ไหนว่าเป็นนักธุรกิจ?

อลิซหน้าแดงและหอบเหนื่อยจากการใช้ปาก เธอเช็ดปากด้วยหลังมือโดยที่ไม่ได้พูดอะไร เธอแค่ส่งสายตาดื้อรั้นให้เขาเพียงเท่านั้น และเดินกลับห้องไปพักผ่อน อลิซนั้นขี้อายเกินกว่าที่จะยอมรับว่าการทำสิ่งนี้มันก็ทำให้เธอรู้สึกดีเช่นกัน

ชีวิตของอลิซเข้าสู่กิจวัตรที่เรียบง่ายและสบายขึ้นนับตั้งแต่ย้ายมาอยู่กับเอเดรียน เธอทุ่มเทเวลาให้กับการเรียนได้เต็มที่ โดยที่เอเดรียนดูแลทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวเธออย่างใส่ใจ เขาปรนเปรอเธอ ดูแลทุกความต้องการของเธอ และเมื่อพวกเขาอยู่บ้านด้วยกัน ความใกล้ชิดอันเร่าร้อนก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของทั้งสองคน

เย็นวันหนึ่ง ขณะที่อลิซกำลังตั้งใจอ่านหนังสือ เธอก็ได้ยินเสียงโกลาหลจากชั้นล่าง เสียงฝีเท้าที่รีบเร่งและเสียงพูดคุยของคนหลายคน แต่ฟังไม่ชัดเจนทำให้เธอเกิดความกังวล

อลิซวางหนังสือลงและเดินไปตรวจสอบ เมื่อเธอลงมาถึงบันไดก็เห็นบรรดาลูกน้องของเอเดรียนกำลังพยุงเขาเข้ามาในบ้าน เอเดรียนหน้าซีดและมีเลือดซึมผ่านเสื้อผ้าของเขา ทำให้เสื้อของเขาเปื้อนไปด้วยสีแดงฉาน

“เอเดรียน!” อลิซตะโกนออกมาและรีบวิ่งไปหาเขา

แต่เธอก็ถูกบอดี้การ์ดสองคนขัดขวางไว้อย่างรวดเร็ว

“ถอยกลับไปครับคุณอลิซ” หน