สิ...ครั้งแรกของเธอต้องไม่ใช่แบบนี้...

ชายหนุ่มที่ตอนนี้ร้อนรุ่มจนแทบอดใจจะมอบสัมผัสเร่าร้อนกว่านี้ให้หญิงสาวไม่ไหว แต่ด้วยท่าทีที่ดูไม่เป็นงานนี้ทำให้เขายังพอจะใจดีค่อยเป็นค่อยไปให้เธอได้พักหายใจอยู่บ้าง

"อือ..."หญิงสาวเผลอส่งเสียงออกมาอย่างไม่ตั้งใจเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอุ่นบนเนินยอดดอกไม้ชมพู

ลิ้นเรียวโลมเลียเล้าโลมอารมณ์ใคร่ให้หญิงสาวที่ดูไม่เป็นงานรู้สึกเคลิ้มไปกับสัมผัสที่ได้รับมือหน้าอีกข้างก็เลื่อนขึ้นมานวดคลึงยอดดอกไม้ตูมข้างกันอย่างอ่อนโยน

"อือ ปะ ปล่อย"

"ปล่อยได้ที่ไหนกันละ เธออยากจะแย่แล้วนิ"

"มะ ไม่ อืออ อย่ากัด"

น้ำเสียงกระเซ้าที่ออกมาจากริมฝีปากนั้นยิ่งกระตุ้นให้มังกรเริงร่า มือของเขาทำหน้าที่เลื่อนลงไปถอดเสื้อผ้าตัวล่างที่ปกคลุมส่วนสำคัญของเธอออกจนเผยให้เหลือเพียงร่างเปลือยเปล่า

"ขาวชะมัด..."

เขาบ่นเมื่อมองมาผ่านส่วนกลางร่างกายของหญิงสาวก่อนจะใช้นิ้วเรียวลองสำรวจส่วนสำคัญไปมาจนริลเผลอร้องครางออกมาไม่หยุด เมื่อน้ำใสเริ่มรินไหลเฟร์สไม่รอช้าจับเจ้ามังกรตั้งชูจ่อหน้าถ้ำสวย...

เมื่อริลหรี่ตามองมันก็ถึงกับตกใจ มันมีขนาดใหญ่มากจนหญิงสาวไม่คิดว่าตัวเธอจะรับมันได้ แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ออกปากห้ามมือหน้าก็จับหัวของมันเข้ามาในตัวเธอเสียแล้ว

"กึก! อ่า!"

หญิงสาวร้องลั่นรู้สึกเจ็บแสบมากกว่าเดิมเมื่อเขาแทรกสิ่งนั้นเข้ามาภายในร่างกายของเธออย่างไม่ทันตั้งตัวจนสุดเธอรู้สึกจุกแน่นไปหมดจนไม่กล้าขยับตัวหนีผิดกับเขาที่เมื่อเห็นหญิงสาวนอนนิ่งไปก็จัดการเพิ่มจังหวะการบรรเลงจากช้าๆ เป็นเร็วจนหญิงสาวเริ่มรู้สึกเคลิ้มไปกับสิ่งที่เขามอบให้จนร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

"อ่างง ปะ ปล่อย"

"เข้าไปมิดขนาดนี้ ใครเขาปล่อยกัน"

"อ่าง อ่า อ่า"

"ฉันจะกระแทกเธอให้จำเลยริล"

ริลร้องครางลั่นเมื่อสิ้นคำพูดขู่เอวหนาวก็ส่งแรงกระแทกเข้ามาซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนร่างของหญิงสาวเด้งขึ้นลงตามจังหวะ เนิ่นนานจนสติความนึกคิดของหญิงสาวเลือนหายอารมณ์ใคร่เข้ามาเกาะกุมจนเธอต้องจำยอมรับทุกสัมผัสที่ได้รับ

