ตอนที่ 3 ค่ายโจร (18+)

เมื่อมาถึงกระโจมที่พักแรมกลางป่าของกลุ่มชายฉกรรจ์ หญิงสาวก็รีบกระโดดลงจากรถม้าก่อนจะกวาดสายตามองสำรวจโดยรอบอย่างสนอกสนใจ ที่นี่เหมือนจะเป็นค่ายอะไรสักอย่าง คนที่อยู่ที่นี่ล้วนแล้วแต่เป็นผู้ชาย สตรีที่เห็นกลับมีอยู่เพียงน้อยนิด

เมื่อมีหญิงสาวปรากฏตัวขึ้นท่ามกลางกลุ่มชายฉกรรจ์ทั้งหลาย นางก็ตกเป็นจุดสนใจไปในที่สุด หน้าตางดงามของนางสร้างเสียงฮือฮาจนดังกระหึ่ม ดรุณีน้อยเห็นเช่นนั้นจึงแสร้งทำท่าทีเป็นหวาดกลัว แล้วก้าวไปหลบอยู่หลังชายหนุ่มที่เพิ่งกระโดดลงจากที่คุมบังเหียน นางใช้มือจับแขนเสื้อของหวังเหว่ยแน่นก่อนจะมองเขาด้วยสายตาน่าสงสาร

ดูสิ้ว่าเจ้าจะไม่หลงข้าได้อย่างไร...

หวังเหว่ยเหลือบมองคนที่ใช้มือเกาะแขนเสื้อของตน ก่อนจะรีบสะบัดออกราวกับว่านางเป็นตัวนำโชคร้าย เสียงทุ้มต่ำเอ่ยอย่างไม่ค่อยดังนักแต่เสียนเปาที่อยู่ใกล้ ๆ กลับได้ยินชัด "อย่ามาจับข้า เจ้าชอบมิใช่หรือไง"

เสียนเปายังคงแสร้งทำท่าทีใสซื่อไม่เข้าใจ "ท่านพูดอะไรเจ้าคะ"

หวังเหว่ยคร้านจะพูดให้มากความกับสตรีนางนี้ จึงเลือกที่จะเดินเข้าไปในกระโจมของตนโดยไม่สนใจนางอีก ลับหลังเขาจึงไม่เห็นว่าแววตาของดรุณียามที่มองตนเดินหายเข้าไปในกระโจมนั้นหรี่เล็กลงอย่างอันตราย แต่นางก็ต้องกลับมาตีหน้าซื่อราวกับลูกกวางน้อยเมื่อมีเสียงของชายหน้าบากก็ดังขึ้นเรียกความสนใจจากนาง

"แม่นาง...เจ้าหิวหรือไม่ เรื่องที่พักของเจ้าข้าให้คนไปเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้ว"

หญิงสาวรีบปั้นหน้าเสแสร้งแกล้งทำเป็นซาบซึ้งใจ "พวกพี่ชายใจดีกับข้ามากเจ้าค่ะ"

ชายหน้าบากหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี "ข้าชื่ออู่หาง แม่นางน้อยไม่ต้องเกรงใจข้านัก หากเจ้ามีข้าในค่ายนี้นอกจากพี่ใหญ่ก็ไม่มีใครทำอะไรเจ้าได้" ขณะที่เอ่ยนั้นอู่หางก็ทำเหมือนอยากจะสัมผัสตัวดรุณีน้อย ทว่าเขาก็ยังคงยั้งมือไว้ได้ทันแล้วเอ่ย

"ข้าขอตัวไปหาสหายก่อน" ร่างสูงหันหลังเดินไปนั่งกับสหายที่นั่งอยู่หน้ากระโจมห่างไปไม่ไกล เสียนเปามองตามแผ่นหลังอีกฝ่ายอยู่พักหนึ่ง ไม่นานก็มีสตรีนางหนึ่งเดินมาเรียกนางไปกระโจมที่ถูกจัดเตรียมไว้ ลับหลังสาวหญิงแววตาที่อู่หางใช้มองนางฉายแววหื่นกระหาย เขาแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากแห้งผาก แทบจะรอคอยค่ำคืนนี้ไม่ไหว

