ข้อเสนอใหม่ที่ล่อใจกว่าเก่าทำให้เธอแทบไม่ต้องคิดอีกแล้ว แค่วอดก้าครึ่งแก้วปริมาณแค่นี้หากคิดว่าจะมอมก็คงจะไม่ใช่แต่ไม่ว่าจะเป็นเหตุผลอะไร เครื่องดื่มแก้วนี้คงจะช่วยให้เธอหายตื่นเต้นได้บ้าง
ควับ!
นิ้วเรียวรีบคว้าแก้วที่มีของเหลวสีใสอยู่ครึ่งแก้ว กระดกลงคอจนหมดแก้ว อย่างรวดเร็วเพราะกลัวข้อเสนอดีดีแบบนี้จะหมดเวลา
ความร้อนจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์สีขาวใสผ่านริมฝีปากไหลลงคออย่างยากลำบากรสขมที่แผ่ซ่านในปากทำให้คนตัวเล็กต้องหลับตาปี๋ก่อนจะลืมตามองเห็นอีกคนกำลังยื่นแก้วอีกแก้วมาให้
“ไหน คุณบอกว่าแก้วเดียวไงคะ”
“นี่น้ำเปล่า” เวย์ยิ้มตอบอย่างเป็นมิตร
“ขะ ขอบคุณค่ะ”
ถือว่าพวกเขารักษาสัญญาเพราะน้ำในแก้วอีกใบเป็นน้ำเปล่าจริงๆ ได้เพิ่มอีกตั้งสองหมื่นแค่ดื่มก่อนเริ่มงานดีเหมือนกันเครื่องดื่มแรงๆ อาจจะช่วยให้เธออาการตื่นเต้นทุเลาลงไปบ้าง
“โอนเพิ่มให้แล้ว ฝากดูแลคนในห้องด้วย เธอใช้ห้องใหญ่ทางซ้ายพวกฉันจะใช้อีกสองห้องทางขวา หวังว่าจะจบงานอย่างมืออาชีพไม่หนีกลับไปก่อนถุงยางอยู่ในลิ้นชักข้างเตียง”
ท็อปก็หันมาบอกคนตัวเล็กพร้อมกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินแยกไปทางห้องด้านซ้ายกับสาวอีกคนตามเวย์ที่เข้าไปอีกห้องก่อนแล้ว ท็อปปิดประตูห้องลง
“พี่โอนยอดให้แล้วส่วนที่คุณเขาเพิ่มให้พี่ไม่หัก ดูแลแขกวีไอพีของพี่ให้ดีล่ะพี่กลับก่อนอย่าให้เสียเรื่อง”
“ค่ะ พี่ซานิ”
ซานิกลับออกไปแล้วเพื่อนๆ ที่มาด้วยก็เข้าไปในห้องอีกฝั่ง ตอนนี้เหลือแค่เธอในห้องโถงคนเดียวรีบเปิดแอฟธนาคารดูยอดที่แจ้งเตือน
รอยยิ้มบนใบหน้าปรากฏขึ้นยอดเงินในบัญชียอดแสดงจำนวนเงินที่ตกลงกันกับซานิและเงินที่เพิ่มมาอีกห้าหมื่นพิพิมรีบโอนเงินทั้งหมดส่งให้แม่ทันทีพร้อมปิดเครื่องกลัวแม่จะถามเค้นเอาความจริง
คนตัวเล็กมองไปรอบๆ ห้องที่ตกแต่งอย่างสวยงามชาตินี้เธอคงไม่มีปัญญาซื้อห้องหรูขนาดนี้ถ้าไม่ใช่คนรวยระดับนี้คงไม่ยอมจ่ายขนาดนี้ เธอแอบลอบถอนหายใจเล็กน้อยรีบทำให้มันเสร็จๆ แล้วรีบกลับดีกว่า
หากว่าไม่จำเป็นเธอไม่อยากจะรับงานนี้ด้วยซ้ำแต่ถ้าไม่มีเงินไปจ่ายหนี้ให้แม่ภายในพรุ่งนี้พวกมันต้องกลับมาอีกแน่ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวคงไม่มีใครรู้เรื่องนี้
อุตส่าห์เก็บพรหมจรรย์ไว้รอสามีในอนาคตสุดท้ายก็ต้องมาขายตัวให้ใครก็ไม่รู้แต่ก็ยังดีที่ได้เงินมากขนาดนี้ อย่างน้อยมันก็ช่วยให้ครอบครัวเธอกลับมาอยู่พร้อมหน้าอีกครั้ง
เมื่อคิดได้แบบนั้นเธอเดินเข้าไปในห้องอีกฝั่งตามคำสั่งของผู้ว่าจ้าง ประตูสีดำถูกเปิดออกอย่างช้าๆ ด้านในมีแค่แสงไฟจากวิวตึกสูงยามค่ำคืนจากด้านนอกที่ส่องแสงผ่านม่านบังตาสีขาวเข้ามา เผยให้เห็นคนที่นอนอยู่บนเตียง
“คุณคะ คุณจะอาบน้ำก่อนไหมคะ?”