เช่นเดียวกับชายหนุ่มที่มองใบหน้าขาวด้วยอารมณ์สุขมือหนึ่งก็จัดการคลึงนวดดอกไม้งามเพิ่มความเสียวให้พลุ่งพล่าน เขาทั้งจูบขบกัดไปตามเนื้อเนียนด้วยความมัวมันในอารมณ์ส่วนล่างของเขาก็ยิ่งเร่งเร็วมากขึ้นเมื่อได้ยินเสียงครางเสนาะหูก่อนที่จะมีสัญญาณเสียงจากหญิงสาวเป็นการตอบรับเธอครางออกมาติดกันไม่เป็นเสียงดวงตาหลับพริ้มตัวเกร็งสั่นก่อนที่ภายในจะกระตุกบีบรัดมังกรสองสามทีจนชายหนุ่มแทบทนไม่ไหวที่จะปล่อยน้ำขุ่นอุ่นออกมา

"อะ อ่า~ บีบรัดดีจริง"

"อ่า!~อือ~"

เขาเร่งจังหวะพลางใช้สองมือ บีบคลึงดอกไม้ชมพูอย่างเมามันเพียงไม่นานร่างกายร้อนรุ่มกลับเย็นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหวิวทั่วแผ่นหลัง

"อึก! อึก!"

"อ่า~"

ร่างกายช่วงล่างของหญิงสาวกระตุกสองสามทีอีกครั้งสร้างความเสียวซ่านไปทั่วร่างสมองโล่งขาวเธอหลับตาอ่อนแรงจนไม่สามารถลุกขึ้นได้ตามมาด้วยร่างสูงที่อยู่ๆ ก็อ่อนแรงนอนทับร่างเล็กโดยยังไม่เอาสิ่งนั้นออกจากร่างกายเธอด้วยซ้ำ

...อุ่นชะมัด...ทั้งที่ไม่เต็มใจ แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ารู้สึกดี...

"ต่ออีกรอบเถอะ"

ชายหนุ่มที่ยังติดค้างจับร่างเล็กนอนคว่ำและเอาหมอนรองช่วงท้องให้ยกสูงขึ้นโดยไม่สนความอ่อนเพลียของร่างเล็กเลยแม้แต่น้อย

พริบ~

อ่าง

ของแข็งนั้นแทรกเข้ามาอีกรอบโดยที่หญิงสาวยังไม่ทันได้พูดว่าอนุญาตหรือไม่ แต่ครั้งนี้กลับไม่รู้สึกเจ็บเหมือนเมื่อครู่มันเต็มไปด้วยความรู้สึกเสียวซ่านจนเก็บอารมณ์ไว้ไม่ไหวเสียงครางของทั้งสองคนสลับไปมาราวกับกำลังบรรเลงเพลง

เขาเร่งจังหวะเร็วจนทำให้ลมหายใจหอบถี่เร้าอารมณ์ให้เราทั้งสองถึงจุดหมายเร็วมากขึ้น เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้แต่ชายหนุ่มไม่มีท่าทีที่จะปล่อยมันออกมาง่ายๆ จนหญิงสาวเริ่มอ่อนเพลีย

"ขึ้นมาหน่อย"

ยังไม่ทันได้ตอบร่างเล็กก็ถูกยกขึ้นมาให้นั่งคร่อมส่วนนั้นไว้ก่อนร่างกายเจ้ากรรมจะขยับไปตามแรงเป็นจังหวะราวกับว่ามันเป็นสิ่งที่ร่างกายรับรู้เอง ยิ่งเธอขยับมากเท่าไรความรู้สึกภายในมันยิ่งร้อนรุ่มจนอดใจจะระบายออกมาไม่อยู่

"อ่า~เสียว"

"เสียวว"

คนตัวสูงหลับตาเพลิดเพลินไปกับสัมผัสที่ได้รับความเบียดเสียดของเนื้อหนังนุ่มภายในทำให้เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ใบหน้าหล่อนั้นบ่งบอกว่ากำลังเพลิดเพลินถึงขีดสุดจนต้องเงยหน้าขึ้นสูง ทำให้คนตัวเล็กต้องเร่งจังหวะช่วงล่างให้เร็วมากกว่าเดิมเพื่อส่งเขาให้ถึงจุดหมาย มือหนาเอื้อมมาจับเข้าที่สะโพกนุ่มแล้วบีบมันไปมาเพื่อคลายความเสียว