ราตรีย่ำกราย ท้องนภาเปลี่ยนไปเป็นสีดำสนิท ดรุณีกำลังอาบน้ำอยู่ในอ่างที่เตรียมไว้อย่างอารมณ์ดี อ่างนี้ช่างกว้างนัก ราวกับเอาไว้ใช้แช่กันหลายคน น่าเสียดายที่ตอนนี้ดรุณีน้อยต้องมานั่งแช่อยู่เพียงคนเดียว

ทว่าในขณะที่คิดอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยนั้น สองหูกลับได้ยินเสียงฝีเท้าและเงาตะคุ่มปรากฏขึ้นหลังฉากกั้นไม้ เงานั้นมีจำนวนสองสามเงาได้ ดวงตาคู่งามทอประกายวาววับครู่ ขณะที่ริมฝีปากบางกระตุกยิ้มขึ้นในทันใด จังหวะต่อมานางก็แสร้งทำเป็นตื่นตกใจแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวาดหวั่น

"ใครกัน!" เสียงตะโกนดังพอที่คนอยู่หลังฉากกั้นจะได้ยิน ทว่าคนเหล่านั้นกลับเงียบ ถึงกระนั้นเสียนเปาก็พอจะเดาออกว่าจุดประสงค์ของพวกเขาคืออะไร ต่อให้รู้อยู่เต็มอกนางก็ยังอดแสร้งเป็นผู้ถูกกระทำไม่ไหว ก็แบบนี้มันน่าสนุกกว่ามิใช่หรือ

ร่างบางยังคงแสดงละครต่อด้วยท่าทีที่เริ่มหวาดกลัว "พวกท่านเป็นใคร!"

ฉับพลันคนที่อยู่หลังฉากกั้นก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าสาวน้อย พวกเขาคือกลุ่มชายฉกรรจ์ที่ช่วยนางเอาไว้และพานางกลับมาที่นี่ คิดเอาไว้ไม่มีผิด มนุษย์พวกนี้ไม่มีใครดีเลยสักคน ดวงตาคู่งามกวาดมองบุรุษผู้มาใหม่ หนึ่งในนั้นรวมไปถึงอู่หางด้วย ในใจก็รู้สึกดูถูก

ยามทั้งสามเหมือนจะไม่รู้ความคิดของคนที่เปลือยกายอยู่ในอ่าง เพราะตอนนี้ทั้งสามสนใจแค่เพียงผิวขาวกระจ่างและเต้าอวบคู่นั้นที่ช่วยปลุกกำหนัดให้ชายทั้งสามได้อย่างดี อู่หางลากเลียริมฝีปากอย่างหิวกระหายก่อนใคร ในเวลานี้เขาไม่สงวนท่าทีเฉกเช่นเมื่อตอนกลางวัน

ฉับพลันแววตาของเสียนเปาก็แปรเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกราวกับลูกกวาง นางขดร่างเข้ามุมอ่างแล้วใช้มือปิดบังเต้าอวบเอาไว้ เสียงหวานสั่นระริกยามที่เอ่ยยิ่งกระตุ้นให้คนฟังรู้สึกอย่างรังแก "พวกท่านจะทำอะไรเจ้าคะ"

"ข้าแค่อยากเข้ามาดูว่าเจ้ามีอะไรให้พวกข้าช่วยหรือไม่" ชายคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างกายอู่หางบอกกับดรุณี รูปร่างของเขาไม่สูงไม่ใหญ่ แม้ถ้อยคำจะเหมือนหวังดีแต่กลับใช้สายตาหื่นกระหายจับจ้องเรือนร่างบอบบางของอีกฝ่ายอย่างไม่คิดปิดบัง มันยิ่งทำให้เสียนเปาขนลุกทั่วทั้งร่างเพราะอดทนรอต่อไปอีกไม่ไหว

เข้ามาสิ...