ร่างบางเอื้อมมือไปสะกิดคนที่นอนอยู่บนเตียงก่อนจะถูกดึงมือล้มลงบนเตียงขนาด 6 ฟุต กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งปนกับกลิ่นน้ำหอมหรูปะทะเข้ากับจมูกเรียวสวยที่กำลังตกใจกับแรงดึงของคนบนเตียง
’ อ๊ะ! คุ....’
คนตัวเล็กล้มลงบนเตียงในท่านอนหงายเธอสัมผัสได้ถึงไออุ่นจากเตียงของคนที่นอนเมื่อครู่ตอนนี้กำลังคร่อมร่างเธอจากด้านบนก่อนร่างบางจะได้ทันเอ่ยปาก ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่เชนดื่มเข้าไปตลอดทั้งคืนทำให้เขาเริ่มมีอารมณ์อยากได้ที่ระบาย
ริมฝีปากหนาสัมผัสเข้ากับปากนุ่มเขาเริ่มบดขยี้ริมฝีปากบางด้วยจูบอย่างดูดดื่ม ลิ้นร้อนชอนไชทุกซอกมุมของปากสวยอย่างเร่าร้อน สัมผัสรสหวานในปากกระตุ้นอารมณ์ของทั้งสองให้ยิ่งกระเจิดกระเจิง
มือหนาเริ่มบีบเคล้นอกสวยก่อนจะแหวกเดรสสายเดี่ยวอย่างแรง เพื่อเชยชมเนินอกนุ่มเนียนยอดอกสีชมพูชูชันแข็งเป็นไตสัมผัสอากาศเย็นของเครื่องปรับอากาศในห้อง อกสวยถูกดูดงับเลียด้วยลิ้นร้อนละเลงไปทั่วเนินอกอวบตอนนี้เธอรู้สึกแปร๊บๆ ที่ส่วนล่าง
“อ๊ะ อ๊า”
ฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์ที่ถูกผสมลงในแก้ววอดก้าก่อนหน้าเริ่มออกฤทธิ์อย่างช้าๆ ทำให้ตอนนี้คนตัวเล็กรู้สึกใจสั่น
ความร้อนรุ่มในกายเริ่มก่อตัวทั้งๆ ที่อากาศในห้องไม่ได้ร้อนเลยออกจะเย็นจนหนาวเสียด้วยซ้ำ
เธออยากเมคเลิฟกับคนตรงหน้าอย่างไม่มีเหตุผลเธอปล่อยให้มือหนาลูบไล้เรียวขาสวยไล่เรียงมาถึงต้นขาอ่อนจนรุกล้ำถกเดรสสวยขึ้นมาถึงสะดือ
ปากยังคงงับดูดดุนยอดอกสวยปลายนิ้วลดลงมาเขี่ยร่องสวยอย่างรีบเร่งปลายนิ้วสัมผัสความเปียกชื้นใต้ล่าง เขาส่งนิ้วเข้าไปสำรวจความพร้อมของคู่นอนที่โคตรคับ
เรียวนิ้วเข้าไปด้านในอย่างยากลำบากโพรงนุ่มด้านในถูกสำรวจจากหนึ่งนิ้วตามด้วยสองนิ้วน้ำหวานใสไหลจากร่องรักเปียกแฉะไปทั่ว
นิ้วสากที่กำลังหมุนวนด้านในรูรักตอดนิ้วสากจนเขาแทบอยากให้ลูกรักเข้าไปแทนที่
ความรู้สึกวาบหวามทำให้เธอกอดรัดต้นคอเขาราวกับเป็นคนรักกันเสียงครางจากความเสียวซ่านดังขึ้นอย่างต่อเนื่องหน้าท้องแบนราบหดเกร็งไปตามจังวะของมือหนา ถึงจะเคยทำอะไรแบบนี้มาบ้างตอนคบกับแฟนเก่าแต่ก็ไม่เคยรู้สึกต้องการมากขนาดนี้สักครั้ง