"อ่า...อ่า"

"อือออ"

น้ำรักอุ่นถูกปล่อยเข้าไปโดยไม่ทันตั้งตัวด้วยความเหนื่อยชายหนุ่มหมดแรงนอนนิ่งตามด้วยหญิงสาวเองที่รู้สึกเพลียมากจนทิ้งตัวลงนอนข้างอย่างไม่สนใจอะไร

คนตัวสูงที่เห็นแบบนั้นจึงเอื้อมมือไปปลดพันธนาการที่ข้อมือเล็กแล้วดึงร่างเธอเข้าไปกอดแนบอกให้ได้ยินเสียงหัวใจที่ยังคงเต้นไม่เป็นจังหวะจากกิจกรรมเมื่อครู่

"อือ"

ชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบๆ คนตัวเล็กที่ถูกรังแกเกือบทั้งคืนยังคงหลับตาพริ้มอยู่ข้างกาย

ตามตัวมีแต่รอยช้ำที่เขาฝากไว้เต็มไปหมดมือเล็กยังคงมีรอยถูกมัดด้วยเสื้อของเธอเอง

เขาค่อนข้างแปลกใจกับสัมผัสเมื่อคืนมากนัก ใช่... เธอยังไม่เคยและเขาเป็นคนแรกของเธอดูจากรอยเลือดที่เลอะบนที่นอนเธอคงจะเจ็บมากเหมือนกันตัวเขาน่ะผ่านผู้หญิงมามาก...มากพอที่จะดูออกว่าผู้หญิงคนนี้ยังบริสุทธิ์คงรู้สึกแย่น่าดูที่มีครั้งแรกกับคนที่ไม่ได้รัก แต่เธอรับเงินก็เพราะเหตุนี้เขาคงไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิดอะไร

"เห็นร่างขาวนี่แล้วมีอารมณ์ชะมัด อีกรอบคงไม่ใจร้ายเกินไปนะ"

"อือ..."

เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อชายหนุ่มจับขาของเธอให้แยกออกจากกันเผยให้เห็นแหล่งรักสีขาวอมชมพูนั้นอย่างชัดเจนเพียงเท่านั้นลูกชายของเขาก็เริ่มส่งสัญญาณให้พาเข้าไปในถ้ำนั่นทันที

พรืบ

"อือ~"

เสียงคนตัวเล็กครางขึ้นยิ่งเร้าอารมณ์ให้พุ่งสูงไปอีก ไม่เคยได้ยินเสียงครางของผู้หญิงคนไหนแล้วมีอารมณ์มากเท่าของหญิงสาวคนนี้ ชายหนุ่มที่ผ่านผู้หญิงมาเยอะแต่พอเห็นใบหน้าขาวนี่แล้วห้ามใจไม่เป็นแบบนี้สะง่ายๆ

"อะ!ทำอะไรน่ะหยุด...อือ." เหมือนเธอจะพึงรู้ตัวว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นแต่มันกลับช้าไปเสียแล้ว

เธอพยายามห้ามชายหนุ่มแต่ห้ามไปก็ไม่เป็นผลกลับกันเขายิ่งกระแทกมันลงไปให้ลึกกว่าเดิมจนคนตัวเล็กขมวดคิ้วเน้นด้วยความจุก แต่ก็ไม่มีแรงห้ามได้แต่ปล่อยให้จังหวะรักของเขาเริ่มบรรเลงต่อไปจนสายเวลาล่วงเลยไปเท่าไหร่ไม่รู้แต่เขาไม่อยากจะหยุดมันเลย

ค๊อกๆ

"คุณริลค่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าคะ-"

"โด่! ป้า"

ชายหนุ่มขยี้หัวตัวเองอย่างหัวเสียก่อนจะจำใจดึงเจ้าลูกรักออกจากถ้ำที่ลุ่มหลง ก่อนจะเดินมาหยิบผ้าห่มไปคลุมตัวคนตัวเล็กไว้แล้วเดินเข้าไปเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่ง

"อย่านะเดี๋ยวป้าจะรู้ว่าคุณกับฉัน..เอิ่ม"ชายหนุ่มไม่ฟังเสียห้ามแล้วเดินไปเปิดประตูทันที

แอ็ด~

"ว้าย~คุณชายมาอยู่ห้องคุณริลได้ยังไงคะ"

"มีอะไรหรือเปล่าครับ"

"เอิ่ม คุณๆ เขารอทานข้าวน่ะค่ะป้าคิดว่าจะตามคุณริลแล้วไปตามคุณชายแต่ไม่คิดว่า..."