ทว่าในความเป็นจริงกลับต้องแกล้งตอบเสียงสั่นกลับไป "ม...ไม่มีเจ้าค่ะ"

แต่เป็นอู่หางที่อดทนต่อความต้องการของตนไม่ไหว เขาบอกกับชายที่เพิ่งเอ่ยกับนางเมื่อครู่ "เลิกพูดมากได้แล้ว หลี่ถังไปจับนางไว้"

ชายที่ชื่อหลี่ถังก็เหมือนจะรอเวลานี้มานาน เขาพยักหน้าก่อนจะรีบเดินดุ่ม ๆ เข้ามาที่อ่าง ร่างบางเห็นก็ยิ่งสั่นสะท้านอย่างตกใจ นางถอยกรูจนแผ่นหลังบางชิดขอบอ่าง พร้อมแผดเสียงแหลมดัง "พวกท่านอย่าเข้ามานะ!"

ทว่าชายทั้งสามกลับไม่มีใครยอมฟังที่นางเอ่ย หลี่ถังรีบลงมาในอ่างที่ใหญ่พอจะจุชายฉกรรจ์เช่นเขาเอาไว้ ก่อนจะดึงรั้งข้อเท้าคนตัวน้อยแล้วลากให้เข้าไปหาตน หญิงสาวเกือบสำลักน้ำที่แทบล้นในขณะที่โดนลาก จนนางรู้สึกหงุดหงิดใจนิดหน่อย

ไอ้พวกไม่ถนอมสตรี!

"ก้งฉือ เจ้าจะยืนโง่อีกนานหรือไม่ นางดิ้นใหญ่แล้ว ไปจับตัวนางไว้สิ!" อู่หางหันไปบอกกับก้งฉือที่ยืนทำหน้าบื้ออยู่ ก้งฉือได้ยินจึงรีบอ้อมไปด้านหลังร่างบางก่อนจะล็อกแขนนางไว้ บัดนี้หญิงสาวจึงถูกตรึงเอาไว้ทั้งแขนทั้งขา เสียนเปายังคงแสร้งมองอู่หางเพื่อขอความเห็นใจ

"อย่าทำเช่นนี้เลยเจ้าค่ะ ข้าสัญญาว่าวันรุ่งขึ้นข้าจะรีบไป" ทว่าเสียงหวานของนางกลับไม่น่าดึงดูดเท่าเต้าอวบที่ไร้สิ่งใดปกปิดในเวลานี้ เมื่อมือน้อยทั้งสองข้างถูกมือใหญ่ที่ก้งฉือพันธนาการ สองเต้าอวบก็โดดเด่นเผยจุกสีหวานอมชมพูชวนให้อยากลิ้มเลีย อู่หางมองสำรวจร่างของดรุณีจนมาหยุดตรงโหนกนูนกึ่งกลางร่างอีกฝ่าย เขาสั่งให้ชายทั้งสองรีบอุ้มหญิงสาวออกมาจากอ่างน้ำเพราะขนาดมันใหญ่ไม่พอที่ชายทั้งสามคนจะลงไปอยู่พร้อมกัน

ทันทีที่ร่างบางโดนอุ้มมาวางอยู่บนพื้นข้างอ่าง ขาของนางก็ถูกล็อกไว้โดยชายทั้งสองคน มือข้างที่วางของพวกเขาเอื้อมมาบีบขย้ำสองเต้าอวบกันคนละข้าง น้ำหนักมือนั้นสร้างความเจ็บและกระสันอยากให้แก่ร่างบางไม่น้อย เรียวขาถูกสองมือของชายฉกรรจ์บังคับให้ถ่างออก จนกลีบบุปผาอวบอูมปรากฏสู่สายตาของอู่หาง เขาในตอนนี้นั่งอยู่ตำแหน่งใจกลางหว่างขาของนาง