ได้เวลาบ่ายคล้อยเชนออกมาตามนัดที่ได้นัดกับเบลไว้ที่ร้านอาหารญี่ปุ่นเบลรอเข้าอยู่ในห้องส่วนตัวเชนสั่งให้ริวออกไปรอเขาด้านนอก“มาแล้วเหรอคะเชนเบลสั่งของโปรดเชนไว้เต็มเลย”“เบลมานานแล้วเหรอ”“สักพักนี้เองค่ะแต่เบลสั่งอาหารล่วงหน้าไว้”เชนมองดูอาหารเต็มโต๊ะส่วนใหญ่เป็นของโปรดของเขาตามที่เธอว่าจริงๆ เขาเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเธอและเริ่มกินอาหาร เขาดูออกว่าเบลดูกระตือรือร้นกับมื้ออาหารนี้เป็นอย่างมากเมื่อทานอาหารไปได้กว่าครึ่งเขาตัดสินใจจะพูดกับเธอ“เบลเชนมีเรื่องต้องคุยกับเบล”เบลเงียบและวางตะเกียบลงก่อนจะมองหน้าคนรักเก่าด้วยรอยยิ้มเปื้อนน้ำตา ไม่ใช่ว่าตลอดเวลาเธอไม่รู้เรื่องของเชนเพราะเธอเองก็ต้องการจะรู้ข่าวคราวของเชนตลอดเวลาว่าเขาทำอะไรบ้าง“เรื่องของเรามันจบไปแล้วเบล”“แค่กินแล้วจ่ายไปไม่ได้เหรอคะเชนที่ผ่านมาคุณทำแบบนั้นตลอดนี่”“เชนขอโทษนะเบลแต่เชนกลับไปไม่ได้แล้ว”“ถึงแม้ว่าเบลจะไม่เหลือใครเหรอคะเชนจะทิ้งเบลไปอีกคนเหรอ”“ทำไมตอนนั้นเบลไม่เลือกเชนล่ะ ทำไมถึงหายไปเฉยๆ”“…”เขามองเข้าไปนัยย์ตาของเธอคำถามที่ติดอยู่ในใจของเขามาตลอดตั้งแต่เลิกกันคำถามที่ทำให้เขาครุ่นคิดคืนแล้วคืนเล่ามาวัน
พิพิมลืมตาตื่นขึ้นมารู้สึกแขนถึงหนักที่กำลังกอดเธออยู่เนื้อตัวของเขาและเธอเปลือยเปล่าเขากระชับกอดเธออย่างแนบแน่นกลิ่นของแอลกอฮอล์โชยออกมาจากคนข้างตัวเธอทำได้เพียงนอนนิ่งๆ เพื่อไม่ให้อีกคนตื่นจากการพักผ่อนไม่นานนักอีกคนก็ลืมตาจ้องมองเธอด้วยสายตาเรียบนิ่ง“วันนี้ฉันจะไปเจอเบล”มือหนายังคงโอบกอดร่างบางในขณะที่บอกเธอไปตามตรงร่างบางอึ้งกับสิ่งที่ได้ยินถึงในใจเธอจะไม่อยากให้เขาไปเจอกับเบลอีกเลยแม้แต่น้อยแต่เธอจะพูดอะไรได้ มือหนาจับคนตัวเล็กมานอนบนตัวราวกับอ่านความคิดของเธอได้“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะอย่าบอกนะว่าเธอหึงฉัน”“หนูพูดได้จริงเหรอคะ”“มันไม่มีอะไรที่เธอคิดหรอกพิพิมแล้วต่อไปหึงก็บอกว่าหึงสิเธอมีสิทธิ์ในตัวฉันเต็มที่ไม่รู้เหรอ”พิพิมเบือนหน้าหนีสายตาคมที่กำลังหยอกเย้าเธออย่างคาดคั้นใบหน้าแดงระเรื่อเธอเองไม่เคยรู้เลยว่ามีสิทธิ์ในตัวเขาอย่างนั้นเธอเจียมตัวเองมาตลอดสิ่งที่ได้ยินทำให้ใจดวงน้อยๆ ของเธอผลิบาน“ใช่ค่ะหนูหึงแล้วก็หวงคุณมากหนูไม่อยากให้คุณไปเจอกับแฟนเก่าแต่ถ้าจำเป็นต้องไปก็ไปเถอะค่ะหนูเชื่อใจคุณ”มือเรียวเล็กกุมมือหนาเธอก้มหน้ามองมือเขาเธอไม่กล้าสบตาเขาตรงๆ เพราะความขัดเขินร่