"บอกยัยพวกนั้นว่าผมกับริลจะตามลงไปที่หลัง ทานก่อนได้เลย"

ปัง!

ชายหนุ่มปิดประตูทันทีแล้วหันกลับมาในห้องแต่กลับไม่พบริลอยู่บนเตียงเสียแล้ว

...เหอะ! หนีเข้าห้องน้ำนี่สินะ คิดว่าจะหนีพ้นงั้นเหรอ...

"เปิดประตู"

เฟร์สยืนพิงประตูห้องน้ำสีขุ่นเพื่อบังคับให้คนข้างในยอมเปิดประตูให้เขาเข้าไป

"ฉันทำธุระอยู่คุณกลับไปห้องได้แล้ว"

"เปิด ถ้าไม่เปิดฉันจะต่ออีกรอบ"

แอ็ด~

ไม่รู้ว่าด้วยความกลัวหรืออะไรทำให้คนตัวเล็กหน้ามุ่ยยอมเปิดประตูออกมาพร้อมนุ่งผ้าเช็ดตัว ใบหน้าที่ยังเปื้อนคราบน้ำตายังคงมองมาที่เขาด้วยความไม่พอใจ

"พอใจหรือยังคะ! "

"ยัง ฉันจะอาบด้วย"

"อะไรกัน"

"จะขัดคำสั่ง?"

เมื่อเขาเห็นเธอไม่ตอบจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะหย่อนตัวลงในอ่างที่ถูกเปิดน้ำอุ่นใส่ไว้ ริลเมื่อเห็นแบบนั้นก็ได้แต่เดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ อ่าง อย่างไม่เต็มใจ

"ถอดแล้วลงมาในอ่าง"

"แค่นี้ก็พอแล้วเถอะค่ะ"

เธอทำหน้ามุ่ยอีกครั้งก่อนที่ชายหนุ่มจะเอื้อมมือไปดึงผ้าเช็ดตัวเธอออกแล้วลุกขึ้นอุ้มเธอลงไปแช่น้ำในอ่างด้วยกัน เขาใช้แขนกอดเอวเธอไว้เพื่อกันเธอหนีก่อนจะกดตัวเธอให้ยอมนั่งลงแช่น้ำในอ่างไปพร้อมกัน...ผิวหลังเนียนๆ นี่ทำสติเขาไม่อยู่กับเนื้อกับตัวจนอยากจะมีสัมพันธ์ต่อแต่ก็คงไม่ได้ ถ้าเขาเริ่มมันอีกครั้งวันนี้คงไม่ได้ทำงานกันพอดี

"ต่อไปนี้เธอต้องเชื่อฟังฉันไม่อย่างนั้นเธอจะโดนหนักกว่าเมื่อคืน"

"เผด็จการ!"

ริลตอบเสียงไม่พอใจ

"แล้วเสร็จไหมล่ะ?"

"ลืมมันไปเถอะค่ะ"

"ลืมลงที่ไหนละ..."

ลึกๆ เธอยังเสียใจอยู่ไม่น้อยแต่เธอก็โทษเขาไม่ได้เพราะเป็นเธอเองนั่นแหละที่เลือกเส้นทางนี้

เมื่อเห็นคนตัวเล็กถอดหายใจแรงชายหนุ่มก็ยิ่งได้ใจต่อจากนี้เธอคงต้องเชื่อฟังเขาแน่นอน ถ้ายังอ่อยคนนู้นคนนี้ไปทั่วเขาจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่ตราบใดที่เธอยังอยู่ที่นี่ใครก็มายุ่งกับของเขาไม่ได้ และเธอก็ไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับใครด้วย