กลีบเนียนสีขาวปิดสนิทเข้าหากันชวนให้คนอยากจะทะลวงบางอย่างเข้าไป หญิงสาวพยายามจะหุบขาแต่กลับสู่แรงของบุรุษทั้งสองไม่ไหว นางจึงได้แต่ใช้มือปิดบังร่องสวาทของตน ทว่าเพียงไม่นานสองมือกลับถูกอู่หางรวบเอาไว้ ก่อนที่เขาจะใช้มือข้างอีกข้างบดขยี้กลีบร่องที่ปิดสนิทตรงหน้าพลางใช้นิ้วสอดเข้าไป จังหวะที่สัมผัสได้ถึงสิ่งรุกล้ำเข้ามาในกาย ร่างบางถึงกับสะดุ้งแล้วเผลอร้องคราง แววตาเยิ้มฉ่ำด้วยแรงตัณหาที่เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

"อย่าขัดขืนไปเลย ข้ารับรองว่าเจ้าต้องชอบมัน" อู่หางเอ่ยในขณะที่นิ้วสากกำลังแทงเข้าออกร่องสวาทที่คับแน่น จังหวะกระทุ้งรุนแรงเสียจนร่างเล็กรู้สึกซาบซ่าน น้ำหวานจากรสกามไหลออกมาอาบมือใหญ่จนเปียกแฉะ สองเต้าอวบอิ่มโดนบดขยี้ราวกับกำลังโดนคั้นน้ำนมไม่มีผิด จนนางต้องทักท้วงเสียงแหบพร่า

"ปล่อยข้าเถอะเจ้าค่ะ ข้าไม่ต้องการเช่นนี้" ทว่าเสียงที่นางเปล่งออกมากระเส่ายิ่ง ประกอบกับใบหน้างดงามที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา ใครได้เห็นก็เป็นต้องรู้สึกปวดหนึบที่หว่างขา อู่หางเองก็เช่นกัน เขาเร่งแทงนิ้วเข้าออกร่องสวาทของนางเพื่อเปิดช่องทางให้พร้อมรับตัวตนใหญ่ยักษ์ที่ตื่นตัวเต็มที่

"แฉะถึงเพียงนี้แล้ว ยังจะกล้าปฏิเสธ " อู่หางหัวเราะในลำคออย่างชอบใจ "แม่นางไม่ต้องห่วง หลังจากวันนี้เจ้าจะไม่กล้าปฏิเสธข้าอีกเลย"

"อ๊ะ อ๊ะ ไม่!"

"ลูกพี่ ข้าจะไม่ไหวแล้ว" คนที่ชื่อหลี่ถังเอ่ย ไม่รอช้าเขาก็ควักแกนกายที่อัดแน่นจนแทบระเบิดของตนออกมาจากกางเกงก่อนจะเอามาจ่อที่ริมฝีปากบาง ทันทีที่ปลายหัวของท่อนเอ็นนั้นค่อย ๆ แทรกผ่านกลีบปาก การกระทำหุนหันของหลี่ถังทำเอาร่างบางรู้สึกปวดร้าวราวกับปากจะฉีก นางทำได้เพียงอ้าปากให้กว้างเพื่อรองรับแท่งเอ็นที่กระทุ้งเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ ความคับแน่นที่โพรงปากทำให้นางรู้สึกหายใจไม่ออก ชั่วขณะเมื่อกลิ่นกายบุรุษปะทะหน้าพร้อมกับน้ำกามคาวขุ่นก็ทำเอานางถึงกับตาลอย ให้หัวเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและสุขสมจนแทบน้ำตาไหล

คนที่ชื่อก้งฉือเมื่อเห็นการกระทำของสหายก็กลัวว่าตนจะน้อยหน้า เขารีบควักความเป็นชายอวบอั๋นของตนเองออกมา ก่อนจะจ่อปลายหัววนรอบจุกนมสีหวานอย่างหยอกเย้า มือพลางสาวท่อนเนื้อของตนไปในขณะที่มองร่องสวาทคับแคบของหญิงสาวที่ยังคงถูกนิ้วของอู่หางกระแทกเข้าออกจนเกิดเสียงลามก

เสียนเปารู้สึกว่าความเสียวกำลังพลุ่งพล่านจนหยุดไม่อยู่ ทั้งร่างถูกชายทั้งสามกระทำจนสั่นสั่นสะท้าน