“ยะ หยุดก่อนค่ะ”มือเรียวเล็กดันอกแกร่งออกจากตัวเธออย่างแรงทีเห็นรอยแดงบนตัวเธอเขายังหายไปเป็นเดือนๆ แล้วนี่จะให้เธอยอมใช้ผู้ชายคนเดียวกับคนอื่นเนี่ยนะเมื่อคืนเขาเข้าไปในห้องกับผู้หญิงคนนั้นเธอเองก็เห็นเต็มสองตาดูจากที่มาด้วยกันก็คงจะอยู่ด้วยกันทั้งคืนถ้าเธอยอมเขาเธอคงได้รับสถานะเมียเก็บจริงๆ ก็วันนี้แหละ“เธอจะมาเล่นตัวอะไรตอนนี้”“เมื่อคืนคุณกับ...”ริมฝีบางหนาประกบจูบหนักๆ ลงบนริมฝีปากบางรสสัมผัสหวานหอมอย่างที่เขาต้องการทำให้เขารุกล้ำเข้าไปมากกว่าเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนอีกคนแทบหายใจไม่ออก“คืนนั้นมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นฉันไปนอนบนห้องเธอ”เมื่อได้ยินแบบนั้นมือเรียวโอบกอดคอของอีกคนดึงมาจูบอย่างดูดดื่มเธอรู้สึกโล่งใจที่ได้ยินแบบนั้นที่จริงแล้วเธอเองก็คิดถึงเขามากเช่นกันเธออยากบอกเขาว่าเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน“ต่างกับเธอนะที่กล้าทำเรื่องแบบนั้นลับหลังฉัน”“ถ้าหนูบอกความจริงคุณจะเชื่อหนูเหรอคะ”“ก็ลองพูดมา”เมื่อคนตัวเล็กยอมเปิดปากพูดความจริงเขาก็จะลองฟังดูว่าจริงๆ แล้วเธอกล้านอกใจเขาจริงๆ หรือเปล่า มือหนาโอบกอดร่างบางอย่างถนุถนอมเขาคิดถึงสัมผัสของเธอมาตลอดถึงเขาไม่อยากจะเชื่อว่าเธอหัก
@ผับเสี่ยกู้“มันไม่กลับไปที่คอนโดเป็นเดือนแล้วครับเสี่ย”“แสดงว่าเป็นไปตามแผนของกู”“แต่ว่า”“แต่เหี้ยไรรีบๆ พูด”“เมื่อกี้คนของเราบอกว่าไอเชนกลับไปคอนโดมันครับแต่ว่าไปกับคุณเบลครับแล้วเด็กนั่นไอริวไปส่งที่หอเพื่อนครับ”“อย่าบอกนะมันคบชู้กันตกต่ำถึงขั้นเป็นชู้เมียชาวบ้านแล้วเหรอวะ ฮ่าๆ”“ดูเหมือนคุณเบลจะหย่าแล้วนะครับเสี่ย”“งั้นอีเด็กนี่ก็ไม่มีประโยชน์แล้วสิ น่าเสียดายสวยออกขนาดนั้นแถมยังไม่ปากโป้ง”“ให้ตามต่อไหมครับเสี่ย”“ไม่ต้อง”“ตื่นได้แล้วพิมจะเข้าคลาสสายแล้ว”เสียงปลุกของปลายฟ้าที่ดูเร่งรีบปลุกให้เธอตื่นพิพิมรับผ้าขนหนูที่เพื่อนโยนใส่มือด้วยสัญชาตญาณถึงแม้ว่าจะเพิ่งตื่นก็ตามเมื่อเธอหยีตาดูเวลาบนฝาผนังในห้องบอกเวลาอีกยี่สิบนาทีสิบเอ็ดโมง เป็นเวลาที่คลาสกำลังจะเริ่มเธอรีบกระวีกระวาดลงจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำต่อจากปลายฟ้าทันทีไม่ถึงห้านาทีทั้งปลายฟ้าและพิพิมก็พร้อมออกจากห้องวิ่งไปมหาวิทยาลัยที่อยู่ไม่ไกลนักชนิดที่เรียกว่าใส่เกียร์หมาเสียงหายใจกระหืดหระหอบของทั้งคู่มาหยุดอยู่หน้าประตูห้องเรียนก่อนจะเข้าไปด้วยความโล่งใจ“เกือบไม่ทันแล้วเชียวดีนะที่อาจารย์มาสาย”ทั้งคู่เข้าคลาสแบบเ
ในใจของเธอตอนนี้มันเต้นระส่ำความรู้สึกจุกอกอย่างบอกไม่ถูกทำเอาเธอถอยหลังชนเข้ากับตู้เหล้าด้านหลังเล็กน้อย ดาด้าที่หันมาเห็นก็สั่งให้เธอออกไปจากบาร์ก่อนใจจริงเธออยากจะอยู่ฟังต่ออีกสักนิดว่าผู้หญิงคนนั้นตามหาคุณเชนทำไมหรือจะเป็นคนสำคัญของคุณเชนท่าทางของดาด้าที่พูดคุยกับอีกฝ่ายดูราวกับว่าเคยสนิทกันมาก่อนจากสรรพนามที่เธอใช้เรียกดาด้าพูดคุยกันได้ไม่กี่ประโยคผู้หญิงคนนั้นก็กลับไปสีหน้าของดาด้าดูขุ่นมัวและอารมณ์ไม่ดีเหลังจากดาด้าเดินออกจากบาร์ไปพิพิมก็กลับเข้ามายืนที่บาร์ตามเดิม@หนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้าระหว่างที่เชนกำลังเลื่อนดูข่าวของวงการธุรกิจข่าวด่วนจากการเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุของของสองสามีภรรยาที่สะเทือนวงการธุรกิจอสังหาใหญ่ขึ้นมาแทรกพ่อแม่ของเบลเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ระหว่างเดินทางกลับจากบ้านพักตากอากาศตามมาด้วยข่าวการหย่าร้างของเบลและเจ้าสัวแบบสายฟ้าแลบเชนดูมือถือที่มีข้อความจากพิพิมเขาแค่ยังไม่พร้อมจะคุยกับเธอตอนนี้เขาตัดสินใจส่งข้อคววามหาคนรักเก่าอย่างเบลเพื่อแสดงความเสียใจเรื่องพ่อแม่ของเธอ ถึงแม้ว่าตอนที่คบกันพวกท่านจะกีดกันทั้งคู่อยู่บ้างแต่อย่างไรเสียก็ถือว่าเป็นคนเคยร
แรงเหวี่ยงอย่างแรงทำให้ร่างบางล้มลงบนเตียงโดยมีอีกคนกำลังคร่อมอยู่บนตัวเธอชายเสื้อกล้ามสีขาวกำลังจะถูกเลิ่กขึ้นแต่มือเรียวดึงชายเสื้อไว้ยิ่งทำให้ความสงสัยที่เขามีมันพลุ่งพล่านจนอารมณ์เสียเข้าไปใหญ่เขาได้แต่ขอให้สิ่งที่เขาคิดมันผิด มือหนาล็อกมือของเธอขึ้นเหนือศีรษะออกแรงดึงเสื้อกล้ามออกจนขาดวิ่นรอยแดงบนเนินอกสองสามรอยปรากฏขึ้นต่อหน้าเขามันทำให้เขาจุกอกกับสิ่งที่เห็นเธอได้ทำลายความเชื่อใจของเขาลงในพริบตา“คะ คุณเชนฟังหนูก่อนนะคะ”พิพิมคว้าชายเสื้อของเขาแต่กลับถูกอีกคนที่ตอนนี้อารมณ์เสียจนหูดับเขาไม่อยากจะมองหน้าอีกฝ่ายเสียด้วยซ้ำมือแกร่งสะบัดมือสวยออกอย่างแรงจนเธอเสียหลักล้มลงบนเตียงอีกครั้งร่างหนาดึงโคมไฟจากโต๊ะข้างเตียงสายไฟหลุดออกจากหัวปลั๊กตวัดไปโดนคนบนเตียงแรงร่างหนาปาโคมไฟทั้งอันลงกับพื้นห้องเพื่อระบายอารมณ์โกรธ ตอนนี้บอกได้เลยว่าเขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้าเศษแก้วจากโคมไฟคริสตัลที่เคยอยู่ข้างหัวเตียงกระจัดกระจายอยู่เต็มพื้นห้องนอนของเหลวสีแดงไหลจากมือหนาหยดลงบนพื้นห้องเศษแก้วบางชิ้นที่เข้าไปฝังอยู่ใต้ผิวเนื้อของเขาและบางส่วนกระเด็นไปโดนคนบนเตียงแต่แปลกที่เขากลับรู้สึกเจ็บแปร๊บที่ใจไ