อู่หางเห็นสภาพหญิงตรงหน้าถูกสหายชำเราราวกับของบำเรอกาม สัญชาตญาณดิบก็ยิ่งถูกปลุก เขารีบถอนนิ้วออกก่อนจะจับหัวดุ้นขนาดใหญ่มาจ่อที่ช่องทางรักเปียกชื้นแล้วกระแทกเข้าไปจนสุดโดยไม่สนถึงความเจ็บปวดของหญิงสาว

"อื้มม!!" หญิงสาวรู้สึกเจ็บปวดมาก แต่เพราะมีท่อนเนื้อของหลี่ถังคาอยู่ในปากจึงทำได้เพียงร้องประท้วงในลำคอ

ความคับแน่นทำเอาอู่หางเกือบจะเสร็จสม เขาจับขาเรียวบางแยกออกกว้างเพื่อมองดูร่องสวาทซึ่งกำลังกลืนกินแท่งเนื้อของตนเข้าไป ความคับแน่นบีบรัดเสียจนเขาแทบอยากจะปลดปล่อย ชายหนุ่มเริ่มกระแทกท่อนเอ็นใส่ร่องตรงหน้าอย่างรุนแรง แรงกระแทกทำเอาเสียนเปาเสียวจนตาลอย ฟันเผลอขูดกับท่อนเอ็นที่อยู่ในปากเล็กน้อยจนหลี่ถังรู้สึกเจ็บ

เพี๊ยะ!

"อื้มม!!"

หลี่ถังใช้มือฟาดหน้าอกที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกเพื่อเป็นการลงโทษอีกฝ่าย พลางเอ่ยขู่อย่างโหดร้าย "หากยังโดนฟันอีกข้าจะฆ่าเจ้า"

หญิงสาวจำต้องหันมาตั้งใจดูดเลียท่อนรัก แม้ช่วงล่างนางจะสุขสมจนแทบจะทนไม่ไหวก็ตามแต่นางไม่อยากโดนตีอีก จังหวะต่อมากลับรู้สึกได้ว่าสะโพกถูกมือใหญ่ยึดขึ้นจนลอยเด่นกลางอากาศ ชายร่างกำยำเร่งเอวสอบกระแทกกระทั้นตัวตนเข้าออกร่องสวาทที่เริ่มแดงช้ำและเต็มไปด้วยน้ำใคร่ เสียนเปารู้สึกเสียวสะท้านไปทั่วกายจนสองเท้าน้อยเริ่มจิกเกร็ง

ภายในกระโจมมีเพียงเสียงเนื้อกระทบกันดังอย่างลามกไม่รู้จบสิ้น สองเต้าอวบบัดนี้เต็มไปด้วยรอยแดงช้ำ ปากนางยังคงต้องทำงานหนักเพื่อปรนเปรอความใคร่ให้ชายทั้งสามสลับกัน ช่องทางรักที่ถูกใช้งานหนักแดงช้ำจนน่ากลัว แต่เหมือนนางจะดูถูกความใคร่ของสามบุรุษน้อยเกินไป ก้งฉือที่เพิ่งปลดปล่อยน้ำกามใส่ปากนางเหมือนจะยังไม่พอใจในที่สุด

"ลูกพี่ อุ้มนางขึ้นหน่อย ข้าจะสอดใส่อีกรู"

หญิงสาวได้ยินถึงกับตาเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อหู นางยังไม่เคยลองทำช่องทางนี้เลยสักครั้ง ร่างบางพลันส่ายหน้าปฏิเสธ พลางจ้องมองบุรุษทั้งสามอย่างขอความเห็นใจ "ไม่ได้นะ พี่ชาย...ถือว่าข้าขอร้องท่าน"

ทว่าคำขอร้องก็เหมือนลมที่พัดมาและผ่านไป อู่หางจับยกร่างบางที่นอนถ่างขาอยู่กับพื้นขึ้นมานั่งบนตักโดยไม่คิดจะถอนตัวตนออกจากร่องแดงฉ่ำเลยแม้แต่น้อย ท่านี้ทำให้ช่องทางด้านหลังของหญิงสาวไร้สิ่งใดกั้นขว้าง ก้งฉือไม่รอช้ารีบเข้ามาประกบด้านหลังร่างบาง ก่อนจะสอดท่อนเอ็นอวบอั๋นเข้าไปในรูทวารของอีกฝ่าย

"อ๊า! มันเจ็บ...ไม่เอาเช่นนี้!" เสียงร้องครวญครางของดรุณีดังลั่นราวกับจะขาดใจ นางรู้สึกอึดอัดบริเวณช่วงล่างเต็มที สัมผัสได้ว่าแกนกายทั้งสองเสียดสีกันอยู่ภายในกาย

ก้งฉือไม่คิดจะสนใจเสียงร้องเจ็บปวดของอีกฝ่าย โพรงเนื้อที่บีบรัดตัวตนทำให้เขารู้สึกเสียวจนอดใจไม่ไหว เอวหนาเร่งกระแทกเข้าออกรูทวารจนร่างน้อยร้องไห้ออกมา มือสากก็เอื้อมมือบีบขย้ำเต้าอวบอิ่มที่กระเพื่อมตามแรงกระแทกของพวกเขา

ดรุณีน้อยร้องครวญครางได้เพียงครู่หนึ่ง ก็ถูกท่อนเนื้อใหญ่ยาวของหลี่ถังสอดเข้ามาในโพรงปากอีกครั้ง ร่องสวาทก็ยังคงถูกอู่หางกระแทกกระทั้นตัวตนเข้าออกอย่างไม่ปรานี นางในเวลานี้รู้สึกราวกับร่างกายกำลังจะฉีกขาดออกจากกัน ความรู้สึกทั้งเจ็บทั้งเสียวทำให้หญิงสาวคล้ายสติหลุดลอยจนกู่ไม่กลับ นางยกแขนสองข้างขึ้นคล้องคออู่หางแล้วเด้งสะโพกสวนแท่งเนื้อทั้งสองราวกับคนเสียสติ ริมฝีปากพลางดูดดุนท่อนเอ็นขนาดใหญ่ราวกับของกิน รู้สึกแสบร้อนที่อวัยวะเพศราวกับจะถูกหลอมละลาย ฉับพลันร่างบางคล้ายจะสติกระเจิงเมื่อเห็นปลายทางของฝั่งฝันอยู่ไม่ไกล ร่องแดงกระตุกตอดแกนกายก่อนจะปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมาจนเปียกแฉะ ชายทั้งสามเมื่อเห็นเช่นนั้นจึงกระแทกตัวตนเข้าใส่รูทั้งสามและใช้เวลาเพียงไม่นานน้ำกามขาวขุ่นก็ฉีดอัดเข้ามาแทนที่

ทั้งสามคนถอนแกนกายออกมา ก่อนจะมองดูสภาพของหญิงสาวที่พวกตนเพิ่งเสพสุขกับนางไปอย่างเมามัน นางนอนถ่างขาอยู่กับพื้น ร่องสวาทและรูทวารมีน้ำกามสีขาวขุ่นไหลทะลัก ริมฝีปากก็เปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำกาม ตามเรือนร่างมีแต่ร่องแดงจากการกระทำเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน ใบหน้างดงามแดงก่ำกระทั่งแววตาที่หยาดเยิ้มคู่นั้นยังเลื่อนลอยไร้สติ

"อุ้มนางไปที่เตียง พี่น้องเรายังรออยู่อีกเพียบ" อู่หางเอ่ยในขณะที่กำลังใส่เสื้อผ้าของตนกลับ

เป็นหลี่ถังที่ดูจะกังวลเล็กน้อย เขาพูดในขณะที่มองร่างน้อยของหญิงสาวที่นอนแน่นิ่ง "นางจะไม่เป็นอะไรใช่ไหม"

อู่หางเห็นสหายของตนทำตัวราวกับไม่เคยทำเรื่องเช่นนี้ จึงตบกระบาลหลี่ถังด้วยความหมั่นไส้ไปหนึ่งที "หากนางตายก็แค่ฝัง เจ้าจะกลัวอะไร" แค่สตรีนางเดียวตายก็หามาใหม่ เจ้าจะกลัวไปทำไมกัน!